Το άλμπουμ γράφτηκε το 2002, στο μεσοδιάστημα μεταξύ της κυκλοφορίας του Infinite (2000) και των Elements Pt.1 και Pt.2 (2003) των Stratovarius και μαζί του συμμετέχουν στο δίσκο ο μπασίστας των Stratovarius, Jari Kainulainen, οι Roland Grapow (πρώην Helloween), Mike Romeo (Symphony X) και Sami Virtanen (Warmen) στις κιθάρες, οι Janne Wirman (Warmen) και Mikko Harkin (Sonata Arctica) στα πλήκτρα και οι Mirka Rantanen και Mika “Gas” Karppinen (ex-HIM) στα τύμπανα.
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥ ΑΛΜΠΟΥΜ
Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο δίσκο να ξεχωρίζει πριν ακόμα ακουστεί μια νότα από τα τραγούδια, είναι το θεματικό του περιεχόμενο που, όπως προαναφέρθηκε, αφορά την αρχαία Αίγυπτο, κάτι που γίνεται άμεσα αντιληπτό μόνο και μόνο από το εξώφυλλό του, το οποίο έχει επιμεληθεί ο Derek Riggs, δημιουργός -μεταξύ άλλων – και του επικού εξωφύλλου του άλμπουμ Powerslave των Iron Maiden. Βέβαια, αυτό του Waiting for the Dawn δείχνει σαν φτωχός συγγενής μπροστά στο μεγαλείο του εξωφύλλου του Powerslave, αλλά για το μέγεθος του Kotipelto μια χαρά την κάνει την δουλειά του.
Αν και στιχουρχικά το άλμπουμ δεν ακολουθεί ένα ενιαίο σενάριο, παρουσιάζοντας κάποια συγκεκριμένη ιστορία, μπορεί να θεωρηθεί concept καθώς αναφέρεται αποκλειστικά σε θέματα του αρχαίου αιγυπτιακού «σύμπαντος». Η Κοσμογονία, η δημιουργία των αρχαίων θεών και οι διαμάχες τους, το ταξίδι της ψυχής προς το Duat, την άλλη ζωή, μεγαλοπρεπή παλάτια και πυραμίδες, ισχυροί αξιωματούχοι και παντοδύναμοι βασιλιάδες, νεκροπόλεις θαμμένες στην άμμο της ερήμου και υπόγεια ιερά όπου πραγματοποιούνται μυστικές τελετές και φυσικά ο ζωοδότης Νείλος, είναι θέματα που ταξιδεύουν την φαντασία του ακροατή καθώς ακούει διαδοχικά τα δώδεκα εξαιρετικά τραγούδια του δίσκου.
Από μουσικής πλευράς, το Waiting for the Dawn δεν αποτελεί κάποια «κόπια» των Stratovarius - όπως πιθανόν να περίμενε κάποιος - και το μόνο στοιχείο του που αναπόφευκτα τους θυμίζει, είναι η φωνή του Timo Kotipelto. Εκτός αυτού, δεν έχουν κάτι άλλο κοινό πέρα από το ότι και οι δύο μπάντες κινούνται μέσα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού power metal. Αντιθέτως, στο προσωπικό του σχήμα, ο Kotipelto, λειτουργώντας έξυπνα, δεν χρησιμοποιεί καθόλου νεοκλασικές μελωδίες, που θα παρέπεμπαν στο βασικό του συγκρότημα αλλά περισσότερα στοιχεία και φόρμες κλασικού heavy metal πετυχαίνοντας σε μεγάλο βαθμό να διαφοροποιηθεί από τους Stratovarius.
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Από τα κομμάτια του άλμπουμ μπορούμε να ξεχωρίσουμε δυο τριάδες: η πρώτη αποτελείται από το εναρκτήριο Travel through time (προηγείται ένα μικρό intro με ανατολίτικη μελωδία), μια δυναμική και γρήγορη σύνθεση που ανοίγει ιδανικά την «όρεξη» για τη συνέχεια, το Beginning, στο ίδιο στυλ με το προηγούμενο, με καταπληκτικό ρεφραίν που μένει στο μυαλό και με στίχους για την δημιουργία του κόσμου και το καταιγιστικό Lord of Eternity στο οποίο «συναντάμε» τον θεό-τσακάλι Άνουβι στην «αίθουσα της αλήθειας» όπου ζυγίζει την καρδιά του νεκρού με το λευκό φτερό της αλήθειας, για να κρίνει αν ο νεκρός θα περάσει στην άλλη ζωή ή θα καταβροχθισθεί από το τέρας Αμμούτ. Επικό τραγούδι, ταιριαστό με την θεματολογία του, με ωραία πλήκτρα στην εισαγωγή, εντυπωσιακό ρεφραίν και ρυθμό που «καλπάζει».
