Oι Reporters δημιουργήθηκαν στις αρχές τις δεκαετίας του '80 με τη live δράση τους για τα δεδομένα εκείνης της εποχής να είναι ιδιαίτερα έντονη. Τον Νοέμβριο του '82 ξεκινούν μια σειρά εμφανίσεων σε διάφορα μουσικά στέκια της εποχής, όπως η θρυλική Σοφίτα και αργότερα το Καν Καν. Η πρώτη δισκογραφική τους δουλειά δεν άργησε να έρθει και εν έτει 1982 κυκλοφορεί ένα 7ιντσο σίνγκλ που περιλαμβάνει τα κομμάτια Computer World και I Wanna Know μέσα από την τότε πρωτοποριακή και ανεξάρτητη Creep Records που λειτουργούσε πάνω σε πρότυπα ξένων ανεξάρτητων εταιρειών. Μια εντυπωσιακή προσπάθεια με ενδιαφέρουσες συνθέσεις και θαυμάσιο παίξιμο. Αν και δύσκολα μπορείς να καταλάβεις μια μπάντα από το πρώτο της 7", εν τούτοις οι Reporters άφησαν να εννοηθεί ξεκάθαρα ποιο θα ήταν το επόμενο βήμα τους και σε ποια ηχητικά επίπεδα θα μπορούσαν να κινηθούν, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ακόμα μια πιο ολοκληρωμένη δουλειά, το άλμπουμ τους Bare Hands(1983). Ο δίσκος περιλάμβανε οκτώ αξιόλογα κομμάτια με θαυμάσιες συνθετικές στιγμές και με μια φοβερή ηχητική δύναμη να κυλάει στα αυλάκια του με το συγκρότημα να σφραγίζει αυτήν την προσπάθεια με το προσωπικό τους ύφος.
Τον Σεπτέμβριο του 2012 η ετικέτα της Geheimnis Records επανέκδοσε το υλικό τους με τη μορφή ενός διπλού 10" άλμπουμ που κυκλοφορεί σε 400 αριθμημένα στο χέρι, συλλεκτικά αντίτυπα, επεξεργασμένα από τις πρωτότυπες μπομπίνες (master tapes) και που θα συμπεριλαμβάνει τα τραγούδια και των δύο κυκλοφοριών του συγκροτήματος (του 7" του '82 και του άλμπουμ του '83), μαζί με το πρωτότυπο ένθετο και κάποιες σπάνιες φωτογραφίες. Οι μισές από τις κόπιες έχουν τυπωθεί σε κλασικό μαύρο βινύλιο, ενώ οι άλλες μισές σε διαφανές πορτοκαλί. H επανέκδοση αφιερώνεται σε όλα τα μέλη του γκρουπ (Γιώργο, Βούλη, Μάκη, Άκη) και ειδικά στον Κώστα που έφυγε τόσο άδικα και τόσο γρήγορα.
Αλλά καλύτερα οι Reporters να κάνουν μια αναδρομή στη δεκαετία του '80 και να μας μιλήσουν οι ίδιοι για το μουσικό τους ταξίδι. Ερωτήσεις: Άντα Λαμπάρα.
Α.Λ.: Γυρίζοντας το χρόνο πίσω στις αρχές της δεκαετίας του '80, τι είναι αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με το μουσικό σας ταξίδι και πώς προέκυψε η γνωριμία σας;
Reporters: Ένας πυρήνας ήταν το σχολείο και οι σχολικές μπάντες. Ανταλλάσσαμε κασέτες με μουσικές (σσ. αρχαίο;) , παρακολουθούσαμε την ξένη κυρίως σκηνή αλλά και την ελληνική ροκ σκηνή. Από το σχολείο λοιπόν ξεκίνησε η ιστορία.
Α.Λ: Τη δεκαετία του '80, όταν ξεκινούσατε, οι συναυλιακοί χώροι ήταν ελάχιστοι, οι μπάντες σαφώς πιο λίγες. Θα ήθελα να μου μιλήσετε λίγο γι' αυτό.
Reporters: Οι συναυλιακοί χώροι, όπως λες, ήταν ελάχιστοι. Ήταν πολύ συνηθισμένα τα μουσικά πρωινά σε σινεμά ή οι σχολικές συναυλίες (εκδηλώσεις) λόγω ακριβώς της έλλειψης συναυλιακών χώρων. Οι μπάντες δεν ήταν λίγες για την εποχή και γνωρίζονταν οι περισσότερες μεταξύ τους, λόγω της σκηνής. Το κυρίαρχο ρεύμα στα ΜΜΕ δεν ήταν φυσικά το ροκ. Να σημειώσω εδώ ότι από μόλις μερικά χρόνια πριν προϋπήρχε ένα βαρύ αρνητικό κλίμα, λόγω της χούντας, με όλες τις απαγορεύσεις της - ροκ, μαλλιά, συναθροίσεις κ.λπ. Τα ηχητικά συστήματα χάλια και όλη οργάνωση γενικά όχι καλή. Παρ' όλα αυτά υπήρχε φλόγα, δίψα για δημιουργία, έκφραση και εκτόνωση.
