Η επιλογή για να παρουσιάσω το τρίτο άλμπουμ των Άγγλων Atomic Rooster, In Hearing of In Hearing of (1971) δεν ήταν καθόλου τυχαία. Αν θα έπρεπε να επιλέξω βάση ποιότητας, θα έπρεπε να επιλέξω το αμέσως προηγούμενο Death Walks Behind you (1971), αλλά ο συναισθηματικός δεσμός μου με τον In Hearing of είναι τεράστιος, αφού ήταν Ο ΠΡΩΤΟΣ δίσκος που αγόρασα!!! Έχω ξανά αναφερθεί στο περιστατικό αλλά νομίζω ότι αξίζει να το ξανά αναφέρω αφού στην πραγματικότητα, ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν το Thick as A Brick των Jethro Tull αλλά …απογοητεύτηκα και τον επέστρεψα αμέσως (σ.σ. άσε που με κορόιδευσαν, αφού κάθε πλευρά του δίσκου, είχε μόνο 1 κομμάτι!), στο κατάστημα δίσκων «Τετράγωνο», επί της οδού Λευκωσίας, στην Πλτ. Αμερικής. Δεν ήξερα ποιόν να διαλέξω και με προτροπή ενός εκ των 2 καταστηματαρχών (σ.σ. ακόμα θυμάμαι τα ονόματά τους, Πάρις και Λεωνίδας), πήρα το In Hearing of των Atomic Rooster που ΔΕΝ τους ήξερα! Ούτε αυτό μου άρεσε αλλά ντρεπόμουνα να τον επιστρέψω κι έτσι τον κράτησα.
Το αγγλικό συγκρότημα, δεν έτυχε της προβολής των άλλων συγκροτημάτων της εποχής (Led Zeppelin, Uriah Heep, Deep Purple) κι ακόμα στους παλιούς rock fans, είναι γνωστά μόνο με τα 2 hits τους, Tomorrow Night και Devils Answer. O ήχος τους βασίζεται στα πλήκτρα του Hammond (δες Trivia) του Vincent Crane, ένας μοναδικός doom (σ.σ. τότε δεν υπήρχε ο όρος)και Progressive συνδυασμός, ντυμένος με μελωδίες και φωνητικά. Το συγκρότημα είχε αρκετές αλλαγές στη σύνθεσή του καθ όλη τη διάρκεια της καριέρας του κι σε αυτόν το δίσκο, μαζί με τον Crane, παίζουν και οι John Cann κιθάρες, Pete French τραγούδι και Paul Hammond ντραμς. Για να γυρίσω στο άλμπουμ, η ποιότητά του φαίνεται από το Breakthrough που ανοίγει το άλμπουμ, ένα απόλυτα αντιπροσωπευτικό κομμάτι για τον ήχο του συγκροτήματος. Εξ ίσου δυνατά τα instrumental Spoonful of Bromide, το σαγηνευτικό Black Snake και τα Head in the Sky και The Rock. Εννοείται ότι ΔΕΝ υπάρχουν fillers και άλλα τέτοια κατασκευάσματα(!!!), που ανακαλύφθηκαν λίγα χρόνια μετά. Έως τότε, κάθε κομμάτι-τραγούδι των άλμπουμ, ήταν διαλεχτό.
Το άλμπουμ σταμάτησε στο Νο18 του βρετανικού chart και στο Νο167 του αμερικάνικου, με την cd έκδοση του 2004 να περιέχει 3 bonus, με προεξέχον το Devil’s Answer(No4 UK).
TRIVIA
- Το Hammond είναι ένα ηλεκτρικό όργανο με πλήκτραπου εφευρέθηκε από τους Laurens Hammond και John M. Hanert και κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1935. Έχουν δημιουργηθεί πολλά μοντέλα, τα περισσότερα από τα οποία χρησιμοποιούν συρόμενες ράβδους ζεύξης για να ποικίλλουν τους ήχους. Έχουν κατασκευαστεί περί τα 2.000.000 Hammond κι αρχικά ήταν διαθέσιμο σε εκκλησίες ως εναλλακτική λύση στο εκκλησιαστικό όργανο, ως χαμηλότερο κόστους. Γρήγορα έγινε δημοφιλές στους επαγγελματίες μουσικούς της τζαζ σε τρίο οργάνων για να περάσει στα rock/progressive συγκροτήματα όπως Keith Emerson, Vincent Crane, Jon Lord, Ken Hensley και δεκάδες άλλους όπου στήριξαν στα πλήκτρα του, τον ήχο τους.
- Οι John Cann και Paul Hammond συνέχισαν την πορεία τους στους Hard Stuff.
- Για να είμαι ειλικρινής, την ιδέα για παρουσίαση του άλμπουμ, μού την έδωσε η ανάρτηση του Χρήστου Κισαντζεκιάν σχετικά με τον οργανίστα Vincent Crane.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
5/7/24
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΙΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ IN HEARING OF
Πριν περίπου 40 χρόνια άκουσα το Death walks behind you και μου κέντρισε το ενδιαφέρον να μάθω γι αυτή τη μπάντα. αργότερα αγόρασα το In hearing of όπου ανακάλυψα μερικά ενδιαφέροντα πράγματα για τουs Atomic Rooster. ακούω έναν ιδιότυπο "barely hard" prog-rock ήχο που με παραπέμπει σε Grand Funk και Blind Faith, ενώ παράλληλα εισάγουν και στοιχεία τηs early 70s prog αγγλικήs σκηνήs των Caravan / Soft Machine / Hattfield and the North.. μου φαίνονται αρκετά επηρεασμένοι απ τη σκηνή του Canterbury. εδώ δεν πρόκειται σε καμμιά περίπτωση για εμπορική mainstream μουσική με πιασάρικα riffs κατάλληλη για airplay, όμωs η έντεχνη εναλλαγή των πλήκτρων με τιs κιθάρεs με κινητήριο μοχλό τον οργανίστα Vincent Crane και τον drummer Carl Palmer (μετέπειτα E.L.P.) δημιουργεί μια ευχάριστη αδημονία του τί θα επακολουθήσει, μιαs και οι συνθέσειs ούτε εύκολεs είναι ούτε προβλέψιμεs. ψαγμένη μουσική, δεν είναι για όλουs. προσωπικά ανέκαθεν με γοήτευε o βαρύγδουποs ήχοs του hammond στη ροκ μουσική. απ το δίσκο ξεχωρίζω το Head in the sky. αντιπροσωπευτικό άλμπουμ μιαs εποχήs που πέρασε ανεπιστρεπτί!
Δημοσίευση σχολίου