Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ: BLACK MAGIC WOMAN: FLEETWOOD MAC-SANTANA


Για να μιλήσουμε για το σημερινό τραγούδι μας, θα πρέπει να μεταφερθούμε για λίγο στον μαγικό Αύγουστο του 1969, στο τριήμερο φεστιβάλ του Woodstock. Εκεί, όπου η εμφάνιση του Carlos Santana και του συγκροτήματός του έμεινε στην Ιστορία, χάρη στο υπέροχο “Soul Sacrifice”. Όπως ήταν φυσικό, η μεγάλη αυτή επιτυχία δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες, με αποτέλεσμα, τον Σεπτέμβριο του’69 οι Santana να κυκλοφορήσουν άρον-άρον το πρώτο τους άλμπουμ και τον
Σεπτέμβριο του ’70 να κυκλοφορήσουν το δεύτερο, με τίτλο Abraxas. Σε τόσο λίγο χρόνο, όμως, και με τόσες τουρνέ ενδιάμεσα, πού να προλάβαιναν να γράψουν όσα τραγούδια τούς χρειάζονταν; Έτσι, ο Carlos Santana αποφάσισε να «γεμίσει» το  Abraxas με δύο διασκευές: το “Oye Como Va” του Tito Puente και το “Black Magic Woman” των … Fleetwood Mac! Και έτσι, ξεκινάει η ιστορία μας.
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΩΝ FLEETWOOD MAC
Οι Fleetwood Mac δημιουργήθηκαν το 1967 στο Λονδίνο από πρώην μέλη των Bluesbreakers του John Mayall: τον ντράμερ Mick Fleetwood, τον μπασίστα John McVie, τον κιθαρίστα Danny Kirwan και για σόλο κιθάρα και φωνή τον Peter Green, τον άνθρωπο που αντικατέστησε τον Eric Clapton στους Bluesbreakers! Παρόλο που η εποχή ευνοούσε μια πιο hard rock κατεύθυνση, οι Fleetwood Mac επιλέγουν ένα στυλ soft blues rock, με χαλαρή ερμηνεία. Πολύ σύντομα, το 1968, κερδίζουν την
αναγνώριση, με το ορχηστρικό “Albatross”, ενώ ένα χρόνο αργότερα παρουσιάζουν ένα ακόμα laid-back κομμάτι, το “Black Magic Woman”, στο οποίο ο Peter Green δίνει μια αξέχαστη τραγουδιστική και κιθαριστική ερμηνεία. Το σινγκλ που κυκλοφόρησε είχε μια μέτρια επιτυχία σε σχέση με το “Albatross” (Νο 37 των UK charts), αρκετή όμως για να προσελκύσει το ενδιαφέρον του Carlos Santana.

ΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ
Το ‘Black Magic Woman’ προέκυψε ως η τρίτη (και καλύτερη) προσπάθεια του Peter Green πάνω στο ίδιο μοτίβο. Στην αρχή, ο Green, έχοντας στο μυαλό ένα κλασικό blues κομμάτι του Otis Rush, το ‘All Your Love (I Miss Loving You)’ (1958), το οποίο ανήκε στο ρεπερτόριο των Bluesbreakers, προσπάθησε να το προσαρμόσει στη δική του ερμηνεία, κάνοντας τις απαραίτητες -κατ’ αυτόν- αλλαγές. «Ένα απ’ αυτά που μας έλεγε ο John Mayall», αφηγείται ο Peter Green στη βιογραφία του, «είναι ότι αν κάποιο κομμάτι το αγαπάς στ’ αλήθεια, θα πρέπει να κρατάς μόνο τους πρώτους στίχους ίδιους και, στη συνέχεια, να το κάνεις δικό σου τραγούδι. Αυτό έκανα κι εγώ με το ‘Black Magic Woman’». Πριν καταλήξει πάντως στο ‘Black Magic Woman’, ο Green ενσάρκωσε λίγο διαφορετικά την έμπνευσή του, καταλήγοντας στο τραγούδι ‘I Loved Another Woman’, το οποίο συμπεριλήφθηκε στο πρώτο άλμπουμ των Fleetwood Mac. Είναι, λίγο-πολύ, το ίδιο κομμάτι, με τις γλυκές, ελάσσονες μπλουζ συγχορδίες, και με ρυθμό latin, αλλά με κάπως διαφορετικούς στίχους:

 “My baby gone and left me/ Crying by myself/ I loved another woman/ I lost my best gal”, λέει
το αρχικό τραγούδι, ενώ στο ‘Black Magic Woman’ οι στίχοι γίνονται πιο σκοτεινοί, πιο μυστηριώδεις: “Yes, I’ve got a black magic woman/ Got me so blind I can’t see/
But she’s a black magic woman/ And she’s tryin’ to make a devil out of me”. 

Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Green εμπνεύστηκε αυτούς τους πιο συναρπαστικούς στίχους από την κοπέλα του Sandra Eldson, την οποία αποκαλούσε χαϊδευτικά “Magic Mamma”. Λίγο μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού, ο Peter Green άρχισε -δυστυχώς- να συναναστρέφεται ανθρώπους βαθιά μπλεγμένους στο “black magic”, οι οποίοι τον μύησαν στα βαριά ναρκωτικά, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τους Fleetwood Mac.
Η ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ CARLOS SANTANA
Είπαμε πιο πριν, ότι το ‘Black Magic Woman’, αμέσως μόλις κυκλοφόρησε, κέντρισε το ενδιαφέρον του Santana. «Από πού κι ως πού;», θα αναρωτηθήκατε. Δεν είναι πολύ γνωστό, αλλά το γκρουπ του Santana ήταν κι αυτό στην αρχή ένα blues γκρουπ, σαν τους Fleetwood Mac! «Πήγαινα συχνά και άκουγα τους Fleetwood Mac», θυμόταν αργότερα ο Santana, «με συνέπαιρναν, με τρέλαιναν. Κατά τη γνώμη μου, ήταν η καλύτερη μπλουζ μπάντα!». Την ίδια γνώμη με τον Santana φαίνεται ότι είχε και ο John Lennon! Στο ντοκιμαντέρ Get Back του Peter Jackson, ο Lennon λέει κάποια στιγμή στους υπόλοιπους, ότι πήγε στο live των Fleetwood Mac και του άρεσαν πολύ. «Και ο τραγουδιστής τους (Peter Green) μου άρεσε πολύ», λέει ο Lennon, «ξέρετε, είναι ωραίος και τραγουδάει ήρεμα, δεν είναι shouter». «Ναι», απαντάει ο Paul McCartney, «μου θύμισαν τους Canned Heat». «Μόνο που είναι καλύτεροι από τους Canned Heat», συμπληρώνει ο John.

Δεδομένου λοιπόν του σεβασμού που τους είχε, ο Santana προσπάθησε να μείνει όσο πιο κοντά γινόταν στην αρχική εκτέλεση. Έτσι, ούτε τον βασικό ρυθμό πείραξε, ούτε τα riff, ενώ και η τραγουδιστική ερμηνεία του Gregg Rolie παραμένει χαμηλόφωνη και αβίαστη, όπως στο πρωτότυπο. Από κει και πέρα όμως, ξεδιπλώνεται γενναιόδωρα το απίστευτο ταλέντο του Carlos Santana: Κάνει μια υπέροχη εισαγωγή με κιθάρα και πλήκτρα, προσθέτει bongas, κύμβαλα και άλλα
κρουστά, που ταιριάζουν γάντι στο κλίμα του τραγουδιού, ενώ επιλέγει να κλείσει το κομμάτι με το ορχηστρικό “Gypsy Queen”, γραμμένο από τον μεγάλο Ούγγρο τζαζίστα Gabor Szabo, το 1966. Τέλος, φροντίζει να βάλει τη σφραγίδα του και στο σόλο της κιθάρας, κάνοντας την Les Paul του να κλαίει ή να παραμορφώνει, παίζοντας με το κουμπί της έντασης του ενισχυτή του.
O ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ
Η εκτέλεση του Santana είχε απίστευτη επιτυχία: Πήγε αμέσως Νο 4 του αμερικάνικου chart και αποτέλεσε το πιο δημοφιλές σινγκλ του Abraxas. Έπρεπε να φτάσουμε στο 1999, ώσπου ο Santana να γνωρίσει μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία (με το “Smooth” από το Supernatural). Χάρη, επίσης, κυρίως
στο “Black Magic Woman”, το Abraxas πήγε στο Νο 1 των charts. Όλη αυτή η εισπρακτική επιτυχία ήταν βάλσαμο για τον Peter Green, ο οποίος -αφότου έφυγε από τους Fleetwood Mac- είχε ως μοναδική πηγή εισοδήματος τα δικαιώματα του  τραγουδιού του. Ο Peter Green έπαιξε το τραγούδι μία και μοναδική φορά μαζί με τον Santana, το 1998, κατά την τελετή εισδοχής των Fleetwood Mac και των Santana στο Rock ‘n’ Roll Hall of Fame.
Να πούμε, τέλος, ότι ο Gregg Rolie που τραγούδησε τη διασκευή του Santana, ήταν τότε ο τραγουδιστής και κημπορντίστας του γκρουπ, ο άνθρωπος που έπαιξε στο Hammond του την αλησμόνητη εισαγωγή του “Soul Sacrifice” στο Γούντστοκ. Το 1973 έφυγε από τους Santana για να αποτελέσει ιδρυτικό μέλος των Journey. 

ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ

12/8/23

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου