Έχουν περάσει ήδη 2 εβδομάδες από τότε που είδα την ταινία A Complete Unknown, που παρουσιάζει την ιστορία των πρώτων τεσσάρων χρόνων της καριέρας του Bob Dylan κι ακόμα δεν ξέρω πώς να την αξιολογήσω! Από πλευράς σκηνοθεσίας, παιξίματος και αποκατάσταση(restoration) εποχής, οι Αμερικάνοι σε αυτό είναι το λιγότερο εξαιρετικοί), η ταινία …φυσάει. Το ίδιο και η φωτογραφία. Το πρόβλημα που έχω σαν «κριτικός» από τη μουσική πλευρά, είναι η ύπαρξη των ανακριβειών που θα διαβάσετε πιο κάτω, που βασίζονται στη μυθοπλασία και έγιναν με την συγκατάθεση του Dylan! Να ξεκινήσω όμως με το εκπληκτικό παίξιμο του Edward Norton στο ρόλο του Pete Seger, που μόνο που τον βλέπω, με καθηλώνει. Εξαιρετικός ηθοποιός, με αυτό το χαμόγελο που σε καρφώνει στο κάθισμα και αισθάνεσαι ότι σου ανοίγει την καρδιά του. Ή μήπως είναι ειρωνικό; Καθόλου τυχαίο ότι είναι υποψήφιος για Oscar B! Ρόλου. Και ο Timothée Chalamet (υποδύεται τον Bob Dylan) είναι καλός και ακόμα καλύτερη η Monica Barbaro στον ρόλο της Joan Baez (αμφότεροι υποψήφιοι για Oscar, αλλά θεωρώ ότι είναι απίθανο να το πάρουν) αλλά με κανένα τρόπο δεν μπορώ να δεχτώ μια σειρά ανακριβειών. Θα μου πείτε ταινία μυθοπλασίας είναι, όχι ντοκιμαντέρ, αλλά αυτή η βασική διαφορά δεν αλλάζει τα δεδομένα.
Ας δούμε όμως τις μουσικές ανακρίβειες: Η λέξη judas που στην ταινία ακούγεται από το οργισμένο κοινό κατά τη διάρκεια της ηλεκτρικής συναυλίας του στο Newport Folk Festival του 1965, στην πραγματικότητα του απευθύνθηκε στις 17 Μαϊου 1966 στο Manchester και είναι καταγεγραμμένη στο cd The Bootleg Series Vol. 4: Bob Dylan Live 1966 (1998). H δεύτερη ανακρίβεια έχει να κάνει με την καταγωγή του που είναι από την Minnesota κι όχι από το New Mexico, όπως λέει στην αρχή της ταινίας. Τρίτον, δεν γνωρίζω αν στην επίσκεψη του Dylan στην ψυχιατρική κλινική για να δει τον Woody Guthrie, είχε παρόντα τον Pete Seger, γιατί οι βιογραφίες του γράφουν ότι τον γνώρισε (τον Guthrie) στο Greenwich Village. Η ταινία περιγράφει ότι συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο νοσοκομείο με τον Seger να είναι στενός φίλος του Guthrie, όπως και πραγματικά ήταν. Δέχομαι ότι άλλαξαν το επίθετο της συντρόφου του τα πρώτα χρόνια που έμενε στη Νέα Υόρκη, της Suze Rotolo (έχει φύγει από τη ζωή το 2011), και την έκαναν Sylvie Russo, αίτημα που έγινε από τον ίδιο τον Dylan. Η Rotolo είναι η γυναίκα που περπατά αγκαλιά με τον Dylan σε έναν παγωμένο δρόμο του Greenwich Village στο εξώφυλλο του The Freewheelin' Bob Dylan(1963).
Μια ακόμα ανακρίβεια, είναι η προσπάθεια του Pete Seeger να κόψει τα καλώδια καθώς ο Bob Dylan έπαιζε το ηλεκτρικό του σετ στο Newport Folk Festival, με ένα τσεκούρι! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Seeger, ενοχλήθηκε ακούγοντας τον να παίζει ένα σύντομο σετ με ηλεκτρικά όργανα. Έψαξε όμως για τσεκούρι(!) για να κόψει τα καλώδια του ήχου; «Υπήρχε αστικός μύθος που αναπτύχθηκε εκείνη τη στιγμή», έχει πει ο Norton. «Μίλησα με τον Peter Yarrow (των Peter, Paul & Mary, πέθανε τον Ιανουάριο του 2025), ο οποίος ήταν εκεί, και τη μεγαλύτερη κόρη του Pete, η οποία ήταν 17 ετών και στεκόταν εκεί. Δεν άρπαξε κανένα τσεκούρι για να κόψει το καλώδιο, σκέφτηκε όμως «Αν είχα τσεκούρι, θα έκοβα το καλώδιο». Η κόρη του Seger είπε ότι δεν τον είχε δει ποτέ τόσο θυμωμένο στη ζωή του και η μητέρα της Toshi παρενέβη, όπως δείχνει η ταινία.
Από την άλλη πλευρά όταν κάνεις βιογραφική ταινία, βασίζεσαι σε κάποια πραγματικά στοιχεία και με αυτόν τον τρόπο δίνεις την ευκαιρία στο κοινό να μάθει τα σωστά στοιχεία, μέσα από τη μυθοπλασία! Η ταινία είναι υποψήφια για 8 Oscars! Τέλος, ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από ένα στίχο του τραγουδιού του Like A Rolling Stone του 1965.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
8/2/25
Δημοσίευση σχολίου