ΑΛ: Πώς προέκυψε η γνωριμία σας με τον Κώστα Ποθουλάκη (Παρθενογένεσις, Homicide, Villa 21);
Reporters: Η γνωριμία με τον Κώστα έγινε σε μια συναυλία των Παρθενογένεσις αρκετό καιρό πριν τους Reporters. Λόγω της σκηνής συναντιόμαστε μετά σε διάφορους χώρους και έτσι προέκυψε η πρόσκληση και το πρώτο jam στην ήδη δημιουργημένη μπάντα. Έτσι βέβαια συμπληρώθηκε το παζλ με τα γνωστά αποτελέσματα. Εδώ θέλω να τονίσω ότι ο Κώστας ανέλαβε τα φωνητικά (δεν έπαιξε ποτέ κιθάρα στους Reporters) και από την πρώτη στιγμή έδεσε με την ομάδα και προσωπικά και μουσικά, βάζοντας και την ιδιαίτερη προσωπική του χροιά στα τραγούδια.
A.Λ: Ποιός έγραφε τις συνθέσεις και τους στίχους;
Reporters: Τα πιο πολλά τραγούδια - αν όχι όλα - προήλθαν από jam, από ένα σχήμα, από ένα ρυθμό. Οι στίχοι πάλι με τον ίδιο συλλογικό τρόπο, μια είδηση, ένα προσωπικό ή κοινωνικό θέμα αποτελούσε αφορμή για συζήτηση και δημιουργική έκφραση, με τον Κώστα να έχει μια πρωτοβουλία τουλάχιστον στην τελική εκδοχή. Όλα τα τραγούδια έχουν την υπογραφή όλων των μελών της μπάντας (Reporters) παρ' όλο που κάποιες ιδέες - συνθέσεις «γέρνουν» υπέρ κάποιου μουσικού.
Α.Λ.: Υπάρχει κάποιο γεγονός που να έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη σας όσον αφορά τα λάιβ;
Reporters: Δύσκολα ξεχωρίζεις κάποια στιγμή, αφού κάθε φορά όλο και κάτι συνέβαινε. Όλες μας οι εμφανίσεις χαρακτηρίζονταν από απίστευτη ενέργεια, δέσιμο ψυχικό και μουσικό (πρόβα, πρόβα, πρόβα) και μια αίσθηση «εκτός ορίων» η οποία δεν αποτυπώθηκε πλήρως στο ψυχρό περιβάλλον του στούντιο.
Α.Λ.: Την δεκαετία του '80 άκμαζε η αμερικάνικη σκηνή. Αυτό το γεγονός επηρέασε καθόλου το τρόπο του παιξίματος σας;
Reporters: Έχοντας ακούσει όλοι πολύ μουσική classic rock, new wave, punk, reggae, μπορείς να πεις ότι πιο πολύ μας επηρέασε στον τελικό ήχο η Αγγλική σκηνή των αρχών της δεκαετίας: Cure, Magazine, Jam... αλλά και πιο «κλασικοί» David Bowie, Brian Eno...
Α.Λ.: Πώς προέκυψε η επανακυκλοφορία του άλμπουμ σας Bare Hands που θα συμπεριλάβει και το πρώτο σας σινγκλ "Computer World"/"I wanna Know";
Reporters: Ο Πάνος (Dread) της Geheimnis Records και οι συνεργάτες του, λάτρεις του 'dark' ήχου των αρχών της δεκαετίας του '80, αλλά και των Reporters αφού μας ξετρύπωσαν μέσω του Μπάμπη Δαλίδη της Creep Records μας πρότειναν την επανακυκλοφορία της δισκογραφικής μας παρουσίας με τη μορφή που τελικά κυκλοφόρησε (δύο δεκάιντσα). Δεν ήταν και πολύ δύσκολο δεδομένου ότι συναντιόμαστε (η μπάντα) όλα αυτά τα χρόνια ή σε μουσικές συνεργασίες ή σε φιλικές συγκεντρώσεις.
( Το παρόν άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση παλαιότερου άρθρου του περιοδικού Wild Thing όπου πρωτοδημοσιεύτηκε. Πατήστε εδώ και εδώ .)
ΑΝΤΑ ΛΑΜΠΑΡΑ
12/11/24
Δημοσίευση σχολίου