Θλίψη και απογοήτευση προκάλεσε η αναγγελία θανάτου του Άγγλου κιθαρίστα John Sykes (1959-2024) σε ηλικία 65 ετών, στις 20 Ιανουαρίου 2025. Πραγματικά σπάνιο ταλέντο, άφησε πίσω του ιστορία παίζοντας με τους Tygers of Pan Tang στα άλμπουμ Spellbound (1981) και Crazy Nights (1981), για να μεταπηδήσει στους Thin Lizzy στο άλμπουμ Thunder and Lightning(1983) και στα 2 live, Life (1983) One Night Only (2000). Στην ουσία, τον γνωρίσαμε μέσα από το Thunder and Lighting για να ακολουθήσουν τα 2 άλμπουμ με τους Whitesnake, Slide It In (1984, στην αμερικάνικη έκδοση) και στο θρυλικό Whitesnake 1987. Η κακή του σχέση με τον David Coverdale, τον οδηγεί στη δημιουργία των Blue Murder, με τους οποίους ηχογράφησε τα Blue Murder (1989) και Nothin’ but Trouble (1993), ενώ έχει ηχογραφήσει και 5 προσωπικά άλμπουμ.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γεννήθηκε το 1969 στο Reading, αλλά πολλά χρόνια έζησε στην Ibiza καθώς ο πατέρας του κι ο θείος του είχαν discothèque. Αργότερα επέστρεψε στο Reading όπου στα 14 άρχισε να μαθαίνει κιθάρα από ένα θείο του που του έμαθε τα κόλπα του Eric Clapton. Με τα χρόνια, το ταλέντο του ήταν πλέον αδιαμφισβήτητο, με τον νεαρό John να δείχνει ενδιαφέρον για το blues, για να τον βρούμε στο Blackpool, όπου παίζει στους Streetfighter, μαζί με τον φίλο του μπασίστα Mervyn Goldsworthy, που τον μάθαμε χάρη στη συμμετοχή του στους Diamond Head, Samson και FM. Στους Streetfighter έμεινε 2 χρόνια και για όσους ψάχνουν ηχογραφημένο υλικό του Sykes με τους Streetfighter, υπάρχει το She’s No Angel στη συλλογή New Electric Warriors(1980).
Η παρουσία του στους Streetfighter κράτησε πολύ λίγο για να τον βρούμε το 1981 στους Tygers of Pan Tang, όπου το συγκρότημα εμπλουτίζει τον ήχο του με δεύτερο κιθαρίστα (πρώτος ήταν ο Robb Weir) και ηχογραφεί μαζί τους τα άλμπουμ Spellbound(1981) και Crazy Nights(επίσης 1981). Η κακή σχέση που είχε με τα άλλα μέλη τον οδηγούν στην έξοδο, για να αντικατασταθεί από τον Fred Purser, που έπαιζε και πλήκτρα. Έτσι στο επόμενο άλμπουμ τους The Cage, παίζει μόνο στα Love Potion No. 9 και Danger in Paradise.Την πρώτη εμφάνισή μαζί τους, την έκανε στο Reading Festival του 1980 κι αποχώρησε το 1982 αλλά το πέρασμά του από τους Tygers of Pan Tang ήταν σημαντικό, αφού και τα 2 άλμπουμ που ηχογράφησε μαζί τους είναι από τα κλασικά του NWOBHM.Η αποχώρησή του από τους Tygers τον βρίσκει να κάνει audition για τον Ozzy Osbourne (για τη θέση του Rhoads) και τελικά τον βρίσκουμε να καταλήγει στο εφήμερο συγκρότημα που είχε φτιάξει ο πρώην τραγουδιστής John Sloan, των Lone Star και Uriah Heep, Badlands(καμία σχέση με τους Badlands του Ray Gillen). To συγκρότημα είχε υπογράψει συμβόλαιο με την EMI, αλλά μετά από μερικές συναυλίες μαζί τους, αποχωρεί και το συγκρότημα διαλύεται. Ο Sykes είχε υπογράψει προσωπικό συμβόλαιο με την MCA Records όπου έπρεπε να τους παραδώσει ένα single. O Άγγλος παραγωγός με κυπριακή καταγωγή Chris Tsangarides, τον πίστεψε και έκανε παραγωγή στη σύνθεση των Sykes/Phil Lynott, Please Don’t Leave Me, με την ιστορία του τραγουδιού να λέει ότι ο Sykes είχε γράψει τη μουσική και ήθελε τον Lynott να γράψει τους στίχους. Ο Chris Tsangarides ήταν αυτός που τον έφερε σε επαφή με τον Lynott και με τη συμμετοχή των Brian Downey ντραμς και Darren Wharton πλήκτρα, το ηχογράφησαν στο Lombard Studios του Dublin. Όταν το τελείωσαν, ο Tsangarides τον ρώτησε αν ήθελε αν γίνει μέλος των Thin Lizzy, κι έτσι το 1983 το συγκρότημα με τον Sykes στην μια κιθάρα (στην άλλη ο Scott Gorham) κυκλοφόρησε το Thunder and Lightning που ήταν το τελευταίο άλμπουμ τους-και το πιο hard. Ο Sykes αντικατέστησε τον Snowy White.
O Sykes πήρε μέρος σε 2 live άλμπουμ τους, το Live (1983) που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας του Thunder and Lighting και το One Night Only (2000). Με τους Thin Lizzy ήταν στη σκηνή της τελευταίας συναυλίας τους επί βρετανικού εδάφους, στο Reading Festival, τον Αύγουστο του 1983.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ GRAND SLAM ΣΤΟΥΣ WHITESNAKE ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ
Η διάλυση των Thin Lizzy, βρίσκει τον Phil Lynott να σχηματίζει τους Grand Slam, με τον Sykes να βρίσκεται στο αρχικό σχήμα. Μαζί του ήταν και οι Brian Downey ντραμς, ο οργανίστας των Magnum, Mark Stanway κι ο κιθαρίστας Doish Nagle (πρώην Bogey Boys). Σύντομα ο Sykes αποχώρησε καθώς δέχτηκε πρόταση από τουςWhitesnake και τον αντικατέστησε ο Laurence Archer (πρώην Stampede). Η πρόταση του Coverdale ήταν συμφέρουσα οικονομικά και η αποχώρησή του έγινε με τις ευλογίες του Lynott. Η πρώτη συμμετοχή του στο συγκρότημα ήταν να ξανά παίξει τις κιθάρες στο Slide It In(19840 ΜΟΝΟ για την αμερικάνικη έκδοση του άλμπουμ (στην ευρωπαική έκδοση παίζει ο Mick Moody, ενώ ο Mel Galley παίζει και στις δύο εκδόσεις). Το άλμπουμ μόνο στην Αμερική πούλησε πάνω από 4.000.000 αντίτυπα και 6.000.000 σε όλο τον κόσμο, με τους Whitesnake να είναι έτοιμοι για το μεγάλο άλμα, που ήλθε 3 χρόνια αργότερα, με το Whitesnake 1987. Η αλήθεια είναι ότι το παίξιμο του Sykes είχε ταυτότητα και τους έδωσε μεγάλη ώθηση σε ένα χώρο που άλλαζε δραστικά. Την πρώτη εμφάνισή του με τους Whitesnake την έκανε στο Δουβλίνο στις 17 Φεβρουαρίου 1984 για να καταλήγει μετά από μια ξέφρενη μακροχρόνια περιοδεία στο Rock in Rio festival του 1985. H σχέση των Coverdale-Sykes χάλασε, με αποτέλεσμα παρ όλη τη μεγάλη επιτυχία του άλμπουμ, ο Άγγλος κιθαρίστας να βρεθεί εκτός, με το επόμενο βήμα του να είναι οι Blue Murder όπου κυκλοφόρησαν 2 άλμπουμ, το πρώτο ομώνυμο και πολύ καλό (1989) και το μέτριο έως αδιάφορο Nothin’ but trouble(1993).
O Sykes αποχώρησε απογοητευμένος, θεωρώντας ότι η Geffen Records δεν προώθησε όσο έπρεπε το δίσκο και το συγκρότημα διαλύθηκε, με τον ίδιο να πιστεύει ότι ο John Kalodner ήθελε να τον επανασυνδέσει με τον Coverdale. Το περίεργο ήταν ότι αν και πίστευε ότι η Geffen δεν έκανε καλή δουλειά για το Nothin’ but Trouble, παρέμεινε στην εταιρεία. Το παίξιμο του δεν πέρασε απαρατήρητο και ο Joe Elliott τον κάλεσε να παίξει στους Def Leppard όπου χωρίς να περάσει audition, έκανε φωνητικά στο Adrenalize(1992). Τελικά τη θέση του κιθαρίστα στο συγκρότημα πήρε ο Vivian Campbell, ο οποίος τον είχε αντικαταστήσει το 1987 στους Whitesnake!!! Το 1994 τον βρίσκουμε να κυκλοφορεί το live Screaming Blue Murder: Dedicated to Phil Lynott, ένα άλμπουμ που δισκογραφικά χρεώνεται στους Blue Murder αλλά μάλλον ήταν ένα project του Sykes. Μαζί του παίζουν οι Marco Mendoza μπάσο/τραγούδι, Tommy O’Steen ντραμς και Nik Green πλήκτρα Το άλμπουμ πέρασε απαρατήρητο! H ηχογράφησή του έγινε τον Δεκέμβριο του 1993 στο Τόκιο και προοριζόταν μόνο για την γιαπωνέζικη αγορά αλλά κυκλοφόρησε σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Geffen το επανακυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2025, 11 ημέρες μετά το θάνατό του! Έγιναν αρκετές προσπάθειες για μια επανασύνδεση των Blue Murder, την πρώτη το 2019 αλλά δεν προχώρησε καθώς απαίτησε να ονομάζονται John Sykes & Blue Murder,κάτι που ο Carmine Appice αρνήθηκε κατηγορηματικά. Ξανά προσπάθησαν το 2020, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα.
Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΩΝ THIN LIZZY
Ο θάνατος του Lynott, επανέννωσε τους Brian Downey, Scott Gorham και Darren Wharton το 1994 και με την προσθήκη του Sykes και του μπασίστα Marco Mendoza να επανεμφανίζονται σαν Thin Lizzy. Τα φωνητικά τα είχαν αναλάβει οι Gorham, Mendoza και Wharton, με τον Tommy Aldridge να αντικαθιστά τον Downey. Έκαναν πολλές εμφανίσεις με το όνομα Thin Lizzy και φυσικό ήταν να προκαλέσουν αρνητικά σχόλια για το αν έπρεπε να εμφανίζονται σαν Thin Lizzy, χωρίς τον Lynott, έστω κι αν έπαιζαν ΜΟΝΟ κομμάτια του συγκροτήματος. Με σύνθεση John Sykes, Scott Gorham, Marco Mendoza, Darren Wharton και Tommy Aldridge ηχογράφησαν ένα μοναδικό άλμπουμ, το live One Night Only. Ο Sykes συνέχισε να παίζει μαζί τους (με πολλές αλλαγές στα μέλη) για να αποχωρήσει οριστικά το 2009.
O JOHN SYKES ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ο John Sykes έπαιξε μια φορά στη χώρα μας, στις 30 Μαϊου 2007 στο Gagarin σαν Thin Lizzy, με σύνθεση Gorham, Sykes, Mendoza και T. Aldridge με τον Sykes να έχει αναλάβει τα φωνητικά. Πάλι καλά, που είδαμε τους Thin Lizzy ή τέλος πάντων ότι κοντινό σε αυτούς, έστω και χωρίς τον Lynott! Πατήστε εδώ να δείτε το Still in Love with you από τη συναυλία αστο Gagarin.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΡΙΕΡΑ
Βλέποντας ότι δύσκολα θα μπορούσε να συνεχίσει την καριέρα του σε συγκρότημα, κυκλοφορεί το 1995 το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ Out of My Tree για να ακολουθήσουν τα Loveland και 20th Century(και τα 2 το 1997). Στο Loveland έχει συμπεριλάβει το Please Don’t Leave Me, που έκαναν λίγα χρόνια αργότερα επιτυχία οι Δανοί Pretty Maids! Τα άλλα προσωπικά του άλμπουμ είναι τα Nuclear Cowboy (2000) και το Bad Boy Live! Το 2011 ξεκίνησε μαζί με τον Mike Portnoy και τον Billy Sheehan ένα καινούργιο συγκρότημα με το όνομα Bad Apple, αλλά δεν ευδοκίμησε η συνεργασία τους και οι δύο μουσικοί προσέλαβαν τον Ritchie Kotzen, σχηματίζοντας τους Winery Dogs.
Χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο στην προσωπική του καριέρα, τον 2021 κυκλοφόρησε ψηφιακά τα Dawning of a Brand New Day και Out Alive. Έφυγε από τη ζωή στις 20 Ιανουαρίου 2025 σε ηλικία 65 ετών, νικημένος από τον καρκίνο. O παλιός του φίλος Jess Cox (τραγουδιστής στους Tygers την εποχή που ήταν κι ο Sykes) είπε: “Δεν ήταν Business man, του άρεσε να παίζει κιθάρα”.
TRIVIA
Σύμφωνα με τον κιθαρίστα Richard Fortus, το 2009 ο Sykes είχε κάνει audition για τους Guns N’ Roses, κάτι το οποίο δεν έχει επιβεβαιωθεί.
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ (Προσωπική)
Out of My Tree (1995)
Loveland (1997)
20th Century (1997)
Nuclear Cowboy (2000)
Bad Boy Live! (2004)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
14/4/25
About Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου