Το 1986 το μουσικό περιβάλλον, είχε ξεπεράσει τα progressive σχήματα, που για να επιβιώσουν όπως οι Asia αλλά και οι Yes, έπρεπε να κάνουν μεγάλες ηχητικές παραχωρήσεις. Οι Emerson Lake and Palmer είχαν διαλυθεί από το 1978 και μετά από κάποια προσωπικά άλμπουμ, οι Keith Emerson πλήκτρα και Gregg Lake κιθάρα, μπάσο, τραγούδι, σκέφτηκαν ότι ήταν μια καλή χρονική για να ξανά βγουν στην αγορά. Όμως ο Karl Palmer ήταν στους πετυχημένους Asia και δεν ήθελε να φύγει, με αποτέλεσμα οι πρώτοι 2 να αναγκαστούν να βγουν στην αγορά να καλύψουν το κενό. Η πρώτη επιλογή τους ήταν ο Bill Bruford ο οποίος αρνήθηκε την πρόσκληση αφού ήταν δεσμευμένος με τους King Crimson αλλά και το δικό συγκρότημα, τους Earthworks. Κι ενώ είχαν αρχίσει να ψάχνουν για τον επόμενο, ο Cozy Powell τηλεφώνησε στον Emerson, λέγοντας του ότι είναι διαθέσιμος. Ξεκίνησαν πρόβες κι όταν είδαν ότι η χημεία τους ταιριάζει, αποφάσισαν να προσχωρήσουν, διαπιστώνοντας με έκπληξη ότι το αρχικό γράμμα του επιθέτου του P, ταίριαζε, χωρίς να χρειάζεται να ψάξουν για τυχόν καινούργιο όνομα. Το μοναδικό τους στούντιο άλμπουμ των Emerson Lake and Powell(Νο 35 Μ.Βρετανία Νο 23 Αμερική), ήταν μια επιστροφή στο γνώριμο ύφος των Emerson Lake and Palmer, προσαρμοσμένο στα καινούργια μουσικά δεδομένα. Τα πλήκτρα μπροστά, πλούσιος ήχος και το απαραίτητο κλασικό θέμα (Mars, the Bringer of War του Gustav Holst), ενώ ξεχωρίζει με το πρώτο άκουσμα το Touch and Go, που δεν έγινε επιτυχία. To The Score που ανοίγει το άλμπουμ, με το γνώριμο ήχων των πλήκτρων του Keith Emerson, αποτελεί το καλύτερο διαπιστευτήριο για το άλμπουμ που σε γενικές γραμμές δεν είναι πρωτοποριακό αλλά από την άλλη πλευρά, αφήνει άπλετο χώρο για να κινηθούν οι Emerson και Lake, τόσο ερμηνευτικά όσο και συνθετικά. Το The Miracle είναι ένα καλό κομμάτι αλλά του λείπει η αίσθηση της κορύφωσης μια χαρά. Μου λείπει η …παραδοσιακή μπαλάντα αφού το Lay down your guns δεν στέκεται επάξια δίπλα στα παλιά κλασικά τους, αλλά δεν πειράζει. Το Touch and Go είναι τόσο καλό που με αποζημίωσε. Πάντως, οι Emerson Lake and Palmer στις διάφορες μεταλλάξεις τους, είτε με τον Cozy Powell είτε με τον Richard Berry δεν κατάφεραν ούτε στο ελάχιστο να κάνουν τον ήχο τους ανταγωνιστικό μέσα στη δεκαετία του 80, σε αντίθεση με τους Genesis, Yes αλλά και Asia.
Τέλος, προσέξτε πως το εξώφυλλο μοιάζει με την εικαστική λογική του Trilogy. Τον Απρίλιο του 2024, κυκλοφόρησε σε 3CD box set το The Complete Collection με το μοναδικό άλμπουμ τους με 3 bonus tracks, το live άλμπουμ Live In Concert κι ένα CD με πρόβες με τίτλο The Sprocket Sessions, που έως τώρα κυκλοφορούσε σαν bootleg.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
• Ο Keith Emerson κυκλοφόρησε το Christmas Album (1988), ο Greg Lake κυκλοφόρησε το άλμπουμ Ride the Tiger με τον Geoff Downes κι ο Cozy Powell έπαιξε με τους Forcefield (Ray Fenwick, Don Airey, Mo Foster). Οι Emerson και Karl Plamer, πήραν στη θέση του Greg Lake τον Αμερικάνο μπασίστα/τραγούδιστή και κιθαρίστα Richard Berry σχηματίζοντας τους The Power of Three. To συγκρότημα περιόδευσε αλλά αντιμετώπισε πρόβλημα με το management και η δισκογραφική εταιρεία και διαλύθηκαν χωρίς να ηχογραφήσουν δεύτερο άλμπουμ.
TRIVIA
- Στο The Score, ακούγεται ο στίχος Welcome back, my friends the show never ends, από το "Karn Evil 9: First Impression" των ELP.
- Και τα 3 μέλη έχουν πεθάνει!
- Κάποιες remastered εκδόσεις περιέχουν bonus τα Loco -Motion και Vacant Possession.
2/4/25
About Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου