Το 1986 ήταν η χρονιά που τα ελληνικά ραδιόφωνα (οι ερασιτεχνικοί αλλά και κάποιες καλές εκπομπές της ΕΡΤ), άρχισαν να παίζουν ένα τραγούδι με τίτλο The Way It Is από τους Bruce Hornsby and the Range και τον πρώτο δίσκο με τον ίδιο τίτλο. Ένα τραγούδι βασισμένο στο πιάνο, με λίγα jazz/blues στοιχεία και με συγκρατημένη δόση country/folk. To άλμπουμ έβγαλε άλλες δυο επιτυχίες, τα Mandolin Rain ακούστε το εδώ, και Every Little Kiss, που έφθασαν για να πουλήσει το άλμπουμ μόνο στην Αμερική 3.000.000 αντίτυπα και να γεμίσει τους τοίχους του σπιτιού του με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους.
Η ιστορία του ξεκινάει το 1974 όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Bobby σχημάτισε τους Bobby Hi-Test and the Octane Kids, με τον Bruce να παίζει πλήκτρα και να τραγουδάει, με ένα ρεπερτόριο που βασιζόταν σε διασκευές. Στη συνέχεια τους βρίσκουμε να παίζουν σε clubs και bars ξενοδοχείων, με τον Bruce Hornsby να ακολουθεί καριέρα session μουσικού, παίζοντας με τους Ambrosia και Sheena Easton. Το 1984 αποφασίζει να κάνει ένα δικό του βήμα, σχηματίζοντας τους Bruce Hornsby and the Range, υπογράφοντας στην RCA Records. Στο συγκρότημα μαζί του κι ο πρώην μπασίστας των Ambrosia, Joe Puerta. Η καριέρα του ξεκίνησε με μια τεράστια επιτυχία, το Νο1 στους μικρούς δίσκους στην Αμερική, The Way It Is(1986), μέσα από το ομότιτλο άλμπουμ με τους στίχους να αναφέρονται στο θέμα των αστέγων και του ρατσισμού. Καθόλου τυχαίο που χρησιμοποιήθηκε σαν sample από καλλιτέχνες σαν τους Tupac Shakur, E-40 και Mase. Το άλμπουμ έβγαλε άλλες δύο επιτυχίες, τα Every Little Kiss(Νο 14, 1987 Αμερική) και Mandolin Rain, για να πουλήσει συνολικά 3.000.000 μόνο στην Αμερική (Νο3 Αμερική, Νο 16 Μ.Βρετανία). Το 1987 κέρδισαν το βραβείο Grammy στην κατηγορία Best New Artist. Η αρχική κυκλοφορία του άλμπουμ είχε στο εξώφυλλο μια φωτογραφία του Bruce Hornsby να παίζει ακορντεόν γιατί η εταιρεία στόχευε στο κοινό του New Age,m του μουσικού είδους που τότε είχε αρχίσει να αναπτύσσεται. Οι pop ραδιοσταθμοί όμως τους έδειξαν το ..δρόμο, παίζοντας τα 3 παραπάνω singles και έτσι έκαναν καινούργιο remix και εξώφυλλο.
Το δεύτερο άλμπουμ των Hornsby and the Range ήταν το Scenes from the Southside (1988, Νο 5 Αμερική, Νο 18 Μ.Βρετανία), βγάζοντας τις επιτυχίες, Look Out Any Window και The Valley Road καθώς και το Jacob's Ladder, που έγραψαν οι αδερφοί Hornsby για τον φίλο μουσικό, Huey Lewis. Το τραγούδι επανεκτέλεσε ο Huey Lewis και το πήγε Νο1! Οι Bruce Horsnby and the Range παίζοντας ένα κράμα Americana, jazz/blues, folk αλλά και southern rock, βασισμένο στο πιάνο, είχαν καταφέρει να φτιάξουν μια σειρά τραγουδιών με προσωπικότητα, που άρεσε όχι μόνο στους Αμερικάνους αλλά και στους Ευρωπαίους. Μετά την επιτυχία του Scenes from the Southside, ο Hornsby έκανε παραγωγή στο άλμπουμ επιστροφής του Leon Russell, Anything Can Happen, κάνοντας φωνητικά στο τραγούδι των Clannad, Something to Believe In, συνσυνθέτοντας την επιτυχία του Don Henley The End of the Innocence, παίζοντας πιάνο στην επιτυχία της Bonnie Raitt, I Can't Make You Love Me και παίζοντας σε άλμπουμ των Bob Dylan, Robbie Robertson, Crosby Stills and Nash, Stevie Nicks και Squeeze. Σταδιακά, άρχισε να εισάγει στοιχεία jazz και bluegrass στη μουσική του, με αποκορύφωμα την εμφάνισή του στο Telluride Bluegrass Festival και τον Φεβρουάριο του 1990, το τραγούδι Valley Road κέρδισε to Βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Bluegrass Recording. Το1990, κυκλοφόρησε το άλμπουμ A Night on the Town(Νο 20 Αμερική, Νο 23 Μ.Βρετανία), όπου μαζί του παίζουν οι Wayne Shorter (τενόρο σαξόφωνο) και Charlie Haden (κοντραμπάσο), αλλάζοντας το ύφος του. Ήταν το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφόρησε με τους Range όπου κατάφερε να αλλάζει το ύφος του χωρίς να ενοχλήσει το κοινό του. Έχοντας εκφράσει την προτίμησή του στη μουσική των Grateful Dead, από το 1988 άρχισε να παίζει όλο και περισσότερο μαζί τους, συνολικά περισσότερες από 100 συναυλίες, παίζοντας ακορντεόν και συνθεσάιζερ.
Μετά από χρόνια δισκογραφικής απουσίας, κυκλοφόρησε το 1994 το προσωπικό του άλμπουμ Harbor Lights, με αρκετά στοιχεία jazz και συμμετοχές όπως Pat Metheny, Branford Marsalis, Jerry Garcia, Phil Collins και Bonnie Raitt, κερδίζοντας παράλληλα ακόμα ένα βραβείο Grammy αυτή τη φορά στην κατηγορίαBest Pop Instrumental με το κομμάτι του Barcelona Mona, σύνθεση του Branford Marsalis για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.
Ακολούθησε στο ίδιο ύφος το Hot House(1995), το 2πλό Spirit Trail (1998) για να σχηματίσει τους Noise Makers με τους οποίους ηχογράφησε τα Here Come the Noisemakers (2000 live) και Big Swing Face (2002) για να ακολουθήσει μια σειρά 11 άλμπουμ, με τελευταίο το Flicted (2022).
Έχει συνεργαστεί πολλές φορές με τον σκηνοθέτη Spike Lee, γράφοντας μουσική για ταινίες του ή ντοκιμαντέρ όπως Clockers (1995), Bamboozled (2001), If God Is Willing and da Creek Don't Rise (2010), Old Boy (2013),Chi-Raq (2015), BlacKkKlansman (2018). ενώ έγραψε τη μουσική για το ντοκιμαντέρ στη ζωή του Kobe Bryant , Kobe Doin' Work (2009).
TRINIA
Ο Bruce Hornsby είναι πανύψηλος και φανατικός παίκτης του basket. Έχει 2 παιδιά, που ονόμασε Leon και Keith, προς τιμήν των Leon Russell και Keith Jarrett.
Στην προτεινόμενη δισκογραφία, έχω συμπεριλάβει τα 4 πρώτα άλμπουμ του που είναι και τα πιο mainstream. Όλη η δισκογραφία του είναι πολύ ενδιαφέρουσα αλλά εξειδικευμένη (jazz, bluegrass).
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
The Way It Is (1986)
Scenes from the Southside (1988)
A Night on the Town (1990)
Harbor Lights (1993)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
16/9/24
Δημοσίευση σχολίου