Έχει περάσει καιρός από τότε που έκανα μία από τις την καθιερωμένες "ψαχτικές" μου σε κεντρικό metal δισκάδικο της Αθήνας. Εκείνη την ημέρα η τύχη με έφερε να συναντηθώ με τον καλό μου φίλο και μέντορα Δημήτρη Σειρηνάκη. Απορροφημένος στην μελέτη των τίτλων από τα Cd's η φωνή του καλού μου φίλου έσβησε όλα τα ερωτηματικά που είχα στο κεφάλι μου εκείνη την στιγμή. "Αυτό να πάρεις", μου είπε και τον άκουσα. Όταν έφθασα σπίτι μου και ολοκλήρωσα την ακρόαση του άλμπουμ η δικαίωση ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα που το πρόδιδε το χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Πάλι είχε πέσει μέσα, ο μπαγάσας....
Ποιός όμως ήταν ο δίσκος που μου πρότεινε το φιλαράκι μου;
Πριν αποκαλύψουμε τον τίτλο ας σταθούμε στο εξώφυλλο αφού αυτός ήταν εξάλλου και ο λόγος που κόλλησα μαζί του. Λευκή Fender Stratocaster που σε παραπέμπει καρφί στον Θεό Ritchie, ακουμπισμένη δίπλα σε Marshall ενισχυτή με ένα σκούρο καφέ φόντο στο πίσω μέρος που σου δημιουργεί μία ρετρό αίσθηση. Η πρώτη εντύπωση της εικόνας ρυμουλκεί συνάμα και την σκέψη ότι και η μουσική θα έχει να κάνει με τον κλασσικό ροκ ήχο έτσι όπως τον μάθαμε από τα συγκροτήματα που θήτευσε ο Ritchie αλλά και από αυτά που γέννησε η μεγάλη αίρεση του Μοβ. Ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα για το συγκρότημα των Voodoo Circle με τον δίσκο Broken heart syndrome(2011) και για όσους βιαστούν να μιλήσουν για "αντιγραφή" θα πω ότι δεν ανακαλύπτουν σαφώς τον τροχό, απλά του προσθέτουν λίγο αέρα με την φρεσκάδα του ήχου τους και με το ωραίο ακουστικό κολάζ των αγαπημένων μας καλλιτεχνών. Πάμε να δούμε όμως ποιοι είναι οι Voodoo Circle. Το γερμανικό συγκρότημα των Voodoo Circle ή Alex Beyrodt's Voodoo Circle είναι το προσωπικό όχημα του κιθαρίστα Alex Beyrodt, με μεγάλη θητεία σε πολλά projects της Γερμανικής Heavy Metal σκηνής όπως Silent Force, Primal Fear, Sinner κτλ ο οποίος το 2008 είχε την ανάγκη να προσεγγίσει και να γράψει μουσική με γνώμονα τα συγκροτήματα που τον ενέπνευσαν όλα αυτά τα χρόνια και φυσικά μιλάμε για τους Deep Purple, τους Rainbow, του Whitesnake, τους Rising Force του Yngwie Malmsteen και άλλους. Στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή συντάχθηκε ο μπασίστας και "πολυεργαλείο" Mat Sinner και ο τραγουδιστής των Pink Cream 69, David Readman. Η θέση όσο αφορά τους τομείς των πλήκτρων και των τυμπάνων είχε πολλές μεταβολές, την συγκεκριμένη χρονιά του 2011 ήταν καλυμμένες από τους Jimmy Kresic και Markus Kullmann αντίστοιχα. Η σύσταση με το μουσικόφιλο κοινό έγινε το 2008 με τον ομώνυμο δίσκο να αποτελεί εξύμνηση του ονόματος του Σουηδού βιρτουόζου Yngwie J. Malmsteen. Το 2011 ήταν η χρονιά του Broken heart syndrome με το άλμπουμ να πατάει περισσότερο στην κλασσική εποχή που έδρασε ο Άνθρωπος Με Τα Μαύρα.
Έχοντας την σκέψη στην Αμερικανική εκδοχή των Whitesnake του David Coverdale, το τραγούδι "No Solution Blues" ξεκινά το ταξίδι στις γλυκιές αναμνήσεις. Τα 'baby - baby' δίνουν και παίρνουν ενώ το σόλο αν και θέλει να θυμίσει τον John Sykes νομίζω ότι στο τέλος γέρνει περισσότερο προς τον Doug Aldrich.
Η πυρακτωμένη Les Paul θα παραχωρήσει την θέση της στην λευκή Stratocaster μιας και που ο Alex Beyrodt θα θελήσει να τιμήσει Το Ίνδαλμα Ritchie Blackmore με το τραγούδι King Of Your Dreams. Η αύρα του δίσκου "Stranger in us all" και συγκεκριμένα του τραγουδιού Hunting Humans (Insatiable) έρχεται πολύ όμορφα στα αυτιά μας μέσα από μία καλοδουλεμένη, πιασάρικη σύνθεση.
Το Devil's Daughter μας μεταφέρει στο 1975 όταν οι Τιτανοτεράστιοι θα κυκλοφορούσαν την δισκάρα Come Taste The Band χωρίς όμως τον Ritchie στην σύνθεσή τους. Μέσα σε αυτό το άλμπουμ η κομματάρα που ξεχώριζε ήταν το You Keep On Moving! Τα λαγωνικά των Voodoo Circle το έπιασαν το νόημα και προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την αγάπη μας για αυτό το έπος, θεωρώ με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσαν.
Το This Could Be Paradise έχει όλα τα στοιχεία που προϋποθέτει ένα χιτάκι. Είναι μικρό σε διάρκεια (3:33 λεπτά), ευκολομνημόνευτο και άμεσο. Είναι ένα τραγούδι που θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποια δουλειά των Pink Cream 69 της David Readman εποχής, η διαφοροποίηση βρίσκεται στο γεγονός ότι στηρίζεται σε ριφολογία στο Ariel των Rainbow του 1996.
Περιπετειώδες το τραγούδι Broken Heart Syndrome που κάνει την σύνδεση με το Facing The Animal του Yngwie Malmsteen ενώ το απολαυστικό σόλο χαρίζει χαμόγελα colgate σε όλους τους θαυμαστές του Ritchie Blackmore.
Η ταυτότητα των Voodoo Circle χωρίς οφθαλμοφανής επιρροή από παρελθόντα χρόνο αποκαλύπτεται στο When Destiny Calls. Γνήσιο, αυθεντικό hard rock παλαιάς κοπής με σύγχρονη παραγωγή, με τραγουδιστή - φωνάρα που έχει blues χροιά, με νοσταλγικό Hammond και με κιθαρίστα που αξίζει τον τίτλο του guitar hero. Απλά πράγματα που δεν είναι για όλους.
Η γοητεία των blues αρετών του David Readman εκδηλώνονται στο μέγιστο στο Blind Man. Βούτυρο για το ψωμί του, θα πει κάποιος αφού ο τίτλος και μόνο επιτάσσει μία περσόνα σαν αυτή του Coverdale που όπως έχουμε ήδη καταλάβει διαθέτει ο εν λόγω μουσικός. Σχετικά με το τραγούδι, η ονομασία του προδίδει τα πάντα. Ένας συνδυασμός του Blind Man των Whitesnake, του When A Blind Man Cries των Deep Purple και του Catch The Rainbow των Rainbow είναι αρκετός για να σας κατατοπίσει σχετικά με αυτό που περιμένετε να ακούσετε.
Το funk στοιχείο ήταν ο λόγος που έδιωξε τον Ritchie Blackmore από τους Deep Purple την δεκαετία του εβδομήντα. Τραγούδια σαν το Gettin' Tighter προέκυψαν όταν ο Glenn Hughes απασφάλισε το ταλέντο και την αγάπη του για την funky πλευρά της σκληρής μουσικής. Το Heal My Pain εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία τραγουδιών η οποία εξασθένισε το μαύρο χρώμα από το μοβ σύνολο.
Το επικό The Heavens Are Burning είναι η ένωση του Tarot Woman με το Kill The King με τον χαρακτηριστικό διάλογο στην μέση του τραγουδιού μεταξύ πλήκτρων και κιθάρας και με νεοκλασσικό σόλο που τσακίζει.
Η σταθερότητα στο seventies hard rock συνεχίζεται με το Don't Take My Heart και αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι το ποσό κοντά στον τόνο της κιθάρας του Ritchie Blackmore είναι η κιθάρα του Alex Beyrodt. Οι τόνοι θα καταλαγιάσουν με την μπαλάντα I'm In Heaven και για όποιον σκεφτεί ακούγοντάς την το Stone Cold των Rainbow θα έχει πέσει μέσα!
Το τέλος ανήκει στο Rising Force των Voodoo Circle, στο τραγούδι Wings Of Fury. Φασαριόζικο, γρήγορο και πληθωρικό όπως ακριβώς θα το ήθελε ο Yngwie Malmsteen για να απλωθεί πάνω στην ταστιέρα του. Ο Alex Beyrodt με πιο δωρικό τρόπο θα περάσει το μήνυμα ότι η ταχύτητα είναι φίλος του!
Ωραίο πράγμα το να κάνεις κάτι με αγάπη. Το καταλαβαίνει ο τρίτος που είναι στην απέξω. Μπορεί να μην πρωτοτυπείς, μπορεί ακόμα να αντιγράφεις. Στην υπόθεση των Voodoo Circle οι μουσικοί θέλουν πρωτίστως να γουστάρουν οι ίδιοι, να κάνουν το κέφι τους και γιατί όχι, να δούνε αν αντέχουν το σκληρό κρασ τεστ με τα ινδάλματα του παρελθόντος. Κρίνοντας από το "Broken Heart Syndrome" τα πράγματα δείχνουν πως πάνε καλά.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
13/9/23
Δημοσίευση σχολίου