"ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΝΕ ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ": ΟΙ SILVER R.I.S.C. ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟ KNOT OVER


 Σίγουρα δεν είναι η μοναδική περίπτωση, αλλά μια από τις ελάχιστες, που συγκρότημα κυκλοφορεί το δεύτερο δίσκο του με καθυστέρηση….30 ετών. Οι Silver R.I.S.C. πριν μόλις λίγες ημέρες κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους Knot Over και οι Δημήτρης Γασπαράτος, Τόνυ Βενιέρης και Σπύρος Φουσέκης, μιλούν για το καινούργιο άλμπουμ τους και τι σημαίνει ο τίτλος, θυμούνται το 10ήμερο της Molon Lave, τον πρώτο δίσκο τους, την επερχόμενη συναυλία τους στο  Γυάλινο Up Stage κ.α.
Ερωτήσεις: Αλέξανδρος Ριχάρδος
-Τι μεσολάβησε μεταξύ αυτών των 30 χρόνων από την κυκλοφορία του πρώτου σας άλμπουμ;

Δημήτρης Γασπαράτος: Όλοι μας μείναμε απολύτως ενεργοί καλλιτεχνικά. Εγώ πέρα από την μόνιμη ενασχόληση μου με τη μουσική εκπαίδευση (σημ. Ο Δημήτρης είναι καθηγητής κιθάρας και ιδιοκτήτης του Κλασσικού Ωδείου) βρέθηκα για σχεδόν 20 χρόνια  στη σκηνή του Θεάτρου με το Θέατρο ΡΟΔΑ και μάλιστα το 2104 βραβεύτηκα με ‘Έπαινο Κάρολος Κουν” ως καλύτερος Έλληνας ηθοποιός για την ερμηνεία μου στο “‘Επος του Γκιλγκαμές”. Δισκογραφικά συμμετείχα στο άλμπουμ Seekers με μουσική Gurdjieff με την ΡΟΔΑ το 2012 και βέβαια πολλά και διάφορα μουσικά σχήματα που παίζαμε σε διάφορα κλαμπάκια.
Σπύρος Φουσέκης: Το 2006 έφτιαξα με τον Ethan Snow τους Danger Angel  στους οποίους πολύ σύντομα ήρθε και ο Tony V και πετύχαμε το πρώτο δισκογραφικό μας συμβόλαιο για την πρώτη κυκλοφορία της μπάντας με την Αμερικανική εταιρεία Perris records με την συμμετοχή του Jeff Scott Sotto σε ενα track. Ακολουθησε μια μίνι περιοδεία με τους Winger στην Ελλάδα και μια σειρά από αρκετά Live, εώς ότου το 2010 αποχώρησα και συνέχισα με τους Flying Mercury, με τους οποίους έκανα μια κυκλοφορία το 2016 , στο οποίο συμμετέχει και ο Δημήτρης Γασπαράτος στην ηχογράφηση ενός κομματιού. Η μπάντα ετοιμάζει αυτή τη στιγμή παράλληλα με τους R.I.S.C την καινούργια της δουλειά  που όπως φαίνεται θα κυκλοφορήσει κάτω από άλλο όνομα.    
Tony V: Πολλές session δουλειές (όπως Φίλοι Για Πάντα κ.α.), αλλά και δισκογραφικά με τρεις διεθνείς κυκλοφορίες  με των Danger Angel περιοδεύοντας μαζί τους στην Ευρώπη, καθώς και ένα πόνημα με τους Hyperfuel to 2019.
Ο πρώην μπασίστας μας D.M. συνεργάστηκε με αρκετούς Έλληνες καλλιτέχνες σαν session μουσικός.
Πολλές φορές βρεθήκαμε να παίζουμε και συνεργαζόμαστε μεταξύ μας τόσο δισκογραφικά, όσο και στη σκηνή, και πάντα οι Silver R.I.S.C ήταν ο κοινός μας παρονομαστής.

-Ποια η σημερινή σύνθεσή σας;



Σ.Φ: Οι Silver R.I.S.C επανήλθαμε το 2019 μετά από 25 χρόνια με τη σύνθεση που είχαμε τότε. Ο Δημήτρης Γασπαράτος στη φωνη και στις κιθάρες, εγώ στην κιθάρα, ο Tony V. στα ντραμς και ο D.M στο μπάσο και με αυτή τη σύνθεση ανεβήκαμε στη σκηνή και αυτή η σύνθεση υπογράφει το Knot Over. Η χημεία μας και η αμεσότητα μας ήταν και παραμένει μοναδική!  Πλέον όμως το μπάσο έχει αναλάβει η Κική Καρανικόλα (Diamond Signs, ex- Dark Nova, ex- Drama Queen,κ.α). Η Κική είναι μια σπουδαία ελληνίδα μουσικός, μπασίστρια και συνθέτιδα, με χαρακτηριστική δισκογραφία και πλούσια σκηνική εμπειρία. Δέσαμε αμέσως και σαν άνθρωποι και καλλιτεχνικά. Σαν να παιζαμε μαζι χρόνια. Απίστευτη συνεργασία και πολύ δυναμική μπασίστρια! Έδωσε πολύ μεγάλη προσοχή στο υλικό και μας τιμά ιδιαίτερα η συνέπεια, η δοτικότητα και η αμεσότητα της.

- Τι έχει αλλάξει τόσο σε εσάς όσο και στη μουσική σε αυτά τα χρόνια
ΔΓ: Κοίτα, όλοι οι άνθρωποι αυτής της γενιάς που ανήκουμε (και λιγο μικρότεροι και λίγο μεγαλύτεροι), ζήσαμε την τεράστια άνθηση αλλά και την κρίση της μουσικής βιομηχανίας, τις μεγάλες μπάντες, τα απίστευτα αριστουργήματα της δισκογραφίας την ώρα που κυκλοφορούσαν, τις μεγάλες συναυλίες, αλλά και την ψηφιοποίηση της μουσικής και της ζωής γενικότερα. Βιώσαμε μια τεράστια αλλαγή, μια ανατροπή, μια επανάσταση με μια έννοια! Και φυσικά προσαρμοστηκαμε. Δεν πάμε π.χ. για δίσκους κάθε Σάββατο πρωί όπως παλιά και να ξεχνιόμαστε στο δισκάδικο, ούτε και ο ελεύθερος προσωπικός χρόνος είναι βέβαια ο ίδιος, όμως νομίζω ότι δεν έχουμε αλλάξει και πολύ. Ούτε σαν άνθρωποι ούτε και σαν “Silvers”. Μας ενώνει μια ζωή γεμάτη μουσική και χαρά για αυτά που κάνουμε. Και αυτό φαίνεται πιστεύω και στη μουσική μας όταν μας ακούει κάποιος, αλλά και τη σκηνή.

Να ξεκινήσουμε από το εξώφυλλο του καινούργιου δίσκου...

Δ.Γ:  Όλο το artwork το ανέλαβε ο Γιώργος Cherokee Παπαδόπουλος. Άνθρωπος της διαφήμισης και του Management.  Άκουσε τα κομμάτια, διάβασε τους στίχους, ώστε να μπει στο κλίμα του άλμπουμ και έφερε τις εικαστικές του προτάσεις. Το συγκεκριμένο μας τράβηξε αμέσως την προσοχή. Έγιναν κάποιες μικρές παρατηρήσεις, διορθώσεις και κατοχυρώθηκε.
Σ.Φ: Το διαλέξαμε γιατι περιγράφει ακριβώς το νόημα του Knot Over. Σαν ένας άνθρωπος, μια προσωπικότητα που παρέμεινε σε σιωπηλή λειτουργία στο σκοτάδι για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και μέσα από μια ρωγμή στο χρόνο αποφασίζει να αφήσει τη ζώνη άνεσής του και να επιστρέψει στο φως αλλάζοντας την εμφάνισή του στο σήμερα, αλλά παραμένει το ίδιο πρόσωπο. Εμείς δηλαδή, σαν άνθρωποι και σαν μπάντα! Ταυτόχρονα το artwork παίζει πάρα πολύ με τις αντιθέσεις ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, την ύπαρξη και την ανυπαρξία, την έννοια του χρόνου, στιγμιότυπα της ζωής, κάτι που είναι και το βασικό νόημα των στιχων του αλμπουμ.

Πως προήλθε ο τίτλος Knot over;

Tony: Δική μου ιδέα πέρσι το καλοκαίρι. Σαν λογοπαίγνιο μεταξύ του Not Over το οποίο είναι προφανές τι σημαίνει για την μπάντα καθώς επανέρχεται μετά από 30 χρόνια, αλλά με την προσθήκη του Κ στην λέξη Νot, γίνεται ακόμα πιο δυνατή η αίσθηση του δεσίματος, σαν κόμπος μεταξύ μας.

Ποια εποχή γράφτηκαν τα τραγούδια;
Tony: Τα τραγούδια είναι ιδέες που έχουν γραφτεί μεσα στα χρόνια. Άλλες πιο παλιές και άλλες πιο νέες. Πάντα γράφαμε μουσική, είτε παίζαμε μαζί είτε όχι. Επιλέξαμε και ηχογραφήσαμε συνολικά 20 tracks. Τα φρεσκάραμε στο σήμερα, πειραματιστήκαμε στις ηχογραφήσεις πολύ, τα επεξεργαστήκαμε με εντελώς νέο τρόπο, κατά  μια έννοια δημιουργήσαμε τον ήχο μας απ’ την αρχή και καταλήξαμε στα 9 τραγούδια που τελικά αποτέλεσαν το αλμπουμ, με κριτήρια την μουσική και στιχουργική ομοιογένεια του Knot Over.

Λίγα λόγια για το video Cry No More …


ΔΓ: Το “Cry No More” γυρίστηκε στο Manos Backline Services Studio σε σκηνοθεσία του Χρήστου Δουλγεράκη και οι φωτογραφίες του άλμπουμ είναι του Δημήτρη Μαρίνη. Δυο άψογοι επαγγελματίες. Πολύ δημιουργικοί άνθρωποι και με πολλές και ποιοτικές ιδέες. Μας έβαλαν σε τρανς! Μέσα σε λίγες ώρες θα πρέπει να παίξαμε το τραγούδι πάνω από 40 φορές!!! Για να πετύχουμε τα πλάνα και τα στιγμιότυπα που ήθελαν. Ακούραστοι! Νομίζω το πέτυχαν!

Πως ήταν η συνεργασία σας με τον παραγωγό Γρηγόρη Γιαρέλη;
ΔΓ: Ο Γρηγόρης ανέλαβε την παραγωγή, το mixing και το mastering του άλμπουμ, ενώ τα recordings συνυπογράφει ο Πάνος Γασπαράτος, (ναι, ο μπασίστας μας στο Anything she does). Και οι δυο έβαλαν πάνω από το 100% τους για να πετύχει, να αναδυθεί περισσότερος πλούτος  από αυτό που εμείς φανταζόμασταν και να το προάγουν. Όπως ειπώθηκε νωρίτερα, το αρχικό υλικό αποτελείται από 20 πλήρως ηχογραφημένα κομμάτια, κάτι στην αρχή που φάνηκε  να μας ξεπερνά. Μεγάλος όγκος δουλειάς με ταυτόχρονο ψάξιμο στον ήχο στα παιξίματα, στις φωνές… Επιμείναμε όμως, παρότι ξέραμε από την πρώτη  στιγμή ότι έπρεπε να επιλέξουμε κάποια και να απορρίψουμε κάποια άλλα. Όμως δε θέλαμε να γίνει καμιά βιαστική ενέργεια.  Με τον Γρηγόρη ξεκινήσαμε όταν είχε γίνει αυτή η επιλογή. Σπουδαίος μουσικός και συνθέτης ο ίδιος! Αισθανθήκαμε ότι πήρε το υλικό σαν “δικό” του, κάτι που μας ενθουσίασε. Πολύ ήπιος, αποτελεσματικός, γρήγορος, πιστεύω ότι πήρε τα κομμάτια και τα απογείωσε. Άψογος!!

Γράψτε ιστορίες πίσω από τους στίχους τραγουδιών – αν υπάρχουν- και αν θυμόσαστε  τι έγινε κατά τις ηχογραφήσεις στο studio.
ΔΓ: Το Knot Over είναι ένα θεματικό άλμπουμ. Δεν είναι concept βέβαια, με την έννοια ότι δεν περιγράφει μια συγκεκριμένη ιστορία. Έχει όμως μια φιλοσοφία. Περιγράφει τη ζωή, την πορεία της, τα στιγμιότυπά της και το τελείωμα της, μέσα από τις  παράλληλες ιστορίες των τραγουδιών. H Anna ας πούμε συμβολίζει τη γέννηση, την αθώα και αγνή ύπαρξη σε ένα σκληρό κόσμο που βιάζεται να την καταπιεί  και αναφέρεται σε υπαρκτό πρόσωπο, το The Sinner εμπνευσμένο από το “Woman of no importance” του Oscar Wilde, περιγράφει ίσως και λίγο σατιρικά  τη μισαλλοδοξία, την ηθικολογία, αλλά και την σύγκρουση ανάμεσα στο τι είναι σωστό και τι όχι για κάποιον. Το She smiles to the rainbow μιλάει για την ανθρώπινη απώλεια. Κάθε τραγούδι νομίζω ότι κουμπώνει στον ψυχισμό και στα βιώματα των ακροατών και πιστεύω ότι μπορεί κανείς να δημιουργήσει τις δικές του εικόνες ακούγοντας τα, είτε προσέχοντας το στίχο είτε όχι.
Σ.Φ: Η περίοδος των ηχογραφήσεων είναι πολύ ιδιαίτερη γιατί ένα μεγάλο μέρος της έλαβε χώρα στη διάρκεια της μεγάλης καραντίνας. Φαντάσου λοιπόν πόση μεγάλη σημασία έχει για εμάς να πετύχουμε. Ήταν το “δώρο” μας, το μυστικό μας διαμαντάκι που έπρεπε να προστατέψουμε, το πάθος μας, η ελπίδα μας.
Καταλαβαίνεις βέβαια με πόση χαρά και ικανοποίηση διαβάζουμε όλες αυτές τις πολύ καλές κριτικές εντός αλλά και εκτός συνόρων για το άλμπουμ! Πέτυχε και αυτό φαίνεται!



Ένα από τα τραγούδια του Knot Over είναι και το «παλιό» Trapped under the Ice που υπήρχε και στον πρώτο δίσκο σας. Πως γεννήθηκε η ιδέα να το επαναηχογραφήσετε;
Tony: Νομίζω ότι είναι το κομμάτι που εξηγεί περισσότερο το άλμπουμ και το συγκρότημα. Η επανεκτέλεση του σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί την πρώτη ηχογράφηση. Ίσα ίσα! Η νέα του ενορχήστρωση χτίστηκε σταδιακά. Σαν πείραμα στην αρχή μέχρι που απέκτησε αυτόν τον εμβληματικό χαρακτήρα. Γι αυτό και το επιλέξαμε ξανά για κλείσιμο. Να έχει μεγαλοπρέπεια, μυστήριο, να είναι απρόβλεπτο και να μεταμορφώνει τα συναισθήματα. Τελετουργικό, με ένταση και ένα επικό κρεσέντο.

Πως βγήκε το όνομα Sliver R.I.S.C.;

ΔΓ: Δύσκολο να θυμηθούμε. Ψάχναμε τότε όνομα με τον Σπύρο. Πολύ νεαροί και οι δύο. Πριν καλά καλά υπάρξει μπάντα, τραγούδια κλπ. Κάποιος απ’ τους δυο το είπε, μας άρεσε, είχε κάτι που μας ταίριαζε, που το πρόσεχες, που το θυμάσαι, αλλά κυρίως που μας δημιούργησε εικόνες και συναισθήματα. Ασήμι και πρόκληση, ρίσκο μαζί με το εικαστικό λογοπαίγνιο. Το πιστέψαμε. Και εμείς και όλοι όσοι παίξαμε μαζί μέσα στα χρόνια.

Είχατε λάβει στο 10ημερο της Μολών Λαβε;
Οι Silver R.I.S.C. στο ιστορικό 10ημερο της Μολών Λαβέ


Σ.Φ: Βέβαια! Το 1991! Ήταν το πρώτο μεγάλο μας live! Παίξαμε το πρώτο Σάββατο, την ίδια μέρα με διάφορες μπάντες λίγο πριν τους Speedfire σε ένα κατάμεστο και καυτό ΡΟΔΟΝ. Λίγο νωρίτερα είχαν παίξει οι Trade Mark σε μια εκπληκτική εμφάνιση!! Ήταν μοναδικό αυτό που είχε κάνει η Molon Lave τότε!!! Μας έδωσε την ευκαιρία να παίξουμε να μας μάθουν, να μετρηθούμε με το κοινό, να γνωριστούμε μεταξύ μας οι μουσικοί, να δούμε άλλους στη σκηνή, να γίνουμε καλύτεροι, να γίνουμε ”Ελληνική Metal Σκηνή”! Λείπει αυτό τώρα!!! Λείπει πολύ!
Tony: Βέβαια η συναυλία στο Κύτταρο τον Μάιο του 2023 για τα 20 χρόνια του Rock Pages έδειξε ότι το κοινό ΘΕΛΕΙ!!! Και οι μουσικοί ΘΕΛΟΥΜΕ!!!! Για εμάς σαν μπάντα το live αυτό  αποτέλεσε μια ιστορική στιγμή και πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο στον τρόπο που ξανασυστηθήκαμε στον κόσμο και στο πώς ο κόσμος αυτός έχει υποδεχθεί το “Knot Over”

Έχετε συνεργαστεί με 2 ελληνικές metal εταιρείες, την Μολών Λαβέ που κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο σας και την No Remorse που κυκλοφόρησε το Knot Over. Ποιες οι εμπειρίες σας;
Σ.Φ: Πολύ θετικές αν και αναφερόμαστε σε τελείως διαφορετικές εποχές και ηλικίες. Η Molon Lave θεωρώ ότι άφησε αναλλοίωτο το στίγμα της στη δισκογραφία αυτου του ήχου στην Ελλάδα. Ο George Osmak για όσους τον γνωρίζουμε προσωπικά ήταν ένας άνθρωπος με όραμα και στόχους. Πολλοί από αυτούς πραγματοποιήθηκαν. Και κυκλοφόρησαν απίστευτα άλμπουμ εκείνα τα χρόνια από πολλά μουσικά ιδιώματα του σκληρού ήχου στην Ελλάδα. Με δικό της στούντιο, με παγκόσμια διανομή, με διοργάνωση Live, βιντεοσκοπήσεις, κατάστημα δίσκων… σίγουρα δεν ήταν όλα τέλεια, όμως υπήρχε ζωντανή δράση, κίνηση, και αποτέλεσμα. Αναλλοίωτο στίγμα!
Tony: Οι άνθρωποι της  No Remorse πιστεύω ότι διαθέτουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Πιστεύουν σε αυτό που κάνουν, το θέλουν, το κάνουν χρόνια με συνέπεια και είναι ειλικρινέστατοι. Η συνεργασία μας είναι άψογη, γρήγορη και σταθερή. Και το κυριότερο είναι ότι υπάρχει προσωπική επαφή και επικοινωνία. Είμαστε από την ίδια μεριά.

Έχετε προγραμματίσει κάποιες εμφανίσεις για να βοηθήσετε το άλμπουμ;


ΔΓ: Ναι, υπάρχουν αρκετά πλάνα. Καταρχήν η μπάντα είναι πιο δεμένη από ποτέ και το έχουμε μεγάλη ανάγκη να βρεθούμε στη σκηνή! Θέλουμε να παίξουμε σε μεγάλους χώρους, φεστιβάλ κλπ αλλά και σε μικρά κλαμπ. Πρώτος σταθμός είναι το “Γυάλινο Up stage Μουσικό Θέατρο”στις 24 Φεβρουαρίου μαζί με τους Impact Factor.  Αναμένεται Live-άρα! Θα παίξουμε όλο το Knot Over και κομμάτια από το παρελθόν.
Σιγά-σιγά θα ανακοινώσουμε και τη συνέχεια.



Την άλλη Κυριακή: Οι υποψήφιοι για τη θέση του Bruce Dickinson στους Iron Maiden!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

18/2/24

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου