Ο Rockmachine.gr φιλοξενεί τον τραγουδιστή των Παρθενογένεσις, Τάκη Πολυχρονόπουλο που γυρνάει το χρόνο μερικές δεκαετίες πίσω και θυμάται τις ημέρες που το συγκρότημα άφηνε το στίγμα του
Οι Παρθενογένεσις σχηματίστηκαν το φθινόπωρο του 1978, με την ιστορία τους να ξεκινά από ένα disco club της Ηλιούπολης, στην Πλτ. Κανάρια! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ δημοφιλές στα clubs να φιλοξενούν συγκροτήματα προσφέροντας ζωντανές rock βραδιές, με τη νεολαία να βγαίνει για χορό και διασκέδαση. Τότε συνάντησα (σ.σ. ο Τάκης Πολυχρονόπουλος) τους Alberto και Γιώργο, με το συγκρότημα που έπαιζαν να ονομάζεται Airborne και το δικό μου Crystal Faces. Γνωριστήκαμε, κάναμε μια κουβέντα, ήπιαμε μερικές μπύρες και ένα μήνα αργότερα, αποφάσισα να αφήσω τους Crystal Faces και να γίνω μέλος των Airborne. Ξεκινήσαμε πρόβες, παίζοντας διασκευές, προσπαθώντας να γράψουμε δικά μας progressive τραγούδια, όντες όλοι θαυμαστές των Pink Floyd αλλά δεν μας βγήκε. Τότε ήταν που οι τρεις μας (Alberto Lewis, Γιώργος Μακρίδης και Τάκης Πολυχρονόπουλος) αποφασίσαμε να επαναπροσδιορίσουμε το μουσικό στυλ μας και αρχίσαμε να γράφουμε καινούργιο υλικό που δημιουργήθηκε μέσα από τις πρόβες και αποτελούντα από 2-3 ακόρντα. Λίγες εβδομάδες αργότερα όλα άρχισαν να ενώνονται μεταξύ τους και σύντομα είχαμε τις πρώτες πέντε δικές μαςς συνθέσεις, συμπεριλαμβανομένου του I will not apologize σε στίχους του Γιώργου που έγινε το signature song μας. Ταυτόχρονα αλλάξαμε το όνομα της ομάδας σε ‘Παρθενογένεσις , χωρίς να μπορώ να θυμηθώ ποιος το πρότεινε ή αν ακούστηκε σε μια από τις συνεδρίες καταιγισμού ιδεών μας! Αλλά ήταν αρκετά καλό. Το επόμενο βήμα ήταν να προσθέσουμε ένα ακόμα συστατικό στον ήχο μας, την ηλεκτρική κιθάρα. Για τύχη, λίγο πριν τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς παρακολούθησα μια μουσική εκδήλωση στο ΚΑΤΕΕ Αιγάλεω με τον Γιώργο όπου συναντήσαμε τον Κώστα Ποθουλάκη, μαθητή από την Κρήτη. Ο Κώστας ήταν υπέροχος τύπος και τα βρήκαμε αμέσως.
Τον ενδιέφερε επίσης να πειραματιστεί με μουσικά στυλ και ταίριαζε τέλεια στον ήχο μας. Αυτή ήταν η αρχική σύνθεση του γκρουπ. Σε λίγους μήνες, οι Παρθενογένεσις είχαν γίνει πολύ δημοφιλείς στο κοινό του new wave και punk rock στην Αθήνα και χάρη στην πρωτοβουλία του Τάσου Ψαλτάκη και του περιοδικού Musical Express μπορέσαμε να παίξουμε σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας. Κερδίσαμε επίσης έναν διαγωνισμό που διεξήχθη στο Κύτταρο το 1980 και παίζαμε τακτικά στο «θρυλικό» Paranoid Club, το οποίο διηύθυνε ο φίλος μας Ηλίας Ρούσσης. Ήμασταν, και είμαστε ακόμα, καλοί φίλοι με τους Magic De Spell και τους προσκαλούσαμε πάντα να παίξουν στις συναυλίες μας, πολύ πριν γίνουν διάσημοι. Το γκρουπ διαλύθηκε νωρίς το 1981 και η τελική σύνθεση ήταν πολύ διαφορετική από την αρχική. Ο Αλμπέρτο και ο Κώστας είχαν φύγει και τους αντικατέστησαν ο Κρις Στολίγκας στα ντραμς και ο Τόμι Μπουζιάνης στην κιθάρα. Στα πλήκτρα ήταν και ο Μπιλ Παλαιοκώστας. Αυτό ήταν στην πραγματικότητα η πιο δημοφιλής σύνθεση μας και πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί αποφασίσαμε να το τερματίσουμε.
Η αλήθεια είναι ότι είχαμε κάνει τον κύκλο μας και ο μόνος τρόπος για να συνεχίσουμε χωρίς να διακυβεύσουμε την καλλιτεχνική μας ακεραιότητα ήταν να επανεφεύρουμε τον ήχο μας και αυτή ήταν η νέα κατεύθυνση που θα έπρεπε να ικανοποιεί όλους μας. Αυτό όμως δεν ήταν δυνατό. Ίσως κάποιοι να σκέπτονται και να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά αλλά «από μέσα» είναι εντελώς αλλιώς. Οι Parthenogenesis δεν κυκλοφόρησαν ποτέ δίσκους. Ωστόσο, όπου παίζαμε ή στις πρόβες μας, χρησιμοποιούσαμε ένα μικρό μαγνητόφωνο για να ελέγξουμε λάθη, κλπ. Τέσσερις από αυτές τις ηχογραφήσεις έχουν διασωθεί και μία από αυτές μετατράπηκε σε βινύλιο από την ανεξάρτητη δισκογραφική b-otherside πριν από περίπου δέκα χρόνια. Η ηχογράφηση έγινε το καλοκαίρι του 1980 στο στούντιο "Κατάρα" και ηχογραφήθηκε σε δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι. Ακούστε εδώ το Might I follow you. Αριστερά ανταπόκριση του περιοδικού Μουσικό Εξπρές(Αρθ.Τευχ 7, Δρχ 25 1-16 Φεβρουα. 1980) από τη συναυλία τους στον κινηματογράφο "Ανεμώνη" της Αγίας Παρασκευής, μαζί με τους Dreams.(
 |
Εκείνο που κατάφεραν οι Πρθενογένησις, έστω κι αν στην εποχή τους δεν κυκλοφόρησαν δίσκο, ήταν να αφήσουν πίσω τους ένα καλό όνομα, που ήταν απόρροια των καλών εμφανίσεων τους αλλά και των τραγουδιών τους.
Δημοσίευση σχολίου