Η ταραχώδης και μακροχρόνια καριέρα των Black Sabbath, έχει περάσει από πολλά …κύματα, ειδικά μετά από την αποχώρηση του Μεγαλειότατου Ronnie James Dio (Νοέμβριος 1982) έως την έλευση του Tony Martin πίσω από το μικρόφωνο (Ιανουάριος 1987). Αυτή την περίδο, διάλεξε ο Δημήτρης Τσουγκράνης να παρουσιάση σήμερα.
Αν και όπως έχουμε αναφέρει και παλαιότερα, η έμπνευση δεν εγκατέλειψε ποτέ τον Tony Iommi, οι συνεχείς αλλαγές μελών και οι λανθασμένες επιλογές του management, οδήγησαν το συγκρότημα στα πρόθυρα της καταστροφής. Το υλικό αυτής της περιόδου όπως και της επόμενης με τον Tony Martin στα φωνητικά άργησε να εκτιμηθεί από τους φίλους της μπάντας – πλην όμως περιέχει διαμάντια!
Η αποχώρηση της Αυτού Μεγαλειότητος, Ronnie James Dio και συνακόλουθα του ντράμερ Vinnie Appice για να σχηματίσουν τους Dio, κατέστησε επιτακτική την ανασύνταξη δυνάμεων από τα εναπομείναντα μέλη. Πέραν της ανάγκης εξεύρεσης αντικαταστατών (ο Ronnie ήταν αναντικατάστατος) προέκυψε και αλλαγή στο management. Το συγκρότημα θα στραφεί στον παλιό του γνώριμο Don Arden, ο οποίος παλαιότερα είχε αρνηθεί να αναλάβει τους Sabbath χωρίς τον Ozzy στο μικρόφωνο.
Ο Arden πρότεινε στους Iommi και Butler να συναντηθούν με τον Gillan εξετάζοντας το ενδεχόμενο ένταξής του στο σχήμα. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην pub The Bear στο Oxfordshire όπου και μετά από κατανάλωση τόνων αλκοόλ έδωσαν τα χέρια. Ο πρώην ερμηνευτής των Purple είχε πιεί τόσο πολύ που την επόμενη μέρα δεν το θυμόταν καν! Σχεδόν αμέσως ο Iommi πρότεινε στο Ward να αναλάβει και πάλι τα drums, αφού φαινόταν να έχει ξεπεράσει τα προβλήματα με το αλκοόλ.
Υπό την πίεση του Arden αλλά και της δισκογραφικής αναγκάστηκαν να διατηρήσουν το όνομα Black Sabbath, αν και η αρχική συμφωνία προέβλεπε ότι θα χρησιμοποιούσαν διαφορετικό όνομα! Το συγκρότημα θα μεταφερθεί στα The Manor Studios στην επαρχεία του Oxfordshire προκειμένου να ηχογραφήσει το επερχόμενο άλμπουμ του. Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων ο Gillan αποφάσισε να μην μείνει στο κτήριο μαζί με τους άλλους, αλλά έστησε μια σκηνή σε ένα υπαίθριο υπόστεγο θεωρώντας ότι η φύση θα βοηθούσε την φωνή του!
O Iommi, πραγματική μηχανή παραγωγής είχε ήδη αρκετά riff έτοιμα όπως αυτό του Hot Line, αν και τα περισσότερα ήταν νέες ιδέες.
Οι στίχοι του Gillan διαφοροποιούνται αρκετά σε σχέση με το στιχουργικό περιεχόμενο της εποχής του Dio ή των Geezer/Ozzy. Η θεματολογία είναι κυρίως ερωτική ή περιφέρεται γύρω από πράγματα της καθημερινότητας στο Oxfordshire. Ο Iommi πειραματιζόμενος με τον ήχο της κιθάρας μετέφερε τον εξοπλισμό σε ένα κτήριο από τούβλα, το οποίο βρισκόταν κοντά σε μια εκκλησία. Οι κάτοικοι της περιοχής και ο ιερέας της εκκλησίας ενοχλημένοι από τον εκκωφαντικό θόρυβο έκαναν αναφορά στις τοπικές αρχές…κάπως έτσι γεννήθηκαν οι στίχοι του Disturbing The Priest! To Born Again περιέχει κομματάρες όπως το ομώνυμο και το Zero The Hero, ωστόσο δεν μοιάζει με τίποτα από όσα οι Sabbath είχαν επιχειρήσει στο παρελθόν!
Αν και οι πωλήσεις του Born Again ήταν καλές, το συγκρότημα ήταν απογοητευμένο από την αδύναμη παραγωγή και τον κακό ήχο του άλμπουμ. Αδύναμο σημείο υπήρξε φυσικά και το τρομακτικό εξώφυλλο με το μωρό – τέρας. Παρά τις αντιρρήσεις του γκρουπ, ο Don Arden επέβαλε την άποψή του καθώς θεωρούσε ότι το απεχθές για την εποχή εξώφυλλο θα προκαλούσε συζητήσεις και συνεπώς δημοφιλία!
Στο μεταξύ η κατάσταση στο συγκρότημα είχε αρχίσει και πάλι να γίνεται δύσκολή καθώς ο Ward όντας ψυχολογικά καταβεβλημένος λόγω οικογενειακών προβλημάτων αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το συγκρότημα. Αντικαταστάθηκε άμεσα από τον Bev Bevan (ex ELO), ο οποίος έπαιξε σε όλη την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ. O Gillan ως μέλος των Sabbath και για τις ανάγκες της επερχόμενης περιοδείας έπρεπε να αποποιηθεί και τις ενδυματολογικές του προτιμήσεις. Αρχικά τον έπεισαν να φορά μαύρο δερμάτινο γιλέκο και jeans και σιγά σιγά τον έπεισαν να φορά και δερμάτινο παντελόνι.
Σήμα κατατεθέν της περιοδείας ήταν τα κολοσσιαία σκηνικά, που θύμιζαν το μνημείο Stonehedge! Η ιδέα του Geezer υλοποιήθηκε με τους τεχνικούς να υπολογίζουν τις διαστάσεις σε ίντσες αντί για εκατοστά με αποτέλεσμα η κατασκευή να προσεγγίζει το φυσικό μέγεθος του μνημείου μη χωρώντας στους περισσότερους συναυλιακούς χώρους!!! Με το πέρας του αμερικάνικου σκέλους της περιοδείας δεδομένου και του υψηλού κόστους επιστροφής τους στην Αγγλία το συγκρότημα θα εγκαταλείψει τα σκηνικά στις ΗΠΑ.Ο Arden μάλιστα είχε την ιδέα οι ζωντανές εμφανίσεις να ανοίγουν με έναν νάνο ντυμένο όπως το μωρό του εξώφυλλου, ο οποίος θα διέτρεχε την σκηνή, ενώ τα μάτια του θα ακτινοβολούσαν κόκκινο φως. Αντίστοιχα την ίδια περίοδο στις ζωντανές εμφανίσεις του Ozzy συμμετείχε ένας νάνος, τον οποίο αποκαλούσαν Ronnie!!! Τελικά μετά από μερικές ζωντανές εμφανίσεις και αφού προηγήθηκε ένα ατύχημα απέσυραν τον νάνο από το show.
Ο Gillan εξάλλου επέμενε να υπάρχουν στην σκηνή και τα δύο τεράστια bongos, που χρησιμοποιούσε και στους Purple. Τα υπόλοιπα μέλη ως ήταν φυσικό αντέδρασαν πείθοντας τον τελικά να τα τοποθετήσει στην άκρη της σκηνής πίσω από το σημείο που στεκόταν ο Geezer και λίγο αργότερα να τα αποσύρει!
Αρνητικά σχόλια προκάλεσε και το γεγονός ότι ο Gillan κατά την διάρκεια της περιοδείας έγραφε τους στίχους σε φύλλα γιατί δεν μπορούσε να τους μάθει απέξω! Στην περιοδεία το συγκρότημα θα παίξει και το «Smoke On The Water» των Τιτανοτεράστιων με τους fans του συγκροτήματος να το απολαμβάνουν παρά τα επικριτικά σχόλια των κριτικών της εποχής.
Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ και την περιοδεία, που ακολούθησε όλα έδειχναν ότι το line up είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του. To συγκρότημα θα δώσει την τελευταία του συναυλία τον Μάρτιο του 1984 στην Μασαχουσέτη πριν ο Gillan αποχωρήσει για να ενταχθεί στους Deep Purple. Ταυτόχρονα σχεδόν θα αποχωρήσει και ο Bevan.
Οι Iommi και Butler σχεδόν αμέσως θα κάνουν κάποιες συναντήσεις με τον Ozzy για να δρομολογήσουν την επανένταξή του στους Sabbath. Αν και το κλίμα ήταν πολύ καλό, η προσπάθεια τελικά δεν θα στεφθεί με επιτυχία και αυτό κυρίως λόγω ασυμφωνίας του management των καλλιτεχνών.
Οι Iommi και Bulter συνέχισαν να αναζητούν τον αντικαταστάτη του Gillan. Το συγκρότημα χρειαζόταν έναν ερμηνευτή, ο οποίος εκτός από το να έχει καλή φωνή, θα μπορούσε να ερμηνεύει και τα παλαιότερα κομμάτια. Μεταξύ άλλων δοκίμασαν τον Michael Bolton, ο οποίος τους εντυπωσίασε στις ψηλές νότες, αλλά και τον David Donato, που έμοιαζε να είναι ο επικρατέστερος. Εν τω μεταξύ ο Ward θα επιστρέψει στα τύμπανα, αλλά μόλις λίγους μήνες αργότερα θα αποχωρήσει και πάλι συμπαρασύροντας και τον Butler, που είχε κουραστεί από τις συνεχείς αλλαγές στο line up. Ο Iommi είχε μείνει μόνος.
Η Lita Ford, που άνοιγε τις ζωντανές εμφανίσεις στην περιοδεία του Born Again και είχε σχέση με τον Iommi, πρότεινε να συμμετέχουν στους Sabbath μέλη του σχήματός της με τον Eric Singer (ντραμς) να εκφράζει από την πρώτη στιγμή την πρόθεσή του να ενταχθεί στους Sabbath εγκαταλείποντας την Ford.
Εν μέσω ζυμώσεων για την εύρεση νέων μελών και την σύνθεση υλικού τα 4 ιδρυτικά μέλη των Sabbath θα βρεθούν και πάλι μαζί στην σκηνή του Live Aid τον Ιούλιο του 1985. Η εμφάνιση αυτή όπως ήταν φυσικό πυροδότησε και πάλι φήμες για επανασύνδεση της κλασικής σύνθεσης, οι οποίες ωστόσο γρήγορα διαψεύστηκαν.
Όντας λοιπόν χωρίς συγκρότημα ο Iommi σκέφτηκε την κυκλοφορία ενός προσωπικού άλμπουμ καλώντας να αναλάβουν το μικρόφωνο ερμηνευτές εγνωσμένης αξίας όπως ο Robert Plant, ο Rob Halford, ο David Coverdale και ο Glenn Hughes. Δυστυχώς περιορισμοί, που έθεταν οι δισκογραφικές τους εταιρίες, δεν επέτρεψαν την υλοποίηση του εγχειρήματος.
Προσπαθώντας ο Iommi να «αναστήσει» τους Sabbath δοκίμασε τον πολύ καλό ερμηνευτή Jeff Fenholt, ο οποίος είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μιούζικαλ Jesus Christ Superstar, στο Broadway. Μετά την ηχογράφηση κάποιων demos η συνεργασία τελικά δεν θα προχωρήσει λόγω κυρίως της αδυναμίας του Fenholt να ερμηνεύσει παλαιότερο υλικό, με τον τελευταίο να κάνει καριέρα ως τηλεοπτικός ευαγγελιστής στις ΗΠΑ.
Τελικά ο Iommi θα προσεγγίσει τον Glenn Hughes για να ηχογραφήσει μαζί του κάποια κομμάτια. Η απόδοσή του Hughes ήταν τέτοια που «ανάγκασε» τον Iommi να τον χρησιμοποιήσει σε ολόκληρο το άλμπουμ παρότι ο εθισμός του πρώην μπασίστα και ερμηνευτή των Purple στην κοκαΐνη καθιστούσε εξαρχής την συνεργασία πραγματικά δύσκολη. Πέραν αυτού ήταν η πρώτη φορά που ο Iommi έπρεπε να συνεργαστεί με νέους μουσικούς γεμάτους όρεξη – πλην όμως άπειρους όπως ο Eric Singer (τύμπανα) και ο Dave Spitz (μπάσο).
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στα Cherokee Studios του Los Angeles και ολοκληρώθηκε στα Cheshire Sound Studios της Atlanta. Οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν σύντομα δεδομένου ότι ο Iommi είχε αναλάβει το κόστος για τα πάντα. Η εταιρία πρότεινε να γυρίσουν και βίντεο για το πολύ καλό No Stranger To Love με τον Iommi να μην διακρίνεται για το υποκριτικό του ταλέντο!Το Seventh Star προοριζόταν να είναι προσωπικό άλμπουμ του Iommi καθώς ο μεγάλος κιθαρίστας ήθελε να συνθέσει ελεύθερα μουσική έξω από τους περιορισμούς που αναπόφευκτα έθετε το όνομα των Sabbath. Και ο Hughes όμως αισθανόταν άβολα καθώς για μια ακόμα φορά θα παρουσιαζόταν ως αντικαταστάτης του Gillan. Και πάλι όμως η εταιρία δια στόματος Don Arden θα υποχρεώσει τον Iommi να κυκλοφορήσει το άλμπουμ με τίτλο Black Sabbath featuring Tony Iommi. Το Seventh Star έφτασε στο Νο. 27 των βρετανικών charts μένοντας για 5 εβδομάδες.
Τον Μάρτιο του 1986 ξεκίνησε η περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, η οποία θα εξελιχθεί καταστροφικά με τον Hughes βυθισμένο στα ναρκωτικά και τον Iommi να προσλαμβάνει ασφάλεια για να κρατήσει τους dealers μακριά του. Στην εμφάνιση στην Ατλάντα o Hughes βρέθηκε μόλις λίγα λεπτά πριν το γκρουπ ανέβει στην σκηνή. Σε άλλη εμφάνιση ο διευθυντής σκηνής (stage manager) John Downing χτύπησε τον Hughes, ο οποίος αρνιόταν να ανέβει στην σκηνή!
Στην τρίτη μόλις ζωντανή εμφάνιση στο Worcester της Μασαχουσέτης η κατάσταση με τον Hughes ήταν αποκαρδιωτική! Δεν μπορούσε καν να τραγουδήσει με αποτέλεσμα ο Geoff Nicholls (keyboards) να αναλάβει μέρος των φωνητικών! Ήταν φανερό ότι ο Hughes δεν μπορούσε να συνεχίσει. Δεδομένου ότι η αντικατάσταση θα γινόταν εν μέσω περιοδείας ο νέος τραγουδιστής θα έπρεπε να παρακολουθεί τα shows με το Hughes και το απόγευμα να κάνει πρόβες με την μπάντα!
Πρώτος αριστερά ο Ray Gillen |
Ο Dave Spitz πρότεινε τον Ray Gillen έναν νεαρό τραγουδιστή από την Νέα Υόρκη. Η απόδοση του Gillen ήταν εξαιρετική με τις πωλήσεις εισιτηρίων όμως να πέφτουν κατακόρυφα και τις ζωντανές εμφανίσεις να περιορίζονται σε μικρούς χώρους. Ήταν αναμενόμενο ότι η σύμπραξη Iommi / Hughes προκαλούσε το ενδιαφέρον του κοινού σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με τον «άγνωστο» αντικαταστάτη του. Το συγκρότημα παρά την οικονομική ζημία συνέχισε να περιοδεύει επενδύοντας στον Gillen. Χρειαζόταν χρόνος για να «χτίσουν» πάνω στον νέο ερμηνευτή, την ώρα που όλα έδειχναν ότι δεν θα είχαν αυτή την πολυτέλεια.
Εν μέσω όλων αυτών των προβλημάτων προέκυψε και η σύλληψη του Don Arden για φορολογικούς λόγους αφήνοντας το γκρουπ χωρίς management. O Iommi όντας απελπισμένος θα επιστρέψει στον Patrick Meehan με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν με καταστροφικά αποτελέσματα.
Παράλληλα ο Iommi ξεκίνησε να συνθέτει μουσική για την μελλοντική κυκλοφορία. Πλαισιωμένος από νεότερους και γεμάτους όρεξη μουσικούς έδειχνε να επανακάμπτει. Εξαίρεση αποτελούσε ο Gillen, που παρότι είχε φωνάρα γρήγορα παρασύρθηκε από την αναγνωρισιμότητα στρεφόμενος σε κάθε είδους καταχρήσεις!
Ο Jeff Glixman, ο οποίος ανέλαβε την παραγωγή του επερχόμενου άλμπουμ δεν έμεινε ικανοποιημένος από την απόδοση των Gillen και Spitz και εισηγήθηκε στον Iommi την αντικατάστασή τους. Τελικά ο Iommi αντικατέστησε τον Glixman. Παράλληλα ο Spitz θα αποχωρήσει από το συγκρότημα και θα αντικατασταθεί από τον τεράστιο Bob Daisley.
Στο μεταξύ ο Meehan ζητούσε συνεχώς χρήματα από τον Iommi για να εξοφλήσει τους μουσικούς και να τακτοποιήσει τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του γκρουπ. Εκ των υστέρων απεδείχθη ότι ο manager του σχήματος κρατούσε ο ίδιος τα χρήματα χωρίς να τα αποδίδει στους μουσικούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα και την αποχώρηση του Gillen από το συγκρότημα, ενώ οι Bob Daisley και Eric Singer αποχώρησαν επίσης για να συνεργαστούν με τον Gary Moore.
O Albert Chapman καλός φίλος του Iommi θα του συστήσει έναν νεαρό χαρισματικό τραγουδιστή με τον οποίο το συγκρότημα έμελλε να επιστρέψει (τουλάχιστον ποιοτικά) εκεί που του άρμοζε…στην κορυφή. Η έλευση του Martin και η ανάληψη του management από φερέγγυους συνεργάτες θα σημάνει το τέλος μια μακράς περιόδου αβεβαιότητας επιτρέποντας στον Iommi και στους συνεργάτες του να επικεντρωθούν σε αυτό που αποδεδειγμένα κάνουν καλά…να μας χαρίζουν την μαγεία της μουσικής τους.
Και επειδή οι παλιές αγάπες δεν χάνονται, αρκετά χρόνια αργότερα ο Iommi θα συνεργαστεί και πάλι τόσο με τον Gillan όσο και με τον Glenn Hughes…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ
2/6/23
Δημοσίευση σχολίου