Από το 1970, που σχηματίστηκαν οι Supertramp, και ενώ είχαν μια αξιοπρόσεκτη παρουσία στη δισκογραφία, δεν είχαν καταφέρει να αναδείξουν έστω ένα επιτυχημένο single, παρά μόλις το 1977, οπότε και ξεπήδησε το Give A Little Bit, από το άλμπουμ Even In The Quietest Moments. Έπρεπε, επιτέλους, κάτι να κάνουν. Ανασκουμπώθηκαν λοιπόν και, δύο χρόνια αργότερα, παρουσίασαν ένα άλμπουμ-σταθμό, το περίφημο Breakfast In America, μέσα από το οποίο αναδείχθηκαν όχι ένα, αλλά τέσσερα μεγάλα hits: Το φερώνυμο τραγούδι, το Take The Long Way Home, το Goodbye Stranger και ο θρίαμβός τους, το The Logical Song.
ΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ
Όλα τα τραγούδια των Supertramp έχουν την υπογραφή των Roger Hodgson και Rick Davies, ανεξάρτητα από το ποσοστό συμμετοχής του καθενός στη διαμόρφωση του τραγουδιού, στα πρότυπα δηλαδή του διδύμου Lennon-McCartney. Για το Logical Song όμως, ο Roger Hodgson είναι κατηγορηματικός: «Δεν υπήρξε καμία συνεργασία για αυτό το τραγούδι. Είναι αποκλειστικά δικό μου». Και πώς θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά; Ο Hodgson ήταν ο μόνος από το γκρουπ, που πέρασε 10 χρόνια της παιδικής του ηλικίας, κλεισμένος σε ένα οικοτροφείο. Μέσα σε αυτό το περίκλειστο περιβάλλον, ο μικρός Paul άρχισε να προβληματίζεται για τις αξίες της ζωής και για το αποτύπωμα του καθενός μας στην κοινωνία. Λέει ο Hodgson: «Στη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας, μας διδάσκουν για τα πράγματα τριγύρω μας, αλλά όχι για τον ίδιο μας τον εαυτό. Μας προετοιμάζουν για το πώς θα λειτουργούμε εξωστρεφώς, αλλά όχι πώς είμαστε μέσα μας. Μας παίρνουν από την αθωότητα και την ομορφιά του παιδιού και μας πηγαίνουν στη σύγχυση της εφηβείας, για να καταλήξουμε -συχνά- στη διάψευση και τον κυνισμό της ενηλικίωσης. Στο Logical Song, το φλέγον ερώτημα βγαίνει μέσα από την απεγνωσμένη κραυγή ‘πείτε μου, σας παρακαλώ, ποιος είμαι;’ (please, tell me who I am?), αυτό είναι τελικά το νόημα του τραγουδιού. Πιστεύω ότι αυτό το αιώνιο ερώτημα άγγιξε την ευαίσθητη χορδή πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και γι’ αυτό παραμένει τόσο ουσιώδες».
Κάτι ακόμα, που επίσης δείχνει πόσο προσωπικό είναι για τον Hodgson αυτό το τραγούδι, είναι το πόσο ποπ είναι, σε αντίθεση δηλαδή με τους blues/rock προσανατολισμούς του Rick Davies. Αυτή τη φορά, ο Hodgson δεν ζήτησε τη γνώμη κανενός. Καθόταν μόνος του και ασχολείτο με το τραγούδι, σε κάθε ευκαιρία που έβρισκε, ακόμα και στη διάρκεια των soundcheck. Κατά τον προσφιλή του τρόπο, έπιανε και έπαιζε διάφορα riffs στο Wurlitzer πιανάκι του, ενόσω προσπαθούσε να βρει λέξεις και εκφράσεις ταιριαστές με αυτό που είχε μόλις παίξει. «Κάθεσαι και τραγουδάς σαχλαμάρες», εξηγεί ο Hodgson «και ξαφνικά πετάγεται μια φράση, έστω μια λέξη, που σου φαίνεται αξιόλογη, και μετά μια άλλη και μια ακόμα, κ.ο.κ. Έτσι μου ήρθε και η λέξη ‘logical’, που την βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα». Καθώς είναι και τελειομανής, του πήρε έξι μήνες διορθώσεων και βελτιώσεων, μέχρι να το παρουσιάσει στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, που φυσικά το δέχτηκαν με ενθουσιασμό. «Όταν γράφεις ένα τραγούδι, το νιώθεις αμέσως ότι έχεις πετύχει! Καμιά φορά, κρατάς και μια μικρή επιφύλαξη και πιστεύεις ότι το πέτυχες κατά 80%, ας πούμε. Με το Logical Song ήμουν 100% βέβαιος για την επιτυχία του. Οι στίχοι του, η μουσική του, η ενορχήστρωση, όλα μού φάνηκαν τέλεια».
