Μουσική για ασανσέρ ή επί τω ελληνικώτερον, για ανελκυστήρες. Σίγουρα όταν βάζουμε την ταυτότητα »μουσική για ανελκυστήρες» σε ένα τραγούδι, τότε το θεωρούμε «δεύτερο» και το υποτιμούμε. Χωρίς να είναι απόλυτα σίγουρο, ο άνθρωπος που θεωρείται ο εφευρέτης(;) της μουσικής των ανελκυστήρων, η οποία ονομάζεται Muzak, είναι ο αξιωματικός του αμερικανικού George Owen Squier,
που στις αρχές του 20ου αιώνα εφηύρε ένα σύστημα για τη μετάδοση μουσικής μέσω ηλεκτρικών καλωδίων. Τη μεγάλη διάδοση μουσικής σε ανελκυστήρες την ακούσαμε στην Αμερική τη δεκαετία του 1950, όπου ορχηστρικά κομμάτια παιζόντουσαν όλη τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας, θεωρώντας ότι η μουσική θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση της έντασης και του άγχους, καθώς και στη δημιουργία μιας πιο χαλαρής ατμόσφαιρας καθώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που στρεσάρονται όταν βρίσκονται σε κλειστό χώρο, μαζί με αγνώστους.
Έτσι η μουσική του ανελκυστήρα αρχικά δημιουργήθηκε σαν πρακτικό εργαλείο που προοριζόταν για χρηστικούς σκοπούς και όχι για ψυχαγωγία. Σταδιακά, η ορχηστρική μουσική που παιζόταν στους ανελκυστήρες, επεκτάθηκε και σε δημόσιους χώρους όπως εμπορικά κέντρα, super markets, ξενοδοχεία ακόμα και γραφεία. Η έννοια της μουσικής σε ανελκυστήρα προέκυψε από την επιθυμία να δημιουργηθεί μια ευχάριστη και διακριτική ατμόσφαιρα για τους…ταξιδιώτες σε αυτούς τους χώρους, με τη σημείωση ότι στην Αμερική,
τα κτήρια είναι πολυώροφα και το χρονικό διάστημα από το ισόγειο έως και τους ψηλούς ορόφους, είναι μεγάλο και χρειάζεται μια αίσθηση ηρεμίας. Κι όλα αυτά, σε ένα περιορισμένο χώρο, που τις περισσότερες φορές είναι γεμάτος από άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, όπου αμήχανα και σιωπηλά, περιμένουν αρκετά δευτερόλεπτα για να φθάσουν στον όροφό τους Γι αυτό και χρησιμοποιούν οργανική μουσική κι όχι τραγούδια για να κάνει το περιορισμένο χώρο, οικείο! Σταδιακά, η απρόσωπη οργανική (instrumental) μουσική, πέρασε και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους, όπως super markets, δημόσια κτήρια κλπ.
Οι Αμερικάνοι ψυχολόγοι θεωρούν ότι οι καταναλωτές στα πολυκαταστήματα που ακούνε ευχάριστη μουσική, προδιατίθενται ευχάριστα για τις αγορές τους.
Υπάρχει κι ο αντίλογος που λέει ότι η μουσική σε κοινόχρηστους χώρους, είναι βαθιά ριζωμένη στις καπιταλιστικές ιδεολογίες και την υποταγή των μαζών, που υποχρεωτικά ακούνε ότι τους βάζεις. Με αυτόν τον τρόπο, μειώνεται η αντίδραση και οι κακές μουσικές επιλογές (σ.σ. χαμηλή ποιότητα επιλογής), σκοτώνουν την τέχνη!
Παρ΄όλα αυτά, μια μελέτη το 1982 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μουσική στους ανελκυστήρες των καταστημάτων, βοήθησε στις υψηλότερες πωλήσεις! Ευτυχώς στη χώρα μας, η μουσική στους ανελκυστήρες έχει περιοριστεί στο ελάχιστο αλλά στα super markets, το ένα hit…διαδέχεται το άλλο!
Α.Ρ.
11/4/
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
το θεμα ξερεις ποιο ειναι? Οτι εκει που ακουγαμε μονο Kenny G στα ασανσερ, τωρα ακουμε η νεο-ποπ-λαικα ή Nirvana και οτι κιτς-ροκ 90-ιλα εχει βγει....
ΑπάντησηΔιαγραφή