Με το Blueprint έχω ένα ξεχωριστό δεσμό, αφού ήταν το πρώτο άλμπουμ που άκουσα από τον Άγιο Rory Gallagher κι εκείνο που μού έκανε εντύπωση, ήταν η ισορροπία πλήκτρων, κυρίως πιάνου και κιθάρας, μια ισορροπία που επεκτάθηκε σχεδόν και στα 8 κομμάτια του 4ου άλμπουμ της δισκογραφίας του. Το Blueprint (1973, No 12 UK, No 147 USA) ήταν το πρώτο άλμπουμ του που μπήκε στο αμερικάνικο chart του Billboard και το πρώτο όπου συμμετείχε οργανίστας/πιανίστας (ο Lou Martin, από το προηγούμενο συγκρότημα του ντράμερ Rod de'Ath, τους Killing Floor). Στο μπάσο, το μόνο σταθερό μέλος σε ολόκληρη τη δισκογραφία του, ο ΒορειοΙρλανδός Gerry McAvoy.
Το άλμπουμ ξεκινάει με το Walk on Hot Coals, με την κιθάρα του Άγιου Rory να σφυροκοπά και τα πλήκτρα του Lou Martin να σιγοντάρουν, δίνοντας πλούτο στο κομμάτι. Κυριολεκτικά ο Lou Martin κλέβει τις εντυπώσεις. Πάντα απορούσα, πως το μελωδικό Το Daughter of the Everglades που ακολουθεί ήταν και παραμένει ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του δίσκου και πάντα απορούσα πως δεν τιμήθηκε όσο του άξιζε από τους rock dj’s του ραδιοφώνου(σ.σ. αναφέρομαι στα παλιά χρόνια, όταν οι παραγωγοί διαμόρφωναν τα γούστα των ακροατών). Στο Banker's Blues, ο Άγιος Rory, βγάζει για ακόμα μια φορά την αγάπη του για το ακουστικό blues,ενώ στο Hands Off, μαντέψτε ποιος παίζει σαξόφωνο. Αυτός που σκέπτεστε καθώς ο Άγιος Rory πρώτα έμαθε σαξόφωνο και μετά κιθάρα! Και πάλι τις εντυπώσεις κλέβει το πιανάκι του Lou Martin. Το 8λεπτο Seventh Son of a Seventh Son, στιχουργικά βασίζεται στη γνωστή ιστορία που μάθαμε από τους Iron Maiden όπου ο έβδομος γιος του έβδομου γιου έχει εξαιρετικά ισχυρές και σπάνιες ικανότητες. Σαν τραγούδι, από τα καλύτερα του άλμπουμ, που βασίζεται σε ένα υπνωτικό μονότονο ρυθμό και τον Άγιο Rory να διηγείται την ιστορία!
Τα 2 bonus tracks στη remastered έκδοση, δεν προσθέτουν τίποτε.
Το Blueprint δεν έβγαλε κανένα από τα γνωστά μεγάλα hits του Άγιου Rory, όμως σαν άλμπουμ είναι απόλυτα μελωδικό, αρκετά διαφορετικό από τα 2 προηγούμενα studio.
TRIVIA
Με αυτή τη σύνθεση, Gerry McAvoy/Lou Martin και Rod de'Ath, ο Άγιος Rory εμφανίστηκε σε σημαντικά τηλεοπτικά shows όπως το Rockpalast και το Old Grey Whistle Test κι έμειναν μαζί για 5 χρόνια.
Ο τίτλος του άλμπουμ αλλά και το εξώφυλλο, προέρχονται από το σχέδιο κυκλώματος ενός ενισχυτή Stramp Power Baby που είχε σχεδιαστεί ειδικά για τον Gallagher στο Αμβούργο και όπως είπε ο αδελφός του ήταν αρκετά μικρός για να χωρέσει στο χώρο αποσκευών ενός Volkswagen Beetle.
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Τον ίδιο χρόνο, το 1973 και εννέα μήνες μετά, κυκλοφόρησε το Tattoo.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
29/3/24
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΙΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ BLUEPRINT
Το οπισθόφυλλο του cd
Με την αντικατάσταση του drummer Wilgar Campbell απ τον Rod de Ath, o Rory ηχογραφεί τον Φεβρουάριο του 1973 το τέταρτο σόλο άλμπουμ του (μετά τουs Taste). αποφασίζει επίσηs να εντάξει στη μπάντα του και τον πιανίστα Lou Martin, προφανώs για να γλυκάνει τα σκληρά κιθαριστικά ακόρντα. αυτό το τετραμελέs σχήμα θεωρείται από πολλούs το πιό επιτυχημένο line up στη καριέρα του αξέχαστου κιθαρίστα. Μετά το opening track, το δυναμικό Walk on hot coals, ακούμε το πολύ ενδιαφέρον Daughter of the Everglades, όπου ο Rory καταφέρνει να παντρέψει τα παραδοσιακά ιρλανδικά στοιχεία με rhythm & blues επιρροέs που παραπέμπουν σε αμερικάνικεs μουσικέs καταβολέs. ακόμα πιό χαρακτηριστικό στιs blues αναφορέs του Rory είναι φυσικά το Banker's blues τραγούδι του μαύρου αμερικανού μπλουζίστα Big Bill Broonzy, καθώs και το Hands off επίσηs σε ύφοs boogie-blues, κάτι που φανερώνει ξεκάθαρα την αγάπη του μεγάλου Ιρλανδού για τιs ρίζεs τηs παραδοσιακήs μουσικήs, απ τιs οποίεs μπολιάστηκαν και επηρεάστηκαν σπουδαίοι κιθαρίστεs και συνθέτεs, σημειωτέον δε πολλοί απ αυτούs Eυρωπαίοι. Γενικά τα τραγούδια κινούνται σε κατεύθυνση folk/country & blues, με εξαίρεση ίσωs το Seventh son of the seventh son που ξεχωρίζει με το πιο ροκίζον ύφοs του και μου αρέσει πολύ. φαίνεται οτι αυτόs ο τίτλοs έκανε μεγάλη εντύπωση και στουs Iron Maiden, οι οποίοι τον χρησιμοποίησαν για το ομώνυμο άλμπουμ τουs 15 χρόνια αργότερα. Σε γενικέs γραμμέs θα έλεγα οτι είναι ένα άλμπουμ σήμα κατατεθέν Gallagher που δικαιώνει την αγάπη του Rory για τα blues και την παράδοση, επειδή μάλλον εκείνη την εποχή διένυε μιά περίοδο στοχασμού και ανασυγκρότησηs, προτού καταλήξει σ αυτό που αγαπήσαμε όλοι όταν μαs κεραυνοβόλησε με την καλπάζουσα τριλογία των Calling card - Photo Finish - Top Priority!
Δημοσίευση σχολίου