Μετά από ένα τόσο μνημειώδες άλμπουμ όπως το Blackout, όλος ο κόσμος είχε στραμμένο το βλέμμα του στην επόμενη κίνηση της
γερμανικής μπάντας από το Ανόβερο, που είχε εισβάλει σαν σίφουνας στα παγκόσμια charts και είχε βομβαρδίσει τα πλήθη μ’ έναν ανελέητο heavy ήχο και που πλέον συναγωνιζόταν στα ίσια με
όλα τα αγγλόφωνα heavy metal group για το στέμμα του βασιλιά.
Το Blackout είχε θέσει πολύ ψηλά τα standards, τα οποία το group καλούταν να τα συντηρήσει ή και να τα ξεπεράσει ακόμα, φτάνοντας στο ζενίθ της ποιότητας και της καταξίωσης. Κι όπως
αποδείχθηκε, κατάφεραν το ακατόρθωτο: δημιούργησαν ένα άλμπουμ ορόσημο, ισάξιο ή και κατά πολλούς ακόμα καλύτερο
συνθετικά από το Blackout! Σύμφωνα με τον Matthias Jabs, το άλμπουμ αποκρυστάλλωνε τον ήχο που έγινε σήμα κατατεθέν των
Scorpions, δηλαδή ευρωπαϊκό metal με μελωδία. Σε αυτό το άλμπουμ υπήρχαν και radio friendly στοιχεία, καθώς στόχος ήταν η κατάκτηση της Αμερικανικής αγοράς. Αυτό δεν σήμαινε όμως ότι το
συγκρότημα έχανε το «κεντρί» του. Το αντίθετο. Ο συμπαγής hard rock ήχος ήταν εκεί. Αλλά μαζί με τα heavy στοιχεία, υπήρχε και μια πιο σοφιστικέ προσέγγιση, κυρίως στη δεύτερη πλευρά.
Η δημιουργία του Love At First Sting κράτησε κοντά έναν χρόνο, καθώς τόσο ο Dieter Dierks, όσο και οι ίδιοι οι Scorpions ήθελαν να δώσουν στον κόσμο ένα αποτέλεσμα που θα άγγιζε τηντελειότητα. Μετά από ένα διάλειμμα μερικών εβδομάδων πουχρειάστηκαν για να ξεκουραστούν από το ξέφρενο rock ‘n rollταξιδιωτικό party της περιοδείας για την προώθηση του Blackout,τον Γενάρη του ’83 έγιναν οι πρώτες συναντήσεις των βασικών συνθετών του group Klaus Meine και Rudolf Schenker στο σπίτι
του τελευταίου και άρχισαν να δουλεύουν πάνω στις ιδέες των πρώτων τραγουδιών. Τον Φεβρουάριο του 83 όλο το group βρέθηκε μαζί και έκαναν κάποιες ενορχηστρώσεις, ενώ τον Απρίλιο πήγαν στη Στοκχόλμη στα studios των ABBA για τις πρώτες ηχογραφήσεις. Ήταν επιλογή του Dieter Dierks, καθώς πίστευε πως ένα διαφορετικό περιβάλλον από τα γνώριμα λημέρια στην
Κολωνία, θα τροφοδοτούσε την έμπνευση, τη δημιουργικότητα και την ενέργεια του συγκροτήματος, όπως συνέβη και με την ηχογράφηση του Βlackout στη Γαλλία. Τα Polar Studios ήταν εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και μάλιστα επρόκειτο να είναι το πρώτο hardrock/metal album που θα χρησιμοποιούσε digital recording στην ιστορία.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ HERMAN RAREBELL
Καθώς ξεκίνησαν να ηχογραφούν, άρχισαν όμως τα προβλήματα, αρχικά με τον Herman. H έντονη χρήση αλκοόλ και κοκαΐνης το προηγούμενο διάστημα, αλλά και ο γενικότερος αχαλίνωτος τρόπος ζωής του, τον οδήγησαν στην κατάρρευσή του σε μια από τις πρόβες. Νοσηλεύτηκε αρχικά σε κλινική στη Στοκχόλμη και στη συνέχεια έφυγε μετά από σύσταση του Dieter Dierks για ανάρρωση μερικών
εβδομάδων και διακοπές στη Νότια Ιταλία. Στη θέση του κάλεσαν τον Βοbby Rondinelli που τον ήξεραν από τους Rainbow. Tαυτόχρονα, επειδή ο Dierks δεν ήταν ευχαριστημένος από τον
ήχο του μπάσου του Francis Βuchholz, κάλεσε τον Jimmy Bain (τότε βασικό μπασίστα των Dio) για να τον αντικαταστήσει. Μάλιστα, ο Jimmy είχε μαζί του rough mixes του Ηoly Diver και
το συγκρότημα πριν από κάθε πρόβα και ηχογράφηση στα στούντιο της Στοκχόλμης, συνήθιζε να το ακούει δυνατά και να εμπνέεται. Ωστόσο, παρά τη μουσική αξία των Bain/Rondinelli, ο τελικός ήχος δεν ακουγόταν σαν Scorpions. Έλειπε αυτή η μαγική χημεία. Έτσι κάλεσαν τους Francis και Herman πίσω, ενώ την ολική επαναφορά προκάλεσε το U.S. Festival. ΄Ηταν η μοναδική φορά που βγήκαν εκτός studio μαζί με το φεστιβάλ στο Ντόρτμουντ. Στο U.S. Festival στο Λος Άντζελες, τον Μάη του ’83, με τον Ηerman υγιή και με τον Francis ξανά παρόντα, εμφανίστηκαν μπροστά σε 300.000 θεατές που παραληρούσαν και αποθέωσαν τους Scorpions. Ήταν η μεγαλύτερη στιγμή στη μέχρι τότε καριέρα τους. Όλοι ένιωσαν ξανά σαν μια ομάδα και ενωμένοι και με ένα απίστευτο κίνητρο και ενέργεια ξανά. Έτσι, αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Γερμανία και να ηχογραφήσουν όλο το άλμπουμ από την αρχή, το οποίο και ολοκλήρωσαν σε 3 μήνες. Ο Ηerman επανηχογράφησε όλα τα drum tracks, σβήνοντας εκείνα
του Rondinelli. Όλοι πλέον αδημονούσαν για το ολοκληρωμένο νέο δημιούργηματου super group. Ο Klaus βάζει όλη την καρδιά του στην εξήγηση της αργοπορίας: «Το album θα μπορούσε να βγει πριν το
καλοκαίρι και θα λέγαμε: Εντάξει, δεν είναι κακό, έχει τρία φανταστικά τραγούδια, τρεις επιτυχίες, φύγαμε, έχουμε μια πολύ καλή προσφορά για μια μεγάλη περιοδεία στην Αμερική, καλά λεφτά, καλή δουλειά. Όμως είπαμε: Θέλουμε να φτιάξουμε ένα album που να κάνει περήφανους εμάς πρώτα απ’ όλα. Πρέπει τόσο εμείς, όσο και το κοινό μας να μείνουμε απόλυτα ικανοποιημένοι. Γι’ αυτό ο δίσκος αργοπόρησε για να προσεχτεί περισσότερο.
Επιδιώκουμε να φτιάχνουμε albums που να ακούς από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κομμάτι. Τώρα που τελείωσε μπορώ να πω ότι όλοι δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας εκείνης της εποχής. Πολλές φορές δουλεύεις πάνω σ’ ένα τραγούδι τόσο πολύ
ώστε να χάσεις τελικά τη ουσία. Είναι όπως συμβαίνει με μια εικόνα, όταν πλησιάζεις πάρα πολύ κοντά. Αν όλα σου φαίνονται ξεκάθαρα, τότε πρέπει να επιστρέψεις στο συναίσθημα. Μπορεί να
είμαστε μανιακοί με την τελειότητα, αλλά μόνο η τεχνική τελειότητα είναι τόσο καλή όσο το συναίσθημα όταν παίζει κανείς live». Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς το Love Αt first
Sting: Ένας συνδυασμός τεχνικής τελειότητας και λυρικού συναισθήματος μιας μπάντας που έφτανε στην πιο ώριμη στιγμή της. Διακοσμημένο μ’ ένα εξώφυλλο – έργο τέχνης του Helmut
Newton, που συμβόλιζε τη metal αλλά και τη ρομαντική πλευρά του group, περιείχε 9 αριστουργηματικά κομμάτια, το ένα καλύτερο από το άλλο με μια θαυμάσια εναλλαγή διαθέσεων και τόνων. Τραγούδια που έμειναν κλασικά στη rock ιστορία, που μας ξεσήκωσαν, μια σε ταξίδευαν, μια σε γαλήνευαν και μια σ’ έριχναν σε ποταμούς έκστασης. «Bad boys running wild»: Δολοφονικά riffs, μια από τις καλύτερες εισαγωγές που έχουν γραφτεί ποτέ, κολασμένος ρυθμός, νυχτερινή περιήγηση με hard rock κοκτέηλ σαν γροθιά στο στομάχι – απογειωτικό ρεφρέν ξέσπασμα.
Σαν συμμορία που παλεύει για τη ζωή της στα σκοτεινά δρομάκια μιας μεγαλούπολης, μ’ έναν συμπαγέστατο ήχο είχαν επιστρέψει για να σκοτώσουν όλους τους αντιπάλους τους στο πεδίο της heavy metal σκηνής.
«Rock you like a hurricane»: Μανιακά υπολογισμένη δύναμη με ακρίβεια κόμπρας, σε παρέλυε με το πρώτο άκουσμα. Βήμα προς βήμα η εκτόξευση ως εκεί που μπορεί να φτάσει η αδρεναλίνη. Γραμμένο για το πάνθεον των hard rock anthems όλων των εποχών, από εμπειρίες του Herman και μουσική του Rudolph (o Klaus άλλαξε μόνο το ρεφρέν). Πόθος κλεισμένος ερμητικά σε κλουβιά μέχρι να ξεσπάσει η θύελλα, εκρηκτική ερωτική ενέργεια που απελευθερώνεται από τον rock σταρ στην ερωτική του
σύντροφο, όπως ακριβώς επί σκηνής με τα αφηνιασμένα πλήθη των οπαδών, υπέροχα εφέ και χορωδιακά. «I’m leaving you»: Σπάνια μελωδία σ’ ένα drive κομμάτι με
καταπληκτική κιθάρα από τον Matthias, προσέγγιζε το ύφος του Εddie Van Halen στο «Beat it», υπέροχα γυρίσματα και γλυκύτατα φωνητικά. Ο αποχωρισμός… «Coming home»: Τι να γράψω τώρα γι’ αυτόν τον ύμνο; Από τη γαλήνη της εισαγωγής με την ακουστική κιθάρα στη δολοφονική
επίθεση – καταιγίδα των Schenker/Jabs και τα μανιακά σόλο που ακολουθούν σ’ ένα ηφαίστειο συναισθημάτων…
Ο ρυθμός σού έχει ανοίξει την πόρτα του παραδείσου. Κλειδοκράτορας ο Klaus Meine.. Το να επιστρέφεις στη σκηνή είναι σαν να επιστρέφεις σπίτι για τους Scorpions. Το ατέλειωτο ταξίδι μιας μαγικής μπάντας. Από σταθμό σε σταθμό, από χώρα σε χώρα για να φέρουν το υπέρτατο δώρο της μουσικής.
«The same thrill»: Αχαλίνωτο heavy rock, τέρμα όλα τα γκάζια, στάση ζωής. Τίποτα δε συγκρίνεται με το rock ‘n roll. «Big city nights»: All time classic, από τα must κάθε περιοδείας από το 1984 και μετά. Απ’ τα πιο συναισθηματικά και αυτοβιογραφικά κομμάτια που έγραψαν ποτέ, έχει συλλάβει το συναίσθημα της νύχτας όσο λίγοι. Οι στίχοι του Klaus πηγαίνουν πολύ βαθιά μέσα στο όνειρο, τον έρωτα και την ατέρμονη περιπλάνηση. Έμπνευση αποτέλεσε μια μαγική ανατολή που αντίκρισε στο Τόκιο, μετά από μια νύχτα που τους κράτησε έξω ως το πρωί. Οι κιθάρες οδηγούν σε ένα μελωδικό ντελίριο, αφήνοντας γυμνό το συναίσθημα. Ο ρυθμός έχει φτιαχτεί για να ξεσηκώνει τα
πλήθη από την Καλιφόρνια μέχρι το Τόκυο και το Μόναχο. Ιδανικό για άκουσμα σε οποιοδήποτε μακρινό ευρωπαϊκό νυχτερινό ταξίδι επιχειρήσετε.«As soon as the good times roll»: Ο δυναμισμός κοπάζει. Η μελαγχολική ώρα των ψιθύρων πριν το rock ‘ roll ξέσπασμα της αισιοδοξίας. Γυαλισμένος ήχος, καλομελετημένη παραγωγή, ένα ακόμη κομψοτέχνημα, με reggae επιρροές, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι οι Scorpions δεν είναι απλώς μια τυπική μπάντα, αλλά βάζουν πάντα και διαφορετικά πράγματα στη μουσική τους. Το ταξίδι συνεχίζεται. «Crossfire»: Το επικό αριστούργημα που άνοιξε νέους δρόμους στη hard rock αισθητική. Πίνακας ζωγραφικής με ζωγραφισμένο τον πόνο, τις ανησυχίες για τον κόσμο που καταρρέει από τις εμμονές των οδηγητών του. Έκκληση για ειρήνη, εμβατηριακάτύμπανα, τοίχος από πέτρα που χτίζει ο Herman, κιθάρες που γδέρνουν την επιφάνεια και στάζουν αίμα, Klaus Meine σε ρόλο αρχάγγελου – κήρυκα για την παγκόσμια ειρήνη… Τι άλλο να
ζητήσεις από ένα rock group που στα προηγούμενα 8 κομμάτια διέτρεξε όλες τις λεωφόρους του συναισθήματος και τις διακυμάνσεις της ανθρώπινης ψυχής, σαν μια εικόνα απ’ όλη του τη διαδρομή. Ταξίδι – νύχτες – έρωτας – η ζωή στη σκηνή – τα κίνητρα που σε οδηγούν – το ροκ εντ ρολλ ντελίριο – η δύναμη να συνεχίζεις ακόμη κι όταν όλα είναι εναντίον σου – η συντροφικότητα – ο πόλεμος που πάει να εξαφανίσει κάθε στιγμή ειρήνης πάνω στη Γη.
«Still loving you»: Η απόλυτη μπαλάντα όλων των εποχών. Το ανεπανάληπτο διαμάντι που ύψωσε τον Klaus Meine σε νέα άπιαστα θεατρικά ύψη. Το κομμάτι που σημάδεψε τόσους δεσμούς, τόσους χωρισμούς, τόσες ιστορίες, τόσα δάκρυα απ’ άκρη σ’ άκρη σ΄όλον τον κόσμο. Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία να διηγηθεί…Ένα κομμάτι που η μουσική του γράφτηκε από τον Rudolf Schenker την εποχή του Taken by force, όταν ακόμα ήταν ο Uli Roth στο συγκρότημα, αλλά ξαναδουλεύτηκε με πιο δυνατή κιθάρα στα χρόνια εκείνα των 80’s για να γίνει ο μεγαλύτερος ύμνος των Scorpions σε κάθε άκρη της Γης. Τους στίχους εμπνεύστηκε ο Klaus περπατώντας μια μέρα που το χιόνι έπεφτε
και σκέπαζε τα πάντα.Το τραγούδι έπρεπε να τραγουδηθεί κατά τον Dieter, «σαν να έπρεπε ο Κlaus να κάνει έρωτα σε κάθε ακροατή». Έτσι, καθοδήγησε τον Klaus λέξη- λέξη και νότα-νότα kαι του έδειξε κάθε έκφραση που ήθελε. Ηταν μια μακρά και επίμονη διαδικασία.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η εποχή του Love at first sting είναι πραγματικά αξέχαστη. Δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω τον εθισμό μου σ’ αυτό το άλμπουμ, καθώς το άκουγα συνέχεια επί έναν χρόνο, αμέτρητες φορές τη μέρα. Ξύπναγα στις 07.00 καθημερινά για να προλάβω να το απολαύσω πριν έρθει η ώρα του σχολείου στις 08.00. Θυμάμαι ακόμα τις εκφράσεις των γειτόνων που αναγκάζονταν να ξυπνάνε κάθε μέρα με το «Bad boys running wild» και το «Coming home» στη διαπασών. Τα πάρτυ όπου το άλμπουμ ήταν περιζήτητο, το «Still loving you» που μας είχε «σκοτώσει» όλους, ακόμα και τους φίλους των Maiden και των Motorhead με τους οποίους καβγαδίζαμε για τη Νο1 heavy metal μπάντα. Το ΠΟΠ και ΡΟΚ που βγήκε με εξώφυλλο «Είμαι οπαδός των Scorpions» και το Love at first sting στο Νο1 της Ελλάδας με την πρώτη βδομάδα κυκλοφορίας. Την Αμερική όπου 1 στα 4 albums που πωλούνταν σ’ αυτή την τεράστια αγορά ήταν Love at first sting. Πήγε στο Νο 6 του Billboard, ενώ έγινε πλατινένιο από την πρώτη ημέρα και στη
συνέχεια τριπλά πλατινένιο στην Αμερική και τελικά αποτέλεσε το πιο επιτυχημένο άλμπουμ τους παγκοσμίως. Το Rock You Like A Hurricane με το εκπληκτικό του video να μπαίνει στο top -25 του
Billboard. Το Still Loving You με 1.800.000 πωλήσεις μόνο στη Γαλλία, προκαλώντας εκεί ένα ολόκληρο baby boom.Τον Adrian Smith με μπλούζα Scorpions και τη δήλωσή του ότι είναι η κορυφαία heavy metal μπάντα στον κόσμο. Την ανακήρυξή τους από το Rolling Stone περιοδικό σε «Ηeroes of Heavy Metal». Τη περιοδεία προώθησης με 169 συναυλίες sold out και με όλες τις επί αμερικανικού εδάφους ενώ είχαν να ανταγωνιστούν συγκροτήματα όπως Dio/Queensryche, Iron Maiden/ Motley Crue, Kiss/Bon Jovi. Τα σχεδόν 2.000.000 θεατές που παρακολούθησαν τις συναυλίες τους ξεπερνώντας ακόμα και εκείνη των Rolling Stones με το Still life. Την ανακήρυξή τους μέσα από ένα παγκόσμιο δημοψήφισμα των πιο έγκυρων κριτικών στις 20
μεγαλύτερες μπάντες της εικοσαετίας. Τις φήμες για τον ερχομό τους στην Ελλάδα. Τότε ζήτησαν το Ολυμπιακό Στάδιο για να παίξουν σε πάνω από 100.000 θεατές, όμως οι διοργανωτές φοβήθηκαν μήπως οι φανατικοί οπαδοί τους το γκρεμίσουν μέσα στην υστερία τους για τους Scorpions. Μέσα στο Love At First Sting βρίσκονται κωδικοποιημένα όλα τα μηνύματα. Είναι ένα album-οδηγός ένας καθρέφτης της νυχτερινής ζωής και του ταξιδιού που δεν τελειώνει. Ένα άλμπουμ για όσους θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους στο maximum αδιαφορώντας για τυχόν εμπόδια και φραγμούς. Ανοιχτό, αισιόδοξο, δυναμικό, γεμάτο ερωτισμό, ρομαντικό αλλά και συμπαγές αποτελεί τη μουσική παρακαταθήκη μιας μπάντας που γεννήθηκε να ταξιδεύει και να παίζει όπου υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα. Και να μεταφέρει φορτία από συναισθήματα σε όσους θέλουν να ταξιδέψουν και ναονειρευτούν μαζί της. … «Year after year out on the road…».
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΕΤΡΟΥ
16/6/23
Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ LOVE AT THE FIST STING
Το οπισθόφυλλο του cd |
Love at first sting… το άλμπουμ που καθόρισε τις μουσικές προτιμήσεις
μου, που ταυτίστηκε με την αισθητική μιας από τις πιο σημαντικές
περιόδους της ζωής μου, που εξακολουθεί να «γεννά» συναισθήματα
και να ξυπνά αναμνήσεις κάθε φορά που το ακούω. Άψογα μελετημένο
μουσικά και στιχουργικά, τη μια στιγμή σε ξεσηκώνει με hard rock
ύμνους όπως το Rock you like a hurricane ή το Coming home και
αμέσως μετά κυματίζεις τον αναπτήρα σου συγχρονισμένος με τον ήχο
του Still loving you. Οι Scorpions είναι μάστορες σε κάθε πτυχή του hard
rock και του metal, ο ποικίλος ήχος και η αίσθηση της τεχνικής τους
πραγματικά τους ξεχωρίζουν από τα συγκροτήματα της γενιάς τους.
Δημοσίευση σχολίου