ΟΙ SOCRATES DRANK THE CONIUM ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΟ ΦΑΝΤΑΖΙΟ. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟ 1976!!!

 Το περιοδικό Φαντάζιο τη δεκαετία του 70 ήταν ένα από τα καλύτερα νεανικά περιοδικά που έκανε μεγάλα ανοίγματα στην ποπ μουσική. Ο συλλέκτης Βασίλης Γεωργίου μού έδωσε την αποκλειστική συνέντευξη που πήρε ο ανταποκριτής του περιοδικού στο Λονδίνο Χρυσ. Χρυσάνθου, όταν επισκέφτηκε τους Socrates Drank the Conium το Orange studio όπου ηχογραφούσαν μαζί με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου!!! Η δημοσιογραφική επιτυχία του Χρυσάνθου ήταν τεράστια καθώς δεν θυμάμαι και δεν έχω στο αρχείο μου τουλάχιστον, άλλη συνέντευξη του Βαγγέλη μέσα από το studio που ηχογραφούσαν στο Λονδίνο, να μιλάει για το δίσκο των Socrates Drank the Conium που έκανε παραγωγή, όπου σας μεταφέρω τα κυριότερα αποσπάσματα. Το ακόμα πιο εκπληκτικό είναι οι 2 φωτογραφίες που προέρχονται από  το studio, με τον Σπάθα να έχει μουστάκι και να είναι αγνώριστος. Στη δεύτερη, είναι η μοναδική που εικονίζονται μαζί ο Βαγγέλης και το συγκρότημα, ενώ πουθενά δεν γίνεται αναφοράς του ονόματος του φωτογράφου (σ.σ. τότε δεν έγραφαν το όνομα) και πιθανολογώ ότι είναι του Χρυσάνθου. Προσέξτε, ότι δεν αναφέρεται πουθενά ο τίτλος του άλμπουμ, προφανώς δεν είχε οριστικοποιηθεί ενώ η γραφή του κειμένου είναι στο πολυτονικό σύστημα.  
«Έχουμε δουλέψει σκληρά για αυτό το δίσκο. Η βάση μας είναι μουσική ροκ αλλά έχει και πολλά ελληνικά στοιχεία μέσα…» μας λένε. Ο Χρυσάνθου άκουσε στο studio τραγούδια από το ακυκλοφόρητο ακόμα Phos κι όπως έγραψε το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Η μουσική πείρα των παιδιών, η πρωτοτυπία στη σύνθεση, η φαντασία κι όλα αυτά δοσμένα με γνήσια επαγγελματικό τρόπο  από το ώριμο ταλέντο του Παπαθανασίου που «σφραγίζει» το άλμπουμ με την καταπληκτική του απόδοση στο όργανο.

Ο Χρυσάνθου αναφέρει «οι ιδέες δεν λείπουν από πουθενά, όπως το ρυθμικό τικ τακ του ρολογιού στο κομμάτι «Όνειρο»…προφανώς  πρόκειται για τον πρόχειρο τίτλο κάποιου τραγουδιού, γιατί με τέτοιο τίτλο δεν υπάρχει τραγούδι στο άλμπουμ και μάλλον εμφανίστηκε με τίτλο Every Dream Comes To An End.  Και η ανταπόκριση συνεχίζει….»Το τελευταίο άλμπουμ των Σώκρατες (σ.σ. εννοεί το Phos), περιλαμβάνει αποκλειστικά συνθέσεις των ιδίων, με παραγωγή του Παπαθανασίου, που πρόθυμα δηλώνει: “Προσωπικά με αυτό το δίσκο απέβλεπα μόνο σε ένα πράγμα, να βοηθήσω το συγκρότημα γιατί κατάλαβα ότι είναι κάτι διαφορετικό από τα άλλα. Είναι μουσικοί επαγγελματίες με τη σωστή έννοια και πολύ δεμένοι σαν σύνολο. Ωστόσο, όπως όλα τα ελληνικά συγκροτήματα , ξεκίνησαν με το ίδιο τεράστιο σφάλμα. Την απομίμηση! Επηρεάστηκαν φοβερά από τα ξένα γκρουπ. Βέβαια όταν βομβαρδίζεσαι από το πρωϊ έως το βράδυ με ξένη ποπ μουσική, εκτός φυσικά από τα μπουζούκια, που αυτά είναι άλλη ιστορία, τέτοιου είδους επιρροές είναι αναπόφευκτες. Κι ιδίως για ένα γκρουπ που βρίσκεται στα πρώτα βήματά του. Εννοείται ότι τώρα, ύστερα από 4 χρόνια καλλιτεχνικής παρουσίας , αυτό δεν ισχύει για τους Σώκρατες. Έχουν ξεφύγει πλέον από το κύκλωμα του μιμητισμού και ανακαλύπτουν τις δικές τους ρίζες , το ντόπιο ελληνικό στοιχείο, που τους δίνει μια γνησιότητα. Δημιουργούν έτσι κάτι δικό τους. Δεν έχει σημασία το ότι ως μέσα εκφράσεως χρησιμοποιούν τις ηλεκτρικές κιθάρες. Γιατί το μουσικό μήνυμα μπορεί να δοθεί από οποιοδήποτε όργανό. Κι αφού σήμερα, η διεθνής γλώσσα επικοινωνίας της νεολαίας , ερμηνεύεται με ηλεκτρική κιθάρα και οι Σώκρατες  ως συγκρότημα της εποχής μας, δεν είναι δυνατόν να εκφραστούν διαφορετικά. Τα τραγούδια τους απευθύνονται στους νέους όλου του κόσμου, άσχετα χώρας και καταγωγής. Σε ερώτηση του δημοσιογράφου, για το αν ο δίσκος έχει διεθνή επιτυχία, ο Βαγγέλης απάντησε: “Γιατί όχι; Όταν κάτι γίνεται σωστά και ειλικρινά, χωρίς «υπολογισμένες επιδιώξεις»,  πάντα μπορεί να πετύχει».  Σχετικά με την εμπορικότητα «Η εμπορικότητα είναι μια λέξη παρεξηγημένη. Ποτέ δεν βγαίνει τόσο κερδισμένος, όσο όταν κάνεις κάτι πηγαίο και αυθόρμητο. Αν υποθέσουμε ότι οι Σώκρατες ηχογραφούσαν ένα άλμπουμ, μιμούμενοι το τάδε συγκρότημα του οποίου οι δίσκοι πωλούσαν κατά χιλιάδες, τότε για πιο λόγο το κοινό να αγοράσει το δίσκο των Σώκρατες κι όχι το πρωτότυπο;    

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλές δισκογραφικές  εταιρείες στο  Λονδίνο (σ.σ. μιλάμε για το 1976) που ενδιαφέρονται να αναλάβουν το δίσκο. Το ερώτημα τώρα είναι διπλό: Τι θα γίνει αν η δημιουργία (σ.σ. εννοεί ο δίσκος) πετύχει και τι αν συμβεί το αντίθετο; Για εμένα, ως μουσική έχει πετύχει,  λείε ο Παπαθανασίου.»Αν πάλι πάει μπροστά κι εμπορικά, αυτό είναι κάτι που δεν εξαρτάται από εμάς. ……Αλλά και στην αντίθετη περίπτωση δεν πρόκειται να απογοητευτούμε. Την ικανοποίησή μας την πήραμε εδώ μέσα στο studio, φτιάχνοντας κάτι όμορφο, που μας γέμισε. Αν τελικά ο κόσμος αγοράσει το δίσκο,  τότε αυτό θα είναι για όλους μας μια δεύτερη ικανοποίηση».
Στο άρθρο  ακολουθεί ένα βιογραφικό του συγκροτήματος καθώς και μια συνέντευξη με κάποιο μέλος αλλά δεν αναφέρεται το όνομά του!!! Παραλείπω τα βιογραφικά στοιχεία και σας παρουσιάζω τη συνέντευξη με κάποιο μέλος, που δεν αναφέρεται το όνομά του. Η ερώτηση του Χρυσάνθου αφορά τα τραγούδια του άλμπουμ και γιατί μιλούν οι στίχοι. «Από την εποχή μας, από τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου κι από τα δικά μας προβλήματα. Η μουσική αποτελεί μέσον για να εκφραστούμε , να φωνάξουμε στον κόσμο αυτό που νιώθουμε….Μάς ενδιαφέρει η δημοτικότητά μας και το κέρδος, όμως πάνα από όλα σκοπός μας δεν είναι μόνο να ψυχαγωγήσουμε αλλά και να προβληματίσουμε. Θέλουμε να δείξουμε στους ανθρώπους τη σύγχρονη πραγματικότητα , να τους ξυπνήσουμε για να αντικρύσουν την αλήθεια. Τα διάφορα ταμπού πρέπει πια να τα ξεπεράσουμε και να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι οι ρομαντισμοί δεν έχουν θέση σ ένα κόσμο βίαιο και αγχώδη, όπως ο σημερινός. Οι νέοι έχουν τη δύναμη να φτιάξουν αυτόν τον κόσμο καλύτερο και  ωραιότερο, αρκεί να το πιστέψουν. Γι αυτό το λόγο το γκρουπ οφείλει να εκφράζεται με ειλικρίνεια , για να πείσει τον ακροατή και να τον κάνει να αναγνωρίσει στο παίξιμο ένα μέρος από τον εαυτό του, από την ίδια του τη ζωή! Έτσι μονάχα θα μπορέσει να ξεσπάει, να εκδηλωθεί. Και τότε μπορούμε να πούμε ότι ο σκοπός μας θα έχει πετύχει.

Για το μέλλον: H συνεργασία μας με τον Βαγγέλη μας έχει ενθουσιάσει και μάλλον θα συνεχιστεί! Στο σημείο αυτό της καλλιτεχνικής μας καριέρας, το άλμπουμ που ηχογραφήσαμε μαζί με τον Βαγγέλη, το θεωρούμε σαν την καλύτερη δημιουργική δουλειά μας και θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι φίλοι της σύγχρονης μουσικής θα συμφωνήσουν μαζί μας.
 

Χρ.Χρυσάνθου
 26/12/23

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος