POOR THINGS: Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ

 

Το Poor Things είναι η πρώτη ταινία του Λάθιμου που βλέπω και οφείλω να ομολογήσω ότι πέραν του πολύ έξυπνου σεναρίου, με εντυπωσίασε με τα χρώματά της (μέρος της είναι ασπρόμαυρη), τα φανταστικά τοπία  και τη φωτογραφία της. Η ταινία ή καλύτερα το σενάριο του Tony McNamara, βασίζεται  στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Alasdair Gray, που εκδόθηκε το 1992 και, δώστε βάση εδώ, όπου ένας χειρουργός βρίσκει μια νεκρή κάτω από μια γέφυρα, που όμως είναι έγκυος και το έμβρυο είναι ακόμα εν ζωή. Σαν καινούργιος Frankenstein, μεταμοσχεύει τον εγκέφαλο του εμβρύου στο νεκρό κρανίο της μητέρας, οπότε έχουμε ένα νήπιο στο σώμα μιας γυναίκας, το οποίο συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά από ότι ένας κοινός άνθρωπος. Το σενάριο εστιάζει στο sex σε σημείο που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την ταινία ακόμα και πορνογράφημα, αλλά το βασικό μήνυμά της είναι ότι η γυναίκα (Emma Stone) με το μυαλό μωρού κάνει με περίσσεια αφέλεια ότι ΔΕΝ κάνουμε εμείς, γιατί δεν είναι «καθώς πρέπει». Αυνανίζεται μπροστά σε κόσμο, απενοχοποιεί το sex ονομάζοντας το «χοροπήδημα», εργάζεται σαν πόρνη και θέλει αυτή να επιλέγει τους πελάτες της κι όχι εκείνοι αυτήν, προβάλλοντας ένα τρομερό κυνισμό.

Το βιβλίο

Κι όλα αυτά, μέσα σε ένα γοτθικό περιβάλλον, θα το ξανά γράψω, ιδιαίτερης σκηνοθεσίας που όμοιά της δεν έχω ξανά δει και άψογης ερμηνείας τόσο της Stone όσο και του Mark Ruffalo. Έκπληξη η μουσική υπόκρουση του Jerskin Fendrix, που στην ουσία είναι ήχοι, σοφά βαλμένοι στις σωστές σκηνές. Καλύτερη σκηνή του έργου, ο χορός. Τουλάχιστον εξαιρετική! 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

21/1/24

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος