Πρέπει να ήμουν στην 5η γυμνασίου, όταν στις Σαββατιάτικες βόλτες μου στα δισκάδικα στο κέντρο της Αθήνας (Music Corner και Μανάκος), έβλεπα 2 ίδια εξώφυλλα αλλά με διαφορετικά χρώματα. Τα γερμανικά μου, μου επέτρεπαν να κάνω τον “έξυπνστους φίλους μου, λέγοντας ότι Kraftwerk,σημαίνει Εργοστάσιο ηλεκτρισμού, αλλά κανείς μας δεν ήξερε τι μουσική έπαιζαν και κυρίως, τι στο καλό ήταν αυτό το πράγμα στα εξώφυλλά τους (ένας κώνος που τότε δεν είχε έλθει ακόμα στη χώρα μας). Ακούγοντας το βασικό θέμα του τέταρτου δίσκου τους Autobahn από την εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη, στο Α πρόγραμμα, ανακάλυψα ένα ηλεκτρονικό ήχο, ΠΟΛΥ μακριά από τον ήχο που μου άρεσε, αλλά σίγουρα πολύ ενδιαφέρον. Ξαφνικά, οι απρόσωποι Kratfwerk (Ralf Hütter φωνή, πλήκτρα, ηλεκτρονικά, Florian Schneider φωνή, πλήκτρα, ηλεκτρονικά, Klaus Röder βιολί, κιθάρα και Wolfgang Flür περκάσιονς) μπήκαν στη ζωή μας και μάς έμαθαν τι σημαίνει ηλεκτρονική μουσική. Και τελικά, δεν ήταν τόσο απρόσωποι αφού ο ήχος τους ήταν ο πιο γλυκός και ρομαντικός ηλεκτρονικός ήχος που είχα(με) ακούσει!
Ένα άλμπουμ βασισμένο στα συνθεσάιζερ και drum machine, με μονότονα και υπνωτικά (ελάχιστα) φωνητικά, με απλές μελωδίες και αρμονίες που δεν είχαμε έως τότε ξανά ακούσει. Στο 22λεπτο κομμάτι που καλύπτει την πρώτη πλευρά του δίσκου αλλά και στα 4 ξεχωριστά της Β πλευράς (στην ουσία και πάλι ένα είναι), αναπτύσσεται ένας επίμονος μουσικός παλμός με επαναλαμβανόμενους ρυθμούς που ίσως και να περιγράφονται κι ως εξτασιακοί! Το πιο απίθανο ήταν η κυκλοφορία του Autobahn σε μικρό δίσκο (στο άλμπουμ καταλαμβάνει την Α πλευρά) με το ανάλογο σε edit. Στο Autobahn (Νο7 Δ.Γερμανία, Νο 5 Αμερική, Νο4 Μ.Βρετανία), βρίσκονται οι ρίζες του electro, της ambient και της synth pop, είδη που αναπτύχθηκαν δεκαετίες αργότερα.
Βέβαια μόνο τυχαία δεν ήταν η εμφάνιση των Kraftwerk αφού μαζί τους γνωρίσαμε και τους Tangerine Dream για να ακολουθήσει μια ολόκληρη γενιά συγκροτημάτων του λεγόμενου Krautrock, που ο ήχος τους βασίστηκε στην ηλεκτρονική μουσική κι είχε πολλά progressive στοιχεία. Πρώτοι όμως οι Kraftwer, ήταν αυτοί που συνδύασαν τη μουσική τους με την εικόνα, δίνοντας της μεγαλύτερο όγκο.
Κλείνοντας, να συμπληρώσω ότι ο Mike Oldfield και το Tubular Bells, προηγήθηκε κατά ένα χρόνο αλλά το χαρακτηρίσαμε σαν progressive, αγνοώντας την ύπαρξη της ηλεκτρονική μουσική.
TRIVIA
Από τους 4 μουσικούς που παίζουν στο Autobahn, παραμένει μόνο ο Ralf Hütter.
Οι Kraftwerk θα παίξουν στο Ηρώδειο στις 16 Ιουλίου. Για εισιτήρια πατήστε εδώ.
https://www.rockmachine.gr/2023/06/kraftwerk.html
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησαν το επίσης πολύ σημαντικό Radio-Activity (1975) που είχε φωνητικά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
7/7/23
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ AUTOBAHN
Το τέταρτο άλμπουμ των Γερμανών πρωτοπόρων της ηλεκτρονικής μουσικής, των Kraftwerk με τίτλο Autobahn, κυκλοφορεί το 1974 και σηματοδοτεί την στροφή τους από τις avant-garde και πειραματικές συνθέσεις, σε πιο εύπεπτες μελωδίες προσθέτωντας στον ήχο τους φλάουτο αλλά και κιθαριστικά μέρη. Ο δίσκος αγνοήθηκε κυριολεκτικά από τον Γερμανικό τύπο αλλά και από πολλά μουσικά έντυπα της εποχής, και μόνο όταν το σίνγκλ “Autobahn” άρχισε να ξεχωρίζει στο air-play ραδιοφωνικών σταθμών το άλμπουμ άρχισε να κινείται εμπορικά. Όλος ο δίσκος βασίζεται στο ομώνυμο μουσικό θέμα, που εμπνεύστηκαν οι Kraftwerk ταξιδεύοντας στους Γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους. Είναι άξιο θαυμασμού το συναίσθημα που βγάζουν οι άψυχες «μηχανές» στα χέρια των τεράστιων και πρωτοπόρων Kraftwerk, συνθέτωντας και εκτελώντας τα κομμάτια ενός από τους καλύτερους δίσκους που έβγαλε η Γερμανική ηλεκτρονική μουσική, ένας δίσκος που απετέλεσε κύρια πηγή έμπνευσης για πολλούς μουσικούς (π.χ. Bowie), αλλά και είναι κομμάτι της γέννησης ολόκληρων μουσικών ειδών (House, Synth-Pop κ.α.).
Δημοσίευση σχολίου