Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του
Eric Clapton, τον έχουμε συνηθίσει να φωτογραφίζεται και φυσικά να παίζει με μια Fender Stratocaster. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Clapton χρησιμοποιούσε σε σχεδόν αποκλειστική βάση μια Startocaster και έχει φωτογραφηθεί μαζί της στα εξώφυλλα των άλμπουμ του, Backless και Just One Night αλλάκαι του 2πλού cd, Blues (αριστερά). Από τον σκληρό τόνο της κιθάρας μέχρι το εύκολο ακομπανιαμέντο, ο Clapton χρησιμοποιεί Strats για περισσότερα από 50 χρόνια και τώρα πια στα 80 του, δύσκολα θα την εγκαταλείψει.
Αλλά οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι δεν έπαιζε πάντα με μια Start αλλά είχε αλλάξει αρκετές κιθάρες όπως μια Fender Telecaster κατά τη διάρκεια που ήταν μέλος των Yardbirds, ενώ στους Bluesbreakers έπαιζε με μια Gibson Les Paul, η οποία κλάπηκε. Και στους Cream έπαιζε με Gibson, τα μοντέλα Gibson SG και ES-335 και μάλιστα την κόκκινη Les Paul τη χάρισε στο φίλο του George Harrison. Κι επειδή οι συμπτώσεις είναι μέρος της ζωής μας με αυτήν την κόκκινη Les Paul έπαιξε το σόλο While My Guitar Gently Weeps. «Η μετάβαση μου από τη μια κιθάρα στην άλλη μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο» είπε ο Clapton στην Daily Mail το 2014. «Μπορεί να θέλω να αλλάξω τον ήχο ή να δω κάποιον να παίζει με μια κιθάρα και να θέλω κι εγώ να παίξω με αυτήν. Καμιά φορά η εικόνα ταυτίζεται με τον ήχο. Έχω πολύ καλό μάτι για τις κιθάρες και θέλω να ξέρω τα πάντα γι αυτές. Πότε τις έφτιαξαν, ποια ήταν η φιλοσοφία της εταιρείας εκείνη την εποχή».
Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Clapton έψαχνε για κάτι διαφορετικό. Εμπνευσμένος από τη δουλειά του Jimi Hendrix και την αγαπημένη κιθάρα του Steve Winwood την εποχή που έπαιζαν στους Blind Faith, , ο Clapton άρχισε να ψάχνει για το δική του Fender Stratocaster. Κατά την περιοδεία του το 1970, δεν βρήκε μόνο ένα Strat, αλλά έξι που ήθελε να αγοράσει. "Η κιθάρα που επέλεξα για την επιστροφή μου στην ηχογράφηση ήταν αυτή που είχα φτιάξει μόνος μου. Ήμουν σε περιοδεία με τους Dominos, πήγα στο Sho-Bud στο Nashville, το οποίο είχε μια στοίβα μεταχειρισμένων Strats στο πίσω μέρος του καταστήματος. Ένιωσα σαν να είχα μπει σε ένα χρυσωρυχείο. Όταν επέστρεψα σπίτι, έδωσα μια στον Steve Winwood, μια στον Pete Townshend και μια στον George Harrison, κρατώντας τις άλλες για εμένα. Πήρα τα καλύτερα εξαρτήματα από τις υπόλοιπες τέσσερις κιθάρες και τα έβαλα σε μία. Και αυτή είναι η αγαπημένη μου Blackie. Κάτι είναι μαγικό σε αυτή την κιθάρα. Δένομαι σοβαρά με ένα όργανο, ένιωσα ότι η Blackie είχε γίνει μέρος του εαυτού μου».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
31/3/25
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου