Το συγκρότημα ξεκίνησε την πορεία του το 1989, ως «παιδί» του χαρισματικού αλλά ιδιόρρυθμου κιθαρίστα και συνθέτη Timo Tolkki, ο οποίος μέχρι και το τρίτο άλμπουμ, Dreamspace (1994), εκτελούσε και χρέη τραγουδιστή. Οι Φινλανδοί ανέβηκαν κατηγορία με το τέταρτο άλμπουμ τους, Fourth Dimension (1995), όταν τα φωνητικά τα ανέλαβε ο επίσης χαρισματικός τραγουδιστής Timo Kotipelto, συνέχισαν την άνοδο με το Episode του 1996, για να φτάσουν το επόμενο έτος στην απόλυτη στιγμή τους, με το άλμπουμ που θα θυμηθούμε εδώ, το έκτο κατά σειρά και κορυφαίο, Visions.
Εδώ, οι Stratovarius σταθεροποιούν τη σύνθεσή τους και σχηματίζουν την πεντάδα που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως την «κλασική» τους, ένα εξαιρετικά δυνατό σύνολο που με αφετηρία τη συγκεκριμένη δουλειά, δημιούργησε τα πιο αριστουργηματικά άλμπουμ της μπάντας και έμεινε απαράλλαχτο μέχρι και το 2005. Εκτός του αρχηγού και κιθαρίστα Timo Tolkki και του τραγουδιστή Timo Kotipelto, το σχήμα περιλαμβάνει τον μπασίστα Jari Kainulainen, τον πληκτρά Jens Johansson, με θητεία στους Dio και Yngwie Malmsteen και τον ντράμερ Jorg Michael , με επίσης εντυπωσιακή προϋπηρεσία σε μπάντες, όπως οι Rage, Running Wild, Axel Rudi Pell, Mekong Delta κ.α.
Η μουσική στο Visions δεν διαφοροποιείται από τις προηγούμενες κυκλοφορίες και κινείται στο γνωστό πλαίσιο, αυτό του νεοκλασικού power metal, με δυνατά και γρήγορα κομμάτια, διπλομποτιές από τον ντράμερ, υπερηχητικά σόλο κιθάρας και πλήκτρων, κρυστάλλινα και υψίφωνα φωνητικά και όλα αυτά εμποτισμένα σε άφθονη μελωδία με στοιχεία από κλασική μουσική. Αυτά τα στοιχεία, αποτελούν ούτως ή άλλως δομικό συστατικό του συγκροτήματος, αφού ο Timo Tolkki έχει επιρροές τόσο από τον Ritchie Blackmore, που εισήγαγε το νεοκλασικό ήχο στα 3 πρώτα άλμπουμ των Rainbow, όσο και από τον Malmsteen που με τη σειρά του έχτισε το ύφος του πάνω σε αυτό το στυλ. Μη ξεχνάμε, επίσης, και τον πληκτρά Johansson που λόγω της συμμετοχής του σε όλα τα κορυφαία άλμπουμ του Malmsteen έφερε στους Stratovarius και τις δικές του κλασικές επιρροές.
Το Visions ξεκινάει πολύ δυνατά με τα The Kiss of Judas, Black Diamond και Forever Free, μια τριάδα από πολύ μελωδικά, πιασάρικα και «εμπορικά» κομμάτια, με ρεφρέν που κολλάνε στο μυαλό, εντυπωσιακές φωνητικές γραμμές από τον Kotipelto, βομβαρδιστικά ντραμς από τον Michael και εναλλαγές/κόντρες στα σόλο μεταξύ Tollki και Johansson που αφήνουν τον ακροατή με το στόμα ανοιχτό.
Μαζί με το εξίσου πωρωτικό Legions και το Heloween-ικό Paradise που ακολουθούν πιο κάτω, αυτά τα πέντε τραγούδια αποτελούν την καρδιά του άλμπουμ και φτιάχνουν το καλούπι μέσα στο οποίο θα σχηματιστούν και τα μελλοντικά αριστουργήματα της μπάντας. Να σημειωθεί ότι τα τρία πρώτα κομμάτια – The Kiss of Judas, Black Diamond και Forever Free - που πλέον θεωρούνται από τα κλασικά των Stratovarius, έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από τον Kotipelto, κάτι που δείχνει πόσο σημαντική ήταν η συνεισφορά του στην επιτυχία της μπάντας. Δική του είναι και μια ακόμη σύνθεση, το Abyss of your eyes, ένα mid-tempo τραγούδι, μελαγχολικό και αρκετά «σκοτεινό».
Το άλμπουμ έχει και δυο φοβερές μπαλάντες, τα Before the Winter και Coming Home οι οποίες ξεχειλίζουν συναίσθημα και δίνουν την ευκαιρία να απολαύσουμε τις φωνητικές δυνατότητες του Kotipelto αλλά και κάποιες πολύ μελωδικές στιγμές στα σόλο των Tolkki και Johansson. Οι δυο τους, βέβαια, έχουν την ευκαιρία να κάνουν την επίδειξή τους στο Holy Light, το instrumental κομμάτι του δίσκου, που στα γρήγορα σημεία του οργιάζουν με τα καταιγιστικά τους σόλο, ενώ στις ήρεμες στιγμές του εμφανίζουν την πιο συναισθηματική τους πλευρά.
Το άλμπουμ κλείνει με το Visions (Southern Cross), μια δυστοπική, δεκάλεπτη σύνθεση που αναφέρεται στις προφητείες του Νοστράδαμου. Επικό και ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό κομμάτι που περιλαμβάνει γρήγορες και πωρωτικές στιγμές, ακουστικά σημεία και υποβλητική διήγηση αποσπασμάτων από προφητείες. Προσπαθεί να δανειστεί λίγο από το στυλ και ύφος του υπερ-έπους Keeper of the Seven Keys των Helloween, αλλά αυτό δεν προσδίδει τίποτα το αρνητικό στην όλη του δομή. Το τραγούδι είναι πολύ καλό , δεν καταλαβαίνεις καν ότι είναι δέκα λεπτά και κλείνει με ιδανικό τρόπο ένα αριστουργηματικό άλμπουμ.
Το Visions πήγε πολύ καλά εμπορικά, εκτόξευσε την ήδη μεγάλη δημοφιλία των Stratovarius και επισφράγισε την αξία τους ως ενός από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα του ευρωπαϊκού αλλά και παγκόσμιου power metal. Και όπως οι Helloween, δέκα χρόνια πριν, έθεσαν τα θεμέλια του είδους με τα δυο Keepers, έτσι και οι Stratovarius με το Visions, έθεσαν τα δικά τους πρότυπα που θα τα ακολουθούσε μια νέα γενιά power metal συγκροτημάτων.
Οι ίδιοι συνέχισαν να κατέχουν ηγετική θέση στο χώρο για τουλάχιστον 6-7 χρόνια ακόμα , κυκλοφόρησαν αρκετά αξιόλογα άλμπουμ αντίστοιχης αλλά όχι ανώτερης ποιότητας από το Visions, μέχρι που το 2004 ο Timo Tolkki διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή και αφού, στην συνέχεια, ήρθε σε σύγκρουση με τα υπόλοιπα μέλη, αποχώρησε από την μπάντα παραχωρώντας τα δικαιώματα του ονόματος Stratovarius στον Timo Kotipelto. Με τον τελευταίο στο τιμόνι, οι Stratovarius ξεκίνησαν μια νέα πορεία, κυκλοφόρησαν κάποια αρκετά καλά άλμπουμ, χωρίς όμως να φτάσουν ξανά στο επίπεδο της χρυσής τους περιόδου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
23/10/24
Δημοσίευση σχολίου