15 μέλη, συμπεριλαμβανομένων των 5 σημερινών, έχουν περάσει από τους Τιτανοτεράστιους, από την πρώτη ημέρα που δημιουργήθηκαν! Το άρθρο που ακολουθεί, γράφτηκε για τυμβωρύχους, παλιοροκάδες και για όσους θα πάνε στη Μαλακάσα στις 7 Ιουλίου για να δουν το Μεγάλο Συγκρότημα, έστω κι αν ο τραγουδιστής τους έχει κλείσει τα 77! Στις γραμμές που ακολουθούν, θα διαβάστε πολλές φορές τη λέξη MK, που οι παλαιότεροι έχουν συνηθίσει να τη διαβάζουν και ίσως να μην γνωρίζουν τι σημαίνει! Να σας πω λοιπόν, ότι γράμματα MK προέρχονται από τη σύντμηση της λέξης Mark που σημαίνει " Σημάδι " αλλά και " παραλλαγή " και συντομεύεται σε" Mk". Στους Τιτανοτεράστιους, οι οποίοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν την ένδειξη MK, υποδηλώνει τη σύνθεση του συγκροτήματος βασισμένη στις εκάστοτε αλλαγές μελών και συνοδεύεται από ένα λατινικό αριθμό. Η πρώτη σύνθεση τους (Mark Evans, Nick Simpler, Jon Lord, Ritchie Blackmore, και Ian Paice) είναι η MKI, ενώ η σημερινή σύνθεση του συγκροτήματος (Gillan, Glover, McBride, Airey και Paice) είναι η MK VIIII! Ξεκινάμε από το κοντινό(!) 1967 όταν ο ντράμερ Chris Curtis, μέχρι τότε μέλος των Searchers, οραματίστηκε ένα super group, του οποίου τα μέλη θα εναλλάσσονταν, ανάλογα με τις απαιτήσεις του εκάστοτε project. Κάπως, δηλαδή, σαν αυτοκίνητα που μπαινοβγαίνουν σ’ έναν κυκλικό οδικό κόμβο (roundabout), εξ ου και ονόμασε το γκρουπ ακριβώς έτσι: “Roundabout”. Πρώτος που στρατολογήθηκε, ο συγκάτοικος του Curtis στο Λονδίνο, ο Jon Lord! Και αμέσως μετά ο μπασίστας Nick Simper. Το επόμενο μέλος, φαντάζομαι, το μαντεύετε: Ritchie Blackmore! Κι από κοντά, ο τραγουδιστής Rod Evans και ο νεαρός
… ντράμερ (!) Ian Paice καθώς ο μόνος που τελικά δεν χώρεσε στο νέο γκρουπ ήταν ο εμπνευστής του, ο Chris Curtis, ο οποίος δεν μπορούσε να συνεχίσει, λόγω του εθισμού του στα ναρκωτικά! Έτσι διαμορφώθηκε η σύνθεση του νέου γκρουπ, αυτή που μάθαμε να αποκαλούμε ΜΚ1, τους έμεινε όμως αμανάτι το όνομα “Roundabout”, που δεν τους άρεσε καθόλου! Έτσι, τον Μάρτιο του 1968, κι ενώ
κατευθύνονταν προς Δανία για την πρώτη τους τουρνέ, ο Blackmore, τελείως αφνικά, ανακοίνωσε σ’ έναν δημοσιογράφο που του έπαιρνε συνέντευξη, ότι το όνομα του γκρουπ αλλάζει σε “DEEP PURPLE”, που ήταν ο τίτλος ενός τραγουδιού που ερμήνευσε η με την Adelaide Hall (1939), που αγαπούσε πολύ η γιαγιά του. Τη συνέχεια την ξέρετε! Για την ιστορία, το “Deep Purple” έχει διασκευαστεί δεκάδες φορές και η δεύτερη πιο γνωστή μετά από αυτή της Hall, είναι των Nino Tempo και April Stevens.
Στο τέλος κάθε MK ακολουθεί η δισκογραφία της με τα studio άλμπουμ και κάποια επιλεγμένα live.
1968-69 MK I: Ritchie Blackmore / Jon Lord / Ian Paice / Rod Evans / Nick Simper
Με τον κιθαρίστα Ritchie Blackmore, να έχει μεγάλη πείρα έχοντας παίξει με ονόματα όπως Screaming Lord Sutch, Outlaws (όχι οι southern rockers), Joe Meek, Glenda Collins αλλά και με το Γερμανό τραγουδιστή Heinz και τον επίσης πεπειραμένο οργανίστα Jon Lord, που είχε ξεκινήσει την επαγγελματική καριέρα του με τους Artwoods, οι νεαροί αλλά γεμάτοι ταλέντο Nick Simper μπάσο (είχε παίξει στους Flower Pot Men), Rod Evans (Maze) που έφερε μαζί του τον 19χρονο ντράμερ Ian Paice, βάζουν τις βάσεις ηια το οικοδόμημα ενός από τα Μεγαλύτερα Rock Συγκροτήματα που γνώρισε ο πλανήτης Γη. Ηχογράφησαν τρία άλμπουμ, χωρίς να κάνουν επιτυχία και χρειάστηκε η διασκευή στο "Hush" του Joe South για να τους μάθει ο κόσμος.
ΑΛΜΠΟΥΜ: Shades of Deep Purple (1968), The Book of Taliesyn (1968), Deep Purple (1969)
1969-73 MK II: Ritchie Blackmore / Jon Lord / Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover
Η απόλυση των Evans και Simpler το 1969, φέρνει στο συγκρότημα δύο νεαρούς Άγγλους με μικρή εμπειρία στο pop συγκρότημα των Episode Six, τον τραγουδιστή Ian Gillan και τον μπασίστα Roger Glover, με τους οποίους ηχογραφούν το εξεζητημένο για την εποχή αλλά όπως φάνηκε και για τους επόμενους αιώνες Concerto for Group and Orchestra. Η τριετία 1970 -1974 είναι η πλέον δημιουργική για το συγκρότημα αλλά και για το rock αφού η παραπάνω σύνθεση είναι πλέον η κλασική τους, ντυμένη και ραμμένη με φωτεινό άστρο.
ΑΛΜΠΟΥΜ: Concerto for Group and Orchestra(1969), Deep Purple in Rock (1970)
Fireball (1971), Machine Head (1972), Made in Japan (1972) και Who Do We Think We Are (1973).
1973-75 MK III: Ritchie Blackmore / Jon Lord / Ian Paice / David Coverdale / Glenn Hughes
Η αποχώρηση του Ian Gillan μετά από σωρεία προβλημάτων που αντιμετώπισε με τον Blackmore, φέρνει και την αποχώρηση του Roger Glover, που αντικαταστάθηκαν από ένα πωλητή σε μπουτίκ ρούχων με ελάχιστη μουσική εμπειρία, τον David Coverdale και τον μπασίστα/τραγουδιστή των Trapeze, Glenn Hughes. Ο τελευταίος αρχικά προοριζόταν για τραγουδιστής, χωρίς την παρουσία του David Coverdale. Η Mk. III ξεκίνησε ιδιαίτερα ενθαρρυντικά την παρουσία της κυκλοφορόντας το πολύ καλό Burn για να συνεχίζει με το επίσης καλό Stormbringer, που είχε πολλά funk στοιχεία, κάτι που δεν άρεσε στον Blackmore που πήρε το καπελάκι του κι τους άφησε στα κρύα του λουτρού!
ΑΛΜΠΟΥΜ: Burn (1974), Stormbringer (1974), Made in Europe(1976)
1975-76 MK IV: Jon Lord / Ian Paice / David Coverdale / Glenn Hughes / Tommy Bolin
Η αποχώρηση του Blackmore, βρήκε τους Lord και Paice όχι ιδιαίτερα πρόθυμους να συνεχίζουν αλλά οι δύο καινούργιοι ,Coverdale και Hughes βλέποντας ότι η καριέρα τους είχε απογειωθεί, επέμεναν να συνεχίσουν κι έτσι κατέληξαν στον Αμερικάνο και ιδιαίτερα ταλαντούχο κιθαρίστα Tommy Bolin.Μαζί του ηχογράφησαν ένα μόνο studio άλμπουμ, το Come Taste the Band που ήταν καλό, αλλά το παίξιμο του Bolin δεν ταίριαζε στο ύφος τους, άσε που και πάλι υπήρχαν (ελέω Hughes) πολλά στοιχεία funk κάτι που δεν άρεσε στους fans.
ΑΛΜΠΟΥΜ: Come Taste the Band (1975), King Biscuit Flower Hour Presents: Deep Purple in Concert(1995)
1984-89 ΞΑΝΑ Η ΜΚ ΙΙ: Ritchie Blackmore / Jon Lord / Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover
10 χρόνια σχεδόν μετά τη διάλυση της Mk.II, οι Ritchie Blackmore / Jon Lord / Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover, επανασυνδέονται, δίνοντας άλλη διάσταση στο όνομα Deep Purple, κυκλοφορόντας τον Οκτώβριο του 1984 το άλμπουμ Perfect Strangers, που έμελλε να γίνει ένα από τα καλύτερα της δισκογραφίας τους 6 χρόνια αργότερα και πάλι ο Gillan αποχώρησε, μετά από διαμάχη του με τον Blackmore.
ΑΛΜΠΟΥΜ: Perfect Strangers(1984), The House of Blue Light(1987), Nobody's Perfect(1988), In the Absence of Pink(1991)
1989-92 MK V: Ritchie Blackmore / Jon Lord / Ian Paice / Roger Glover / Joe Lynn Turner
Η επανασύνδεση της κλασικής Mk II κράτησε λίγο. Η αποχώρηση του Gillan, φέρνει στη θέση του τραγουδιστή τον πρώην Rainbow, Joe Lynn Turner, δημιουργώντας τους ….Purple Rainbow. Ηχογράφησαν ένα μόνο άλμπουμ, που ακουγόταν πολύ σαν Rainbow, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν καλό. Με την παραπάνω σύνθεση, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας στο γήπεδο της Λ.Αλεξάνδρας, στις 26 Σεπτεμβρίου 1991, μπροστά σε 22.800 θεατές.
ΑΛΜΠΟΥΜ: Slaves and Masters(1990)
1992-93 MK ΙΙ (για τρίτη φορά!!!): Ritchie Blackmore / Jon Lord / Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover
Ο άσωτος επέστρεψε αφού τα βρήκε με τον Blackmore! H Mk. II ξανά μαζί, με συμβόλαιο στην BMG που έχει ρήτρες για αποχωρήσεις. Ρήτρες βαριές! Το 1993 κυκλοφορούν το καλό The Battle Rages On...που αντανακλούσε τις ασυμβίβαστες μουσικές και προσωπικές διαφορές που διακυβεύουν όλα τα μέλη, αλλά κυρίως τους Blackmore και Gillan. Ακολούθησε μια παγκόσμια περιοδεία για την 25η επέτειο τους, με τον Blackmore να μην αντέχει και να αποχωρεί. Οι υπόλοιποι έπρεπε να αναπληρώσουν το μεγάλο κενό του για να εκπληρώσουν τις υπόλοιπες ημερομηνίες της περιοδείας. Κι αυτός που κάλυψε το κενό ήταν ο…..
ΑΛΜΠΟΥΜ: The Battle Rages On...(1993), Come Hell or High Water(1994)
1993-94 MK VI: Jon Lord / Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover / Joe Satriani
Και το όνομ αυτού…Joe Satriani που έκανε την έκπληξη και κάλυψε το μεγάλο κενό του Blackmore, παίζοντας στην γιαπωνέζικη περιοδεία του 1993. Το συγκρότημα του έκανε πρόταση να μείνει μόνιμα, αλλά αυτός αρνήθηκε.
ΑΛΜΠΟΥΜ: -
1994-02 MK VII: Jon Lord / Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover / Steve Morse
Με τον Satriani να καλύπτει το κενό στη θέση του κιθαρίστα και την περιοδεία να τελειώνει, οι Gillan, Glover, Lord και Paice, αποφασίζουν να συνεχίζουν προσλαμβάνοντας τον πρώην κιθαρίστα των Dixie Dregs και Kansas, τον Αμερικάνο Steve Morse. Πρώτο studio άλμπουμ που ηχογράφησαν ήταν το Purpendicular, που περιέχει τοι καλύτερο τραγούδι της σύγχρονης εποχής τους, "Sometimes I Feel Like Screaming". Ο Morse χωρίς να έχει το feeling του Blackmore, έμεινε στο συγκρότημα πολλά χρόνια όπως θα δούμε το όνομά του και μαζί του τους είδαμε αρκετές φορές στη χώρα μας. Η MK VII κράτησε τακτά χρόνια αφού ο John Lord αποχώρησε το 2002, κουρασμένος από τα διαρκή ταξίδια και τις υποχρεώσεις, αφήνοντας τον Ian Paice σαν μοναδικό αρχικό μέλος.
2002-22 MK VIII: Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover / Steve Morse / Don Airey
Δεν ήταν δύσκολη η επιλογή του πανάξιου Don Airey για να καλύψει τη θέση του οργανίστα η οποία είχε και τη σύμφωνη γνώμη του Lord. Πολύ καλός μουσικός, με τεράστια εμπειρία (σ.σ. αν έγραφα μεγάλη θα τον πρόσβαλα!), κράτησε την ποιότητα και το μέγεθος του ήχου του Lord.
2022 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ MK IX : Ian Paice / Ian Gillan / Roger Glover / Simon McBride / Don Airey
Με τον Morse να ανακοινώνει την προσωρινή διακοπή συνεργασίας του με το συγκρότημα λόγω της μάχης που έδινε η γυναίκα του με τον καρκίνο, οι Deep Purple ανακοινώνουν προσωρινό αντικαταστάτη τον 44χρονο ΒορειοΙρλανδό Simon McBride. Η εμπειρία του: στους Sweet Savage, στον Clive Culbertson, συμμετοχές στις περιοδείες Don Airey and Friends και Ian Gillan With The Don Airey Band And Orchestra στους Καναδούς The Irish Rovers και 3 προσωπικά άλμπουμ. Δεδομένου ότι οι Paice και Airey είναι μόνο 75 ετών (παιδιά) και οι Gillan, Glover 78 χρονών και θέλουν να περιοδεύουν διαρκώς, σύντομα προβλέπω ο McBride να τινάξει τα πέταλα!
Ο Εγγλέζος ιστορικός και εικαστικός Peter Frame, το 1969 κυκλοφόρησε το εναλλακτικό (για την εποχή του) περιοδικό ZigZag, ενώ εργάστηκε και στη δισκογραφική εταιρεία Charisma. Για εκείνο όμως που έμεινε στη μουσική ιστορία, είναι η καταγραφή, και εικονογράφηση με ραπιτογράφο, ένα εξειδικευμένο όργανο γραφής (στυλό) με μελάνι που χρησιμοποιείται κυρίως από μηχανικούς, αρχιτέκτονες ή συντάκτες για τη δημιουργία γραμμών σταθερού πλάτους για αρχιτεκτονικά, μηχανικά ή τεχνικά σχέδια. Το "Rapidograph" είναι ένα εμπορικό σήμα για έναν τύπο τεχνικού στυλό. Ο Frame έφτιαξε για δεκάδες συγκροτήματα, μεταξύ αυτών και για τους Deep Purple, το γενεαλογικό δένδρο με κάθε λεπτομέρεια και προς το τέλος της δεκαετίας του 70, οι δουλειές του ήταν περιζήτητες. Έχει εκδώσει πολλά βιβλία και στη φωτογραφία βλέπετε το γενεαλογικό δένδρο των Deep Purple.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
2/7/23
Την άλλη Κυριακή: Ξέρω τι έκανες όταν δεν έπαιζες στους Guns'N'Fuckin' Roses. Τι έκαναν όλα τα μέλη του συγκροτήματος μετάτην αποχώρησή τους.
Δημοσίευση σχολίου