Φτάσαμε στο Κύτταρο λίγο μετά τις 20:00 για να λάβουμε έγκαιρα θέση. Ο κόσμος ήταν αρχικά ελάχιστος με την προσέλευση να γίνεται εντονότερη καθώς περνούσε η ώρα. Λίγο πριν ξεκινήσει το live η αρένα είχε σχεδόν γεμίσει κατά τα 2/3, ενώ ο εξώστης παρέμεινε κλειστός. Σίγουρα η μέρα διεξαγωγής της συναυλίας δεν βοήθησε.
Λίγα λεπτά μετά τις 21:00 στην σκηνή ανέβηκε ο Ιταλός κιθαρίστας Andrea Martongelli πλαισιωμένος από τους πολύ καλούς Francesco Caporaletti στο μπάσο (The Gang, Vinnie Moore), Roberto Pirami στα τύμπανα (Vinnie Moore, Michael Angelo Batio) και τον εξαιρετικό Riccardo Curzi στα φωνητικά. Έχοντας στην διάθεση του περίπου 20 λεπτά ο Martongelli κέρδισε το χειροκρότημα όλων παίζοντας κομμάτια από την μπάντα του, το σχήμα που συμμετέχει με τους David Ellefson και Jeff Scot Soto, ενώ έκλεισε διασκευάζοντας το Symphony of Destruction των Megadeth με τον Riccardo Curzi να μιμείται τα φωνητικά του Dave Mustaine.
Εν μέσω χειροκροτημάτων ο Martongelli θα μας αποχαιρετήσει δίδοντας την σκυτάλη χωρίς καθυστέρηση στον Rowan Robertson γνωστό από την συνεργασία του με τον Μεγαλειότατο Ronnie James Dio με τον οποίο ηχογράφησε το Lock Up The Wolves(1989). Η προσδοκία να ακούσουμε κομμάτια του Dio ήταν αρκετή για να σκορπίσει τον ενθουσιασμό και ο Robertson δεν μας χάλασε το χατίρι. Ιδανικό ξεκίνημα με το Wild One, που ανοίγει και το Lock Up The Wolves, ενώ απέδωσε εξαιρετικά κομματάρες από Black Sabbath αλλά και Dio αποτίνοντας φόρο τιμής στον μεγαλύτερο metal τραγουδιστή. Ιδιαίτερη αναφορά θα ήθελα να κάνω και στο πολύ καλό Giants of War από την προσωπική του δισκογραφία. Στην πολύ καλή εμφάνιση του Rowan Robertson συνέβαλε και η εξαιρετική απόδοση του Riccardo Curzi – ο άνθρωπος έχει φωνάρα (δεν είναι εύκολο να ερμηνεύεις κομμάτια του Dio).
Είχε φτάσει η ώρα για να ανέβει στην σκηνή ο τέταρτος της παρέας, που δεν ήταν άλλος από τον Michael Angelo Batio, γνωστό από την θητεία του στους Nitro και φυσικά στους θεούς Manowar. Ο άνθρωπος είναι απίστευτος – ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες που έχουμε δει ζωντανά! Χωρίς ίχνος βεντετισμού και με μεγάλη δόση χιούμορ μας άφησε με το στόμα ανοιχτό! Αν έπρεπε να ξεχωρίσω στιγμές θα ήταν σίγουρα ο φόρος τιμής προς τον Dimebag των Pantera και τον Eddie Van Halen. Η κορυφαία στιγμή ήταν φυσικά όταν πήρε στα χέρια του την 2 neck κιθάρα του παίζοντας μεταξύ άλλων το βασικό riff από το The Trooper των Iron Maiden!
Να σημειώσουμε επίσης ότι ο ήχος ήταν πολύ καλός καθόλη την διάρκεια της συναυλίας επιτρέποντας στους μουσικούς να ξεδιπλώσουν τις δεξιότητές τους. Δεν θα ήθελα τέλος να παραλείψω ότι όλοι οι μουσικοί μετά το πέρας της συναυλίας έμειναν στον χώρο προκειμένου να υπογράψουν αυτόγραφα και να βγάλουν φωτογραφίες με όλους!
Η εμφάνιση των Electric Guitarlands μεταξύ των οποίων και του Rowan Robertson στενού συνεργάτη του Ronnie James Dio όπως και η καθιερωμένη πλέον εμφάνιση των Rock N’ Roll Children λίγες μέρες πριν αποτελούν ιδανικό φόρο τιμής στον μεγαλύτερο ερμηνευτή που σαν σήμερα (16/05/2010) δεν έφυγε ποτέ.
Setlist
Andrea Martongelli: Scars on Scars - Like a Bullet (Ellefson-Soto cover) - Dark Days - Symphony of Destruction (Megadeth)
Rowan Robertson: Wild One (Dio) – I (Black Sabbath) – Voodoo (Black Sabbath) - Giants of War - Holy Diver (Dio)
Gus G: Demon Stomp – Exosphere - Quantum Leap - Enigma of Life – Fearless - Speak Softly Love (Love Theme From The Godfather) - Force Majeure
Michael Angelo Batio: Tribute to Dimebag - No Boundaries - Tribute to Eddie Van Halen - Double Guitar Solo
Electric Guitarlands Jam: Paranoid (Black Sabbath)
Κείμενο/φωτογραφίες: Δημήτρης Τσουγκράνης
17/5/23
Δημοσίευση σχολίου