Τα πλήκτρα έπαιξαν βασικό ρόλο και συγκροτήματα όπως οι Cure, Go Go’s, Devo, New Order, Pretenders, Eurythmics, B-52 κ.α έκτισαν τις καριέρες τους και το New wave έγινε το κυρίαρχο στυλ μουσικής, πριν τα NWOBHM, hair metal, alternative και grunge. Απαραίτητη σημείωση, ότι τη δεκαετία του 80 αναπτύχθηκαν κι άλλα μουσικά είδη π.χ. electronic, synth pop, dance pop electronic, gothic και διάφορες άλλες παραλλαγές από συγκροτήματα που ΑΡΧΙΚΑ είχαν συμπεριληφθεί στο new wave και σταδιακά άλλαξαν ύφος. Έτσι ονόματα όπως Eyeless in Gaza, Korgis Heaven 17, Human League, A Flock of Seagulls, OMD, Thompson Twins κ.α που ξεπετάχτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80 και έπαιξαν electronic ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το άρθρο. Το ίδιο και τα ska reggae συγκροτήματα τύπου Specials Madness κλπ. αλλά και gothic συγκροτήματα, με εξαίρεση τους Siouxsie and the Banshees που άνοιξαν δρόμο. Βασικό στοιχείο των συγκροτημάτων που αναφέρονται στο άρθρο, είναι η rock κατεύθυνσή του κι όχι η pop όπως συνέβη με τα περισσότερα. Τέλος, θα παρατηρήσετε ότι ο κυρίος όγκος των ονομάτων, προέρχονται από τη Μ.Βρετανία καθώς και ότι στην αρχή, σχεδόν όλα τα ονόματα είχαν στοιχεία punk που σταδιακά τα έβαλαν στην άκρη, κάνοντας τη μουσική τους πιο pop.
Ποια όμως ήταν τα Μεγάλα New Wave Συγκροτήματα που έγραψαν ιστορία; Μια που ο όρος «ανακαλύφθηκε» από Άγγλους δημοσιογράφους, ας ξεκινήσουμε από τους Elvis Costello and the Attraction (που σύντομα έγιναν παρελθόν) που στα 2 πρώτα άλμπουμ του (My Aim Is True και This Year Model), έβριθαν από μια μεγάλη ποικιλία ειδών που ξεκίναγε από το πανκ, πέρναγε από τη reggae (σ.σ. ιδιαίτερα αγαπητό εκείνη την εποχή) και κατέληγε στο R&B και rockabilly. Πρωτοπόρος του είδους, ο Costello έκανε μια μεγάλη καριέρα που κρατάει έως τις ημέρες μας.
Οι Cure ξεκίνησαν σαν punk συγκρότημα, αλλά το είδος ήταν πολύ περιορισμένο για τις φιλοδοξίες και το ταλέντο του Robert Smith. Πολύ γρήγορα ο ήχος τους εξελίχθηκε, προσέθεσαν ηλεκτρονικά και ατμοσφαιρικά στοιχεία, και σε συνδυασμό με τους καλούς στίχους, επηρέασαν γενιές fans αλλά και συγκροτημάτων. Παραμένουν ζωντανοί και τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές, περιμένουμε την ανακοίνωση για τον καινούργιο δίσκο τους.