Η ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ
Το τραγούδι, όπως και όλο το άλμπουμ, ηχογραφήθηκε στο στούντιο The Village Recorder του Λος Άντζελες, σε συμπαραγωγή των Supertramp και του Peter Henderson. Λόγω της τελειομανίας του δημιουργού του (για την οποία μιλήσαμε και πιο πάνω), χρειάστηκαν δύο εβδομάδες για την ολοκλήρωση της ηχογράφησής του. Εκτός από το «σήμα κατατεθέν» ηλεκτρικό πιάνο Wurlitzer, που παίζει ο Roger Hodgson, πολύ χαρακτηριστικός είναι επίσης ο ήχος από τις καστανιέτες, όπως βεβαίως και το μεγαλειώδες σαξόφωνο του John Helliwell, ο οποίος είναι υπεύθυνος και για τα διάφορα ηχητικά εφέ της ηχογράφησης. Τέλος, ο Rick Davies, πέρα από τα διακριτικά πλήκτρα του, έχει επιμεληθεί και τις όμορφες διφωνίες της δεύτερης επανάληψης του ρεφρέν.
ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Οι μουσικοκριτικοί υποδέχτηκαν το κομμάτι με ενθουσιασμό, τόσο για τους στίχους του, όσο και για τη μουσική του. Το Rolling Stone, για παράδειγμα, το χαρακτήρισε «μικρό αριστούργημα» και ότι μετέτρεψε τους Supertramp σε super stars. Εξίσου εγκωμιαστικά ήταν τα σχόλια του Billboard και του Ultimate Classic Rock, ενώ η Βρετανική Ακαδημία Συνθετών και Στιχουργών απένειμε στους Supertramp το ύψιστο βραβείο “Ivor Novello Award”. Ίσως όμως, η μεγαλύτερη διάκριση να ήταν τα εγκωμιαστικά σχόλια του Paul McCartney των Beatles, ο οποίος επέλεξε το Logical Song ως το καλύτερο τραγούδι του 1979 (χρονιά που βγήκαν κομμάτια, όπως Another Brick in the Wall, Ma Sharona, I Will Survive, Hot Stuff, και πόσα ακόμα). Ο Hodgson ενθουσιάστηκε: «Έχοντας μεγαλώσει με τα τραγούδια των Beatles, είναι πολύ σπουδαίο για εμένα να ακούω ότι το τραγούδι μου άρεσε στον Paul McCartney».
Το Logical Song αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία των Supertramp σε όλη τους την καριέρα. Πήγε νο. 6 στις ΗΠΑ και νο. 7 στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ στον Καναδά έμεινε 2 εβδομάδες στο νο. 1. «Είναι ένα ωραίο τραγούδι, με στίχους που αγγίζουν τους ακροατές, που τους κάνουν συμμέτοχους, που τους κάνουν να νιώθουν κάτι», λέει ο Hodgson. Πάνω απ’ όλα όμως, είναι ένα τραγούδι, που δεν χάνει το νόημά του στη διάρκεια του χρόνου. «Ήμουν 29 χρονών όταν έγραψα το Logical Song», τονίζει ο Paul Hodgson, «και έψαχνα για απαντήσεις. Η πιο σημαντική ερώτηση ήταν το ‘please tell me who I am’, όπου ακόμα δεν έχω κάποια απόκριση. Το ήξερα όμως από τότε, ότι κάτι υπήρχε εκεί στο βάθος, κάποιο μέρος όπου θα έβρισκα την ειρήνη. Και το βρήκα!».
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ
13/4/24
Δημοσίευση σχολίου