Πόσες φορές έχουμε γράψει για αυτήν την εποχή και πόσες φορές για αυτά τα συγκροτήματα; Σε μια στιγμή θα πρέπει να μας δει ένας ψυχολόγος για να βγάλουμε από μέσα μας, ότι έχουμε και δεν έχουμε για τη μουσική και τα τραγούδια που κατέκλυσαν τη ζωή μας την τετραετία 1988-1991. Σήμερα, ο Σπύρος Γιαννακόπουλος και Αλέξανδρος Ριχάρδος, (ξανά)σκαλίζουν το παρελθόν (σ.σ. πράγμα εξαιρετικά σπάνιο στον Rockmachine.gr) και αναρωτιούνται ποια συγκροτήματα θα μπορούσαν να είχαν κάνει μεγαλύτερη καριέρα. Συγκροτήματα που ακούστηκαν, οι δίσκοι τους αγοράστηκαν, οι κριτικές που πήραν ήταν καλές αλλά μετά από 1ή 2 δίσκους, χάθηκαν. Σίγουρα σε αυτήν την κατηγορία υπάρχουν πολλά συγκροτήματα αλλά για να περιορίσουμε το θέμα, έχουμε συμπεριλάβει μόνο όσα έκαναν επιτυχία ένα, το πολύ δύο άλμπουμ. Γι αυτό ΔΕΝ συμπεριλάβαμε τους Slaughter, που είχαν 2 studio άλμπουμ κι ένα live ή τους Warrant που ήταν το πιο εμπορικό συγκρότημα της εποχής του(μαζί με τους Poison). Ας ξεκινήσουμε από τους Badlands που τη χρυσή εποχή, ηχογράφησαν 2 καλά άλμπουμ Badlands (1989) και Voodoo Highway(1991) με τραγουδιστή τον Ray Gillen (προσοχή με e) και κιθαρίστα τον πρώην κιθαρίστα του Ozzy, Jake E. Lee. Οι άλλοι στην παρέα, ήταν ο ντράμερ Eric Singer (μετέπειτα Kiss) και o μπασίστας Greg Chaisson, πρώην Surgical Steel. Έχοντας ένα μουσικό προσανατολισμό προς τους Led Zeppelin(!) και γενικά προς το blues/hard rock, είχαν την τύχη να έχουν ένα πολύ καλό ήχο όπου ξεχώριζε η φωνή του Gillen και η παραγωγή του Paul O’Neil (Neil (σ.σ. ναι, αυτός των Savatage/Trans Siberian Orchestra). Όταν όμως το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους σταμάτησε στο Νο59, σε μια εποχή που το hair/hard rock ήταν στην κορύφωσή του, τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα για το δεύτερο άλμπουμ, Vodoo Highway (1991, No 140 Αμερική). Ένα τρίτο άλμπουμ με τίτλο Dusk (1998) κυκλοφόρησε με demos και ακυκλοφόρητα τραγούδια που απευθυνόντουσαν σε fans τους. Σήμερα τους θυμόμαστε όταν αναφερόμαστε στον Jake E. Lee! Α.Ρ.
Ακόμα θυμάμαι τον εαυτό μου, να ακούει εντυπωσιασμένος το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ των Βlue Murder (1989,Νο 45 Μ.Βρετανία, Νο 69 Αμερική)John Sykes,Tony Franklin και Carmine Appice), βγάζοντας ένα σφιχτό ήχο, με τον καθένα από τους 3 παραπάνω μουσικούς να καταθέτει τον καλύτερο εαυτό του. Ναι, τα Jelly Roll και Valley of the Kings είναι κομματάρες αλλά και στο σύνολό του το Blue Murder είναι πολύ καλό. Κι ενώ περιμέναμε μια αντίστοιχη συνέχεια, το Nothin' But Trouble (1993), δεν άφησε καμία ελπίδα. Το χειρότερο είναι ότι λίγοι από τη νεότερη γενιά των rock fans τους ξέρουν. Α.Ρ.
Με 2 καλά άλμπουμ που κυκλοφόρησαν την τριετία 1989-1991, οι Τεξανοί Dangerous Toys είχαν όλα τα εχέγγυα για ένα καλό μέλλον, αλλά νομίζω ότι αποτελούν την πιο κραχτή περίπτωση «διάλυσης λόγω grunge». Ακούστε το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους και τα Teas'n Pleas'n και Scared και θα καταλάβετε ότι δεν πούλησαν 500.000 δίσκους τυχαία. Προσέξτε τη φωνή του Jason McMaster! Α.Ρ
Οι Νεουρκέζοι Tyketto με τραγουδιστή των πρώην Waysted, Danny Vaughn, έγινε talk of the town το 1991 με την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ του Don’t Come Easy, για να απογοητεύσουν με το δεύτερο και με ότι κυκλοφόρησαν μετά.
Από την πρώτη στιγμή που ακούς το Turn Up the Radio, σού μένει στο μυαλό. Οι Αμερικάνοι Autograph μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους Sign In Please (1984), παρουσίασαν μια σταδιακή πτώση, που οδήγησε στη διάλυσή τους. Πάντως το Turn Up the Radio παραμένει σαν ένα από signature song της ανέμελης δεκαετίας. Καθόλου τυχαίο που ο Χάρης Πάνος το είχε σήμα στην εκπομπή του στον Rockmachine.gr Α.Ρ.
 |
| Blue Murder/Tyketto |
Δείτε εδώ το video
Οι Αμερικάνοι Blonz, δεν χωρούν με κανένα τρόπο σε αυτό το αφιέρωμα αφού ο μοναδικός δίσκος τους δεν σημείωσε καμία επιτυχία για να αφήσουν ελπίδες για κάτι καλύτερο. Όμως είναι μια καλή ευκαιρία για να τους γνωρίσετε αφού το ομώνυμο άλμπουμ τους του 1990 πέρασε και δεν άγγιξε, αλλά νομίζω ότι στάθηκαν άτυχοι. Με παραγωγούς τους Steve Walsh και Phil Ehart των Kansas και μηχανικό ήχου τον Brendan O'Brien, έχουν ένα καλό σύνολο χωρίς πρωτοτυπία. Ίσως να αξίζουν να τους ψάξετε. Α.Ρ. Δείτε εδώ ένα video τους
Οι Καναδοί Alias το καλοκαίρι του 1991 κατέκτησαν τον κόσμο με την δακρύβρεχτη μπαλάντα τους More Than Words Can Say(No2 USA). Και μετά σιωπή! Έπρεπε να περάσουν 19 χρόνια(!) για να κυκλοφορήσουν το επόμενο άλμπουμ τους αλλά ο κόσμος τους είχε ξεχάσει.
Καναδοί και οι Sheriff, έμειναν στην ιστορία χάρις στη μεγάλη επιτυχία τους When I'm with You, η οποία είχε κυκλοφορήσει αρχικά το 1982 και πέρασε απαρατήρητο για να επανακυκλοφορήσει το 1989 και να πάει στο Νο1 του αμερικάνικου chart μικρών δίσκων. Έκτοτε ουδέν! Πατήστε εδώ να δείτε το videoΑ.Ρ.
Με έναν ήχο κοντά σε αυτόν των Cinderella, οι Britney Fox από την Philadelphia, έμειναν στην ιστορία χάρις στη μοναδική επιτυχία τους, το κλασικό Girlschool και στην απόλυτα ταιριαστή στον ήχο τους διασκευή στην επιτυχία των Slade, Gudbuy T'Jane (ακούστε το εδώ). Το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο το όνομά τους σταμάτησε στο Νο39 του αμερικάνικου chart, το δεύτερο Boys in the Heat στο Νο 79 και μετά στη λήθη… Α.Ρ.
Η υπόθεση Aldo Nova αφορά έναν cult AOR μουσικό και παραγωγό ο οποίος είδε πολύ γρήγορα το άστρο του να λάμπει χάρις στα singles, Fantasy και Foolin' Yourself. Το 1991 με τραγούδια γραμμένα από τον Jon Bon Jovi, το Blood On The Bricks είχε τον ήχο και τα τραγούδια για την μεγάλη κατηγορία αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Σ. Γ.
Το όνομα του John Parr συνδέθηκε πολύ στενά με τον κινηματογράφο μέσα από τραγούδια όπως St. Elmo's Fire, Through The Night, The Minute I Saw You και Restless Heart. Η δεκαετία του ενενήντα θέλησε να αφήσει στην άκρη το ταλέντο του και να σβήσει από την μνήμη μας την προσφορά του. Φτάνοντας στο σήμερα διαπιστώνουμε πως η καλή μουσική επιβιώνει όποιο τελικά και αν είναι το κόστος! Σ. Γ.
Και οι Nelson ανήκουν στην κατηγορία των συγκροτημάτων που είχαν μια μεγάλη επιτυχία και μετά χάθηκαν. Οι δίδυμοι Matthew και Gunnar(σ.σ. μα είναι όνομα αυτό;) Nelson, γιοι του μεγάλου star των δεκαετιών 50 και 60 σε κινηματογράφο και μουσική, Ricky Nelson, με το πρώτο άλμπουμ τους After the Rain, ξεπέρασαν το 2.000.000(!) αντίτυπα στην Αμερική(Νο17), έπρεπε να περάσουν 5 χρόνια για να κυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους αλλά είχε χαθεί το momentum. Κρατάω τη μεγάλη επιτυχία τους (Can't Live Without Your) Love and Affection και το αυτοσαρκαστικό εξώφυλλο του δεύτερου άλμπουμ τους Because They Can.
Α.Ρ.
Περιπτωσάρα οι Ugly Kid Joe. Από το πουθενά, κυκλοφορούν το χειμώνα του 1991 το Ep As Ugly as They Wanna Be, πουλάνε 2.000.000 αντίτυπα, βγάζουν μια μεγάλη επιτυχία, το Everything About You και σε ένα χρόνο κυκλοφορούν το άλμπουμ America's Least Wanted (1992, Νο 27 Αμερική, Νο11 Μ.Βρετανία), με τον τίτλο να είναι παράφραση της έκφρασης America's Most Wanted. Αυτή τη φορά έχουν διασκευάσει το παλιό τραγούδι του Harry Chapin,Cats in the Cradle που γίνεται επιτυχία, με το άλμπουμ να πουλάει 2.000.000 αντίτυπα μόνο στην Αμερική. Μετά αγοράσαμε κιάλια για να τους βρούμε. Α.Ρ. Πατήστε εδώ
Οι Tommy Shaw, Jack Blades, Ted Nugent και ο ντράμερ Michael Cartellone, σχημάτισαν τους Damn Yankees κυκλοφορόντας ένα πολύ καλό ομώνυμο άλμπουμ, βγάζοντας επιτυχίες σαν τα High Enough, Where You Goin' Now και Coming of Age. Καθόλου τυχαίο που το ημερολόγιο έγραφε 1990, τι χρονιά που κυκλοφόρησαν τόσα καλά άλμπουμ. Το δεύτερο άλμπουμ τους Don't Tread (1992) πνίγηκε στη μετριότητα. Α.Ρ.
Αν και τα 2 πρώτα άλμπουμ τους, Danger Danger (1989, No88 Αμερική) και Screw it (1991, No123) κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα, οι Νεουορκέζοι Danger Danger έχουν θέση στο αφιέρωμα γιατί άφησαν πίσω τους μια επιτυχία, το Naughty Naughty. Α.Ρ.
Οι Hardline (Johnny Gioeli τραγούδι, Neal Schon κιθάρες, Joey Gioeli κιθάρες, Todd Jensen μπάσο και Deen Castronovo ντραμς/φωνητικά), κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Double Eclipse (1992 όταν το «πανηγύρι» είχε λήξει), άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις, διαλύθηκαν και επέστρεψαν 10 χρόνια αργότερα με το ΙΙ και χωρίς τους Neil Schon και Deen Castronovo. Α.Ρ.
