Η κυκλοφορία του τέταρτoυ άλμπουμ των Socrates Drank the Conium, Phos (1975) ήταν καθοριστική για την πορεία αλλά και εξέλιξη του σπουδαίου ελληνικού hard rock συγκροτήματος. Έχοντας έως τότε 3 καλά άλμπουμ, είχαν φτιάξει το όνομά τους στην ελληνική νεολαία που τους ακολουθούσε σε όποιο από τα λίγα clubs της Αθήνας έπαιζαν. Με την κυκλοφορία του On the Wings (1973) είχαν καταφέρει χωρίς να το ξέρουν ούτε αυτοί αλλά κι ούτε η εταιρεία τους η Polygram, να παιχτούν από ένα rock σταθμό στην Αμερική που είχε «ανακαλύψει» το δίσκο και έπαιζε το “Who is to Blame”! Στην σημερινή παρουσίαση του δίσκου, συμμετέχει ο ιστορικός ντράμερ του συγκροτήματος Γιώργος Τρανταλίδης που είχε παίξει στο δίσκο. »Το Phos το γράψαμε μέσα σε 4 ημέρες στο Orange studio του Λονδίνου, μαζί με τα remix. Φαντάσου τι θα φτιάχναμε αν είχαμε περισσότερες ώρες. Δύο τραγούδια, τα γράψαμε στο studio, τα “Every dream comes to an end” και “A day in Heaven”. Ήταν ένα μικρό studio και θυμάμαι τον Βαγγέλη να παίζει σε ένα όρθιο πιάνο, (σ.σ. εννοεί πρόβας). Ο Βαγγέλης ήλθε σε επαφή με εμάς, μόλις βγάλαμε το On the Wings. Κάποιος από την Polygram του έδωσε το δίσκο, τον άκουσε, ενδιαφέρθηκε και ζήτησε να συνεργαστούμε κάνοντας μας παραγωγή και παίζοντας πλήκτρα όπου χρειαζόταν». Η αλήθεια είναι ότι η παραγωγή αλλά και οι επεμβάσεις του Βαγγέλη, άλλαξαν τον ήχο τους, δίνοντας τους εντελώς διαφορετική μορφή. Εξ’ άλλου γι αυτό συνεργάστηκε μαζί τους, για να προσθέσει στοιχεία από τη δική του ταυτότητα, ποιότητα και γνώση. Σαν παραγωγός αλλά και ειδικά για αυτόν τον δίσκο σαν τέταρτο μέλος τους, παίζοντας πλήκτρα, έδωσε στο συγκρότημα μια εντελώς διαφορετική μορφή. Εκείνη την εποχή, η δισκογραφία του Βαγγέλη, περιείχε τα άλμπουμ Fais que ton rêve soit plus long que la nuit (1972),
Earth (1973), το εξαιρετικό Heaven and Hell (1975) και Albedo 0.39 (1976) αλλά και κάποια soundtracks.
Ο κλασικός hard rock ήχος τους των 3 πρώτων άλμπουμ τους ανήκει στο παρελθόν, αν και προσωπικά αν με ρώταγες «ποιο άλμπουμ θεωρώ σαν αντιπροσωπευτικό τους» θα απαντούσα χωρίς δισταγμό το πρώτο το ομώνυμο αλλά και το δεύτερο, Taste the Conium. Βέβαια η συνεργασία τους με τον Βαγγέλη, τους επέτρεψε να κάνουν ένα ποιοτικό άλμπουμ, που αν δεν είχαν συνεργαστεί μαζί του δεν θα γινόταν με κανένα τρόπο, με τα πλήκτρα του να ντύνουν τα τραγούδια τους. «Τα μαγικά χέρια του Βαγγέλη» λέει σε αποστροφή της συνέντευξής του ο Γιώργος Τρανταλίδης, κι έχει απόλυτο, αφού η μαγεία του περνάει σε όλα τα κομμάτια, αρχής γενομένης από το θρυλικό all time anthem το “Starvation” που ήταν η αιχμή του δόρατος του δίσκου, που ακούγεται μεταμορφωμένο με τη χρήση συνθεσάιζερ από τον Βαγγέλη αλλά κι από την hard edged κιθάρα του Σπάθα, που τώρα έχει περισσότερη μελωδία. "Ο Σπάθας ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε εκείνες τις κλίμακες με το παίξιμο του κλαρίνου σε απόλυτη αρμονία με το rock". Το (σ.σ. επιτρέψτε μου την έκφραση) cosmic blues “Queen of the Universe” είναι ένα κομμάτι με πλούσια fusion στοιχεία, που το συγκρότημα δεν θα το συμπεριελάμβανε σε κανένα δίσκο του, αν δεν είχε βάλει τα μαγικά χέρια του ο Βαγγέλης, όπως και το instrumental "Every Dream Comes To An End" που ακούγεται σαν να έχει βγει από κάποιο δίσκο του Βαγγέλη. Το “Bride”, που κλείνει την Α! πλευρά, ανήκει στην κατηγορία των συνθέσεων των Σπάθα/Τουρκογιώργη που έχουν έντονο το στοιχείο της δημοτικής μουσικής. Το ίδιο συμβαίνει και το θρυλικό πλέον “Mountains”, που το αριστοτεχνικό παίξιμο του Σπάθα (σύνθεση Σπάθα/Τουρκογιώργη/Τρανταλίδη) αλλά και η χρήση περκάσιονς, σε συνδυασμό με το έντονο ηπειρώτικο δημοτικό στοιχείο, του έδωσαν μια άλλη διάσταση, περνώντας το στην αιωνιότητα. Τελευταίο άφησα το "A Day in Heaven” που μπορεί να βρίσκεται στη σκιά των “Starvation” και “Mountains”, αλλά με διαφορά, είναι το αγαπημένο μου και περιμένει να το ανακαλύψετε.
"H φωτογραφία του εξώφυλλου είναι από την Trip και η κιθάρα που κρατάει ο Γιάννης, ανήκει στον Λάκη Κόκκινο», προσθέτει ο Γ. Τρανταλίδης.
 |
| Το αμερικάνικο εξώφυλλο |
To Phos κυκλοφόρησε στην Αμερικάνικη αγορά, με διαφορετικό εξώφυλλο, αλλά εκείνη την εποχή, η ελληνική δισκογραφική αγορά ήταν σε εμβρυακή κατάσταση, με σοβαρή αδυναμία προώθησης αγγλόφωνων καλλιτεχνών στις ξένες αγορές. Έτσι το Phos δεν μπόρεσε να έχει στηρίγματα (διαφήμιση, παρουσία του συγκροτήματος) για να κάνει αισθητή την παρουσία του. Ένας πολύ καλός δίσκος, σε λάθος εποχή.
TRIVIA
H πρώτη έκδοση του δίσκου σε cd έγινε το 1993 για να ακολουθήσει η κυκλοφορία του… στην Ν.Κορέα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
8/9/23
Ο ΚΩΣΤΑ “Elton” ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ PHOS
T ο κορυφαίο σε πωλήσεις άλμπουμ του Ελληνικού ροκ για την δεκαετία του ’70, κυκλοφόρησε το 1976 και ήταν το τέταρτο στην δισκογραφία του συγκροτήματος, κι ένα από τα άλμπουμς που έκτισαν τον μύθο της ροκ σκηνής για την χώρα μας. ‘Εχοντας αφήσει πίσω τις ηλεκτρικές heavy blues στιγμές, στον δίσκο κυριαρχούν τα πλήκτρα του Βαγγέλη Παπαθανασίου δίνοντας ένα prog χρώμα και κάνοντας τη μπάντα να πλησιάζει μουσικά τα progressive ροκ μεγαθήρια που κυριαρχούσαν τότε στη παγκόσμια ροκ σκηνή. Αυτό το progressive ύφος μαζί με τις εκτελέσεις κομματιών όπως το “Starvation”, το “Mountains” και όλων των υπολοίπων, η υπέροχη παραγωγή του Βαγγέλη αλλά και η άρτια συνεργασία των Τουρκογιώργη, Σπάθα, Τρανταλίδη δημιουργούν ένα άλμπουμ κλασσικό και αναπόσπαστο μέρος μιας ροκ δισκοθήκης.
Δημοσίευση σχολίου