Με το Octoberon, οι Barclay James Harvest, έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο μια τριλογία που είχε ξεκινήσει από το 1974, με το Everyone Is Everybody Else, συνεχίστηκε με τον Time Honoured Ghosts (1975) και κατά την ταπεινή άποψή μου, σφραγίστηκε με τα 7 μελωδικά/λυρικά τραγούδια του έβδομου άλμπουμ τους, που πετυχημένα βαφτίστηκε Octoberon (δες Trivia για το τι σημαίνει Octoberon!).
Οι Barclay James Harvest είναι η επιτομή της μελωδίας και του soft rock, κάτι που είχαμε ανακαλύψει από την εποχή που ακούγαμε τα τραγούδια του Everyone Is Everybody Else, άρα αυτό που ακούσαμε τώρα, όχι μόνο μας άρεσε, αλλά δικαίωσε με το παραπάνω τις προσδοκίες μας. Το χαμηλόφωνο και λυρικό The world goes on είναι ότι καλύτερο για να μας βάλει στο πνεύμα του καινούργιου δίσκου και κυρίως του όμορφού May Day για να κλείσει η πρώτη πλευρά με το Ra, με τους στίχους να αναφέρονται στον Αιγύπτιο θεό. Η Β! πλευρά του βινύλιου ανοίγει με το καλύτερο τραγούδι του δίσκου, τη σύνθεση του Les Holroyd, Rock and Roll Star το οποίο παιζόταν αδιάλειπτα στα γυμνασιακά πάρτι και αναμφισβήτητα είναι η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ. Η β! πλευρά, ποιοτικά και μελωδικά είναι καλύτερη σε σχέση με την α! γιατί εκτός τουRock and Roll Star έχει τα όμορφα Believe in Me και Suicide Όσο για το εξώφυλλο, είναι υπέροχο και δένει με την ατμόσφαιρα του δίσκου.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Βάζοντας σε μια ζυγαριά τα Everyone Is Everybody Else, Time Honoured Ghosts αλλά και το επόμενο Gone to Earth(1977), το Octoberon ίσως βρεθεί, ελαφρύτερο. Ίσως να μην έχει τις αρμονίες των 2 προηγούμενων δίσκων τους, ίσως να μην έβγαλε τη μεγάλη single επιτυχία, ίσως να μην πηγαίνει ένα βήμα μπροστά, αλλά οι μελωδίες, τα φωνητικά και ο λυρισμός του είναι μοναδικά. Ποτέ, μα ποτέ, οι Barclay James Harvest δεν ήταν progressive συγκρότημα. Για εμένα, που τους έζησαν στην εποχή τους, ήταν ισάξιοι αν όχι καλύτεροι από τους Moody Blues και τόσα χρόνια μετά, το Octobereon εξακολουθεί να με συντροφεύει!
TRIVIA
- Η λέξη Octoberon δεν υπάρχει. Είναι δικής τους έμπνευσης και προέρχεται από τον μυθικό βασιλιά των νεράιδων, τον Oberon και το μήνα October που ήταν ο μήνας που ο δίσκος κυκλοφόρησε!!!!
- To Polk Street Rag είναι εμπνευσμένο από την ταινία θρύλος της εποχής, «Το Βαθύ Λαρύγγι».
- Αρχικά είχαν έλθει σε επαφή με τον Αμερικάνο παραγωγό Elliot Mazer που είχε δουλέψει είτε σαν παραγωγός είτε σαν ηχολήπτης με τους Linda Ronstadt, Neil Young, Bob Dylan, The Band και Janis Joplin, αλλά μετά από διαμονή 6 εβδομάδων στο San Francisco χωρίς κανένα αποτέλεσμα, επέστρεψαν στο Λονδίνο και έκαναν μόνοι τους την παραγωγή.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
24/5/24
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΙΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ OCTOBERON
Κάπου στα 1977 παρακολουθούσα μια μουσική εκπομπή στην ΕΡΤ με παρουσιαστή τον Γιάννη Πετρίδη. ξαφνικά εμφανίζεται ένα βίντεο με το Rock 'n' roll star και παθαίνω πολιτισμικό σοκ! δεν τουs είχα ξανακούσει. σκέφτηκα, αυτοί πρέπει να είναι οι "μαθητέs" των Moody Blues. σε λίγεs μέρεs αγόρασα το δίσκο και το άκουγα μετά μανίαs καθημερινά, και αργότερα απέκτησα σχεδόν όλη τη δισκογραφία τουs των 70s.. ειδικά όταν άκουσα το Mockingbird, ήταν o δρόμοs χωρίs επιστροφή. H μουσική τουs είναι ένα ισορροπημένο μείγμα pop-rock με progressive πινελιέs και στοιχεία κλασσικήs μουσικήs (μέχρι και οπερετικά χορωδιακά μέρη στο May Day). οι συνθέσειs χαρακτηρίζονται από μία απόκοσμη αίσθηση ρομαντισμού και ευαισθησίαs. στα περισσότερα κομμάτια το κυρίαρχο στίγμα δίνουν με έμφαση τα μεγαλειώδη πλήκτρα του Wooly Wolstenholme. Το Octoberon το κατατάσσω μέσα στιs πιό όμορφεs μουσικέs δημιουργίεs που έχω ακούσει ποτέ! θα ήθελα να αναφέρω οτι το The world goes on είναι το αγαπημένο μου, αλλά θα πω ψέματα γιατί όλα τα τραγούδια είναι συγκλονιστικά! Οι Barclay James Harvest μ' αυτό έγραψαν τη δική τουs Ιστορία!
Δημοσίευση σχολίου