Οι Φιλανδοί Hanoi Rocks ανήκουν στην κατηγορία των πλέον υποτιμημένων συγκροτημάτων που έβγαλε το rock. Με δικό τους ήχο (σ.σ. εντάξει, είχαν επηρεαστεί από τους Aerosmith), με ένα χαρισματικό ερμηνευτή/τραγουδιστή και με ήχο που που επηρέασε τους Guns and Roses, Poison κι όχι μόνο, οι Φιλανδοί Hanoi Rocks άξιζαν καλύτερης τύχης. Μπορεί να είχαν επηρεαστεί από τους Aerosmtih αλλά διαμόρφωσαν εάν δικό τους ήχο, μακριά από τα συγκροτήματα όπως Led Zeppelin, Deep Purple και Black Sabbath. Hard rock ύφος με πολύ groove ήχο, funk και ματιές προς τους Rolling Stones κι ένα τραγουδιστή, τον Michael Monroe (κανονικό όνομα Matti Antero Kristian Fagerholm) που έπαιζε σαξόφωνο. Αν ενδιαφέρεστε να αποκτήσετε κάποιο δίσκο τους σας προτείνω έναν από τους Bangkok Shocks, Saigon Shakes (1981), Self Destruction Blues (1982) και Two Steps From The Move (1984).Α.Ρ.
Ο Rocky Balboa, σύμφωνα με τον κινηματογραφικό μύθο, θεωρείται το καμάρι της Φιλαδέλφεια. Η αληθινή ζωή θέλει το συγκρότημα των Tangier να κατάγεται από την ίδια πόλη και κάπου προς τα τέλη των eighties να προσπαθεί να βγάλει κεφάλι έξω από τον μουσικό ωκεανό. Με τα singles On The Line και Southbound Train από το άλμπουμ Four Winds να κάνουν αίσθηση και να παίζουν στην tv, το δεύτερο άλμπουμ τους σε μεγάλη εταιρία με τίτλο Stranded θα κλείσει αυτό το ρομαντικό στόρι με τις απορίες ακόμη ζωντανές μέχρι σήμερα. Σ.Γ.
Bang Go The Bells, Hammer Swings Down και The Kid Goes Wild που αργότερα έπαιξε και στο soundtrack του RoboCop 2. Καλημέρα σας! Αυτοί οι ύμνοι μας ξύπνησαν ένα πρωινό του 1989 όταν κυκλοφόρησε το ντεμπούτο ομότιτλο άλμπουμ των Babylon A. D. Το δεύτερο χτύπημα θα έρθει το 1992 με το Nothing Sacred και τα τραγούδια Bad Blood και So Savage The Heart να δηλώνουν πως τα "μεγάλα σαλόνια" ήταν από την αρχή ο φυσικός προορισμός τους, ασχέτως αν δεν τους ανοίχτηκε η πόρτα για να μπουν. Σ.Γ.
 |
Οι Baton Rouge είχαν τρεις άσσους στο μανίκι τους για να επιτύχουν. Πρώτος άσσος η φωνάρα του Kelly Keeling ο οποίος συνέχισε αργότερα με μεγάλες συνεργασίες. Δεύτερος και τρίτος άσσος πακέτο, η συνεργασία με την συνθετική ομάδα των Jack Ponti και Vic Pepe από τους θρυλικούς Surgin. Τα Shake Your Soul και Lights Out On The Playground είναι τιγκαρισμένα σε κλαμπίστικους ύμνους, μην έχοντας να ζηλέψουν τίποτα και από κανέναν. Σ.Γ.
Η σύνδεση των Hurricane με τους Quiet Riot προέκυψε από το αδελφικό αίμα των Robert Sarzo (κιθάρα) και Tony Cavazo (μπάσο) που είχαν στην σύνθεσή τους. Η επιτυχία τους όμως δεν είχε καμία σχέση με αυτήν των Quiet Riot αλλά άφησαν πίσω τους τον ύμνο I'm On To You. Μην ξεχάσουμε να κάνουμε ειδική αναφορά στον σπουδαίο τραγουδιστή Kelly Hansen που χρόνια αργότερα θα συνέχιζε την ιστορία των μυθικών Foreigner. Σ.Γ.
Οι L.A. Guns είναι ο ορισμός του σημερινού άρθρου. Ξεκίνησαν με ένα καλό άλμπουμ, το L.A. Guns (1988), συνέχισαν με το Cocked & Loaded (1989) κι από εκεί και πέρα μια σταδιακή υποχώρηση. Εξακολουθούν να υπάρχουν και παίζουν σε μικρά clubs. Α.Ρ.
Οι ορκισμένοι fans του κιθαρίστα Akira Takasaki, υποκλίνονται στον ίδιο και στους Loudness που πέραν από τα άλμπουμ τους Thunder in the East(Νο 74 Αμερική 1985) και Lightning Strikes (Νο 64, 1986), δεν είδαν κανένα άλμπουμ τους να σημειώνει εμπορική επιτυχία. Σίγουρα δεν ήταν το συγκρότημα που θα έβγαζε το πετυχημένο τραγούδι για να ακουστεί στο ραδιόφωνο αλλά και πάλι… Α.Ρ. Διάττοντες αστέρες οι Αμερικάνοι Kix, το 1989 γνώρισαν μια ανέλπιστη επιτυχία με την μπαλάντα Don't Close Your Eyes(Νο11 Αμερική) και μετά…τα γνωστά. Α.Ρ.
Δεν υπήρξε άνθρωπος που να άκουσε τη φωνή του Miljenko Matijevic και να μην έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Το πρώτο πολύ καλό τους άλμπουμ Steelheart (1990, No 40 Αμερική), αποτέλεσε φάρο ποιότητας εκείνης της εποχής. Και το επόμενο, Tangled in Reins(1992) ήταν καλό αλλά στη συνέχεια χάθηκαν.Α.Ρ. Δείτε εδώ το video
Καναδάς και μελωδία για κάποιον ανεξήγητο λόγο πάνε χέρι με χέρι. Και αν για τους περισσότερους τα πρώτα ονόματα που έρχονται στο μυαλό όταν πέφτουν στο τραπέζι οι δύο παραπάνω λέξεις είναι οι Triumph και οι Loverboy, κάποιοι άλλοι σκέφτονται και τους Harem Scarem. Δικαιολογημένα άλλωστε αφού κάτι Hard To Love, Distant Memory, Slowly Slipping Away, Honestly και γενικά όλος ο πρώτος δίσκος του 1991, δεν μπορούν να γραφτούν καθημερινά. Σ.Τ.
 |
| Nelson, Hanoi Rocks, Baton Rouge, L.A Guns |
Ξεφεύγοντας για λίγο από το στενό πλαίσιο του 1988 - 1991 και πηγαίνοντας στο 1985 συναντάμε το άλμπουμ Night Of The Crime των φοβερών Icon. Μιξαρισμένο από τον Ron Nevison και με φιλική συμμετοχή του Bob Halligan Jr., ο δίσκος θα φτάσει σε σημείο να ψηφιστεί ως το τρίτο καλύτερο A.O.R. άλμπουμ όλων των εποχών από τους αναγνώστες του περιοδικού Kerrang! το 1988. Ο δρόμος των Icon μπορεί να μην είχε την εφήμερη δόξα, είχε όμως την μακροχρόνια αναγνώρισή τους αφού τα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, δικαίως, ΈΜΕΙΝΑΝ!
Σ.Γ.
Desmond Child... Ένα όνομα Ιστορία! Southgang!.... Σιωπή!
Και όμως, ο Μίδας του hard rock ήταν παρόν και ενεργός στο Tainted Angel, το πρώτο άλμπουμ των Southgang του 1991, αδυνατώντας να τους γεμίσει με χρυσάφι. Τα Tainted Angel και Love Ain't Enough όμως είναι κρίμα να λείπουν από λίστες με τα καλύτερα τραγούδια του "hair" metal κινήματος!
 |
| Southgang/Bluer Tears |
Σ.Γ.
Πολύ κοντά στον ήχο των Bon Jovi, οι Αμερικανοί από το Tennessee, Blue Tears είχαν την ατυχία να ντεμπουτάρουν το 1990, την εποχή δηλαδή που ξέφτιζε ο rock ήχος που επικρατούσε το ογδόντα. Τα Rockin' With the Radio, Innocent Kiss και Thunder In The Night όχι μόνο δεν ξέφτισαν αλλά ακόμα και σήμερα δείχνουν πως η μουσική δεν ήταν απλά ένα παιχνίδι για τους Blue Tears αλλά μία πολύ σοβαρή υπόθεση! Σ.Γ.
Σ.Γ.
Well done boyzzzz!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή