Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να αρνηθείς μία επιτυχία; Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να πιστέψεις ένα τραγούδι ότι θα γίνει επιτυχία και τελικά να μην ακουστεί καν; Πανεύκολο, ειδικά στην πρώτη περίπτωση, που πριν ηχογραφηθεί το τραγούδι, τα πράγματα είναι…θολά. Σήμερα θα διαβάσετε για 33 γνωστές περιπτώσεις τραγουδιών/καλλιτεχνών –συγκροτημάτων, που τους προσέφεραν μια σύνθεση, την αρνήθηκαν και την ηχογράφησε άλλος που την έκανε mega hit. Στο χώρο της μουσικής υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις και εννοείται ότι ασχολούμαστε με τις πιο...κραχτές.
Ας ξεκινήσουμε με οδηγό το χρόνο και να πάμε 56 χρόνια πίσω όταν ο 18χρονος, μετέπειτα μπασίστας των 10cc, Graham Gouldman, ήταν μέλος των Mockingbirds και τους πρότεινε να ηχογραφήσουν τη σύνθεσή του For Your Love αλλά οι άνθρωποι της δισκογραφικής τους εταιρείας, απέρριψαν το τραγούδι. Το έδωσε στους Yardbirds και το έκαναν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Ακούστε το εδώ
2 χρόνια αργότερα, οι Alan Gordon και Garry Bonner, έδωσαν τη σύνθεσή τους Happy Together στους Vogues and Gary Lewis, οι οποίοι το απέρριψαν και το έδωσαν στους Turtles που το έκαναν τεράστια επιτυχία, Νο1 Αμερική, Νο12 Μ.Βρετανία. Αργότερα, ο τραγουδιστής των Vogues and Gary Lewis, Howard Kaylan είπε ότι ήταν κακή η ποιότητα της ταινίας και δεν μπόρεσαν να αξιολογήσουν σωστά το τραγούδι.
Η σύνθεση του Bob Dylan, Lay Lady Lay είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του της δεκαετίας του 60 κι ένα από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ του Nashville Skyline(1969). Σε συνέντευξη του 1971, είπε ότι το είχε γράψει για τη Barbara Steisand(!) αλλά είχε και τους Everly Brothers στο μυαλό του, οι οποίοι το έπαιξαν στις συναυλίες τους. Κι όπως είπε πολλά χρόνια αργότερα ο Don Everly “ δεν ήμασταν σίγουροι αν μας το πρόσφερε ή όχι».
To 1965 η Jackie DeShannon είχε μια πολύ μεγάλη επιτυχία με τη σύνθεση
των Burt Bacharach/ Hal David,What the World Needs Now Is Love, που
προοριζόταν για την Dionne Warwick, η οποία δεν συμφωνούσε με τους
στίχους. Ο Hal έπεισε τον Bacharach να το δώσουν στην Jackie DeShannon, η
οποία το είπε εξαιρετικά. Βέβαια, προσωπικά πιστεύω ότι η Dionne
Warwick θα το έλεγε ακόμα καλύτερα.
Ακούστε το εδώ
O τραγουδιστής των Beach Boys, Brian Wilson θεωρεί το Be My Baby των Ronettes σαν ένα από τα καλύτερα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν ποτέ. Η συν-σνυθεσή του με τον Roger Christian, Don't Worry Baby είναι γραμμένη ακριβώς πάνω στο ρυθμό του Be My Baby και φυσικά το προσέφερε στις Ronettes αλλά ο παραγωγός τους Phil Spector, το αρνήθηκε. Το τραγούδησαν οι Beach Boys και το έφθασαν στο Νο 24 του αμερικάνικους chart μικρών δίσκων. Offered To/Intended For: Frank Sinatra, Stevie Wonder, Elton John
Ακόμα μια σύνθεση, το Still I Dream of It του Brian Wilson έψαχνε το δρόμο για ένα μεγάλο ερμηνευτή, αυτή τη φορά για τον Frank Sinatra, αλλά αυτός δεν ενδιαφέρθηκε με αποτέλεσμα ο Wilson να προσεγγίσει του Stevie Wonder και Elton John αλλά και πάλι πήρε αρνητική απάντηση. Το τραγούδι ηχογράφησαν οι Beach Boys αλλά δεν το κυκλοφόρησαν παρά μόνο το 1993 στη συλλογή Good Vibrations: Thirty Years of the Beach Boys. Ακούστε το εδώ και θα καταλάβαιτε πόσο ταίριαζε στη φωνή του Sinatra!
Το 1961, ο Βέλγος τραγουδιστής και ηθοποιός, Jacques Brel τραγουδάει τη σύνθεση του Rodney Marvin McKuenl, Le Moribond, με βαθιά θλιμμένους στίχους που μιλούν για θάνατο. Το 1971 Καναδός τραγουδιστής και συνθέτης Terry Jacks ήταν μέλος των μουσικών που συνόδευαν τους Beach Boys στα live τους, άλλαξε τους στίχους και φυσικά τον τίτλο σε Seasons in the Sun και τους πρότεινε να το ηχογραφήσουν για το άλμπουμ τους Surf's Up(1971). Πράγματι οι Beach Boys το ηχογράφησαν αλλά δεν έμειναν καθόλου ικανοποιημένοι από την ηχογράφηση και το άφησαν έξω από το δίσκο. Το τραγούδι με ορισμένες αλλαγές στους στίχους, το ηχογράφησε μόνος του ο Jacks και το τραγούδι πήγε Νο1 Αμερική και Νο1 Μ.Βρετανία. Η ηχογράφηση των Βeach Boys έμεινε ακυκλοφόρητη μέχρι το 2021 οπότε και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή Feel Flows.
Το 1971, ο John Denver είχε μια τεράστια διαχρονική επιτυχία (Νο2 Αμερική), με τη σύνθεση των Bill Danoff/Taffy Nivert, Take Me Home, Country Roads, που ήταν το τραγούδι που τον έκανε γνωστό και στην Ευρώπη. Αρχικά οι 2 συνθέτες, ήθελαν να το τραγουδήσει ο Johnny Cash, αλλά το είχαν παρουσιάσει στον ανερχόμενο country τραγουδιστή, John Denver ο οποίος επέμενε να το ηχογραφήσει.Το τραγούδι σταμάτησε στο Νο2 των μικρών δίσκων στην Αμερική κι επειδή η ζωή κάνει κύκλους, χρόνια αργότερα, οι Cash και Denver το ερμήνευσαν μαζί! Ακούστε το εδώ
Ποια σχέση έχουν ο David Bowie κι ο Elvis Presley; Καμία! Κι όμως, ο Bowie προσέφερε τη σύνθεσή του Golden Years, στον Elvis Presley όταν και οι 2 ήταν στην ίδια δισκογραφική εταιρεία, την RCA Records και ήταν εύκολο να έλθουν σε επαφή. Τελικά το τραγούδι δεν το είπε ο Presley και το ηχογράφησε ο Bowie για το άλμπουμ του Station to Station(1976). Εκείνο όμως που ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Bowie του είχε προτείνει μια συνεργασία σε άλμπουμ όπου θα έκανε την παραγωγή!!! Φαντάσου τι δίσκος θα ήταν αυτός! Πατήστε εδώ να ακούσετε το τραγούδι.
Από τα signature songs της δεκαετίας του 80 αλλά και η μεγαλύτερη επιτυχία των Blondie, το Call Me αρχικά είχε προσφερθεί στη Stevie Nicks αλλά το απέρριψε γιατί το συμβόλαιο που είχε με τη Modern Records, δεν της επέτρεπε να τραγουδήσει τραγούδια άλλων συνθετών. Το Call me ήταν σύνθεση του Ιταλού disco producer Giorgio Moroder και προοριζόταν για βασικό τραγούδι στην ταινία American Gigolo(1980). Η Debbie Harry έγραψε τους στίχους και έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία των Blondie.
Το Hungry Heart (1980)είναι σύνθεση του Bruce Springsteen, το οποίο προοριζόταν για τους….Ramones, αφού στη διάρκεια μιας συνάντησή του με τον Joey Ramone, ο δεύτερος εξέφρασε το θαυμασμό του για τον Boss και του ζήτησε να γράψει ένα τραγούδι για την μπάντα του. Σχεδόν το ίδιο βράδυ ο Springsteen το είχε έτοιμο, το έγραψε σε μια κασέτα για να το ακούσει ο Joey. Για καλή του τύχη-και κακή του Joey, o Springsteen πέρασε από το σπίτι του μάνατζερ και παραγωγού του, Jon Landau και υπερήφανος του έβαλε να ακούσει την κασέτα. Μόλις το άκουσε ο Landau του πήρε την κασέτα, αφήνοντας τους Ramones στα κρύα του λουτρού! Το Hungry Heart έφθασε έως το Νο5 στους μικρούς δίσκους στην Αμερική, ενώ ψηφίστηκε ως το καλύτερο single της χρονιάς.
Όταν το 1981 η Αυστραλή ηθοποιός και τραγουδίστρια Olivia Newton-John, πήγε Νο1 με το Physical, οι συνθέτες Steve Kipner και Terry Shaddick, πανηγύριζαν έχοντας ξεχάσει ότι το προόριζαν για τους Rod Stewart ή την Tina Turner, οι οποίοι το απέρριψαν! Ο manager της Turner, Roger Davies, πρότεινε στους 2 συνθέτες να το δώσουν στην Olivia Newton-John, την οποία επίσης μανατζάριζε. Το τραγούδι πήγε Νο1.
Έως και το 1983, η Ουαλή Bonnie Tyler, είχε κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ και είχε 2 επιτυχίες, το Lost in France και το It’s a heartache που ήταν και η μεγαλύτερη της. Εντυπωσιασμένη από την τεράστια επιτυχία του Meat Loaf με το άλμπουμ Bat out of Hell (1977), πλησίασε τον συνθέτη και στιχουργό Jim Steinman προτείνοντας του συνεργασία, κάτι που οι άνθρωποι της δισκογραφικής εταιρείας, δεν πίστευαν, με την έννοια ότι ο Steinman μετά από μια τέτοια επιτυχία, θα δεχόταν να της γράψει τραγούδια. Έτσι για το άλμπουμ της Faster Than the Speed of Night (1983) της έδωσε μόνο ένα τραγούδι του, το ομώνυμο, που έγινε τεράστια επιτυχία. Εννοείται ότι ο Meat Loaf που είχε ακούσει το τραγούδι σε demo θεωρούσε ότι θα το τραγουδήσει αυτός, αλλά....
Το 1984 ήταν η χρονιά επιστροφής της Tina Turner, μιας εξαιρετικά πετυχημένης επιστροφής, που σφραγίστηκε από το άλμπουμ Private Dancer. Ένα από τα τραγούδια που έγιναν επιτυχίες ήταν το What's Love Got to Do With It, σύνθεση των Terry Bitten/Graham Lyle, που αρχικά το προσέφεραν στους Donna Summer, Bucks Fizz (4μελές βρετανικό συγκρότημα) και Cliff Richard, οι οποίο το απέρριψαν. Εκείνη την εποχή, η Turner συγκέντρωνε τραγούδια για το νέο της δίσκο και το ηχογράφησε, κάνοντας το τεράστια επιτυχία. Τελικά, ένα χρόνο αργότερα, το ηχογράφησαν και οι Bucks Fizz αλλά ήταν αργά. Ακούστε το εδώ
Η μεγάλη επιτυχία του Don Henley, Boys of Summer(1984) είναι σύνθεση του κιθαρίστα Mike Campbell (από το συγκρότημα του Tom Petty, Heartbreakers) και οι στίχοι του Henley. Αρχικά το προσέφερε στον Tom Petty αλλά αυτός κι ο παραγωγός του, Jimmy Lovine το θεώρησαν "jazzy" για να χωρέσει στο Southern Accents, τον δίσκο πάνω στον οποίο δούλευαν εκείνο το διάστημα και το απέρριψαν. Ο Lovine του πρότεινε να το δώσει στον Don Henley (ντράμερ και τραγουδιστής των Eagles) που έψαχνε τραγούδια για το επόμενο σόλο άλμπουμ του, που θα ήταν το Building the Perfect Beast. Η ακρόαση του τραγουδιού θα βρει τον Henley εντελώς ανέκφραστο και παγωμένο, αφήνοντας την εντύπωση ήταν πως μάλλον δεν θα του έκανε όμως με το τέλος της κασέτας είπε πως θα το κρατούσε προκειμένου να δουλέψει πάνω του. Κατά την διάρκεια της επιστροφής του Campbell στο σπίτι του στο τηλέφωνο που θα χτυπήσει θα είναι ο Henley ανακοινώνοντάς του ότι μόλις έγραψε το καλύτερο τραγούδι που είχε γράψει τα τελευταία δέκα χρόνια.
Το I Don't Want to Miss a Thing, το μοναδικό Νο1 στους μικρούς δίσκους στην Αμερική για τους Aerosmith είναι η σύνθεση της Diane Warren, I Don't Want to Miss a Thing, που αρχικά την πρότεινε στην Celine Dion, γιατί θεώρησε ότι ταίριαζε περισσότερο σε γυναίκα. Η Καναδή τραγουδίστρια δεν το δέχτηκε και το τραγούδι κατέληξε στον «τραχύ, φαλλοκρατικό rock star”, Steven Tyler και στους Aerosmith, που το πήγαν Νο1!
Και πάλι η Stevie Nicks, συμπρωταγωνίστρια σε αυτήν την…άρνηση των συνθετών Bernie Taupin και Martin Page, που της προσέφεραν το These Dreams. H Nicks αρνήθηκε με την αιτιολογία ότι είχε κάνει ήδη μια μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι Dreams(με τους Fleetwood Mac) και δεν ήθελε να τραγουδήσει 2 τραγούδια με τα παρεμφερή τίτλο. Οι 2 συνθέτες το προσέφεραν στις Heart που το συμπεριέλαβαν στον ομότιτλο δίσκο τους του 1985, πηγαίνοντας το Νο1 στους μικρούς δίσκους.
To Don't You (Forget About Me) έχει πίσω του μια μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, αφού οι συνθέτες του Keith Forsey και Steve Schiff, δεν εύρισκαν κάποιον να το ερμηνεύσει! Ο Forsey είχε μεγαλύτερη εμπειρία, αφού εκτός από μουσικός, είχε διατελέσει παραγωγός του Billy Idol, σε άλμπουμ του όπως Rebel Yell, Billy Idol, Charmed Life, Whiplash Smile κι έχοντας το τραγούδι στα χέρια του, άρχισε να αναζητά καλλιτέχνες που θα το ηχογραφούσαν. Ο πρώτος που προσέγγισε ήταν ο Billy Idol που όμως αρνήθηκε όπως κι ο Bryan Ferry, ο Corey Hart αλλά κι ο τραγουδιστής Cy Curnin των Αυστραλών Fixx. Κανείς δεν πίστευε το τραγούδι, με εξαίρεση βέβαια τον ίδιο το Forsey που είχε πάρει την όλη κατάσταση…πατριωτικά. Οι δύο συνθέτες είχαν αναλάβει να γράψουν τα τραγούδια της ταινίας Breakfast Club, το Don't You (Forget About Me), ο χρόνος περνούσε και κανείς δεν ήθελε να το τραγουδήσει.
Αυτή η κατάσταση κράτησε 6 μήνες(!), ώσπου σκέφτηκε τους Simple Minds, που άκουσαν το demo, δεν ενθουσιάστηκαν. Η απάντησή τους ήταν αρνητική με τη δικαιολογία ότι τα τραγούδια που ερμήνευαν ήταν δικές τους συνθέσεις κι όχι άλλων. Ο Forsey προσπάθησε να τους πείσει να το παίξουν αλλά ο τραγουδιστής Jim Kerr ήταν εξαιρετικά αρνητικός, με το χρόνο παράδοσης των τραγουδιών για την ταινία Breakfast Club να τελειώνει και το μόνο που έμενε στον Forsey ήταν να επιμείνει μήπως τους αλλάξει γνώμη. Το συγκρότημα είχε βρει τη μελωδία καλή, τους στίχους αρκετά καλούς αλλά ο Kerr παρέμενε αρνητικός και το χειρότερο δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον. Ο Forsey δεν το έβαλε κάτω, πιστεύοντας ότι το τραγούδι θα γινόταν επιτυχία κι έτσι αποφάσισε να «βάλει» μέσο την ίδια τη δισκογραφική εταιρεία να προσεγγίσει το συγκρότημα, αλλά και μέσω της συζύγου του Kerr(!)εκείνη την εποχή ήταν η Chrissie Hynde. Τελικά ο Kerr πείστηκε, κλείνοντας μόνο τρεις ώρες σε studio. Ότι προλάβουν σε 3 ώρες! Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του ο Jim Kerr ήταν διαρκώς αρνητικός και άλλαζε λέξεις στους στίχους για να το φέρει στα μέτρα του. Μια από τις αλλαγές είναι και η προσθήκη του "la lala"! Δεν χρειάζεται να γράψω ότι το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία (Νο1 Αμερική, Νο 7 Μ.Βρετανία) και είναι το πιο γνωστό τραγούδι των Simple Minds.Ακούστε το εδώ
Σχεδόν ίδια περίπτωση με το Don’t you forget about me είναι η σύνθεση των Giorgio Moroder και Tom Whitlock, Danger Zone που προοριζόταν για βασικό τραγούδι στην ταινία Top Gun(1986). Οι 2 συνθέτες, αρχικά το προσέφεραν στους Toto που δεν το θέλησαν όπως και οι Jefferson Starship, στον Bryan Adams, ο οποίος απέρριψε την ιδέα γιατί θεώρησε ότι το έργο ήταν πολεμοχαρές, στον Corey Hart που ήθελε να τραγουδήσει ένα δικό του τραγούδι αλλά και οι REO Speedwagon που κι αυτοί είπαν ότι ήθελαν να τραγουδήσουν ένα δικό τους τραγούδι. Τότε το σύμπαν συνωμότησε όπως θα έλεγε κι ο Umberto Eco και οι Moroder και Whitlock βρέθηκαν στο studio την ώρα που ο Kenny Loggins ηχογραφούσε το τραγούδι Playing With the Boys για τις ανάγκες του soundtrack! O Whitlock σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να το τραγουδήσει και τον επισκέφτηκε σπίτι του, ζητώντας του να κάνει ένα demo. Μετά από λίγες ημέρες, ο Loggins τους παρουσίασε το τραγούδι με λίγες αλλαγές και οι 2 συνθέτες ενθουσιάστηκαν. Το ηχογράφησε κι αμέσως μπήκε στο άλμπουμ.
Η σχέση του Neil Young με τους Lynyrd Skynyrd είναι αρκετά πολύπλοκη, αφού στο τραγούδι του Southern Man τους κατηγορεί ότι υπερασπίζονται το ρατσισμό και τη δουλεία(!), με τους Skynyrd να του απαντούν μέσα στους στίχους του κλασικού Sweet Home Alabama: "Well, I hope Neil Young will remember / A Southern man don't need him around, anyhow".
Αρκετά χρόνια αργότερα, Neil Young τους προσέφερε δύο συνθέσεις τους, τα Powderfinger και Sedan Delivery, αλλά τις αρνήθηκαν(σ.σ. καλά έκαναν).
To 1999, οι Santana κυκλοφόρησαν το πολυπλατινένιο Supernatural, με τις συνολικές πωλήσεις σε όλο τον κόσμο να ξεπερνούν τα 30.000.000 αντίτυπα. Ένα από τα μεγάλα hits του δίσκου ήταν το Smooth, που αρχικά προοριζόταν για τον George Michael, αλλά τελικά το ερμήνευσε ο τραγουδιστής των Matchbox Twenty Rob Thomas που έγραψε και τους στίχους. Το αστείο στην όλη περίπτωση, είναι ότι αυτός που ήθελε να δώσει το τραγούδι στον George Michael, ήταν ο ίδιος ο Thomas!!! Δείτε εδώ το video
Η λίστα των τραγουδιών που γράφτηκαν για άλλους και τελικά …άλλοι τα έκαναν επιτυχία, περιλαμβάνει και 2 τραγούδια των Beatles, τα The Long and Winding Road και Misery. Ας ξεκινήσουμε από το πανέμορφο The Long and Winding Road, όπου γυρνάει το χρόνο στο 1966 όταν ο Tom Jones, ζήτησε από τον Paul McCartney να του γράψει ένα τραγούδι. Λίγο αργότερα, του έστειλε ένα τραγούδι στο σπίτι του, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα κυκλοφορούσε σε μικρό δίσκο. Η δισκογραφική εταιρεία του τον συμβούλεψε να μην προχωρήσει κι έτσι το υπέροχο αυτό τραγούδι, τραγούδησαν οι Beatles. To Misery, που υπάρχει στο πρώτο άλμπουμ των Beatles, προοριζόταν για μια από τις πιο πετυχημένες Βρετανίδες τραγουδίστριες της δεκαετίας του 60, την Helen Shapiro. Μάλιστα, ο αρχικός του ρυθμός δεν ήταν αυτός που ηχογράφησαν οι Beatles. H Shapiro δεν το τραγούδησε αλλά τότε εμφανίστηκε ένας δημοφιλής τραγουδιστής/ηθοποιός, ο Kenny Lynch ο οποίος χωρίς να το ξέρει, ήταν ο πρώτος τραγουδιστής που διασκεύασε Beatles. Το Μεγάλο Συγκρότημα, συμπεριέλαβε τη δική του εκτέλεση στο πρώτο άλμπουμ του Please Please Me (1963).
Με άλλες 2 επιτυχίες….συμμετέχουν οι Tom Petty and the Heartbreakers, στο σημερινό αφιέρωμα. Πρώτα με το Don't Do Me Like That, που έχει μια περίεργη ιστορία. Μια μέρα, στα τέλη του 1979, ο παραγωγός Jimmy Iovine τηλεφώνησε στον Peter Wolf των J. Geils Band για να επιβεβαιώσει τη διεύθυνσή του. Λίγο μετά, έφτασε ένα δέμα από τον Tom Petty με μια κασέτα με το τραγούδι Don't Do Me Like That κι ένα σημείωμα, είπε ο Wolf στο περιοδικό Rolling Stone. "Γεια, νομίζω ότι αυτό θα ήταν ένα ωραίο τραγούδι για σένα. Εσύ και το συγκρότημα μπορείτε πραγματικά να κάνετε κάτι με αυτό." Του Wolf άρεσε το τραγούδι, αλλατελικά δεν το ηχογράφησαν και τελικά το χρησιμοποίησε ο Petty στο άλμπουμ του Damn the Torpedoes(1979. Δεκαετίες αργότερα, ο Petty είπε στον Wolf: "Πρέπει να σε ευχαριστήσω για αυτό. Αφού δεν το χρησιμοποίησες, το έβαλα σε δικό μου δίσκο και έγινε μια από τις μεγάλες επιτυχίες μου". Ακούστε το εδώ
To Don't Come Around Here No More είναι σύνθεση των Tom Petty και David A. Stewart των Eurythmics κι αρχικά ο Tom Petty ήθελε να το δώσει στη φίλη του Stevie Nicks, γιατί πίστευε ότι της ταίριαζε. Το περίεργο στην όλη ιστορία είναι ότι η ίδια η Nicks, μόλις άκουσε τον Petty να το τραγουδάει, επέμενε να μην το τραγουδήσει ή ίδια, γιατί ταίριαζε περισσότερο σε αυτόν. Το Don't Come Around Here No More έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Tom Petty! Δείτε εδώ το video
H Καναδή συνθέτης Shirley Eikhard έγραψε το Something to Talk About, έχοντας στο μυαλό της την επίσης Καναδή τραγουδίστρια, Anne Murray αλλά η τελευταία πείστηκε από τον παραγωγό της ότι το τραγούδι δεν της ταίριαζε. Το έκανε επιτυχία η Bonnie Raitt στέλνοντας το στο Νο 5 των μικρών δίσκων ενώ η Murray περιορίστηκε στο να ονομάσει το άλμπουμ της του 1986, Something to Talk About…
Δείτε εδώ το video
Δεν ξέρω πόσοι παρακολουθήσατε την καριέρα του Elvis Costello από το ξεκίνημά της. Η σύνθεση του You Belong to Me ήταν στο δεύτερο άλμπουμ του This Year’s Model κι ο παραγωγός του Nick Lowe, είχε την ιδέα να δώσει το τραγούδι στους Dr. Feelgood, που αρχικά δέχτηκαν να το ηχογραφήσουν αλλά τελικά το άφησαν γιατί ο τραγουδιστής τους Lee Brilleaux, αντιμετώπισε πρόβλημα με τους στίχους. Τελικά το τραγούδησε ο συνθέτης του αλλά δεν έγινε επιτυχία.
Λίγο μετά το 1982, ο ήχος των Yes άλλαξε ή αν θέλετε προσαρμόστηκε στην καινούργια δεκαετία. Η παρουσία του κιθαρίστα Trevor Rabin στη σύνθεσή τους, έδωσε εντελώς διαφορετική πνοή στο συγκρότημα, αφού εκτός από κιθαρίστας ήταν και βασικός συνθέτης (σ.σ. άσχετα αν τα προσωπικά του δεν ακούγονται). Το Love Will Find a Way είναι μια δική του συν-σύνθεση που την προόριζε για τη Stevie Nicks αλλά στάθηκε άτυχος αφού ο μπασίστας των Yes, Chris Squire, το έπαιξε στον παραγωγό Trevor Horn που μόλις το άκουσε είπε «Αυτό είναι το Owner of a Lonely Heart του δίσκου. Μπορεί να μην έγινε τόσο μεγάλη επιτυχία αλλά έφθασε έως το Νο 30 του αμερικάνικου chart μικρών δίσκων.
Η δεκαετία του 60 ήταν η χρυσή εποχή για την Αγγλίδα τραγουδίστρια Dusty Springfield, που το 1968 γνώρισε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, με το Son of a Preacher Man, σύνθεση των Αμερικάνων συνθετών Ronnie Wilkins και John Hurley με τον δεύτερο να λέει ότι ήθελαν να το δώσουν στην Aretha Franklin. «Ξεκινήσαμε να το γράφουμε στις 3 το πρωϊ και το τελειώσαμε πολύ γρήγορα, ίσως μέσα σε 15 λεπτά. Και οι δύο παππούδες μου ήταν ιεροκήρυκες και οι στίχοι μας βγήκαν εύκολα. Όταν το τελειώσαμε εντελώς στις 4 ή στις 5 το πρωί, θυμάμαι ότι πηδούσα από τη χαρά μου». Το αστείο είναι ότι η Aretha Franklin το ηχογράφησε το 1970, αλλά η Springfield το είχε κάνει ήδη επιτυχία δύο χρόνια νωρίτερα. Δείτε εδώ το video
H σχέση των David Bowie και Mott the Hopple είναι γνωστή και η σύνθεση του Bowie, Suffragette City, προσφέρθηκε στο αγγλικό συγκρότημα, επιλέγοντας το All the Young Dudes, που για να λέμε τα πράγματα όπως είναι, το πήγαν Νο3 στην Μ.Βρετανία και Νο37 Στην Αμερική. Καθόλου άσχημα. Ο Bowie ηχογράφησε το Suffragette City, δεν έγινε επιτυχία, αλλά είναι από τα πιο γνωστά τραγούδια του.
Ακούστε το εδώ
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια των Heart είναι το All I wanna do is make love to you, με την ερμηνεία της Ann Wilson να το δραματοποιεί, είναι η σύνθεση του παραγωγού Mutt Lunge που ήθελε να το δώσει στον Don Henley (Eagles), αλλά εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιεσμένος και δεν έδωσε στο τραγούδι το χρόνο που έπρεπε για να το εκτιμήσει. Καλύτερα, η εκτέλεση των Heart είναι μοναδική.
Με την πρώτη φορά που άκουσα το Hard Luck Woman από τους Kiss, αισθάνθηκα ότι δεν τους ταίριαζε. Το τραγούδι ήταν σύνθεση του Paul Stanley και θεώρησε ότι ταίριαζε στη φωνή του Rod Stewart αλλά μόλις το άκουσε ο ντράμερ Peter Criss, ζήτησε να το τραγουδήσει.»Δεν έχω τη φωνή του Rod Stewart αλλά μπορώ να το αποδώσω καλά», είπε ο Criss. Ακούστε το εδώ
Τελευταία άφησα τη σύνθεση του Καναδού Mars Bonfire, Born to Be Wild, που οι Steppenwolf, το εκτίναξαν σε ένα ύμνο του heavy metal/hard rock. To τραγούδι είχε δοθεί στους ψυχεδελικούς Human Expression, που δεν εντυπωσιάστηκαν και δεν προχώρησαν στην ηχογράφησή του όπως και όλοι οι εκδότες που το άκουσαν. Κανείς δεν ήθελε να το προτείνει σε κάποιον πελάτη τους. Εκτός από τους Steppenwolf, με τη συνέχεια να είναι γνωστή.
Την επόμενη Κυριακή: Οι Shredders κιθαρίστες της καρδιάς μας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
27/10/24
Δημοσίευση σχολίου