Το απόλυτο live για τους οπαδούς του μελωδικού/power metal. Induction, Sonata Arctica και Stratovarius πρόσφεραν φοβερή μουσική και εξαιρετική απόδοση σε μία sold out βραδιά ενός Νοέμβρη με ψηλά ποσοστά υγρασίας για την εποχή.
Με τις πόρτες του κλαμπ να ανοίγουν στις οκτώ και τεταρτο περίπου αντί στις επτά και μισή όπως είχε ανακοινωθεί εξαρχής και με τον κόσμο απέξω να περικυκλώνει το μισό και βάλε οικοδομικό τετράγωνο, οι φόβοι για την αρχική επιφύλαξη ως προς το αν θα χωρέσει όλος αυτός ο κόσμος ευτυχώς κάμφθηκαν γρήγορα αφού μπαίνοντας στο χώρο, τρέξαμε στο επάνω διάζωμα και πιάσαμε μία άνετη σχετικά θέση. Βέβαια μέχρι να μπούμε και να "βολευτούμε" το πρώτο συγκρότημα της εκδήλωσης, οι Induction, ήταν ήδη στην σκηνή παρουσιάζοντάς μας το μελωδικό Power Metal τους, το οποίο είχε τον προφανή επηρεασμό των δύο ακόλουθων συγκροτημάτων. Η αλήθεια είναι ότι η γνώση μου σχετικά με τους Induction ήταν ελλειπής αλλά αυτό που άκουσα μου άρεσε και με ζέστανε για την συνέχεια. Επομένως μπράβο στα παιδιά!
Οι Sonata Arctica, στην πρώτη τους εμφάνιση σε ελληνικό έδαφος, βγήκαν στην σκηνή στις εννέα και είκοσι περίπου. Ο Tony "φωνάρα" Kakko και η παρέα του έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους επί σκηνής, με τον Tony να είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακός με το κοινό και με έντονη καλή διάθεση φτάνοντας στο σημείο να παροτρύνει τον κόσμο να συνεχίζει να στηρίζει τους καλλιτέχνες που αγαπά με όσα μέσα μπορεί ο ίδιος να διαθέσει αφού όλα είναι πολύτιμα και εκτιμητέα για εκείνους. Κορυφαίες στιγμές προσωπικά ήταν στα Replica, Tallulah και Fullmoon.
 |
| Πάνω οι Sonata κατω οι Starto. |
Έντεκα και πέντε η ώρα και τα δέκα χρόνια προσμονής των Φιλανδών βασιλιάδων της σχολής του Ευρωπαϊκού Power Metal έλαβαν τέλος. Timo Kotipelto, Jens Johansson, Lauri Porra, Matias Kupiainen και Rolf Pilve για μιάμιση ώρα τίμησαν το όνομά τους και την μεγάλη ιστορία τους. Η προώθηση του τελευταίου τους άλμπουμ "Survive" ήταν η αφορμή να ακούσουμε τέσσερα τραγούδια από το συγκεκριμένο άλμπουμ καθώς επίσης και μερικά ακόμη από τις πιο πρόσφατες δουλειές τους. Όταν όμως οι στιγμές έφερναν στο προσκήνιο τους παλαιότερους ύμνους όπως Eagleheart, Speed of light, Paradise, Father time, Black Diamond και Hunting High And Low τότε ένιωθες την μεγάλη διαφορά και την μαγεία που υπήρχε βαθιά στο χρόνο για το συγκρότημα. Εντύπωση έκανε η απουσία του Forever. Η αλήθεια είναι πως το ρεπερτόριό τους είναι τόσο μεγάλο από τραγούδια που θα θέλαμε να παίξουν που η μιάμιση ώρα φάνηκε να κυλάει σαν νεράκι. Ευελπιστούμε σε σύντομη επιστροφή τους στην χώρα μας και μάλιστα σε κάποιο καλοκαιρινό ίσως φεστιβάλ. Θα δείξει....
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
6/11/23
Δημοσίευση σχολίου