Το 1971, ο Graham Nash των Crosby, Stills and Nash (και μετέπειτα Crosby, Stills, Nash and Young) κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό σινγκλ, που είχε τον τίτλο Chicago. Το τραγούδι αυτό, που έγινε αμέσως πολύ αγαπητό, προερχόταν από το ντεμπούτο σόλο άλμπουμ του Nash, που λεγόταν Songs for Beginners. Πρόκειται για ένα όμορφο, απλοϊκό σχεδόν, folk τραγουδάκι, με ένα πολύ χαρακτηριστικό riff του αρμόνιου, που χαράζεται ανεξίτηλα στη μνήμη του ακροατή. Αλλού έγκειται όμως η ουσία και, εν τέλει, η ιστορική αξία αυτού του τραγουδιού: Στους στίχους του! Οι οποίοι, όχι μόνο κατέγραψαν ένα πολύ σκοτεινό σημείο της πρόσφατης αμερικάνικης ιστορίας, αλλά -παράλληλα- φώτισαν τις καρδιές των ανθρώπων με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία: We can change the world, re-arrange the world!
ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ
Μπορεί μεν το τραγούδι να κυκλοφόρησε το 1971, οι στίχοι του όμως αναφέρονται σε ένα πραγματικό γεγονός του 1968: Τα βίαια γεγονότα, που σημάδεψαν τη διεξαγωγή του Συνεδρίου του Δημοκρατικού Κόμματος στο Σικάγο και που είχαν σαν αποτέλεσμα την περιώνυμη «δίκη των 8» (αργότερα «δίκη των 7»). Τα γεγονότα αυτά ήρθαν σαν το αποκορύφωμα των δοκιμασιών που είχε υποστεί η αμερικάνικη δημοκρατία, κατά τη διάρκεια εκείνης της χρονιάς. Μιας χρονιάς, όπου αυξήθηκε η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, αυξάνοντας ταυτόχρονα και τις αντιπολεμικές αντιδράσεις, όπου δολοφονήθηκε ο εμβληματικός μαύρος ηγέτης Martin Luther King, όπου δολοφονήθηκε επίσης αυτός που προοριζόταν να γίνει ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο χαρισματικός Robert Kennedy, όπου οι «Μαύροι Πάνθηρες» ξεσήκωναν τους μαύρους της Αμερικής σε δυναμικές (συχνά βίαιες) διεκδικήσεις και όπου η αμερικάνικη νεολαία δεν ήθελε να δει τον Πρόεδρο Lyndon Johnson να ξαναβάζει υποψηφιότητα, όπως και δεν ήθελε να δει υποψήφιο τον έως τότε Αντιπρόεδρο Hubert Humphrey. Ενόψει λοιπόν της διεξαγωγής του Συνεδρίου των Δημοκρατικών στο Σικάγο, πλήθη -νέων κυρίως- ανθρώπων συγκεντρώθηκαν έξω από το χώρο διεξαγωγής του Συνεδρίου, απαιτώντας τη ριζική αλλαγή πολιτικής των Δημοκρατικών στο ζήτημα του πολέμου του Βιετνάμ. Εκεί όμως, οι διαδηλωτές ήρθαν αντιμέτωποι με την αδιαλλαξία του Δημάρχου του Σικάγο, του ξακουστού Richard Daley, ο οποίος έδωσε ρητή εντολή στις δυνάμεις ασφαλείας να αντιμετωπίσουν χωρίς οίκτο τους διαδηλωτές, παρόλη την παρουσία πολλών τηλεοπτικών δικτύων. Ύστερα από ένα ρεσιτάλ ανεξέλεγκτης αστυνομικής βίας, η διαδήλωση διαλύθηκε και οι οκτώ φερόμενοι ως διοργανωτές της οδηγήθηκαν σε δίκη. Μια δίκη γεμάτη προκατάληψη και μίσος, με αποκορύφωμα το γεγονός ότι ένας από τους κατηγορουμένους, ο μοναδικός μαύρος στο εδώλιο, ο ιδρυτής των «Μαύρων Πανθήρων» Bobby Seale, υποχρεώθηκε να παρακολουθεί τη δίκη φιμωμένος και δεμένος πισθάγκωνα στη θέση του, διότι οι συχνές του διαμαρτυρίες για κακοδικία ενόχλησαν τον δικαστή της έδρας, τον περιώνυμο Julius Hoffman. Αυτό ειδικά το γεγονός, το δέσιμο και φίμωμα ενός κατηγορουμένου, ήταν που εξόργισε τον Nash και τον ώθησε να γράψει αυτούς τους στίχους.
Τελειώνοντας αυτή την ιστορική αναδρομή, να πούμε ότι η περίπτωση του Bobby Seale απομονώθηκε τελικά από των υπολοίπων, με αποτέλεσμα να μείνουν επτά κατηγορούμενοι, εξ ου και η αναφορά μας στη «δίκη των 7» (με αυτό τον τίτλο μπορείτε να βρείτε και το σχετικό, πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ στο Netflix).
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
Though your brother's bound and gagged
And they've chained him to a chair
Won't you please come to Chicago
Just to sing
In a land that's known as freedom
How can such a thing be fair
Won't you please come to Chicago
For the help we can bring.
We can change the world
Re-arrange the world
It's dying to get better.
Politicians sit yourself down,
There's nothing for you here
Won't you please come to Chicago
For a ride
Don't ask Jack to help you
Cause he'll turn the other ear
Won't you please come to Chicago
Or else join the other side.
We can change the world,
Re-arrange the world
It's dying, if you believe in justice
It's dying, and if you believe in freedom
It's dying, let a man live its own life
It's dying, rules and regulations, who needs them
Open up the door.
Somehow people must be free
I hope the day comes soon
Won't you please come to Chicago
Show your face
From the bottom to the ocean
To the mountains of the moon
Won't you please come to Chicago
No one else can take your place.
Όπως βλέπετε, οι στίχοι ξεκινούν με αυτό το γεγονός, που συγκλόνισε τον Graham Nash, που -ως Εγγλέζος που ήταν- δεν ήταν μαθημένος σε τόσο αυταρχικές μεθόδους: «Αφού συνέλαβαν, φίμωσαν και αλυσόδεσαν τον αδελφό σου σε μια καρέκλα, έλα σε παρακαλώ στο Σικάγο, έστω μόνο για να τραγουδήσεις» λέει ο Nash. Σε ποιον τα λέει; Μα, στον Stephen Stills και στον Neil Young, που αρνήθηκαν να πάρουν τόσο ξεκάθαρη θέση υπέρ των κατηγορουμένων του Σικάγο, σε αντίθεση με τον ίδιο , αλλά και με τον David Crosby, που στάθηκαν ανεπιφύλακτα δίπλα στους διαδηλωτές. Αυτό που τους ζητούσε ο Nash ήταν να συμμετάσχουν σε μια συναυλία υποστήριξης των κατηγορουμένων, ώστε να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα χρήματα για την υπεράσπισή τους. Δεν ξέρω αν διοργανώθηκε τελικά μια τέτοια συναυλία, πάντως οι CSNY είχαν μονίμως το Chicago στα live τους. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Οι στίχοι ξεκινούν μεν καταγγελτικά, αυτό όμως που θέλουν να φωνάξουν, αυτό που θέλουν να εμπεδώσουν είναι ότι υπάρχει ελευθερία και δικαιοσύνη στις ΗΠΑ, αρκεί να την διεκδικήσουν. Και, αν το αποφασίσουν, ναι, μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, να αναδιοργανώσουν τον κόσμο!
ΥΠΟΔΟΧΗ
Παρά το δύσκολο θέμα του, το Chicago πήγε Νο 35 στις ΗΠΑ, ενώ στον Καναδά ανέβηκε ακόμα ψηλότερα, στη θέση 19. Είναι το πιο δημοφιλές σόλο σινγκλ του Nash.
ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ
Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά τους συντελεστές του τραγουδιού, θα δει ανάμεσα στις κοπέλες που κάνουν τις δεύτερες φωνές και το όνομα της Rita Coolidge! Μεγάλο όνομα για έναν τέτοιο ρόλο. Τι γύρευε εκεί; Ε, έτυχε εκείνη την εποχή να έχει σχέση με τον Graham Nash, οπότε δεν ήταν δύσκολο να αναμειχθεί στην ηχογράφηση του τραγουδιού. Πού το κακό; Απλώς, εκείνη ακριβώς την εποχή, η Rita τα είχε και με το Stephen Stills, κάτι που δημιούργησε μεγάλη ένταση μεταξύ των δύο φίλων και είχε ως αποτέλεσμα να μην κυκλοφορήσουν δίσκο οι CSNY από το 1971 ως το 1976. Εν τω μεταξύ, η Coolidge τους παράτησε και τους δύο και, ύστερα από μια σχέση της με τον ντράμερ των Derek and The Dominos, παντρεύτηκε με τον Kris Kristofferson. Αυτά με την Coolidge!
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ
4/`/25
Δημοσίευση σχολίου