Η δεύτερη τριάδα ξεκινάει με το μεσαίας ταχύτητας Battle of the Gods, μια πομπώδη σύνθεση στην οποία παρακολουθούμε το αγώνα του θεού Σεθ να εκδικηθεί τον Ώρο επειδή ο τελευταίος σκότωσε και τεμάχισε τον πατέρα του Σεθ, Όσιρι, προκειμένου να του πάρει τον θρόνο. Στη συνέχεια έχουμε την ακουστική μπαλάντα Beauty has Come, ένα κορυφαίο κομμάτι με απίστευτη μελωδία, «σπαραχτικό» ρεφραίν και στίχους για κάποιον που έχει χάσει την αγαπημένη του και ο μόνος τρόπος πλέον να τη δει είναι όταν εκείνη παρουσιάζεται κάθε βράδυ στο όνειρό του. Πραγματικά, μια καταπληκτική μπαλάντα ισάξια με αρκετές των Stratovarius.
Tέλος, η δεύτερη τριάδα κλείνει με το Chosen by Re, ένα μεγαλοπρεπές κομμάτι αφιερωμένο στον θρυλικό βασιλιά Ραμσή τον 2ο, που ξεκινάει αργά και επιβλητικά ακολουθώντας μια ανατολίτικη μελωδία για να ανεβάσει στη συνέχεια ταχύτητα με εντυπωσιακές κιθάρες, σόλο και πολύ καλό ρεφρέν. Ένα, πραγματικά, «βασιλικό» τραγούδι που μαζί με το Beauty has come, διεκδικεί την κορυφή του άλμπουμ. Τα υπόλοιπα κομμάτια (Knowledge and Wisdom, Vizier, Waiting for the Dawn, Arise, Movement of the Nile) κινούνται πάνω-κάτω στο ίδιο στυλ με τα προηγούμενα, ακούγονται ευχάριστα και δεν υπολείπονται σε ποιότητα από αυτά που ξεχώρισα περισσότερο.
ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
Το Waiting for the Dawn μπορεί να μην έφερε κάτι καινούργιο στο χώρο του metal , αποτελεί όμως μια αξιοπρεπέστατη heavy/power metal κυκλοφορία και, κυρίως, πιστοποιεί τις συνθετικές και στιχουργικές ικανότητες του Timo Kotipelto, καθώς τα πάντα στο άλμπουμ έχουν γραφτεί από αυτόν. Μπορεί να μην έκανε μεγάλες πωλήσεις, να μην προωθήθηκε ιδιαίτερα και γενικά να αντιμετωπίστηκε ως πάρεργο του Kotipelto όσο οι Stratovarius παρέμεναν ανενεργοί, αυτό όμως δεν μειώνει καθόλου την αξία του. Όποιος ασχοληθεί με αυτό και το ακούσει προσεχτικά, όχι μόνο δεν θα χάσει τον χρόνο του αλλά, αντίθετα, θα απολαύσει ένα πανέμορφο ακουστικό -αλλά και με τη φαντασία του - ταξίδι στα μυστικά και στους θρύλους της αρχαίας Αιγύπτου.
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Ο Timo Kotipelto κυκλοφόρησε άλλα δυο άλμπουμ με το προσωπικό του σχήμα, τα Coldness (2004) και Serenity (2007). Και τα δυο κυκλοφόρησαν σε δυο διαφορετικές φάσεις όπου οι Stratovarius βρίσκονταν σε αδράνεια, λόγω των προβλημάτων ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε ο Timo Tolki.
Από το 2008, όταν ο Tolki αποχώρησε οριστικά από τους Stratovarius, ο Kotipelto έγινε κύριος της μπάντας αφού ο πρώτος τού μεταβίβασε όλα τα δικαιώματα (όνομα και τραγούδια). Έκτοτε δεν έχει κυκλοφορήσει άλλο προσωπικό άλμπουμ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
11/12/24
Δημοσίευση σχολίου