Σάββατο βράδυ και σε ένα σχεδόν γεμάτο Κύτταρο (χάσατε όσοι δεν ήλθατε!), οι Remember Lizzy έκαναν την καλύτερη εμφάνισή τους, με την παρουσία του οργανίστα των Thin Lizzy, Darren Wharton. H βραδιά ξεκίνησε με τους Destiny Calls όπου παρουσίασαν τον πρώτο δίσκο τους Alive, παίζοντας ολόκληρο το άλμπουμ, κρατώντας για το τέλος μια π-ο-λ-ύ καλή διασκευή του Kiss me Deadly της Lita Ford. Παίζοντας ένα σύγχρονο hard rock με πολλά στοιχεία από τη δεκαετία του 80, για μια ακόμα φορά άφησαν καλές εντυπώσεις, με τα Can’t let you (διασκευή Rainbow) Lonely Day, Angel και Into the Night να ξεχωρίζουν εύκολα. Καλή η μπάντα (Σπύρος Φουσέκης κιθάρα, Αγγελική Ροσουλάτου τραγούδι, Γιώργος Γεωργίου πλήκτρα, Πέτρος Παπαπέτρου ντραμς και Λουκάς Αδαμόπουλος μπάσο), καλός ο ήχος, με μόνη ένσταση θα ήθελα την Αγγελική να έχει μεγαλύτερη κίνηση στη σκηνή. Έχει καλή φωνή, δεν κάνει λάθη, κρατάει τον τόνο, λίγο κίνηση θα τη βοηθούσε. Που θα πάει, θα βελτιωθεί!
Οι Remember Lizzy χωρίς αμφιβολία πραγματοποίησαν την καλύτερη εμφάνιση τους. Ίσως το κυριότερο αυτά τα 20 χρόνια είναι ότι καταφέρνουν να μένουν ζωντανοί και να μεταλαμπαδεύουν τη μουσική των Thin Lizzy στους νεώτερους. Με τραγουδιστή τον Γιάννη Καλύβα (μικρός που είναι ο κόσμος, ήταν τραγουδιστής στους Flying Mercury, όπου οι 4 μουσικοί χωρίς τον Καλύβα, σχημάτισαν τους Destiny Calls), το συγκρότημα βρήκε στη σκηνή εξαιρετικά προβαρισμένο και με σύμμαχο τον καλό ήχο, τα έχωσαν για τα καλά. Jailbreak, Over the hills, Johnny the Fox και Back on the streets, Bad Reputation, ήταν αρκετά για να ζεστάνουν τον κόσμο που «λύθηκε» και άρχισε να τραγουδάει τους στίχους.Ο Καλύβας, χωρίς να πέσει στην παγίδα της μίμησης, με πολύ αέρα, κι έχοντας το ηχώχρωμα του Lynott, απέδωσε τα τραγούδια, καλύτερα κι απ΄ότι ο ίδιος φανταζόταν. Και μετά από 12 κομμάτια κι αφού στη σκηνή ανέβηκε και η Νατάσσα Μπάστα από τους It’s all about the Music και μαζί με τον Γιάννη Καλύβα, είπαν το Empty Rooms, ήλθε η ώρα του Darren Wharton που την 4ετία 1980-1984 αλλά και το 2000 ήταν μέλος των Thin Lizzy παίζοντας πλήκτρα, ενώ από το 1988 έχει σχηματίσει τους Dare με τους οποίους έχει ηχογραφήσει 12 άλμπουμ όπου εκτός από πλήκτρα, κρατάει και το ρόλο του τραγουδιστή. Και ξαφνικά, λες και μια αόρατη ενέργεια χτύπησε τη σκηνή, οι Remember Lizzy άρχισαν να παίζουν αφηνιασμένα, πιστεύω ένα κλικ πιο γρήγορα, με τον Wharton να έχει μια σπουδαία παρουσία, τραγουδώντας τα Massacre, Emerald, Don’t believe a Word (αργό και γρήγορο), Angel of Death, Cold Sweat, The boys are back in town για να κλείσουν με το Out in the fields. Καταπληκτική βραδιά, με τους Γιάννη Luma Τσίμα μπάσο, Μάνο Γαβαλά πλήκτρα, Άκη Γαβαλά ντραμς, Γιάννη Καλύβα αλλά και τους Πάνο Παπαπέτρο και Γιάννη Σίννη (εδική μνεία και στους 2) σε τρομερή βραδιά. Εκείνο που έμαθα την επομένη ήταν ότι έπαιξε χωρίς πρόβα(!) και ήταν τουλάχιστον πολύ καλός. Μην τους χάσετε την επόμενη φορά.
Κείμενο: Αλέξανδρος Ριχάρδος
Φωτογραφίες Remember Lizzy: Βίκυ Nevermore
Φωτογραφίες Destiny Calls: Μαρια Καλογεροπουλου και Χρηστος Στεργιανος.
7/4/25
About Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου