To Black Sabbath 4 είναι από τα άλμπουμ εκείνα που έχω σφιχτά δεμένα στην καρδιά μου, αφού μου θυμίζουν την εφηβεία μου, το νεανικό δωμάτιο στο σπίτι μου στην οδό Πολυμήτου, το 8ο Γυμνάσιο Αρρένων της οδού Νικοπόλεως, τα φροντιστήρια, το πρώτο πικα απ μου… Το Black Sabbath 4, με αυτό το καταπληκτικό εξώφυλλο, τόσο σε συνδυασμό χρωμάτων όσο και της φωτογραφίας του Ozzy με το δερμάτινο με τα κρόσσια, που μού έμεινε ψυχικό κατάλοιπο που ποτέ δεν απέκτησα κάτι ανάλογο, ανήκει στην κατηγορία των πρώτων 6 άλμπουμ των Black Sabbath, που ήταν όλα …κορυφή. Όταν είπα του Δημήτρη Τσουγκράνη να γράψει το επιμύθιο (διαβάσε στο τέλος), μού είπε «ποτέ δεν μου άρεσε» αλλά επέμενα να το γράψει για να υπάρχει κι ο αντίλογος.
Την κυκλοφορία του συνόδευσαν πολλές ιστορίες σχετικά με τη χρήση ναρκωτικών και κατανάλωσης αλκοόλ. Λίγο με ενδιέφεραν. Μού έφθανε που έβαζε στο μονοφωνικό πικ απ μου τα Supernaut με τη βαριά μαγευτική μελωδία του, το 8λεπτο Wheels Of Confusion, το πλέον κατάλληλο για να ξεκινήσει το δίσκο, το Tomorrow's Dream, το αδυσώπητο Snowblind, ενώ πολύ αργότερα ανακάλυψα και τη μαγεία του Changes. Κάθε μεσημέρι που επέστρεφα από το σχολείο (ή βραδάκι, αν ήμουν απογευματινός) το Vol.4 (που χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να μάθω τι σημαίνει), γύρναγε στο πικ απ, στέλνοντας με στην χώρα του «Ποτέ». Μπορεί οι ιστορίες για τα ναρκωτικά κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης να είναι περισσότερες από αυτές για τα τραγούδια, όμως στο σύνολό του το Vol 4, έχει ποιότητα. Το πανέμορφο κι ελαφρά proggy, Tomorrow's Dream, έχει παιχτεί αναρίθμητες φορές από τις εκπομπές μου, το ανατριχιαστικά όμορφο Changes το ανακάλυψα αργά, αλλά το…ανακάλυψα. Σύνθεση του κιθαρίστα Tony Iommi, (1972) αλλά εμφανίστηκε στη β! πλευρά του single του Sabbath Bloody Sabbath!
Η μελωδία του γράφτηκε στο πιάνο σε μια στιγμή που το συγκρότημα βρισκόταν στο studio και ο Iommi ήθελε να πειραματιστεί με κάτι διαφορετικό. Οι στίχοι γράφτηκαν από τους Geezer Butler και Ozzy Osbourne και είναι εμπνευσμένοι από το χωρισμό του ντράμερ Bill Ward με την πρώτη σύζυγό του! Συνθετικά αλλά και στιχουργικά το Changes είναι εντελώς διαφορετικό από όλα τα άλλα τραγούδια του συγκροτήματος και μόνο με κοσμητικά επίθετα μπορείς να το περιγράψεις! "Ήταν ένα τραγούδι που δεν θέλαμε να είναι hard όπως τα άλλα του δίσκου" έλεγε σε συνέντευξή του ο Ozzy το 1972 και παρ όλη την ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση των fans αλλά και των κριτικών που τότε είχαν ιδιαίτερα βαρύνουσα άποψη και γνώμη για τις πωλήσεις δίσκου, το συγκρότημα το συμπεριέλαβε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα στο track list των περιοδειών του, φυσικά αποδίδοντάς το με Mellotron.
Προσέξτε, ανεξάρτητα από τη ποιότητα εγγραφής, πόσο ο ήχος της κιθάρας κυριαρχεί, με το μπάσο δια της βίας να ακούγεται (ή και να μην ακούγεται!)
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Το αμέσως επόμενο άλμπουμ τους ήταν το Sabbath Bloody Sabbath(1973).
TRIVIA
- To Black Sabbath Vol 4 ήταν το πρώτο άλμπουμ τους που δεν δούλεψαν με τον Rodger Bain. Την παραγωγή ανέλαβε ο Tony Iommi με τον τότε manager τους Patrick Meehan, που είχε μικρή συμμετοχή.
- Σύμφωνα με τις ιστορίες που αποκαλύφθηκαν αργότερα, ο Bill Ward ήταν …μόνιμα μεθυσμένος!ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ BLACK SABBATH Vol.4
Ακούγοντας τους Black Sabbath από το ομότιτλο άλμπουμ έως και το Master Of Reality νόμιζα ότι είναι θεοί! To Vol 4 απέδειξε ότι οι Sabbath ήταν άνθρωποι! Πάντα μου έδινε την εντύπωση ενός συγκροτήματος που μετά από τρία μνημειώδη άλμπουμ, εμφανίζει τα πρώτα σημάδια κόπωσης (κυκλοφόρησαν 4 άλμπουμ σε 3 χρόνια). Βέβαια, παρά τα όποια ψεγάδια, το Vol 4 παραμένει απλησίαστο για τα μέτρα πολλών άλλων συγκροτημάτων. Αν και είναι το μάλλον αδύναμο από τα 5 πρώτα άλμπουμ, στο Vol 4 βλέπουμε την εικόνα ενός συγκροτήματος που δεν επαναπαύεται στις δάφνες του, αλλά πειραματίζεται στον ήχο του ξεφεύγοντας ενίοτε από τον μονολιθικό ήχο των προηγούμενων 2 άλμπουμ. Απ’ την άλλη όμως πλευρά έχουν χάσει ένα τεράστιο μέρος της συνθετικής τους δύναμης. Ευτυχώς βέβαια το συγκρότημα θα ανακάμψει εντυπωσιακά ένα χρόνο αργότερα με το Sabbath Bloody Sabbath!
Υστ: Αν και πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου θεωρώ επιεικώς ενοχλητική την ερμηνεία του Ozzy στο Changes – του ταίριαζε πολύ περισσότερο το ερμηνευτικό στυλ του Solitude από το προηγούμενο άλμπουμ.
Δημοσίευση σχολίου