Βάζοντας το ένα δίπλα στο άλλο τα άλμπουμ των UFO της περιόδου 1974-1978, είναι δύσκολο να επιλέξω το Καλύτερο. Γιατί είναι το Obsession και δεν είναι το Phenomenon, γιατί είναι το Force it και δεν είναι το No Heavy Petting; Τελικά με δυσκολία και με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια, κατέληξα στο Lights Out (1977) που εξελίχθηκε σαν ένα από τα σημαντικότερα hard rock (σ.σ. τότε δεν υπήρχε ο όρος heavy) άλμπουμ κι έδωσε στο συγκρότημα μια γερή σπρωξιά προς τα μπρος (Νο54 Μ.Βρετανία, Νο 23 Αμερική). Έχοντας μια σταθερή σύνθεση (Phil Mogg τραγούδι, Michael Schenker κιθάρα, Paul Raymond πλήκτρα/κιθάρα(αντικατέστησε τον Danny Peyronel), Pete Way μπάσο και Andy Parker ντραμς) και με παραγωγό τον Αμερικάνο Ron Nevison που είχε ακονίσει τα δόντια του σαν ηχολήπτης σε αριστουργήματα όπως Quadrophenia των Who και το πρώτο άλμπουμ των Bad Company, το Lights Out είχε την καλύτερη μαγιά από τα προηγούμενα άλμπουμ τους. O Nevison δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ακουστική κιθάρα και εγχόρδων με επιτυχία, ιδιαίτερα στο Try Me το αποτέλεσμα κρίνεται σαν απόλυτα ικανοποιητικό. Ξεχωρίζουν τα κλασικά "Gettin' Ready και "Too Hot to Handle"(που σαν τίτλος είναι αναφορά στην σεξουαλική ζωή του Pete Way!), με υπέρτατο όλων το ομώνυμο κομμάτι, με τον καλπάζοντα ρυθμό, ύμνος των εφηβικών μου χρόνων, με τους στίχους να αναφέρονται στις απεργίες των ανθρακορύχων. Τελευταία άφησα, το υπέροχο, μαγευτικό (βρείτε μου επίθετα να γράφω)"Try Me", που τόσο η μελωδία του όσο και το σόλο του Schenker, με ξεπερνούν και βέβαια το “Love to Love” με το εκφραστικό και Blues παίξιμο του Γερμανού κιθαρίστα να απογειώνει το άλμπουμ και να το κατατάσσει στα κορυφαία του βρετανικού hard rock. Κι ας σταμάτησε στο Νο54 (πολύ χαμηλά) του βρετανικού chart πωλήσεων μεγάλων δίσκων. Για παράσημο η δουλειά του Ron Nevison, που εκμεταλλέυτηκε με τον καλύτερο τρόπο την παρουσία του Paul Raymond (πλήκτρα, δεύτερη κιθάρα, πρώην Savoy Brown), δίνοντας τον απαραίτητο όγκο σε τραγούδια σαν τα Gettin' Ready και ειδικά Too Hot to Handle και Lights Out.
ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Η Hipgnosis του Storm Thorgeson, ήταν αυτή που επιμελήθηκε το εξώφυλλο με τη φωτογράφιση να γίνεται στο σταθμού ηλεκτρικής ενέργειας Battersea Power Station, ένας χώρος στο οποίο πάντα ο Thorgerson ήθελε να συσχετίσει με ένα εξώφυλλο. Ο τίτλος του άλμπουμ Lights Out, έδεσε απόλυτα με το χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας και στη φωτογράφιση πήραν μέρος ο τραγουδιστής Phil Mogg (σε πρώτο πλάνο με την ανοιχτή πράσινη φόρμα) και στο βάθος ο Michael Schenker που φαίνεται σαν να βγάζει τη δική του φόρμα. Το…αστείο ήταν ότι το άλμπουμ Lights Out κυκλοφόρησε σε μια εποχή που η εργατική κυβέρνηση βρισκόταν σε διαμάχη με τα εργατικά συνδικάτα και υπήρχαν διακοπές ρεύματος και κατά την περιοδεία των UFO όταν ακουγόταν το συγκεκριμένο κομμάτι, η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετικότατη. Παρ΄ ότι η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ καλή απέναντι στο εξώφυλλο, ο ίδιος ο Thorgerson δεν το θεωρεί σαν μια από τις καλύτερες στιγμές της Hipgnosis.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησαν το έβδομο άλμπουμ τους που ήταν το Obsession (1978), στο ίδιο ύφος με τον προκάτοχό του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
15/12/23
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΑΝΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟ LIGHTS OUT
Τον Μάιο του 1977, οι UFO κυκλοφόρησαν το Lights Out, αγγίζοντας, κατά την άποψη
μου, την κορυφή στην καριέρα τους. Το άλμπουμ έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στην Αμερική
και ο παραγωγός Ron Nevison ακόμα θυμάται την αξέχαστη στιγμή που το προσωπικό της
δισκογραφικής εταιρείας τους στις ΗΠΑ, χειροκροτούσε μετά την ακρόαση του άλμπουμ.
Παρά την αναγνώριση, η εσωτερική δυναμική του συγκροτήματος και τα πάσης φύσεως
ψυχολογικά ζητήματα, τροφοδοτούμενα από τις εσωτερικές κόντρες των UFO, οδήγησαν
στη διάλυση αυτής της κορυφαίας σύνθεσης μετά την επόμενη περιοδεία, σηματοδοτώντας
το τέλος μιας κλασικής εποχής για το συγκρότημα και μια τεράστια, χαμένη ευκαιρία για
παγκόσμια επιτυχία. Όπως και να ΄χει, για εμένα το Lights Out θα είναι για πάντα το
αγαπημένο μου άλμπουμ των UFO, όχι μόνο επειδή περιέχει τα αγαπημένα μου τραγούδια
από το συγκρότημα, αλλά επειδή ήταν και η πρώτη μου επαφή μαζί τους, κάτι λιγότερο από
τρεις δεκαετίες πίσω.
To καλυτερο τους ήταν το No Heavy Petting.
ΑπάντησηΔιαγραφή