Ο μίτος ξεκινάει το 1975 με την πτώση της πόλεως Phnom Penh και την ανάληψη εξουσίας στην Καμπότζη από τους Ερυθρούς Χμερ με ηγέτη τον Pol Pot. Οι Ερυθροί Χμερ εφαρμόζοντας πολιτική αυταρχική, ολοκληρωτική και κατασταλτική προχώρησαν σε κολεκτιβοποίηση των καλλιεργειών στερώντας από τον πληθυσμό ακόμα και στοιχειώδη φάρμακα. Εκτός των θανάτων από ακραία πείνα, ασθένειες εξαιτίας ελλείψεων βασικής ιατρικής περίθαλψης, οι φρικαλεότητες των Χμερ περιλάμβαναν εθνοκάθαρση και αθρόες εκτελέσεις πάνω από δύο εκατομμύρια πολίτες ή σχεδόν το 25% του πληθυσμού της Καμπότζης. Από το ρόλο του ως Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ο Kurt Waldheim, προσωπικότητα μεν αλλά με ιδιαίτερα σκοτεινό και αιματοβαμμένο παρελθόν, ευαισθητοποιήθηκε με το θέμα και με παραστάτη τον Paul MacCartney διοργάνωσαν εκστρατεία για να συγκεντρώσουν χρήματα για το βασανισμένο λαό της Καμπότζης. Η συναυλία για τη συγκέντρωση των χρημάτων πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο, είχε διάρκεια τέσσερεις ημέρες από τις 26 έως 29 Δεκεμβρίου 1979 με line up τους Queen, Ian Dury & Blockheads, Clash, μέλη των Led Zeppelin, Specials, Who, Wings, Pretenders, Matumbi, Elvis Costello & Attractions. Σε ελεύθερη απόδοση, οι μπάντες ή οι μουσικοί που συμμετείχαν θα μπορούσε να εκληφθεί ως “παλιό” και “νέο” rock ήτοι π.χ. οι Who μπάντα των 60ς έναντι των Specials μπάντα η οποία συστάθηκε σχεδόν 20 χρόνια αργότερα. Στις αρχές του 1981 κυκλοφόρησε το διπλό album με τίτλοConcerts for the People of Kampuchea το οποίο περιείχε υποσύνολο της συνολικής συναυλίας καθώς και σε κάποια μεταμεσονύκτια εκπομπή η τότε ΕΡΤ πρόβαλε ένα φιλμ με στιγμιότυπα του γεγονότος. Αρκετά αργότερα 1987 ίσως 1988 κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες ένα ολοκληρωμένο φιλμ το οποίο επίσης περιείχε υποσύνολο αυτής της συναυλίας των τεσσάρων ημερών η οποία σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας ήταν κυριολεκτικά sold-out.
Στου μουσικό μέρος του θέματος κατά την υποκειμενική μου άποψη η ίσως καλύτερη στιγμή ήταν η εμφάνιση της Rockestra της μπάντας που συστάθηκε για τις ανάγκες της συναυλίας. Υπό την άτυπη καθοδήγηση σε ρόλο front του Paul MacCartney, το line up για την εποχή εκείνη ήταν τουλάχιστον κορυφαίο. Στο σύνολο τους περίπου 30 Άγγλοι Rockers στελέχωσαν τη Rockestra μεταξύ αυτών οι John Bonham, John Paul Jones, Robert Plant, Billy Bremner, Gary Brooker (Procol Harum) , Howie Casey, Tony Dorsey, Dave Edmunds, Steve Holley, James Honeyman-Scott, Steve Howard, Kenney Jones, Laurence Juber, Denny Laine, Ronnie Lane, Linda McCartney, Paul McCartney, Thadeus Richard, Bruce Thomas, Pete Townshend το ηχητικό αποτέλεσμα των οποίων στην ερμηνεία των Lucille και Let it Be ήταν τουλάχιστον επικό. Τα σετ που προσωπικά ξεχώρισα ήταν των Clash στη διασκευή του θέματος Armagideon Time, σύνθεση των Coxsone Dodd και Willie Williams, το Guns of Brixton και φυσικά το Bank Robber. To σετ των Specials επίσης ήταν εξαιρετικό ειδικότερα στην ερμηνεία του Gangsters.
ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
14/12/24
Δημοσίευση σχολίου