Ο χρόνος γυρνάει στην 5η Γυμνασίου στο Η! Αρρένων Γυμνάσιο Αθηνών. Τότε από την καθημερινή εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη στο Α! Πρόγραμμα της ΕΙΡΤ (τη μοναδική εκπομπή που έπαιζε «ξένα» τραγούδια) ακούω το «Down Down» των Status Quo. Ήταν από τις στιγμές που άλλαξαν το χαρακτήρα και τον πολιτισμό μου. Κόλλησα με τη μια. Αγόρασα το άλμπουμ On the Level κι αμέσως το έλιωσα στη βελόνα του μονοφωνικού Panasonic. Νομίζω ότι το ίδιο πολιτισμικό shock πρέπει να έπαθαν μερικά εκατομμύρια άλλοι Αλέξανδροι στην Ευρώπη, αν κρίνω από την επιτυχία του τραγουδιού (No1 UK, No7 Δυτ. Γερμανία, Νο2 Ελβετία, Νο1 Ολλανδία, Νο4 Αυστραλία), φωλιάζοντας στις νεανικές καρδίες μας. Ίσως οι μετέπειτα επιτυχίες τους να ήταν ακόμα μεγαλύτερες («Rocking All Over the World», «Rain»,»Mystery Song», «Again and Again», «Whatever You Want»κ.α.) αλλά σαν το «Down Down»…κανένα. Άσε που ήταν το πρώτο τους Νο1 στους μικρούς δίσκους στη Μ.Βρετανία! Χωρίς ποτέ να διεκδικήσουν δάφνες ποιοτικής μουσικής, οι Status Quo, έπαιζαν ένα διασκεδαστικό boogie rock, βασισμένο σε μια φόρμουλα που σπάνια άλλαζε το παραμικρό στοιχείο στη σύστασή της! Το On the Level είναι το 8ο άλμπουμ της καριέρας τους (1975, Νο1 Μ.Βρετανία, Νο 3 Ελβετία, Νο1 Ολλανδία, Νο1 Γαλλία, Νο11 Γερμανία, πουθενά στην Αμερική!), περιείχε 10 τραγούδια αλλά μόνο το «Down Down» έκανε επιτυχία. Για τους Άγγλους κριτικούς, το On the Level έβρισκε τους Status Quo στα καλύτερά τους αν και για τη φτωχή γνώμη μου, τα Piledriver (1972) και Hello! (1973) ήταν καλύτερα. Σημασία έχει ότι βάζοντας το δίσκο στο πικ απ, τα boogie «Little Lady» και «Over and Done», σφυροκοπούν το μυαλό, η μπαλάντα Blues «Most of the Time» αφήνει το σημάδι της με μόνο αχρείαστο, την 5λεπτη διασκευή του «Bye Bye Johnny» του Chuck Berry. To στέμμα του καλύτερου τραγουδιού παίρνει χωρίς καμία δυσκολία το «Down Down» με το δυναμικό riff του και την ευχάριστη διάθεση που σκορπά, κάνοντάς σε να κάνεις headbanigng. Ακόμα κι άμα είσαι καραφλός!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
17/11/23
O ΚΩΣΤΑΣ Elton ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ON THE LEVEL
Ένα από τα πλέον δημοφιλή, μακροβιότερα και πετυχημένα Βρετανικά συγκροτήματα των ‘70ς, οι Status Quo, με φανατικούς οπαδούς, αλλά και πολλούς επικριτές για τον «μονότονο» ήχο τους, (που είναι και το στοιχείο που τους διαφοροποιεί κατά τον γράφοντα), το 1975 βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους!! Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει 7 άλμπουμς και το Νο 1 σινγκλ “Down Down” στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, φτάνουν και στην κορυφή των Βρετανικών άλμπουμς με το 8ο άλμπουμ, “On The Level”. Tο μαγικό τρίο των Rossi – Parfitt – Lancaster με την σύμπραξη του ντράμμερ Coghlan παρουσιάζουν ένα άλμπουμ ώριμο με καλοπαιγμένο rock ‘n’ roll που ικανοποιεί στο μέγιστο τους θαυμαστές τους. Φυσικά ξεχωρίζουν τα τραγούδια “Down Down”, “Little Lady” αλλά και η διασκευή τους στο “Bye Bye Johnny” του Chuck Berry. Μεγάλο ατού και η σκηνική τους παρουσία, γεγονός που είχα την τύχη να το διαπιστώσω το 1990, που κατάφερα να τους δω live.
Δημοσίευση σχολίου