AEROSMITH: CLASSIC LIVE I KAI II

 

To Rock in a Hard Place(1982) ήταν το τελευταίο studio άλμπουμ των Aerosmith, που ήδη είχαν πάρει την κατηφόρα. Τα ναρκωτικά και το αλκοόλ είχαν οδηγήσει το συγκρότημα σε έναν άνευ προηγουμένου κατήφορο, που οδηγούσε στη διάλυση, με τον κιθαρίστα Brad Whitford να αποχωρεί για να σχηματίσει τους βραχύβιους Whitford/St. Holmes, ενώ ήδη ο Joe Perry αποτελούσε παρελθόν. Μπροστά στην επερχόμενη διάλυση, οι Perry και Whitford επανέρχονται και πραγματοποιούν την Back in the Saddle tour και δέχονται πρόταση από την Geffen όπου και υπογράφουν. Η CBS, που είχε την έως τότε δισκογραφία τους, σκαλίζει τις ταινίες που υπάρχουν στα ράφια των studio και βρίσκει μια σειρά συναυλιών τους από διάσπαρτες χρονολογίες (1977-1983), άρα και με τους Jimmy Crespro που ήταν μέλος του από το 1979 έως και το 1984 και τον Rick Dufay (1982-1984). Δυστυχώς στα credits του δίσκου δεν αναγράφονται ποιοι παίζουν σε κάθε κομμάτι, αλλά σε γενικές γραμμές τόσο το παίξιμο όσο και η ποιότητα ηχογράφησης είναι άριστη.
Ακόμα ένα «δυστυχώς» έρχεται να προστεθεί στο παραπάνω, αφού ο συνολικός χρόνος του άλμπουμ δεν ξεπερνά τα 37 λεπτά, σε σύνολο 9 τραγουδιών. Κυττάζοντας προσεκτικά τα credits, θα διαβάσετε το όνομά του μελλοντικού ιδρυτή των Trans-Siberian Orchestra Paul O'Neill δίπλα με αυτό του ξαδέλφου του Jon Bon Jovi, Tony Bongiovi, που έκαναν την παραγωγή. Μένοντας στον τίτλο Classics Live (1986, Νο 84 Αμερική) δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι τα "Three Mile Smile / Reefer Head Woman"και"Lord of the Thighs", δεν είναι κλασικά ενώ το "Major Barbra" είναι ηχογραφημένο στο studio και σίγουρα κι αυτό δεν κλασικό. Πάντως οι συλλέκτες των Aerosmith μάλλον πρέπει να έμειναν ικανοποιημένοι από την κυκλοφορία, που για το πλατύ κοινό ήταν περιττή. Highlights τα "Train Kept A-Rollin'", “Dream On”, «Mama Kin” ενώ έχουμε ακούσει καλύτερες ηχογραφήσεις των “Dream On” και “Sweet Emotion”. Πάντως, αν εξαιρέσουμε τη χαμηλή επιτυχία του στο chart, οι συνολικές πωλήσεις του ξεπέρασαν το 1.000.000!!!
Κι επειδή δεν έφθανε ένα Classics Live, ψάχνοντας βρήκαν υλικό(τραγούδια) για ένα δεύτερο live άλμπουμ, το Classic Live II(1987) όπου τα 6 από τα 8 τραγούδια του άλμπουμ  ηχογραφήθηκαν την Πρωτοχρονιά του 1984 στο Orpheum Theatre της Βοστόνης, με την αρχική και ιστορική σύνθεση, το "Draw the Line" ηχογραφήθηκε στο περίφημο California Jam Festival στο Ontario Speedway του Καναδά στις 18 Μαρτίου 1978 και το "Let the Music Do the Talking" στο Worcester Centrum στις 12 Μαρτίου 1986. Αυτά για όσους ψάχνουν τη λεπτομέρεια. Εδώ πραγματικά  έχουμε Classics (“Last Child”, "Back in the Saddle", "Walk This Way", “Toys in the Attic”, "Same Old Song and Dance",   "Let the Music Do the Talking") με τις συνολικές πωλήσεις του να ξεπερνούν το 500.000 αντίτυπα αλλά να μην μπαίνει στο chart.
Σε σύγκριση, των 2 Classics Live, το δεύτερο (το κόκκινο) είναι πολύ καλό και συνιστάται, σε σχέση με το πρώτο που αφορά αποκλειστικά fans τους. Κι εδώ έχουμε πολύ καλό παίξιμο, ακόμα καλύτερη παραγωγή,  έναν Tyler σε φόρμα και πολλά καλά κομμάτια (Toys in the Attic, Last Child, Movin’ Out, Back in the Saddle, Walk this way, Draw the Line, Same old song and dance και Let the Music Talkin’). Ειδικά το τελευταίο τραγούδι, είναι μια δική του σύνθεση που πρωτοπαρουσιάστηκε στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Let the Music Do the Talking (1980) και επαναηχογραφήθηκε από τους Aerosmith το 1985 στο άλμπουμ τους Done with Mirrors.

TRIVIA
To 1998, η CBS κυκλοφόρησε το cd Aerosmith Classics Live Complete με 16 τραγούδια.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

28/10/23

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος