Ο ERIC IDLE ΦΑΛΙΡΙΣΕ!
Έτσι ακριβώς! Ο πασίγνωστος Eric Idle βγήκε και δήλωσε ωμά, ότι δεν έχει πλέον εισοδήματα από τους Monty Python και, ως εκ τούτου, δεν έχει την ευχέρεια να αποσυρθεί από τη show business. «Δεν ξέρω γιατί ο κόσμος νομίζει ότι είμαστε ματσωμένοι. Είναι καταστροφή να είσαι Python. Η τελευταία μου επιτυχία, το Spamalot, ήταν πριν 20 χρόνια. Τώρα πρέπει να δουλεύω για τον επιούσιο, κάτι καθόλου εύκολο στην ηλικία μου». Και να σκεφτεί κανείς, ότι ο Eric Idle είναι ο πρωταγωνιστής μιας σκηνής που συγκαταλέγεται στις κωμικότερες σκηνές στην Ιστορία του σινεμά:
Και δεν είναι μόνο ο Idle σ’ αυτή την κατάσταση. Όλοι οι Monty Python (πλην του Terry Jones, που απεβίωσε το 2020) αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα: Διάφορες χρόνιες αντιδικίες, κάποια πανάκριβα διαζύγια, μα -κυρίως- η εμπλοκή κάποιων από τα παιδιά τους, έχουν προξενήσει σοβαρότατα νομικά ζητήματα ως προς τη διαχείριση και εκμετάλλευση των royalties των Pythons, φέρνοντάς τους σε αδιέξοδο. Δυστυχώς! Αυτοί οι τόσο μορφωμένοι και ευφυείς άνθρωποι, αυτοί που το CNN έχει αποκαλέσει «οι Beatles της κωμωδίας», δεν σκάμπαζαν τίποτα από οικονομική διαχείριση. Και αφού δεν μπορούσαν οι ίδιοι, ήρθαν τα παιδιά τους να καλύψουν αυτό το κενό. Το καταστροφικό αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο!
ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗΣ
Οι Monty Python ήταν όλοι πεπειραμένοι κωμικοί και είχαν συμμετάσχει σε πολλές επιτυχημένες παραστάσεις πριν ξεκινήσουν τη σειρά Flying Circus στο BBC. Όμως αυτή η σειρά τούς ανέβασε στην κορυφή των προτιμήσεων των τηλεθεατών, όχι μόνο της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά όλης της Κοινοπολιτείας, όπως επίσης (και αυτό ήταν απροσδόκητο για μια σειρά τόσο «βρετανική») της υπόλοιπης Ευρώπης και των ΗΠΑ. Μάλιστα, οι Αμερικανοί είχαν αποφασίσει ότι δεν θα προβάλουν το Flying Circus, εξαιτίας του ανορθόδοξου χιούμορ του, που θα ήταν δυσκολοχώνευτο για το κοινό των Ηνωμένων Πολιτειών, όμως η σειρά διαδόθηκε «από σπόντα» σε πολλές Πολιτείες που έπιαναν την Καναδική τηλεόραση και το έμαθαν από εκεί. Το ακόμη πιο εντυπωσιακό ήταν ότι, σε κάποια στιγμή, το Flying Circus έγινε Νο 1 και στην Ιαπωνία! Ύστερα από όλα αυτά, η μεταπήδηση των Monty Python στον κινηματογράφο ήταν ζήτημα χρόνου.Το πρώτο τους έργο ήταν, όπως θα περίμενε κανείς, ήταν απλώς μια συρραφή των πιο επιτυχημένων τους σκετς σε ένα φιλμ, το οποίο κυκλοφόρησε το 1971, με τίτλο And Now for Something Completely Different. Χρηματοδότης του έργου ήταν η βρετανική έκδοση του περιοδικού Playboy, όμως η ταινία είχε μέτρια επιτυχία στη Μεγάλη Βρετανία και καθόλου επιτυχία στις ΗΠΑ, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρξει το παραμικρό ενδιαφέρον εκ μέρους του Playboy όταν οι Monty Python ξεκίνησαν την προσπάθεια να παρουσιάσουν ένα νέο φιλμ, με πρωτότυπο σενάριο. Για να ακριβολογούμε, κανένας δυνητικός χρηματοδότης δεν ενδιαφέρθηκε! «Δεν απογοητευτήκαμε», διηγείτο αργότερα ο Terry Gilliam, «σκεφτήκαμε ότι υπήρχαν εκείνη την εποχή τόσοι σπουδαίοι rock stars, που εκτιμούσαν τη δουλειά μας, που είχαν πολλά λεφτά και που έψαχναν πάντα για κάποιον τρόπο μείωσης του φορολογητέου εισοδήματός τους». Πράγματι! Αστέρια όπως ο Elton John, οι Led Zeppelin, οι Pink Floyd και οι Jethro Tull στήριξαν με σημαντικά χρηματικά ποσά αυτή την προσπάθεια των Monty Python, συμβάλλοντας έτσι στην απρόσκοπτη ολοκλήρωση της ταινίας. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό! Το νέο φιλμ, με τίτλο Monty Python And The Holy Grail (στην Ελλάδα κυκλοφόρησε με τίτλο ‘Οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης’), που σατίριζε την εποχή του Αρθούρου με έναν εντελώς απομυθοποιητικό τρόπο, κυκλοφόρησε το 1975 με εξαιρετική επιτυχία, αποφέροντας στους συντελεστές της παραγωγής κέρδη της τάξης των 3.000.000$. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος, ότι από εδώ και μπρος οι Monty Python δεν θα αντιμετώπιζαν πια κανένα πρόβλημα χρηματοδότησης, ό,τι και να αποφάσιζαν να κάνουν.
Ο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ GEORGE HARRISON
Πράγματι, όταν οι Monty Python ανακοίνωσαν το νέο τους έργο, που θα είχε τίτλο Life of Brian (Ένας προφήτης μα τι προφήτης, αποδόθηκε στα Ελληνικά) και θα εκτυλισσόταν στην Παλαιστίνη στον καιρό του Ιησού, η εταιρία ΕΜΙ είχε σπεύσει να δηλώσει ότι θα κάλυπτε πλήρως τα έξοδα της παραγωγής, αφού πλέον κάθε νέα προσπάθεια των Monty Python ήταν «λεφτά στην Τράπεζα». Έλα όμως, που αυτή τη φορά οι Pythons είχαν βάλει στο στόχαστρο της απροσχημάτιστης κριτικής τους τον Χριστιανισμό, αλλά και όλες τις θρησκείες γενικότερα. Η σάτιρά τους έμεινε μακριά από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, αλλά έβαλλε ανελέητα κατά της υποκρισίας των «εκπροσώπων» του Χριστού, αλλά και της ευπιστίας του όχλου. Παρά ταύτα, ο εκπρόσωπος της ΕΜΙ, ο λόρδος Bernie Delfont, αμέσως μόλις διάβασε το σενάριο, το χαρακτήρισε βλάσφημο και απέσυρε το ενδιαφέρον της εταιρίας για χρηματοδότηση ενός τέτοιου έργου. Και όλα αυτά έγιναν την τελευταία στιγμή, μόλις δύο ημέρες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, με όλα τα συνεργεία και τους ηθοποιούς σε κατάσταση αναμονής. Έπρεπε να βρεθεί αμέσως μια λύση! Και η λύση αυτή βρέθηκε στο πρόσωπο του «ήσυχου Beatle», του George Harrison. Πάνω στην απελπισία τους, ο Eric Idle θυμήθηκε ότι ο φίλος του George Harrison είχε μια βίλα στο Hollywood και ότι βρισκόταν εκεί, εκείνη την εποχή. Χωρίς καθυστέρηση, ο Eric Idle, μαζί με τον παραγωγό John Goldstone, επισκέφτηκε τον Harrison, του παρουσίασε το σενάριο και τον παρακάλεσε να το χρηματοδοτήσει. Ο Harrison, χωρίς κανένα δισταγμό, απάντησε «ναι»! Ο John Goldstone τρελάθηκε: «Συμφώνησε σαν να μην τρέχει τίποτα. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Αυτοί οι ροκάδες δεν έχουν καμία αίσθηση της πραγματικότητας». Χρόνια αργότερα, όταν κάποιος ρώτησε τον George γιατί ανταποκρίθηκε τόσο άνετα, εκείνος απάντησε: «Γιατί ήθελα να δω αυτό το έργο»! Στο ίδιο πνεύμα, ο Eric Idle είχε πει ότι ο George Harrison είχε πληρώσει το ακριβότερο κινηματογραφικό εισιτήριο στον κόσμο!
Το οικονομικό ρίσκο ήταν πολύ μεγάλο, ακόμα και για έναν Beatle. Ο αρχικός προϋπολογισμός ήταν $ 2 εκατ., αλλά γρήγορα ανέβηκε στα $ 4 εκατ. Ο Harrison υποθήκευσε τη βίλα του για να εξασφαλίσει την απαιτούμενη ρευστότητα. Σε αντάλλαγμα, οι Pythons του παραχώρησαν έναν μικρό ρόλο, αυτόν του κυρίου Παπαδόπουλου (!), ο οποίος ήταν ο ιδιοκτήτης του όρους, όπου ο Ιησούς εκφώνησε την «επί του όρους ομιλία», και ο οποίος κάνει ένα cameo πέρασμα στη διάρκεια του έργου. Στο παρακάτω βιντεάκι μπορείτε να δείτε το cameo του Harrison (ζητούμε συγγνώμη για τους γαλλικούς υπότιτλους):
Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ GEORGE
Το έργο κυκλοφόρησε το 1979 και είχε τεράστια επιτυχία. Σκεφτείτε ότι έκανε $ 20.000.000, μόνο από εισιτήρια (δεν υπολογίζουμε δηλαδή βιντεοκασέτες και άλλα προϊόντα). Την χρονιά της προβολής αποτέλεσε τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του βρετανικού κινηματογράφου, ενώ σήμερα συγκαταλέγεται στις πιο επιτυχημένες κωμικές ταινίες. Ο Harrison όχι απλώς απόσβεσε την τόσο τολμηρή του επένδυση, αλλά χρηματοδότησε στη συνέχεια και άλλες επιτυχίες, όπως το Time Bandits (Υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της Ιστορίας, στα Ελληνικά). Οι Monty Python γύρισαν ένα ακόμα φιλμ, με τίτλο Meaning of Life (Το νόημα της ζωής, στα Ελληνικά), που κυκλοφόρησε το 1983 και που -φυσικά- δεν μπόρεσε να πιάσει το ύψος των δύο προηγουμένων ταινιών τους. Μ’ όλα ταύτα, έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους κριτικούς και μάλιστα κέρδισε το μέγα βραβείο του φεστιβάλ των Καννών το 1983.
Την άλλη Κυριακή: Rock και Soul μουσικοί που κέρδισαν βραβείο Oscar
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ
10/3/24
Δημοσίευση σχολίου