Παρά τα όσα έχουν ισχυριστεί, κατά καιρούς, κάποιοι επικριτές τους, οι Paul McCartney and Wings ήταν ένα πολύ σπουδαίο συγκρότημα. Στα δέκα χρόνια ζωής τους, μεταξύ 1971 και 1981, οι Wings κυκλοφόρησαν επτά άλμπουμ και δημιούργησαν κάποιες κλασικές επιτυχίες, από το μουσικό θέμα του ‘Live and Let Die’ του James Bond μέχρι το επικό ‘Band on the Run’. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με πολλά σημαντικά μουσικά σχήματα, οι Wings είχαν ημερομηνία λήξης και, όπως ήταν φυσικό, μετά από δέκα χρόνια, τελείωσαν. Υπήρξαν, πάντως, πολλοί παράγοντες που προκάλεσαν αυτό το τέλος. Η αρχή του τελευταίου κεφαλαίου των Wings ήρθε στις 16 Ιανουαρίου 1980, όταν η οικογένεια McCartney έφτασε στην Ιαπωνία, για μια προγραμματισμένη περιοδεία 11 ημερών στη χώρα. Δυστυχώς όμως, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα σχεδίαζαν: Ο πρώην Beatle συνελήφθη αμέσως στο αεροδρόμιο του Τόκιο, επειδή είχε κρυμμένα στις αποσκευές του 219 γραμμάρια μαριχουάνας. Όπως ήταναναμενόμενο, αυτό το σοβαρό περιστατικό έβαλε την περιοδεία σε αναμονή. Καιόχι μόνο αυτό! Οι Wings υπέστησαν σοβαρές εμπορικές συνέπειες στην Ιαπωνία εξαιτίας αυτού, με τη μουσική τους να απαγορεύεται σε όλο το ραδιόφωνο και την τηλεόραση της χώρας. Είχε επίσης έναν τρομερό αντίκτυπο στους διοργανωτές, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι είχαν ήδη πουλήσει 100.000 εισιτήρια, που σήμαινε ζημία 100 εκατομμυρίων γιεν – περίπου 635.000 ευρώ σήμερα – καθώς δεν είχαν άλλη επιλογή από το να ακυρώσουν ολόκληρη την περιοδεία, ύστερα από την κράτηση του McCartney. Ως επακόλουθο, τα μέλη του συγκροτήματος, Denny Laine, Laurence Juber και Steve Holley επέστρεψαν στην Αγγλία στις 21 Ιανουαρίου. Το μόνο μέλος που έμεινε στην Ιαπωνία ήταν η σύζυγος του McCartney, Linda. Τελικά,
ο πρώην Beatle πέρασε δέκα ημέρες στη φυλακή προτού αποφυλακιστεί χωρίς kατηγορίες στις 25 Ιανουαρίου και απελαθεί. Αμέσως μετά την επιστροφή του στην Αγγλία, ο McCartney κυκλοφόρησε το δεύτερο σόλο άλμπουμ του, το McCartney II, ένα τρελά πειραματικό άλμπουμ που θα γινόταν καλτ. Αυτή η κίνηση ήταν ένα σημάδι των εξελίξεων από μέρους του McCartney, καθώς είχε αρχίσει να βαριέται τους Wings. Ωστόσο, δεν ήταν μόνο ο Paul που παρέκλινε από την πορεία των Wings:
Ο Denny Laine κυκλοφόρησε το άλμπουμ Japanese Tears τον Δεκέμβριο του 1980 και σχημάτισε τους Denny Laine Band, ένα βραχύβιο σχήμα με τον Steve Holley. Γεγονός είναι ότι, από την αρχή του 1980, ο McCartney είχε αρχίσει να κουράζεται με τους Wings, καθώς η προσωπική του ζωή είχε πάρει διαφορετικό δρόμο. Τα τρία παιδιά του με τη Λίντα είχαν φτάσει σε σχολική ηλικία, οπότε το ζευγάρι αποφάσισε να μετακομίσει από το Λονδίνο στην ύπαιθρο του Ανατολικού Σάσεξ, για να δώσουν στη Μαίρη, τη Στέλλα και τον Τζέιμς μια όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή. Καθώς η οικογένειά του άρχισε να έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα, ο McCartney φαινόταν όλο και πιο δυσαρεστημένος με τις εμφανίσεις του γκρουπ στην περιοδεία τους στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1979. Κατέληξε, κατόπιν αυτού, στο συμπέρασμα, ότι η τελευταία παρτίδα τραγουδιών του δεν ταίριαζε καλά στο συγκρότημα. Έτσι, φυσιολογικά, τα τραγούδια αυτά αποτέλεσαν τελικά το τρίτο σόλο άλμπουμ του McCartney, το Tug of War(1982), το οποίο ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια του 1981.
Και επειδή, όπως είπαμε, ο McCartney αμφέβαλλε για την καταλληλόλητα των Wings γι’ αυτά τα κομμάτια, αυτός και ο παραγωγός του άλμπουμ George Martin επέλεξαν να μην χρησιμοποιήσουν το συγκρότημα για την ηχογράφηση. Αντίθετα, κατέφυγαν σε session μουσικούς, αλλά και σε κάποιουςδιάσημους καλεσμένους, όπως τον Stevie Wonder, τον Carl Perkins και τον Ringo Starr. Τον Νοέμβριο του 1980, οι Laurence Juber και Steve Holley ενημερώθηκαν ότι δεν χρειάζονταν για το νέο δίσκο και ότι δεν είχαν προγραμματιστεί μελλοντικές δραστηριότητες των Wings. Σε μια κατοπινή συνέντευξή του, ο Juber είπε ότι τότε κατάλαβε ότι το τέλος ήταν αναπόδραστο, οπότε και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, σε
αναζήτηση νέων προοπτικών.Όσο για τον Denny Laine, τον πρώην κιθαρίστα των Moody Blues και ιδρυτικό μέλος των Wings, παρέμεινε για τις ηχογραφήσεις του Tug of War, όμως η σχέση του με
τον McCartney είχε πάρει από καιρό την κατιούσα. Είχαν δημιουργηθεί έντονα σημεία τριβής, κυρίως επειδή ο Laine θεωρούσε ότι η συνεισφορά του στους Wings είχε υποτιμηθεί, τόσο ηθικά όσο και οικονομικά. Ήταν ιδιαίτερα στενοχωρημένος με το γεγονός ότι για την επιτυχία του 1977 «Mull of Kintyre», την οποία έγραψε μαζί με τον Paul McCartney, είχε υπογράψει συμβόλαιο για εφάπαξ αμοιβή, οπότε όταν το τραγούδι θριάμβευσε ως το νούμερο ένα του 1977 και ένα από τα σινγκλ με
τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν πήρε το μερίδιό του από τα δικαιώματα. Ο Laine ήταν επίσης θυμωμένος με τη σύλληψη του McCartney στην Ιαπωνία, που σήμαινε απώλεια εισοδήματος και διακύβευσε τα μελλοντικά σχέδια περιοδείας, δηλαδή περαιτέρω απώλειες. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ο γάμος του Laine είχε γίνει προβληματικός, με τη γυναίκα του και τους McCartney να μην τα πηγαίνουν καλά, κάτι που προκαλούσε πρόσθετες
συγκρούσεις μέσα στους Wings. Έτσι, όταν πια τον Απρίλιο του 1981, είχαν συσσωρευτεί αρκετές στενοχώριες, ο Laine αποφάσισε ότι είχε φτάσει στο «αμήν» και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το γκρουπ. Ως λόγο επικαλέστηκε την έλλειψη σχεδίου για νέες περιοδείες, αλλά όπως είναι προφανές, ήταν άλλοι οι λόγοι για την απόφασή του. Ανεξάρτητα από αυτό, η αποχώρησή του αποδείχθηκε το τελευταίο καρφί στο «φέρετρο» των Wings, παρά το γεγονός ότι ένας
εκπρόσωπος του McCartney υποστήριξε τότε ότι το γκρουπ ήταν ακόμα ενεργό. Κανείς δεν επείσθη όμως. Και πράγματι, μετά την κυκλοφορία του Tug of War τον επόμενο χρόνο, ο McCartney ανακοίνωσε την οριστική διάλυση των Wings.
11/8/23
Δημοσίευση σχολίου