Εκ των προτέρων ήξερα τι θα δω! Ένα tribute συγκρότημα με πολύ καλούς μουσικούς και πολύ καλό δέσιμο σε ένα best of των Dire Straits. Εκείνο που δεν περίμενα να δω ήταν τη γεμάτη Τεχνόπολη (η συναυλία πρέπει να ήταν sold out) με τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου να ΜΗΝ ξεπερνά τα 40-42 χρόνια (!!!), πράγμα που σημαίνει ότι ΔΕΝ είχαν γεννηθεί τον Μαίο του 1985 όταν έπαιξαν για πρώτη και μοναδική φορά στη Αθήνα. Μια καλοπροβαρισμένη παρέα 8 μουσικών(!), οφείλω να παραδεχτώ όλοι ένας κι ένας, παρουσίασαν ένα σχεδόν 2ωρο πρόγραμμα με όλα τα γνωστά κομμάτια των Dire Straits δίνοντας έμφαση στα άλμπουμ Brothers in Arms και Making Movies, χωρίς βέβαια να παραλείψουν το θεοκλάσικο Sultans of Swing για να κλείσουν με το So Far Away. Πάντως και την κοιλία την κάνανε και κάπου ήταν άνευροι! Μου έλειψαν τα Lady Writer, σχεδόν όλα από το πρώτο άλμπουμ και τα Calling Elvis και Heavy Fuel. Πριν αναφερθώ στα ονόματα των μουσικών που είχαν πάρει άδεια του Knopfler για να χρησιμοποιήσουν το όνομα Dire Straits με την προσθήκη της λέξης Legacy και φυσικά είχε εγκρίνει τους μουσικούς, πρέπει να παραδεχτώ ότι οι ενορχηστρώσεις ήταν πολύ καλές, ειδικά με τη χρήση 2 πλήκτρων και τα περικάσιονς. Ο κόσμο που γέμισε την Τεχνόπολη, πήγε να διασκεδάσει και τραγουδήσει τις επιτυχίες των Dire Straits, αδιαφορώντας αν έβλεπε τους…κανονικούς Dire Straits αν και νομίζω ελάχιστο τους ενδιέφερε αν στην σκηνή επάνω ήταν ο Mark Knopfler και η παρέα του ή μια ομάδα session μουσικών!
Αυτή λοιπόν η παρέα των μουσικών αποτελούνταν από τους Marco Caviglia κιθάρα/τραγούδι με τη φωνή του να έχει τη χροιά του Knopfler, Christiano Micalizzi ντραμς, Primiano Di Base πλήκτρα, Phil Palmer κιθάρα (μέλος των Dire Straits 1990-1992), Steve Walters μπάσο, Danny Cummings περκάσιονς (ήταν στους Dire Straits την περίοδο 1991-1992) και ειδική μνεία για τους Mel Collins σαξόφωνο που πέρασε τη διετία 1982-1983 από τους DS αλλά και αργότερα καθώς και τον οργανίστα Alan Clarke μέλος των DS 19800-1995 που με τον ήχο του «έδεσε» τον ήχο τους.
Φωτογραφίες: Αναστασία Σιμάτου
Κείμενο: Αλέξανδρος Ριχάρδος
29/6/24
Δημοσίευση σχολίου