To 1984 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, Night on Bröcken, ένα άλμπουμ ταπεινού και άγουρου power metal που είχε όμως αρκετά καλά τραγούδια και έδινε υποσχέσεις για μια ενδιαφέρουσα συνέχεια, πράγμα που επιβεβαιώθηκε με το επόμενο άλμπουμ τους, The Spectre Within (1985), στο οποίο επιχείρησαν μια πιο progressive προσέγγιση, παρουσιάζοντας κομμάτια με περισσότερο περίπλοκη ενορχήστρωση, αρκετές αλλαγές ρυθμού και στίχους με θέματα φαντασίας, που στην ουσία τους όμως εμπεριείχαν βαθύτερα νοήματα. Η ανοδική τους πορεία συνεχίστηκε με την τρίτη κυκλοφορία τους, το μεγαλειώδες, επικό και κλασικό πλέον, Awaken the Guardian, με το οποίο ολοκλήρωσαν εντυπωσιακά την πρώιμη φάση τους.
ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1986 με τη σύνθεση της μπάντας να είναι η ακόλουθη: John Arch-φωνή, Jim Matheos και Frank Aresti-κιθάρες, Joe DiBiase-μπάσο και Steve Zimmerman-ντραμς και παρουσίαζε μια πιο σαφή ηχητική μετάβαση σε σχέση με ό,τι είχε παρουσιάσει η μπάντα στο παρελθόν. Οι επιρροές από Iron Maiden για τις οποίες είχαν «κατηγορηθεί» παλαιότερα, έχουν πλέον εξαφανιστεί και οι Fates Warning έχουν διαμορφώσει πλέον το δικό τους, χαρακτηριστικό ύφος. Στα κομμάτια του δίσκου ακούμε κλασικό μεν power metal, εμπλουτισμένο όμως με αρκετά και εμφανή progressive στοιχεία: δυνατά, στα όρια του thrash, περίτεχνα riffs, πολύπλοκη δομή στα τραγούδια που ξεφεύγει από το τυπικό «κουπλέ-ρεφρέν-κουπλέ-ρεφρεν-σόλο-ρεφρέν» σχήμα, απαιτητικό drumming, πρωταγωνιστικό μπάσο, ιδιαίτερα τεχνικά σόλο που διατηρούν όμως την power metal μελωδία τους και επιστέγασμα όλων, η φωνάρα του υψίφωνου John Arch που, ουσιαστικά, οδηγεί τα τραγούδια, ένας συνδυασμός δύναμης, λυρισμού και μελαγχολίας. Η ιδανική φωνή για το στυλ που έπαιζαν τότε οι Fates Warning.
Δυνατό «χαρτί» για το άλμπουμ αποτελεί και το εξώφυλλό του, μια εντυπωσιακή δημιουργία που σε βάζει σε έναν ονειρικό κόσμο μαγείας, μυστηρίου και επιστημονικής φαντασίας, εκφράζοντας απόλυτα τα συναισθήματα που δημιουργεί η μουσική του δίσκου. Ένα άκρως ταιριαστό εξώφυλλο με το περιεχόμενο του άλμπουμ, δημιουργία του ελληνικής καταγωγής Ioannis o οποίος είχε φτιάξει και το εξίσου εντυπωσιακό εξώφυλλο του The Spectre Within.
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Τα τραγούδια του άλμπουμ είναι όλα τους άψογα, αλλά χρειάζεται ο ακροατής να «έχει γράψει χιλιόμετρα» στο metal για να μπορέσει να τα εκτιμήσει σε όλο τους το μεγαλείο καθώς δεν είναι και το ευκολότερο άκουσμα για κάποιον νέο στο χώρο. Η εισαγωγή γίνεται με το The Sorceress, που ξεκινάει με μια ακουστική, μυστηριακή μελωδία στην κιθάρα για να μπει δυναμικά το κυρίως κομμάτι με ένα ογκώδες riff, σαρωτική power/progressive μελωδία, επικο-λυρικά φωνητικά σε υψηλές οκτάβες και στίχους, μάλλον για το κυνήγι μαγισσών που έλαβε χώρα στο Salem των ΗΠΑ στα τέλη του 17ου αιώνα. Το The Sorceress δίνει και το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται και τα υπόλοιπα τραγούδια, όπως το Valley of the Dolls που ακολουθεί και κρατάει την ένταση στα ύψη. Κομμάτι σε γρήγορο tempo, με αλλαγή ρυθμού προς το μέσον, εντυπωσιακά σόλο και αναφορές είτε στον φανταχτερό κόσμο του modelling είτε, κατά μια άλλη «ανάγνωση», στον κόσμο του Glam Metal που τότε βρισκόταν στο ζενίθ του.
Στη συνέχεια έχουμε τα δυο καλύτερα (καταχρηστικός ο χαρακτηρισμός γιατί όλο το άλμπουμ είναι τέλειο) τραγούδια του άλμπουμ: πρώτα το Fata Morgana, «αφιερωμένο» στη Morgana Le Fay, ετεροθαλή αδελφή του βασιλιά Αρθούρου, μια επική και πωρωτική σύνθεση, με κορυφαία στιγμή το ρεφρέν και μετά το Guardian, μια power μπαλάντα και η πιο λυρική στιγμή του άλμπουμ, στην οποία ο Arch δίνει ρεσιτάλ φωνητικών δημιουργώντας μοναδικά συναισθήματα.
Ακολουθούν το Prelude to Ruin, πολιτικού, κατά πάσα πιθανότητα, περιεχομένου και η πιο progressive στιγμή του δίσκου και το Giant’s Lore (Heart of Winter), βασισμένο στο παραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ, «Ο Εγωιστής Γίγαντας», ένα πολύ καλό κομμάτι που αναδύει μια μελαγχολία, όπως ακριβώς αυτή που βγάζει και το παραμύθι στο οποίο αναφέρεται. Τέλος και αφού προηγηθεί ένα ονειρικό δίλεπτο instrumental, το Time Long Past, το άλμπουμ κλείνει με το Εxodus, τη μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση (8:40 λεπτά) με κορυφαία στιγμή το φοβερό ρεφρέν της.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
To Awaken the Guardian έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την πρώτη περίοδο των Fates Warning δημιουργώντας στους οπαδούς τους μεγάλες προσδοκίες για την συνέχεια. Δυστυχώς, την εποχή που κυκλοφόρησε, δεν κατάφερε να έχει την αναγνώριση που του άξιζε και παρέμεινε για αρκετά χρόνια σε cult status. Αυτό οφείλεται τόσο στο περίπλοκο, για power metal άλμπουμ, στυλ του, που απαιτούσε αρκετά και προσεκτικά ακούσματα για να αντιληφθεί κάποιος το μεγαλείο του, όσο και στο γεγονός ότι την χρονιά που κυκλοφόρησε (1986), έβγαλαν επίσης άλμπουμ πιο γνωστά και πιο “προσβάσιμα ακουστικά», power metal συγκροτήματα (πχ. Crimson Glory - το ομώνυμο, ΟΜΕΝ – The Curse) αλλά και συγκροτήματα που αποτελούσαν ήδη καθιερωμένα μεγάλα εμπορικά ονόματα και μοιραία συγκέντρωσαν την προσοχή της πλειοψηφίας του metal κόσμου (πχ. Iron Maiden-Somewhere in Time, Metallica – Master of Puppets, Megadeth – Peace Sells… but who’s buying?).
Παρόλα αυτά, η αλλαγή ήχου που πραγματοποίησαν οι Fates Warning στη συνέχεια και η αναγνώριση που κέρδισαν μέσα από τις μελλοντικές τους κυκλοφορίες, οδήγησαν περισσότερους ακροατές να εξερευνήσουν και τα παλαιότερα άλμπουμ τους και έτσι το Awaken the Guardian βγήκε από το cult status που είχε και πλέον αναγνωρίζεται ως ένα από τα καλύτερα, επικότερα και ποιοτικότερα άλμπουμ του αμερικανικού αλλά και παγκόσμιου power/progressive metal.
TI EKANAN META
Το 1988, ο John Arch απολύθηκε από τη θέση του τραγουδιστή, καθώς δεν ανταποκρινόταν πλέον στο όραμα που είχε για το συγκρότημα ο Jim Matheos, o «εγκέφαλος», ουσιαστικά, των Fates Warning. Στη θέση του ήρθε ο μεξικανικής καταγωγής, Ray Alder (Raymond Balderrama), ένας πολύ καλός τραγουδιστής με εντελώς όμως διαφορετική χροιά φωνής από τον Arch. Το πρώτο τους άλμπουμ με το νέο μέλος ήταν το Νο Exit, ένα μεταβατικό άλμπουμ που έχει στοιχεία τόσο από το παλιό ύφος της μπάντας όσο και από το νέο, το progressive. Προσωπικά πάντως, μετά από τόσες φορές που το έχω ακούσει από τότε που βγήκε, δεν έχω καταφέρει να το συμπαθήσω. Αφήστε που έχει και ένα άθλιο εξώφυλλο.
Το 1989, με ένα ακόμα νέο μέλος να προστίθεται στην μπάντα (ο θεός Μark Zonder των Warlord στα ντραμς αντί του Zimmerman), κυκλοφόρησαν την αλμπουμάρα , Perfect Symmetry, εγκαινιάζοντας τo καθαρά, πλέον, progressive ύφος του σχήματος.
ΤRIVIA
To 2016, για να γιορτάσουν την 30η επέτειο από την κυκλοφορία του Awaken the Guardian, οι Fates Warning πραγματοποίησαν ένα reunion με την σύνθεση του 1986 και έπαιξαν live ολόκληρο το άλμπουμ στο Keep it True Festival της Γερμανίας και σε ένα progressive metal φεστιβάλ στην Atlanta της Georgia. Οι δυο εμφανίσεις ηχογραφήθηκαν, βιντεοσκοπήθηκαν και κυκλοφόρησαν στο Awaken the Guardian Live. H απόδοση της μπάντας είναι άψογη και μπορεί κανείς να το διαπιστώσει βλέποντας ολόκληρο το live που υπάρχει στο youtube.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
20/11/24
Δημοσίευση σχολίου