Σε μια παλαιότερη συνέντευξή του
Ritchie Blackmore στο περιοδικό Guitar World(1991), είχε αναφερθεί στις επιρροές των Deep Purple, βάζοντας στην πρώτη γραμμή τους Αμερικάνους Vanilla Fudge. Το αμερικάνικο συγκρότημα είχε κυκλοφορήσει τον Αύγουστο του 1967, το πρώτο και καλύτερο δίσκο της δισκογραφίας τους, με αιχμή του δόρατος τη διασκευή του «You Keep Me Hangin» των Supremes, μεταμορφώνοντας το από ένα soul τραγούδι, σ ένα βαρύ hard rock κομμάτι. Μάλιστα στην ίδια συνέντευξη, τους χαρακτήρισε τους «ήρωές» τους, θέλοντας το νέο του συγκρότημα να έχουν τον ίδιο ήχο. Ακούγοντας τον πρώτο δίσκο των Τιτανοτεράστιων, με τίτλο
Shades of Deep Purple ακούμε ένα ήχο που δεν είχε καμία σχέση με ότι θα ακολουθούσε, έστω κι αν έπαιζαν καλά κι ο τραγουδιστής Rod Evans ήταν χαρισματικός. Το
Shades of Deep Purple είχε 4 διασκευές και μια από αυτές ήταν το “Hush” που έως σήμερα, παραμένει κλασικό. Όμως τόσο αυτό όσο και τα επόμενα 2 άλμπουμ τους (
The Book of Taliesyn 1968 και Deep Purple 1969) δεν είχαν προσωπικό ήχο. Αυτόν τον ήχο, απέκτησαν ακούγοντας το πρώτο άλμπουμ των Vanilla Fudge, κάνοντας τον ακόμα πιο πλούσιο με κάθε (!) τραγούδι να έχει σόλο κιθάρα και πλήκτρα, κάτι μοναδικό για την εποχή. Η αλήθεια είναι ότι η διασκευή των η Vanilla Fudge στο«You Keep Me Hangin» ήταν εφευρετική, για αυτό εξ’ ΄άλλου παραμένει έως σήμερα ξεχωριστή. «Μας άρεσααν οι Vanilla Fudge – ήταν οι ήρωές μας. Παίζανε στο Speakeasy του Λονδίνου και όλοι οι χίπις πήγαιναν εκεί. Ο Clapton, οι Beatles, όλοι πήγαν εκεί. Σύμφωνα με το μύθο, το talk of the town εκείνη την περίοδο ήταν ο Jimi Hendrix, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια, ήταν Vanilla Fudge». Και συνεχίζει: «Έπαιζαν οκτάλεπτα τραγούδια κι όλοι αναρωτιόμαστε τι στο διάολο συμβαίνει εδώ;» Πώς και δεν είναι τρία λεπτά; Ο Timmy Bogert, ο μπασίστας τους, ήταν καταπληκτικός. Όλοι τους ήταν μπροστά από την εποχή τους.
Έτσι, αρχικά, θέλαμε να γίνουμε κλώνος Vanilla Fudge(σ.σ χρησιμοποιεί τη λέξη clone). Αλλά ο τραγουδιστής μας, ο Ian, ήθελε να γίνει ο Edgar Winter. Έλεγε «Θέλω να ουρλιάξω, όπως ο αυτός. Έτσι ήμασταν ένα μείγμα Vanilla Fudge με Edgar Winter!» Ωστόσο, όταν τελείωσε το κίνημα των hippies και το Καλοκαίρι της Αγάπης, οι Deep Purple ήξεραν ότι έπρεπε να χαράξουν διαφορετική πορεία. Ο ντράμερ Ian Paice είπε στο στο Metal Evolution: «Αυτό που προσπαθήσαμε να είμαστε στο πρώτο άλμπουμ ήταν να είναι μια αγγλική έκδοση των Vanilla Fudge. Πάρτε κανονικά τραγούδια και διασκευάστε τα, ανοίγοντας τα σε χρόνο. Την ίδια εποχή, συνειδητοποιήσαμε ότι πιο σημαντικό ήταν να είμαστε ο εαυτός μας κι όχι οι Vanilla Fudge No2”.
Α.Ρ.
25/9/23
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
.jpg)
Δημοσίευση σχολίου