Σ΄ένα γεμάτο Ηρώδειο, ο Διονύσης Σαββόπουλος θυμήθηκε την εποχή της μεταπολίτευσης και την παρουσίασε μέσα από τα τραγούδια –κυρίως τα δικά του-της εποχής, με τις απαραίτητες μεταξύ των τραγουδιών ιστορίες, που χρόνια τώρα ξέρει να διηγείται τόσο ευχάριστα.
Ένας ρυθμός ντραμς και το μπουζούκι παίζει το «Καλημέρα Ήλιε» του Λοΐζου και το ταξίδι έχει ξεκινήσει, με τον Γιώργο Νταλάρα να τραγουδάει τη σύνθεση του Σαββόπουλου «Για την Κύπρο». Η ερμηνεία του δεν ήταν η καλύτερη καθώς 2 ημέρες πριν τις συναυλίες, προσεβλήθει από λοίμωξη του αναπνευστικού, αλλά στη συνέχεια τα πήγε καλύτερα, τόσο με «Την ωδή στον Καραϊσκάκη, όσο και «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» όπου έβγαλε κορώνα και καταχειροκροτήθηκε, όπως και η 76χρονη Μαρία Φαραντούρη που στα «Δρόμοι Παλιοί» των Θεοδωράκη-Αναγνωστάκη και «Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ» του Σαββόπουλου, που μας άφησε …άφωνους με την (πολύ) καλή κατάσταση της φωνής της. Το «Ζειμπέκικο (με αεροπλάνα και βαπόρια)» είναι συνυφασμένο με την αξεπέραστη ερμηνεία της Σωτηρίας Μπέλλου, να όμως που ο Μανώλης Μητσιάς το είπε τόσο καλά, όπως και η χορωδία της ΕΡΤ, ειδικά το «Προσκύνημα» (Ορέστη απ’ το Βόλο) του Σταύρου Ξαρχάκου. Φυσικά δεν έλειψαν «Ο Πολιτευτής» , «Ο Καραγκιόζης» και το «Ντιρλαντά» με στίχους προσαρμοσμένους στην μεταπολίτευση. Ευκαιρία ήθελε ο κόσμος να τραγουδήσει και να χειροκροτήσει! Στη βραδιά ακούστηκαν 3 αποσπάσματα από τους Αχαρνής με τις φωνές των Σαββόπουλου, Μελίνας Τανάγρη και Πάνου Μουζουράκη που ερμήνευσε τα μέρη του Σάκη Μπουλά, καθώς και ένα medley ή αν προτιμάτε ποτ πουρί από λαικά τραγούδια της εποχής όπως «Κυρά Γιώργαινα» και «Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα» κ.α που απέσπασαν πολλά χειροκροτήματα. Η βραδιά έκλεισε με τα «Εμείς του 60 εκδρομείς» και «Να Κρατήσουν οι χοροί», με όλους τους τραγουδιστές επί σκηνής με τη συνοδεία της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού, η οποία ΠΡΙΝ αρχίσει η συναυλία, παιάνιζε στον εξωτερικό χώρο του θεάτρου, συνθέσεις του Σαββόπουλου.
Σε μια συναυλία εκείνο που μετράει είναι το κέφι που κάνουν τα τραγούδια και η καλή διάθεση που έχει ο καλλιτέχνης που με τη σειρά του τη μεταδίδει στο κοινό, κι αυτό συνέβη με το παραπάνω. Όμως όσοι έχετε παρακολουθήσει συναυλίες του 80χρονου σήμερα Σαββόπουλου, ξέρετε ότι ένα μεγάλο και σημαντικό κομμάτι στις συναυλίες του αναλώνεται σε διηγήσεις του, που έχουν πολύ ενδιαφέρον, κι αυτές οι διηγήσεις δεν έλειψαν από τη βραδιά, ζωντανεύοντας εποχές Ροντέο, της μπουάτ «Ρήγας», τη λογοκρισία, τις πολιτικές εξελίξεις του τότε, τους μετά την πτώση της χούντας αντιστασιακούς και τόσα άλλα που ξανά ήλθαν στο μυαλό μας. Κι εκείνο που κατάφερε ο Σαββόπουλος χωρίς καν να προσπαθήσει σε εμάς τους ροκάδες της εποχής (σ.σ. ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η λέξη), ήταν να έλθει με τη μουσική και τους στίχους του στο δικό μας κόσμο σε αντίθεση με τους άλλους μεγάλους συνθέτες της εποχής που πήγαμε εμείς σε αυτούς.
"Εμείς, του ’60 οι εκδρομείς,
απόμακροι εξ αρχής
εκτός παραδομένου κόσμου εμείς,
ανήλικοι διαρκώς,
μα κι απ’ το καθεστώς
αμόλυντοι ευτυχώς, εμείς.
Να ζητήσω συγνώμη για την ποιότητα των φωτογραφιών και...δεν το έχω και καθόμουν στην τελευταία επάνω - επάνω σειρά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
12/7/24
Δημοσίευση σχολίου