Έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι το 1993 τρία αρκετά καλά άλμπουμ με τον Ralph Scheepers στα φωνητικά, έφεραν το 1995 τα πάνω κάτω στον χώρο όταν αποχώρησε ο Scheepers και ανέλαβε τα φωνητικά ο Kai Hansen – παράλληλα με την κιθάρα – κάτι που είχε να συμβεί από το πρώτο άλμπουμ των Helloween, Walls of Jericho. Την αλλαγή αυτή ακολούθησε το τέταρτο άλμπουμ τους, Land of the Free μια εντυπωσιακή κυκλοφορία που επαναπροσδιόρισε το power metal και αποτελεί έκτοτε μια κλασική δημιουργία, ένα από τα αριστουργήματα του είδους.
Με τους γεννήτορες του ευρωπαϊκού power, Helloween, εκτός παιχνιδιού -αφού εκείνη την περίοδο προσπαθούσαν να συνέλθουν από την κατρακύλα τους και να ξαναχτίσουν το «οικοδόμημά» τους με μπροστάρη τον Andi Deris – οι Gamma Ray είχαν πάρει πλέον τα ηνία του χώρου, γεγονός που επισφραγίσθηκε με την κυκλοφορία του πέμπτου άλμπουμ τους, Somewhere out in Space, δυο χρόνια μετά, το 1997.
Ο συγκεκριμένος δίσκος αποτελεί εξέλιξη του Land of the Free και συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ήχο της μπάντας έκτοτε: γρήγορο power metal με μικρές δόσεις thrash επιθετικότητας, χορταστικά σόλο με εναλλαγές μεταξύ των δυο κιθαριστών που παραπέμπουν στους Iron Maiden, στοιχεία από Judas Priest, ιδιαίτερα μελωδικά ρεφρέν με χορωδιακά φωνητικά που φέρνουν επιρροές τόσο από τους Queen όσο και από Βαγκνερικές όπερες και τέλος τα ιδιαίτερα φωνητικά του Kai Hansen, μια μίξη βραχνάδας, τραχύτητας και χαρακτηριστικής μελωδικότητας. Συνοπτικά, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το Somewhere out in Space ως τον απόλυτο Gamma Ray δίσκο με μόνο «αρνητικό» την έλλειψη του στοιχείου της έκπληξης καθώς αυτό συνέβη στο προηγούμενο άλμπουμ , με το οποίο εγκαινιάστηκε η νέα εποχή για την μπάντα.
Για τα τυπικά και πριν περάσουμε στα τραγούδια, να αναφερθεί ότι η σύνθεση της μπάντας στο άλμπουμ είναι η ακόλουθη: Kai Hansen – φωνητικά και κιθάρα, Henjo Richter – κιθάρα, πλήκτρα, Dirk Schlächter – μπάσο και Dan Zimmermann – τύμπανα. Οι Richter και Zimmermann αποτέλεσαν τα καινούργια μέλη του συγκροτήματος από αυτό το δίσκο, ενώ ο Schlächter που στα προηγούμενα άλμπουμ έπαιζε κιθάρα, με την είσοδο του Richter στο γκρουπ ανέλαβε το μπασο. Η συγκεκριμένη σύνθεση υπήρξε η σταθερότερη στην μέχρι τώρα πορεία των Gamma Ray και έμεινε απαράλλαχτη μέχρι και το 2012 περίπου.
Το Somewhere out in Space περιλαμβάνει – ανάλογα με την έκδοση – από 14 έως 17 κομμάτια και κυμαίνεται σε διάρκεια από 57 έως 73 λεπτά περίπου. Είναι ένα αρκετά «χορταστικό» άλμπουμ που όμως δεν κάνει πουθενά «κοιλιά». Η θεματολογία των τραγουδιών κινείται στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, κάτι που κάνει ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα την ακρόαση τους ιδιαίτερα αν συνοδευτεί με την ανάγνωση των στίχων. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως concept άλμπουμ, χωρίς όμως να «διηγείται» μια συγκεκριμένη ιστορία αλλά ξεχωριστά sci-fi επεισόδια. Οι στίχοι είναι όλοι γραμμένοι από τον Hansen όπως και η πλειοψηφία της μουσικής, πλην τριών κομματιών που την μουσική έχει γράψει ο Schlächter και δύο που έχουν γραφτεί από τον Richter.
Ψάχνοντας ποια θα μπορούσαν να είναι τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του δίσκου, θα επιλέξω πέντε, ξεκινώντας με τα Beyond the black hole και Guardians of Mankind που για εμένα αποτελούν την «αιχμή του δόρατος». Δύο χαρακτηριστικά speed/power metal κομμάτια, με μεγαλειώδη, επικά ρεφρέν, φανταστικές μελωδίες και καταιγιστικά σόλο. Στιχουργικά, το πρώτο – που είναι και το εναρκτήριο του δίσκου – αναφέρεται σε ένα αστρικό ταξίδι μέσω μιας μαύρης τρύπας και το δεύτερο σε κάποιους «ουράνιους» φύλακες που επιτηρούν την ισορροπία ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Επόμενη κομματάρα είναι το Valley of the Kings με την instrumental εισαγωγή του, The Landing. Πολύ καλή σύνθεση που συγκεντρώνει όλη την ουσία της μπάντας, με εντυπωσιακό ρεφρέν και ωραία πλήκτρα στο παρασκήνιο. Το «σενάριο» του τραγουδιού είναι ότι οι αρχαίοι θεοί ήταν επισκέπτες από άλλο πλανήτη, οι οποίοι έδωσαν την ευφυΐα στους ανθρώπου και κάποια μέρα θα επιστρέψουν. Μια ιστορία που μοιάζει αρκετά με την υπόθεση της ταινίας The Fifth Element (Tο πέμπτο στοιχείο) του Luc Besson, που και αυτή βγήκε το ίδιο έτος που κυκλοφόρησε και το Somewhere…!
Τέταρτη κορυφή του δίσκου είναι το The Winged Horse, ένα πραγματικό έπος, με φοβερή μελωδία, κλιμακωτό χτίσιμο της πώρωσης, μεγαλειώδες ρεφρέν και στίχους σχετικά με τον νόμιμο διάδοχο ενός βασιλείου ο οποίος φυλακίζεται και βασανίζεται από έναν μάγο που του παίρνει την εξουσία μέχρι που ένα λευκό, φτερωτό άλογο τον απελευθερώνει και τον βοηθάει να πάρει την εκδίκησή του και να αποκατασταθεί στον θρόνο.
Τέλος, τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου ολοκληρώνονται με το Shine on (με την εισαγωγή του, Rising Star), μια power μπαλάντα που από τη μέση και μετά αλλάζει ύφος εισάγοντας τις Queen επιρροές του Hansen, με τον ίδιο να τραγουδάει σε ψηλές μελωδικές γραμμές α-λα Mercury συνοδεία πιάνου, ενώ στη συνέχεια κάνει και πάλι αλλαγή, με πολυφωνικά, χορωδιακά φωνητικά Βαγκνερικού τύπου που δημιουργούν μια μεγαλειώδη υμνητική ατμόσφαιρα στο τραγούδι.
Εκτός των παραπάνω πέντε κομματιών και τα υπόλοιπα είναι πολύ καλά, με τα Men, Martians and Machines, Somewhere out in space, No Stranger (Another day in life) και Watcher in the Sky να αποτελούν κλασικές πωρωτικές power metal συνθέσεις γερμανικού τύπου, το Pray να είναι μια πολύ καλή και ατμοσφαιρική power μπαλάντα και το Lost in the Future (με την instrumental εισαγωγή του, Cosmic chaos) να είναι ίσως η μόνη σχετικά αδιάφορη στιγμή του άλμπουμ. Τέλος, η ιαπωνική έκδοση του δίσκου αλλά και αυτή που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1997, περιλαμβάνει ως τελευταίο κομμάτι το Return to fantasy, μια πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή του κλασικού τραγουδιού των Uriah Heep.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Με το Somewhere out in Space , οι Gamma Ray επιβεβαίωσαν την ηγετική τους θέση στο ευρωπαϊκό heavy metal και μαζί με παρόμοιες μπάντες, όπως οι Blind Guardian, οι Stratovarius και οι Hammerfall, κράτησαν ψηλά την σημαία του είδους σε μια περίοδο που αυτό βρισκόταν – υποτίθεται – σε αποδρομή. Αποτελεί μια από τις καλύτερες power metal δουλειές και αποδεικνύει περίτρανα γιατί ο Kai Hansen θεωρείται ένας από τους πιο ικανούς και επιδραστικούς μουσικούς του είδους. Από την κυκλοφορία του και μετά , δεν υπάρχει power metal άλμπουμ που να σέβεται τον εαυτό του και να μην έχει αναφορές σε αυτόν τον δίσκο, γεγονός που φανερώνει την διαχρονική του ποιότητα και αξία.
TRIVIA
- Το τραγούδι Watcher in the Sky δεν είναι των Gamma Ray αλλά της power metal μπάντας Iron Savior και περιλαμβάνεται στο ομώνυμο ντεμπούτο τους του 1997. Οι Iron Savior ιδρύθηκαν το 1996 από τον τραγουδιστή/κιθαρίστα Piet Sielck, τον Kai Hansen και τον τότε ντράμερ των Blind Guardian, Thomen Stauch. O Piet Sielck ήταν (και είναι) κολλητός φίλος του Hansen και οι δυο τους, πριν δημιουργηθούν οι Helloween, είχαν φτιάξει μαζί την μπάντα Gentry στις αρχές της δεκαετίας του 1980. O Hansen, παράλληλα με τους Gamma Ray, έπαιζε και στους Iron Savior, από το πρώτο τους άλμπουμ έως και το τρίτο τους (Dark Assault, 2001). Προφανώς , το Watcher in the Sky περιλήφθηκε στο Somewhere out in space για να βοηθήσει την προώθηση των Iron Savior.
- Το Valley of the Kings είχε κυκλοφορήσει ως EP λίγο πριν βγει το άλμπουμ και εκτός από αυτό περιλάμβανε τα Somewhere out in Space, Watcher in the Sky και την διασκευή των Judas Priest, Victim of Changes.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
15/4/24
Δημοσίευση σχολίου