NEW HORIZON-CONQUERORS: ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΜΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ FERRARI


 Ακολουθώντας την πορεία καλλιτέχνων που τους μάθαμε από άλλα συγκροτήματα που μας αρέσουν, ανακαλύπτουμε αξιόλογες νέες συνεργασίες που μεγαλώνουν το οικογενειακό δέντρο. Μία τέτοια και πιο πρόσφατη περίπτωση είναι το project των New Horizon, πνευματικό τέκνο του Jona Tee, του πληκτρά των σπουδαίων μελωδικών γιγάντων H. E. A. T.
  Το 2022 κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Gate of the Gods με τραγουδιστή τον πρώην H. E. A. T., Erik Grönwall και τον Jona Tee σε κεντρικό ρόλο παραγωγού, συνθέτη και πολυοργανίστα. Με τον Erik στην συνέχεια να εντάσσεται στους Skid Row, η θέση του Jona Tee προκειμένου να προχωρήσει στο νέο κεφάλαιο του project ήταν εξαιρετικά άβολη αφού ο καινούργιος τραγουδιστής είχε μεγάλα παπούτσια να γεμίσει. Κάπως έτσι μπήκε στην εξίσωση ένας φίλος από τα παλιά και συγκεκριμένα ο Nils Molin των Dynasty και Amaranthe, ότι πιο hot δηλαδή στον σύγχρονο ερμηνευτικό τομέα του metal. Ο Molin με το που άκουσε το νέο υλικό έδωσε αμέσως την συγκατάθεσή του και έτσι το δεύτερο μέρος των New Horizon με τίτλο Conquerors πήρε σάρκα και οστά.
  Στο Conquerors ο Jona Tee έχει πραγματικά αναβαθμίσει το επίπεδό του τόσο σαν συνθέτης - παραγωγός όσο και σαν μουσικός γενικότερα. Η αγάπη μου για τον Erik Grönwall είναι απεριόριστη αλλά κατά βάση είναι ένας hard rock τραγουδιστής. Η περίπτωση του Nils Molin είναι σαν να έχεις μία Ferarri και να την απελευθερώνεις σε πίστα δοκιμών! Είναι πιο σκοτεινός ερμηνευτής, πλησιάζει περισσότερο τον Dio καθότι πιο μεταλλικός και ξεδιπλώνει το παιχνίδι του στο φυσικό του περιβάλλον που είναι το metal. Ο Jona Tee έχει δημιουργήσει ένα πολύ δυνατό μουσικά και ερμηνευτικά άλμπουμ το οποίο ακουμπάει σε ιστορικά γεγονότα με την μορφή δέκα εξαιρετικών τραγουδιών με φανταστική αφήγηση και εξαιρετική γραφή. υνεχίζοντας από το σημείο που σταμάτησε το προηγούμενο άλμπουμ, το Conquerors είναι βαρύ και μελωδικό, με μία σκοτεινότερη αισθητική που λειτουργεί αβανταδόρικα για τον Nils Molin ο οποίος ενδέχεται να κάνει την ερμηνεία της ζωής του. Το Against The Odds είναι μία πανίσχυρη σύσταση για τον δίσκο. Καθαρόαιμο ευρωπαϊκό power metal με γρήγορες κιθάρες, κεραυνοβόλο double bass drumming και υψίφωνη απόδοση στίχων που σε βάζει απευθείας στο κλίμα του άλμπουμ.


  Βιβλικές στιγμές για την συνέχεια με το κορυφαίο άσμα King Of Kings, έναν εκκλησιαστικό ύμνο που μετατρέπεται σε μεταλλικό έπος. Η αναφορά στο πρόσωπο του Ιησού είναι ξεκάθαρη μέσα από μία σπουδαία διήγηση όπως ακριβώς συμβαίνει σε κάθε τραγούδι που υπάρχει στο δίσκο. Συναρπαστικό κομμάτι απ' όποια γωνία και αν το κοιτάξεις με επιπλέον τελειότητα μέσα από το σόλο του Love Magnusson (Dynasty,Crowne) και τα δυναμικά τύμπανα του Georg Härnsten Egg. Να πούμε πως τον Love Magnusson θα τον συναντήσουμε πάλι στο Edge Of Insanity ενώ στα Daimyo και Apollo έχουμε στα τύμπανα τον Daniel Johansson καθώς και τον Laucha Figueroa στα Shadow Warrior και Fallout War αντίστοιχα.
  Το Conquerors είναι μία συλλογή από τραγούδια σχετικά με προσωπικότητες και γεγονότα του παρελθόντος που επηρέασαν την ροή της ιστορίας. Ένα τέτοιο παράδειγμα έρχεται στο επόμενο τραγούδι, το Daimyo, με αναφορά στον Oda Nobunaga ο οποίος ένωσε την φεουδαρχική Ιαπωνία. Η προσοχή στην λεπτομέρεια κάνει κάθε τραγούδι ξεχωριστό! Έτσι και στο συγκεκριμένο θα λέγαμε πως ακούμε τους H. E. A. T. μέσα από έναν αναβολικό κύκλο αποτελούμενο από φωνητικό και μελωδικό μακελειό. Το Shadow Warrior μιλάει για έναν κινηματογραφικό ήρωα που ξεκίνησε από τα κόμικς και δεν είναι άλλος από τον Batman. Τα επιθετικά κουπλε έρχονται σε ισορροπία με τα μελωδικά ρεφρέν σε ένα τραγούδι που σε πορώνει σαν να μην υπάρχει αύριο.
  Το Apollo έρχεται να καταπραΰνει την ροή του άλμπουμ αφού θα ρίξει ταχύτητες και θα φλερτάρει ελαφρώς με το A.O.R. στοιχείο. Αντικείμενο του τραγουδιού δεν είναι ο Έλληνας θεός με το ίδιο όνομα αλλά ο "πόλεμος των άστρων" ανάμεσα σε Ρωσία και Αμερική στο πλαίσιο του ψυχρού πολέμου.
  Στη συνέχεια, έχουμε το βαρύ και σκοτεινό Fallout War. Το τραγούδι αναφέρεται στην ομιλία της Cillian Murphy για την αποδοχή των Όσκαρ ότι «καλώς ή κακώς ζούμε όλοι στον κόσμο του Oppenheimer» με τη ζοφερή ατμόσφαιρά του. Ερμηνευτικά ο Nils ανεβοκατεβαίνει τις κλίμακες με άνεση καθώς περνά από απόκοσμα χαμηλά σε μελωδικά ψηλά.


  Το Messenger Of The Stars είναι το metal hit του άλμπουμ. Φωνακλάδικο ρεφρέν, φανταχτερά πλήκτρα αλλά και μυϊκότητα με δεμένο ρυθμικό section και φοβερό solo. Συνεχίζοντας προς το τέλος, συναντάμε την μπαλάντα Before The Dawn. Το τραγούδι έχει έναν μινιμαλισμό αλλά είναι όμορφο και συναισθηματικό, παράγοντες για τους οποίους ευθύνεται η ζέστη φωνή της Elize Ryd. Το μήνυμα για ένα καλύτερο αύριο είναι αυτό που τελικά μένει από την ολοκλήρωση του κομματιού.
  Το Edge Of Insanity είναι αυτό που λένε πυγμαχικά "μέσα με τα όλα"! Από την εισαγωγή που ξεκινά την ιστορία, το τραγούδι καταπιάνεται με την κατάκτηση νέων συνόρων στο διάστημα έχοντας την κάλυψη από πληθωρικά πλήκτρα, εκκωφαντικά τύμπανα και υψηλών οκτανίων ρεφρέν.
  Τελευταίο τραγούδι, διασκευή στους Iron Maiden, δεν είναι άλλο από το αγαπημένο Maiden τραγούδι του ελληνικού κοινού, το επικό Alexander the Great (356-323 B.C). Πίστη απόδοση του πρωτοτύπου χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις. Προσωπικά θα ήθελα ακόμα ένα δικό τους αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου.


  Το Conquerors είναι ένας δίσκος που αντανακλά το πάθος και το ταλέντο του Jona Tee για δημιουργία καλής μουσικής. Είναι από τους δίσκους που καταλαβαίνεις ότι δεν γράφθηκαν για να γραφτούν. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι μετά το τέλος της ακρόασης σου μένουν τα τραγούδια. Απλώς αναρωτηθείτε σε πόσες τελευταίες κυκλοφορίες σας έμεινε παραπάνω από ένα, στην καλύτερη περίπτωση, τραγούδι. Ξεκάθαρα από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς! 

ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

28/8/24

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου