Ήταν τέλη Αυγούστου του 1966 όταν οι Doors, (Jim Morrison, Ray Manzarek, Robbie Krieger και John Desmond) έμπαιναν στο Sunset Sound studio του Hollywood για να ξεκινήσουν τις ηχογραφήσεις του πρώτου ομότιτλους άλμπουμ τους. Κι όταν δεν σε ξέρουν κανείς δεν περιμένει τίποτε. Ούτε η δισκογραφική εταιρεία που ψύχραιμα πόνταρε σε ένα άγνωστο συγκρότημα, ούτε κι ο κόσμος. Πόσο μάλλον το συγκρότημα, που δεν ήξερε τι εξέλιξη θα είχε …..
ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ
Ήταν Μάϊος του 1966 όταν ο 35χρονος ιδιοκτήτης της Elektra Records, Jac Holzman είχε πετάξει από τη Νέα Υόρκη για να πάει στο Χόλιγουντ, στο Whisky A Go Go, να δει κι ακούσει ένα συγκρότημα που του είχαν πει ότι άξιζε τον κόπο να κάνει αυτό το ταξίδι. Οι Doors ήταν επάνω στη σκηνή με κεντρικό πρόσωπο ένα νεαρό (22 ετών) τραγουδιστή που συγκέντρωνε την προσοχή όλων των κοριτσιών που τον ήθελαν στο κρεβάτι τους. Ο Holzman, πρόσφατα είχε υπογράψει ένα ελπιδοφόρο συγκρότημα, τους Love και είχε κάνει συνπαραγωγή στον πρώτο πολύ καλό άλμπουμ τους. Το ψυχεδελικο κίνημα μόλις είχε αρχίσει να συστήνεται στην αμερικάνικη νεολαία και το ενδιαφέρον του και για άλλα συγκροτήματα ήταν έντονο. Οι πληροφορίες του έλεγαν ότι οι Doors ήταν καλή περίπτωση και το κουραστικό ταξίδιι από την μια πλευρά στην άλλη της Αμερικής, ίσως να άξιζε!
Ο Holzman, ωστόσο, δεν εντυπωσιάζεται από την εμφάνισή τους, φύγει στη μέση της συναυλίας τους(!) για να δηλώσει μερικά χρόνια αργότερα «ο Morrison δεν έκανε καμία απολύτως εντύπωση, δεν υπήρχε τίποτα που να τον χαρακτηρίζει ξεχωριστό». Τελικά επέστρεψε να τους ξανά δει την επόμενη ημέρα, χωρίς να έχει πειστεί για την αξία τους. «Η ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου όταν κοιτάζω οποιονδήποτε καλλιτέχνη είναι αν η μουσική του είναι ξεχωριστή. Τελικά εκείνο το βράδυ, πείστηκα για τη διαφορετικότητα τους χάρις στην πολύ καλή διασκευή τους στο “Alabama Song» των Bertolt Brecht και Kurt Weill, που το διασκευάσαν έτσι που να μπορεί να συμπεριληφθεί σε ένα rock άλμπουμ».
Από την άλλη πλευρά, οι Morrison, Manzarek, Krieger και Desmond δεν πίστευαν στην τύχη τους αφού όλες οι έως τότε απόπειρες να προσεγγίσουν μια δισκογραφική εταιρεία, είχαν αποτύχει! Ανέθεσαν σε ένα δικηγόρο να κάνει τις πρέπουσες διαπραγματεύσεις για να υπογράψουν τελικά το Νοέμβριο του 1966. Αρχικά ο Holzman είχε σκεφτεί να κάνει παραγωγή ο ίδιος στο ντεμπούτο άλμπουμ τους αλλά αναγνώρισε ότι ο 31χρονος Paul A Rothchild είχε περισσότερες γνώσεις και θα τα κατάφερνε καλύτερα. Κι όπως τα κατάφερε!
Ο Rothchild ξεκίνησε με πρόβες προπαραγωγής, φέρνοντας τα πρώτα αποτελέσματα στο « Light My Fire»που το δούλεψε πολλές ώρες για να καταλήξει σε αυτό που ξέρουμε και σε αυτό τον βοήθησε ένας νεαρός τεχνικός που το όνομά του έμεινε στην ιστορία, αυτό του Bruce Botnick (τότε ήταν 21 ετών). Έχει μείνει στην ιστορία η κίνησή του, να σβήσει τα φώτα του studio, αλλάζοντας τις λάμπες με κόκκινες, δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα, με τον Morrison να τραγουδάει στο θάλαμο και τους υπόλοιπους στο studio, βλέποντα ο ένας τον άλλον. Εκείνο που κατάλαβε αμέσως ήταν ότι έπρεπε να ‘πιάσει’ τη μαγεία που είχε η μουσική τους και η ερμηνεία του Morrison. «Ήταν τελείως διαφορετικά από οτιδήποτε άλλο ηχογραφούσα. Είχα ηχογραφήσει τους Beach Boys, τους Turtles, τους Ventures αλλά οι Doors ήταν τελείως διαφορετικοί».
Οι Doors δεν είχαν μέλος που να παίζει μπάσο, με τα μέρη του να παίζονται είτε από τα πλήκτρα του Manzarek είτε από καλεσμένους μπασίστες. Στο πρώτο άλμπουμ τους, μπάσο παίζει ο Larry Knechtel, που έπαιξε σε 6 από τα 11 τραγούδια του άλμπουμ, με τον Manzarek να παίζει τα υπόλοιπα από τα πλήκτρα. Αν εξαιρέσουμε τα «Light My Fire» και «The End¨όλα τα άλλα είναι διάρκειας λιγότερο των 3 λεπτών. Το Doors είναι ένα από τα καλύτερα και σημαντικότερα rock ντεμπούτο άλμπουμ όλων των εποχών, με τους μουσικούς να αναμειγνύουν bossa nova, jazz, blues και ψυχεδέλεια.
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
To ‘Break On Through (To the Other Side)" είναι ένα αθάνατο rock anthem βασισμένο σε ρυθμό bossa nova (δες trivia), ιδέα που την είχε ο John Desmore.
Το ‘Soul Kitchen" με τη ράθυμη εισαγωγή του Manzarek, έχει στίχους που γράφτηκαν προς...τιμήν ενός εστιατορίου, της Olivia στη Venice Beach, με το προσωπικό να βγάζει έξω τον Morrison που καθόταν με τις ώρες.
Η βάση της σύνθεσης του "Light My Fire" ανήκει σε ένα riff του Krieger που μουσικά εμπνεύστηκε από το "Hey Joe" αλλά και στιχουργικά από το "Play with Fire" των Rolling Stones. O Densmore πρότεινε να βάλουν Latin ρυθμό κι ο Ray Manzarek έκανε την εισαγωγή να ακούγεται σαν Bach! Η εκτέλεση του άλμπουμ είναι 6.50 αλλά κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο(single) με διάρκεια κάτω των 3.00 για να παιχτεί από τους ραδιοφωνικούες σταθμούς. Λόγω των ερωτικών του στίχων αλλά και της καινοτόμου συνθετικής δομής του, το τραγούδι θεωρείται σαν ένα από τα κορυφαία ψυχεδελικά δείγματα της δεκαετίας του '60. Η καλύτερη διασκευή που έγινε στο τραγούδι είναι αυτή του José Feliciano. Το “Crystal Ship" είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου και κυκλοφόρησε στη Β πλευρά του μικρού δίσκου "Light My Fire". Οι στίχοι που γράφτηκαν από τον Jim Morrison, δεν είναι ξεκάθαρο που αναφέρονται και μάλλον είναι εσκεμμένα ασαφείς, σε συνδυασμό με την ονειρική ατμόσφαιρα του τραγουδιού. Το "Alabama Song " είναι σύνθεση των Bertolt Brecht και Kurt Weill και οι αγγλικοί στίχοι ανήκουν στην Elisabeth Hauptmann. Η πρώτη εκτέλεση ανήκει στην Lotte Lenya (δες Trivia) και κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1930. Η ιδέας να διασκευάσουν το τραγούδι ήταν του Ray Manzarek όπου συνδύασαν πολλά μουσικά στοιχεία από ψυχεδέλεια, ska και Blues. Το «Back Door Man", σύνθεση του σπουδαίου Willie Dixon, πρωτοηχογραφήθηκε το 1960 από τον Howlin' Wolf κι επειδή το μυαλό σας πήγε (δικαιολογημένα) στο πονηρό, οι στοίχοι μιλούν για έναν εραστή που ξεφεύγει από την πίσω πόρτα του σπιτιού, άμα τη αφίξη του συζύγου.
Ο τίτλος του "End of the Night" προέρχεται από το ομώνυμο γαλλικό μυθιστόρημα του Louis-Ferdinand Celine(1932) κι είναι το πρώτο τραγούδι που συνέθεσαν! Τελευταίο έμεινε το 11λεπτο "The End", που οι στίχοι του προκάλεσαν κοινό και κριτικούς. Σε μια εποχή που ο συντηρητισμός ήταν στο αποκορύφωμά του (τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη), οι στίχοι του ήταν προκλητικοί κι όπως έχει δηλώσει ο Morrison τους έγραψε μετά το χωρισμό του με την τότε σύντροφό του Mary Werbelow.
To τραγούδι χωρίς να κυκλοφορήσει σε μικρό δίσκο και χωρίς να παιχτεί στο ραδιόφωνο, απέκτησε μυθική διάσταση με τον Morrison να λέει σε συνέντευξη του στο περιοδικό Rolling Stone ότι «κάθε φορά που το ερμηνεύω, σημαίνει για εμένα κάτι διαφορετικό. Πραγματικά δεν ξέρω τι ήθελα να πω όταν έγραφα τους στίχους. Πιθανόν να μιλάει για χωρισμό ή τον αποχαιρετισμό στα παιδικά χρόνια. Δεν ξέρω, είναι ένα πλέγμα από όλα αυτά». Ο Σοφοκλής στο έργο του Οιδίποδας αναφέρεται σε αυτή την αναπόφευκτη σύγκρουση, που έχει να κάνει με τον αποχωρισμό από ανθρώπους και καταστάσεις. Δεν με ενδιαφέρει τι έγραψαν οι κριτικοί για αυτό, με ενδιαφέρει που το άκουσαν»! Εδώ να συμπληρώσω πόσο καλή μουσική έγραψαν οι Krieger, Desmond και Manzarek για να ντύσουν τους στίχους του. Ειδικά το τίναγμα στο σημείο που λέει "Father / Yes son? / I want to kill you / Mother, I want to ..."όπου η σκοτεινή μουσική, ταιριάζει απόλυτα με τους στίχους. Ο ντράμερ John Densmore, στην αυτοβιογραφία του Riders on the Storm, αναφέρει ότι ο Morrison κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης ήταν ξαπλωμένος στο πάτωμα και έκλαιγε. «Με καταλαβαίνει κανείς;” Του είπα ναι, και καθίσαμε μακριά από τους άλλους μιλώντας αρκετή ώρα για τη φράση συνέχισε να λέει ξανά και ξανά για τη φράση Father / I want to kill you / Mother, I want to ...". Τότε πήρα μια τηλεόραση που υπήρχε στο studio και την πέταξε στο control room . Ο παραγωγός Paul A. Rothchild τον έστειλε σπίτι του για να επιστρέφει αργότερα φτιαγμένος LSD και να προξενήσει κι άλλες ζημιές με ένα πυροσβεστήρα. Ο ιδιοκτήτης του studio έστειλε το λογαριασμό στην Elektra.
Στο ίδιο βιβλίο, ο Desmore αναφέρεται στην πρώτη φορά που πήγε το δίσκο γεμάτος υπερηφάνεια στους γονείς του να τον ακούσουν κι ο πατέρας του τού είπε: »Ωραία τραγούδα παιδί μου, εκείνο το Father / Yes son? / I want to kill you / Mother, I want to ..." τι εννοεί;
TRIVIA
H Bossa nova είναι είδος χαλαρής βραζιλιάνικης μουσικής, που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Χαρακτηρίζεται κυρίως από έναν διαφορετικό ρυθμό που άλλαξε τις αρμονίες με την εισαγωγή αντισυμβατικών συγχορδιών και μια καινοτόμο συγχώνευση της παραδοσιακής σάμπα…..Η bossa nova έγινε δημοφιλής σε όλο τον κόσμο και βοήθησε να ανανεωθεί η σάμπα και να συμβάλει στον εκσυγχρονισμό της βραζιλιάνικης μουσικής. (από την Wikipedia)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
11/8/23
O ΚΩΣΤΑ Elton ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ DOORS
 |
| Το οπισθόφυλλο |
Το 1967 εκτός από το «καλοκαίρι της αγάπης» έχει μείνει στη ιστορία και για την κυκλοφορία ενός από τα σημαντικότερα ντεμπούτο στην ιστορία της rock μουσικής, το άλμπουμ The Doors των Doors. Ένας δίσκος που μας σύστησε ένα από τα μεγαλύτερα και δημοφιλέστερα συγκροτήματα όλων των εποχών, μ΄έναν τόσο χαρισματικό τραγουδιστή και ποιητή, τον Jim Morrison. Ένας περφόρμερ που λατρεύεται μέχρι και σήμερα από εκατομμύρια φανς, χωρίς όμως να υποτιμάται σε καμία περίπτωση η συνεισφορά και των υπολοίπων μελών. ‘Ένα άλμπουμ που περιείχε δύο από τα πιο κλασσικά τους κομμάτια, την τεράστια επιτυχία “Light My Fire” σε μια επτάλεπτη χορταστική εκτέλεση, αλλά και το ανατρεπτικό και ανατριχιαστικό “The End” με τους οιδιπόδειους στίχους του. Είναι ο δίσκος με τις μεγαλύτερες πωλήσεις μέχρι και σήμερα για το συγκρότημα, αλλά κι ένα άλμπουμ που σημάδεψε τα ‘60’ς αποτελώντας κύρια έμπνευση για δεκάδες μουσικούς και συγκροτήματα.
Eξαιρετικοτατο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ
Διαγραφή