Το “Chain” είναι ένα από τα 11 τραγούδια του Rumours (1977), του πιο επιτυχημένου άλμπουμ των Fleetwood Mac και ενός από τα πιο εμπορικά άλμπουμ όλων των εποχών (θέση 9 της σχετικής λίστας). Παρόλο που το Chain άνοιγε τη 2η πλευρά του LP, ήταν δηλαδή επίλεκτο κομμάτι, δεν έτυχε μεγάλης προσοχής στην αρχή. Άλλα ήταν τα τραγούδια που κέντρισαν το ενδιαφέρον των κριτικών και των fans, όπως τα "Go Your Own Way", "Dreams" και "Don't Stop". Το “Chain” όμως, ήταν το μόνο τραγούδι του δίσκου, που παρουσιαζόταν ως συλλογικό έργο του ιστορικού line-up του συγκροτήματος, δηλαδή των Stevie Nicks, Lindsay Buckingham, Christine McVie, John Mcvie και Mick Fleetwood. Αυτό συνέβαινε πρώτη φορά! Και μάλιστα, σε μια εποχή, που οι σχέσεις μεταξύ των μελών του γκρουπ δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερες: Η Nicks και ο Buckingham τα είχαν μόλις χαλάσει, η Christine και ο John McVie είχαν μόλις πάρει διαζύγιο, ενώ και ο Mick Fleetwood χώρισε τότε από την σύζυγό του Jenny Boyd (αδελφή της Patty Boyd, της πασίγνωστης ‘Layla’). Πού βρήκαν λοιπόν τα ψυχικά αποθέματα να δουλέψουν όλοι μαζί, τόσο καλά, ώστε να παρουσιάσουν, ακριβώς σε αυτή την άχαρη φάση, το opus magnus της μπάντας; Εδώ είναι που έρχεται το Chain, ένα τραγούδι – κολλάζ ημιτελών τραγουδιών, να συμβολίσει την αξία της κοινής προσπάθειας, που υπερνικά κάθε δυσκολία. Διότι, πραγματικά, το τραγούδι αυτό, που εκπροσωπεί, κατά τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, τη συνδυασμένη δημιουργική ισχύ των Fleetwood Mac, προέκυψε σαν ένα έπιπλο ΙΚΕΑ, από ανόμοια κομμάτια σε άτακτη σειρά. «Νομίζω ότι όποιος δημιουργεί, ξέρει πολύ καλά, ότι το δημιούργημά του δεν προκύπτει ποτέ γραμμικά», εξηγούσε αργότερα ο Lindsey Buckingham.
ΠΩΣ «ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΘΗΚΕ» ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Το 1976, όταν το γκρουπ μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το Rumours, η Christine McVie παρουσίασε στους υπόλοιπους το πρόπλασμα ενός τραγουδιού, ονόματι Butter Cookie (Keep Me There). Μάλιστα, το τραγούδι αυτό ήταν το πρώτο που ξεκίνησαν να ηχογραφούν. Στην Super Deluxe Edition του Rumours, μπορεί κανείς να ακούσει τα πρώτα demos του τραγουδιού. Πρόκειται για ένα τραγουδάκι, που θυμίζει κάπως Van Morrison, στο λίγο πιο country, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να βρει το μέγεθος, που θα το καθιστούσε μέρος του νέου άλμπουμ. Και ξαφνικά, ύστερα από 10 μήνες ηχογραφήσεων, ένα παλιό bass riff του John McVie, που το είχε αφήσει αναξιοποίητο, βρίσκει τη θέση του κάπου προς το τέλος του τραγουδιού και του δίνει νέα πνοή. Ο Mick Fleetwood θεωρεί ότι το riff αυτό ήταν θεμελιώδους σημασίας: «Το Chain δεν είναι παρά ένα τζαμάρισμα. Δεν υπήρξε κάποιος, που έκατσε κάτω και το έγραψε από την αρχή ως το τέλος, είναι μια συλλογική σύνθεση». Η μπάντα συμφώνησε ότι το riff του McVie θα έπρεπε να παραμείνει στο τελευταίο μέρος του τραγουδιού, εμπλουτισμένο με ένα δυνατό σόλο του Buckingham. Έχοντας αυτό ως δεδομένο, άρχισαν να αναζητούν την τελική μορφή του πρώτου μέρους, δηλαδή της σύνθεσης της Christine. Ξεκινώντας λοιπόν, έχουμε τον Mick Fleetwood να χτυπάει ρυθμικά τη μπότα, σαν ένα είδος μετρονόμου. Πάνω σ’ αυτό τον ρυθμό, ο Buckingham προσαρμόζει ένα παλιό του riff, από το Lola (My Love), ένα κομμάτι από το άλμπουμ Buckingham-Nicks (1973). Έχει μάλιστα την ιδέα να το παίξει χωρίς πένα, σε μια Dobro κιθάρα (ένα είδος ηλεκτρικής κιθάρας με ηχείο), κάτι που του χαρίζει ένα πολύ φρέσκο αέρα country. Το riff αυτό αποτελεί ιδανική εισαγωγή για τις επερχόμενες τριφωνίες. «Αληθινό τραγούδι γίνεται όμως, μόνο όταν η Stevie Nicks έγραψε τους στίχους», έλεγε αργότερα η Christine McVie. «Ο Lindsey συμμάζεψε όλο αυτό το ετερόκλητο υλικό και το έκανε τραγούδι. Και αφού έγινε όλη αυτή η δουλειά και το ακούσαμε και μας άρεσε, τότε μόνο προχωρήσαμε στην ηχογράφησή του. Και είναι ένα τραγούδι, που ανήκει σε όλους μας, που εμπεριέχει το ιδιαίτερο στυλ του καθενός μας, αυτό που αποτελεί το στυλ των Fleetwood Mac». Καλά τα λέει η Christine, όμως εδώ πρόκειται για τους Fleetwood Mac! Αυτό σημαίνει, ότι σίγουρα υπάρχει και άλλη, αντικρουόμενη άποψη: «Δεν ήταν απλώς κάποιοι στίχοι, ήταν ένα πλήρες τραγούδι αυτό που παρουσίασα στο γκρουπ», έλεγε το 2020 στο περιοδικό Variety η Stevie Nicks. «Μου είπε ο Lindsey: ‘Θυμάσαι εκείνο που είχες γράψει, που έλεγε If you don’t love me now, you will never love me again; Μπορείς να μας το φέρεις;’. Και λέω: Γουάου, είχα μεγάλα σχέδια γι’ αυτό το τραγούδι, στην αρχική του μορφή. Δεν λέω, είμαι πολύ χαρούμενη που το έδωσα στο γκρουπ, γιατί είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια τους. Αλλά ήταν πλήρες και αυτόνομο, πριν ακόμα τους το δώσω».
Η ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ
Όπως είπαμε, στην αρχή της κυκλοφορίας του Rumours, το Chain δεν κατάφερε να ξεχωρίσει, είκοσι χρόνια όμως αργότερα, κατά τη διάρκεια της περιοδείας The Dance (1997), απ’ την οποία προέκυψε το αντίστοιχο live CD/DVD, το Chain ανέβηκε στο Νο 30 των British charts. Το 2009, πάλι στη Μεγάλη Βρετανία, το base riff του τραγουδιού επελέγη ως η μουσική έναρξης της εκπομπής του BBC για τη Φόρμουλα 1. Το 2019, το Chain ήταν σταθερά το εισαγωγικό κομμάτι των συναυλιών των Fleetwood Mac, ίσως -μόνο και μόνο- για να υπενθυμίζει πόσο σημαντική είναι για το γκρουπ η απουσία του Linsday Buckingham, τον οποίο έδιωξαν αιφνιδιαστικά ένα χρόνο νωρίτερα. Ποιος ξέρει; Ίσως στην αποχαιρετιστήρια τουρνέ τους, οι Fleetwood Mac να σεβαστούν ότι “they should never break the chain” και να περιλάβουν και τον Buckingham σε αυτήν. Πάντως, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, ο Buckingham απάντησε ως εξής, στη σχετική ερώτηση: «Ξέρετε, είχαμε αυτή την παράδοση στους Fleetwood Mac, να ξεπερνάμε πάντα τις δυσκολίες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Ποιος ξέρει, μπορεί να καταφέρουμε και πάλι να συμπορευτούμε όμορφα, για μια τελευταία φορά. Θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να αποχαιρετήσουμε το κοινό».
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ
9/12/23
Δημοσίευση σχολίου