To Five to One είναι μια σύνθεση των 4 μελών των Doors και είναι το τραγούδι που κλείνει το άλμπουμ τους Waiting for the Sun(1968). Όπως έχει συμβεί σχεδόν σε όλα τα τραγούδια τους, οι στίχοι αποδίδονται στον Jim Morrison κα η μουσική στους Ray Manzarek, Robby Krieger και John Densmore.
Σύμφωνα με τον Ray Manzarek, το τραγούδι γράφτηκε στο studio όταν ο μεθυσμένος Morrison, ζήτησε από τον ντράμερ John Densmore να παίξει ένα ρυθμό 4/4 όποτε κι άρχισε να τραγουδάει τους στίχους για να προστεθούν τα υπόλοιπα όργανα, οδηγώντας σε ένα rhythm and blues ύφος.Σαν τραγούδι και ιδιαίτερα σαν στίχοι, το Five to One είναι ένα από τα κορυφαία τραγούδια αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960 και δείχνει την ικανότητα τους Doors να απεικονίσουν την έντονη ένταση μιας ολόκληρης γενιάς, προβάλλοντας ένα συγκαλυμμένο πολιτικό μήνυμα. Το Five to One δεν είναι σαν τα The Unknown Soldier και Peace Frog, που μίλαγαν για τη δυσπιστία τους για το κατεστημένο και την προθυμία της κυβέρνησης να στείλει τη γενιά τους στον πόλεμο. Οι Doors κατάφεραν να περάσουν το μήνυμά τους μέσα από τη μουσική ΧΩΡΙΣ καν να χαρακτηρίζεται το τραγούδι πολιτικό! Στίχοι που μιλούν τη φυλετική ένταση, τις διαφορές μεταξύ των γενεών, τη στάση απέναντι στα ναρκωτικά και τον πόλεμο του Βιετνάμ και γράφτηκε σε ένα μόνο session. H κυκλοφορία του άλμπουμ Waiting for the Sun έγινε σε μια κομβική στιγμή για την Αμερική, μετά το «Καλοκαίρι της Αγάπης»(Summer of Love), με το κίνημα των hippies να γιγαντώνεται, τις κλασικές κοινωνικές φατρίες να αρχίσουν να αποδυναμώνονται, τον πόλεμο του Βιετνάμ να μαίνεται, η κοινωνία να τραβάει μπροστά και την Κυβέρνηση να αδυνατεί να λάβει τα μηνύματα.
Όλα αυτά σε μια αμερικάνικη κοινωνία που προσπαθούσε να αποδεχτεί το Κίνημα για τα Πολιτικά Δικαιώματα, τα ναρκωτικά και την εξελισσόμενη αντικουλτούρα που στην πρώτη γραμμή ήταν οι Doors, που ήδη τα πρώτα 2 άλμπουμ τους ήταν το soundtrack της πολιτιστικής επανάστασης.
Το Five to One όσο κι αν ο Morrison λέει ότι δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο, μιλάει για την αναλογία λευκών προς Μαύρους, της νέας νεότερης γενιάς προς την παλιά, τους μη καπνιστές μαριχουάνας προς καπνιστές και σε ότι άλλο πιθανόν να μπορεί να αντιστοιχεί!
“Five to one baby, one in five, no one here gets out alive” φωνάζει ο Morrison, παραμένοντας ένας πολύ σκληρός στίχος που πολλοί υποψιάστηκαν ότι αντισποιχεί στην αναλογία Αμερικάνων στρατιωτών απέναντι στους Viet Kong!
Παρά τον ισχυρισμό του Morrison, είναι δύσκολο να μην μπορούμε να καταλάβουμε ότι το τραγούδι ή καλύτερα οι στίχοι του αποτελούν μια κραυγή εκείνης της γενιάς.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
11/5/24
Δημοσίευση σχολίου