 |
| Elvis Costello & the Attractions, Cure, Euurythmics |
Από τα καλά συγκροτήματα που σχηματίστηκαν στη δίνη του punk, οι Tom Robinson Band, κυκλοφόρησαν το 1977 το πρώτο και καλύτερο άλμπουμ τους Power in the Darkness (Νο 4 Ενωμένο Βασίλειο) θεωρείται το τελευταίο καλό punk άλμπουμ από τους Άγγλους κριτικούς. Με δεικτικό στίχο και ήχο που ήταν εμπλουτισμένος κι από πλήκτρα, τα τραγούδια τους δεν είχαν σχέση με το punk αλλά τότε όλα punk τα λέγαμε! Αθάνατο 2-4-6-8- Motorway. Πατήστε εδώ να δείτε το video
Δεν αισθάνομαι ότι οι Eurythmics (σ.σ. επιτρέψτε μου μια μετάφραση της λέξης, Εύρυθμοι!) ανήκουν στην κατηγορία των New Wave συγκροτημάτων, αν κι όλοι εκεί τους κατατάσσουν. Η τραγουδίστρια Annie Lennox και ο συνθέτης/κιθαρίστας Dave Stewart (σ.σ. καμία σχέση με τον συνονόματό του οργανίστα των Uriel, Egg, Khan, Hatfield and the North, National Health), κυκλοφόρησαν ένα πρώτο άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους το 1981 για να παρουσιάσουν σταδιακά μια σειρά άλμπουμ και τραγουδιών που συνδύαζαν pop-rock, synth-pop ακόμα και soul. Μήπως οι Tourists που έπαιζαν πριν τους Eurythmics, οι Lennox και Stewart ήταν πιο new wave;
Οι Damned των Dave Vanian, Brian James, Captain Sensible και Rat Scabies θα συνοδεύονται πάντα από την …τιμή ότι ήταν το πρώτο punk συγκρότημα που κυκλοφόρησε μεγάλο άλμπουμ (LP). Δεν άργησαν να προσαρμοστούν στη νέα μουσική που αναδυόταν στη χώρα τους, κρατώντας κάποια punk στοιχεία αλλά προσθέτοντας πλήκτρα κάνοντας τη μουσική πιο ατμοσφαιρική. Το Phantasmagoria (1985) είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ.Τον Graham Parker τον πρωτοάκουσα από την εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη στο Α! Πρόγραμμα όταν είχε βάλει το Don't Ask Me Questions 1978) που ήταν, κι είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Έκτοτε παρακολούθησα την καριέρα του και τουλάχιστον στα 7 άλμπουμ που κυκλοφόρησε από το 1976 έως και το 1983, δεν με απογοήτευσε. Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι οι ρίζες του ήταν το punk αλλά εδώ είχαν ονομάσει new wave τους Dire Straits, στον Graham Parker θα κολλάγανε;
Αν δεν έχεις ζήσει στην Αγγλία ή στην χειρότερη περίπτωση, δεν αγόραζες μανιωδώς τις αγγλικές μουσικές εφημερίδες, δεν μπορείς να καταλάβεις τι μπορεί να σημαίνουν οι Squeeze για τους Βρετανούς. Ο ορισμός του pop-rock.
 |
| XTC, Squeeze, Damned, Scritti Politti |
Οι Fixx από το Λονδίνο, έγιναν γνωστοί με το One thing leads to another ένα από τα ωραιότερα Pop rock τραγούδια που παίχτηκαν και στο ελληνικό ραδιόφωνο όπως και οι XTC των Andy Partridge και Colin Moulding. Με πλούσια δισκογραφία που φθάνει έως και το 2000, οι XTC είχαν δικό τους ήχο και φανατικό κοινό. Απορώ με τον εαυτό μου που θυμήθηκα τους Ουαλλούς Scitti Politti που κι αυτοί ξεκίνησαν σαν punk κι εξελίχθηκαν σε ένα new wave συγκρότημα. Από τον πρώην Buzzcocks, Howard Devoto δημιουργήθηκαν οι Magazine όπου από τη σύνθεσή τους πέρασαν σημαντικοί μουσικοί όπως οι John McGeoch κιθάρα, Barry Adamson μπάσο και Martin Jackson πλήκτρα. Τα πρώτα 3 άλμπουμ τους (Real Life 1978, Second hand Daylight 1979 και The Correct use of soap 1980) ήταν τα καλύτερα στην καριέρα τους. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να ακούει ξένη μουσική στην Ελλάδα το 1978 και να μην ξέρει το Airport, τη μοναδική επιτυχία των Motors.
Δημιούργημα του κιθαρίστα/τραγουδιστή, ποιητή Johnnny Watts, οι Fischer-Z πήραν το όνομά τους από μια καμπύλη στη στατιστική. Το πρώτο άλμπουμ τους Word Salad (1979) εκτός του ότι είναι το καλύτερό τους, περιέχει και το χαλαρωτικό/υπνωτικό The Worker γραμμένο σε στυλ reggae. Πολύ καλό συγκρότημα που άξιζε καλύτερης τύχης. Ευτυχώς και το δεύτερο άλμπουμ τους Going Deaf for a Living(1980) ήταν καλό. Ήμουν από αυτούς που τους είχαν δει στην ιστορική συναυλία στις 28/29 Ιουνίου 1980 (2 ημέρες!!!), στο ανοιχτό Θέατρο Ολύμπια, Πατησίων και Χάνσεν (σήμερα πολυκατοικία).
 |
| Δεν έπαιξαν οι Stranglers! |
Οι Lords of the New Church πρέπει να ήταν το μοναδικό super group της πρώτης φάσης του New Wave, αφού σχηματίστηκαν από τον τραγουδιστή Stiv Bators (πρώην Dead Boys), τον κιθαρίστα Brian James (πρώην Damned), τον μπασίστα Dave Tregunna (πρώην Sham 69) και τον ντράμερ Nick Turner (πρώην Barracudas). Πριν διαλυθούν το 1989 κυκλοφόρησαν 3 άλμπουμ, έχοντας ένα δικό τους επιθετικό ύφος, αρκετά ιδιαίτερο. Πάντως η μοναδική επιτυχία τους ήταν η διασκευή του Like a Virgin της Madonna!
Λίγο punk,, λίγο ψυχεδέλεια και πολύ προσωπικότητα, έβγαλαν στα τραγούδια τους οι Λιβερπούλιοι Teardrop Explodes του Julian Cope, που οποίου η πεθερά έμενε στο Γαλάτσι(!). Το Reward τους έκανε γνωστούς σε όλη την Ευρώπη χάρη στην καλή ερμηνεία του Julian Cope που σίγουρα ήταν χαρισματικός και ξεχωριστός ερμηνευτής, χαρακτηριστικά που κράτησε και στην προσωπική καριέρα του.
Στη συνέχεια, δύο από τα σημαντικότερα συγκροτήματα αυτής της γενιάς, οι Boomtown Rats και οι Police. Πρώτα οι Δουβλινέζοι Boomtown Rats του Bob Geldrof, με επιτυχίες όπως Like Clockwork, Rat Trap(το αγαπημένο μου), I Don't Like Mondays και Banana Republic, εξακολουθούν να ακούγονται. Πολύ καλοί στίχοι, καμία σχέση με το κίνημα του punk, από τα μεγάλα συγκροτήματα του New Wave. Για να είμαστε ειλικρινείς, όλοι είχαν καταχωρήσει τους Police στο punk κίνημα και δικαιολογημένα. Η ερμηνεία του Sting και το χτύπημα του Stewart Copeland δεν άφηναν αμφιβολίες. Η κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους Reggatta de Blanc (μετάφραση: White Reggae), έφερε στα πικ απ μας έναν διαφορετικό πλούσιο ήχο, μια reggae-rock που ξέφευγε από τη συνηθισμένη που δούλευαν όλα τα αγγλικά συγκροτήματα και βγάζοντας κομμάτια σαν τα Message in a Bottle και Walking on the Moon, σε συνδυασμό με την κλάσεις καλύτερη παραγωγή σε σχέση με αυτήν του πρώτου άλμπουμ, τοποθέτησε τους Police στην κορυφή της νέας γενιάς των αγγλικών συγκροτημάτων, που απλά συνέπεσε να εμφανιστούν την εποχή του Punk.
Από το Liverpool κατάγονται και οι Echo & the Bunnymen του Ian McCulloch, που με ήχο που έγερνε προς το gothic, κέρδισαν ένα μεγάλο κοινό της βρετανικής νεολαίας κι όχι μόνο, αφού και στην Ευρώπη και στη χώρα μας ήταν – και είναι- πολύ δημοφιλείς. Πολύ καλά τα πρώτα δύο άλμπουμ τους, Crocodiles(1980) και Heaven Up Here (198), ρήμαξαν τις ψυχές εκατομμυρίων νεών με τραγούδια σαν τα Rescue και The Killing Moon. Σταδιακά άλλαξαν ύφος, γίνοντας πιο mainstream.
Επίτηδες άφησα τους Stranglers τελευταίους. H κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους Rattus Norvegicus (γνωστό και με τον τίτλο The Stranglers IV) το 1977, μέσα στην κάψα του Punk ήταν το καλύτερο διαβατήριο για την καριέρα τους. Μόνο καλά λόγια μπορώ να γράψω για τα περισσότερα άλμπουμ της δισκογραφίας τους αλλά και τη μοναδική ικανότητά τους να αλλάξουν σταδιακά ύφος. Πολύ καλός τραγουδιστής ο Hugh Cornwell, το μελωδικό μπάσο και ακόμα καλύτερα τα πλήκτρα από τον Dave Greenfield, οι Stranglers με απαράμιλλη δεξιοτεχνία και δικό τους ήχο, ξεχώρισαν και διατήρησαν την καριέρα τους για δεκαετίες. Άσε που τα πλήκτρα ορισμένες φορές μου θύμιζαν…Doors!
 |
| Police, Magazine, Boomtown Rats, Teardrop.. |
ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ
Το αμερικάνικο New Wave διέφερε πολύ σε σχέση με το βρετανικό. Πιο εύθυμος ήχος, γλυκύτερες μελωδίες, περισσότερα συνθεσάιζερ και γενικά μια ανέμελη διάθεση, όπως η δεκαετία του 80 αλλά και καλοί, κοινωνικοί, στίχοι. Οι Talking Heads των David Byrne, Chris Frantz, Tina Weymouth και Jerry Harrison δικαιωματικά ανοίγουν το κεφάλαιο των αμερικάνικων new wave συγκροτημάτων όχι λόγω των πολλών επιτυχιών τους αλλά γιατί κάθε άλμπουμ τους ήταν ένα βήμα μπροστά, αναμειγνύοντας punk, funk, word music και rock. Aκόμα και σήμερα η προσέγγισή τους στη μουσική, παραμένει ξεχωριστή!
Τσαμπουκαλεμένη και ασχημούλα, η πρώην δημοσιογράφος της New Musical Express (NME), Chrissie Hynde, σχηματίζει το 1978 τους Pretenders, παίρνοντας πολλά στοιχεία από το punk, αλλά μόνο όσα χρειαζόντουσαν. Οι μελωδίες τα καλά φωνητικά, αυτή τραγουδούσε, και τα ωραία τραγούδια, τους εκτίναξαν στην κορυφή. Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους (1978), έβγαλε τραγούδια σαν τα Stop Your Sobbing και Brass in Pocket, αν αυτό σας λέει κάτι.
Οι Blondie ξεκίνησαν σαν ένα punk αμερικάνικο συγκρότημα, πολύ σύντομα όπως εξελίχθηκαν σε ένα από τα κορυφαία new wave και στη συνέχεια pop συγκροτήματα. Με την Debbie Harry πίσω από το μικρόφωνο, το συγκρότημα έκανε μεγάλες επιτυχίες όπως Heart of Glass, One Way or Another, Call Me και Rapture που ακόμα παίζονται στο ραναμφισβήτητα. Κανένα νέο wave συγγκρότημα δεν αξιοποίησε τη δύναμη των power-pop hooks καλύτερα από τα Cars. Με επικεφαλής τον τραγουδιστή Ric Ocasek, το συγκρότημα παρέδωσε μερικές από τις πιο εκλεπτυσμένες επιτυχίες της εποχής τους, συμπεριλαμβανομένων των Just What I Needed, My Best Friend's Girl και Good Times Roll. Ωστόσο, υπήρχε βάθος και απόχρωση στο υλικό τους που ξεπερνούσε πολύ την αστραφτερή παραγωγή. Είχαν επιτυχίες, στυλ (image) καλά τραγούδια κι ωραία video και το σημαντικότερο, κατάφεραν να έχουν μια θέση στο Πάνθεον.
 |
| Debbie Harry, Talking Heads, Cars, Pretenders |
Οι Oingo Boingo σχηματίστηκαν το 1979 από τον συνθέτη/τραγουδιστή και κιθαρίστα Danny Elfman, που αν το όνομά του σας λέει κάτι, είναι γιατί η προσωπική καριέρα του ήταν τεράστια αφού έγραψε τη μουσική για ταινίες όπως Beetlejuice, Batman, Edward Scissorhands, Mars Attacks!, Darkman, A Simple Plan, Spider-Man, Spider-Man 2, Oz the Great and Powerful, Doctor Strange in the Multiverse of Madness, Good Will Hunting, Men in Black, Fifty Shades of Grey κ.α. Οι δουλειές του μιλούν από μόνες του! Όμως το θέμα μας δεν είναι ο Danny Elfman αλλά οι Oigo Boingo των οποίων η μουσική χαρακτηρίστηκε σουρεαλιστική, με μεγαλύτερη επιτυχία το Weird Science, όπου τραγουδάει ο Elfman.(σ.σ. τι ακούγαμε Θεέ μου!)
Οι Knack δεν χρειάζονται συστάσεις. Είχαν μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχία που εξακολουθεί να ακούγεται και να αρέσει, το My Sharona.
Ξεχωριστό συγκρότημα οι Wall of Voodoo, δεν είχαν ποτέ εμπορική επιτυχία αν και το Mexican Radio ήταν ένα ωραίο τραγούδι. Βασική προσωπικότητα του συγκροτήματος ο τραγουδιστής Stan Ridgway που κι αυτός με τη σειρά του άφησε πίσω του μια μεγάλη επιτυχία, το Camouflage από το πολύ καλό του άλμπουμ The Big Heat (1986). Γενικά, οι Wall of Voodoo δεν κατάφεραν να κάνουν πολλούς fans αλλά τουλάχιστον αυτοί που τους ακολούθησαν, αποζημιώθηκαν! Δείτε εδώ το video
Στη συνέχεια, κολλητά 2 αμερικάνικα συγκροτήματα με γυναικεία φωνητικά. Πρώτα οι Concrete Blonde από το Hollywood που με το ξεχωριστό ύφος της Johnette Napolitano (η οποία εκτός του ότι είναι μελαχρινή, παίζει και μπάσο), άφησαν πίσω τους 8 άλμπουμ αλλά και 2 πολύ καλά τραγούδια, τα Joey και Mexican Moon. Ακόμα τα παίζει το ραδιόφωνο…. Η Debora Iyall ήταν η τραγουδίστρια των Romeo Void, που μεταξύ 1981 και 1984 κυκλοφόρησαν 3 άλμπουμ, χωρίς καμία ιδιαίτερη single επιτυχία αλλά με καλούς στίχους, θίγοντας θέματα κοινωνικής αποξένωσης αλλά και σεξουαλικότητας, από τη γυναικεία πλευρά. Εννοείται ότι τους στίχους έγραφε η Iyall που η ερμηνεία της μου θυμίζει αυτήν της Debbie Harry χωρίς όμως την σπιρτάδα της.Δείτε εδώ το video
Μουσική σαν χρώμα, με ιδιόρρυθμα και εκκεντρικά τραγούδια, οι B-52 παρουσίασαν ένα δικό τους μουσικό δρόμο. Σχηματίστηκαν στην Αθήνα (της Georgia!) κι ο ήχος τους είχε πολλές επιρροές από τη δεκαετία του 50, σε συνδυασμό με τη σύγχρονη εξέλιξή του. Βασιή τραγουδίστρια η Kate Pierson και μεγάλες επιτυχίες τους τα Rock Lobster και Love Shack. Δείτε εδώ το video
Μην τις βλέπετε σαν ωραία και χαριτωμένα κοριτσάκια. Αγριεμένες και χωμένες μέσα στο Punk (και στις ουσίες) ήταν οι δεσποινίδες Charlotte Caffey, Belinda Carlisle, Gina Schock, Kathy Valentine και Jane Wiedlin, οι Go Go's που δεν τα πηγαίναν απαραίτητα καλά μεταξύ τους. Έμειναν στην ιστορία χάρη στις μεγάλες επιτυχίες Our Lips Are Sealed και We Got the Beat αλλά κυρίως γιατί ήταν το πρώτο γυναικείο rock συγκρότημα που έπαιζαν οι ίδιες τα όργανα κι ο μεγάλος δίσκος του πήγε Νο1. Άσε που ήμουν ερωτευμένος με την Belinda Carlisle κι αγόραζα ότι δίσκο κυκλοφορούσε.
 |
| Concrete Blonde, Wall of Voodoo, Romeo Void |
Την πρώτη φορά που άκουσα Devo ήταν από την εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη στο Α Πρόγραμμα. Στη συνέχεια, αγόρασα τις θρυλικές συλλογές Rock 80’s Vol2 που είχε το Whip it που ήταν το πλέον ξεχωριστό τραγούδι του συγκροτήματος από το Akron του Ohio. Φορώντας εκείνα τα περίεργα καπέλα (ή μήπως δεν ήταν καπέλα;) oι Devo εύκολα κατέκτησαν την Αμερική χάρη σε μια εμφάνισή τους στη δημοφιλέστατη τηλεοπτική εκπομπή παράσταση στο Saturday Night Live όπου ερμήνευσαν μια πανάθλια διασκευή του I can’t get no satisfaction των Stones, και τους έμαθε όλη η Αμερική. Δείτε το εδώ. To συγκρότημα υπάρχει μέχρι τις ημέρες μας, αλλά το Whip it ήταν η μοναδική επιτυχία τους.
Τελευταίοι οι Νεουρκέζοι Television του Tom Verlain(1949-2023) που άφησαν πίσω τους 2 άλμπουμ (κι ένα τρίτο που κυκλοφόρησε το 1992), αλλά αυτό που τούς έγραψε στην ιστορία είναι το πρώτο, το Marquee Moon(1977), με το αξεπέραστο ομότιτλο τραγούδι, που χάραξε τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη,
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΔΡΟΓΕΙΟ
Σχετικά λίγα είναι τα Αυστραλέζικα New Wave συγκροτήματα που ξεχώρισαν. Πρώτοι (και καλύτεροι) οι INXS που έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους την 1η Σεπτεμβρίου 1979 στο Ocean Beach Hotel της Umina, ενός προάστειου του Bisbane και το άστρο του τραγουδιστή/στιχουργού Michael Hutchence, έλαμψε αμέσως. Αρχικά τους είχαν συμπεριλάβει στο new wave κίνημα, αλλά σύντομα εξελίχθηκαν σε ένα κορυφαίο pop-rock συγκρότημα. H χάρη των Hoodoo Gurus είχε φθάσει έως την Αθήνα αλλά όπως και να το κάνουμε οι Flash and the Pan έγινα πιο γνωστοί και πεττυυχημένοι με το που κυκλοφόρησαν το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους(1978). Τραγούδια σαν τα Down Among the Dead Men, Waiting for a Train, Ayla, Midnight Man, παραμένουν ακόμα ζωντανά. Τρίτο συγκρότημα από την Down Under, οι Midnight Oil που ποτέ δεν τους θεώρησα new wave αλλά εναλλακτικούς, γνωστοί και σαν Oils, κατάφεραν να γίνουν γνωστοί μόλις το 1987στην Ευρώπη και Αμερική, αν και στη χώρα τους είχαν μεγάλη δισκογραφία,
Την επόμενη Κυριακή: 10 Απριλίου 1970, οι Beaτles ανακοινώνουν τη διάλυσή τους. Ποιός αποχώρησε τελευταίος, στιγμιότυπα από την τελευταία φωτογράφιση, τι έγραφε η ανακοίνωση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
6/10/24
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ αρθρο...για αυτο εχουμε μεινει ακομα και σε διαβαζουμε...αν και στην αρχη του αρθρου τρομαξα με το "και τωρα new wave", διαβαζοντας ομως μου ηρθε η νοσταλγια που λιγοι ροκαδες θα αισθανθουν εκτος κι αν ειχαν ανοιχτα αυτια για γκρουπς οπως οι OMD, οι FIXX, οι BLANCMANGE η οι FISCHER Z που ουτε καν ηξερα οτι ειχαν ερθει για συναυλια σε σινεμα τοτε 5 στενα πανω απο το σπιτι μου !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή