Κάποτε, εκεί στην αρχή της δεκαετίας του 70, τα τραγούδια των Eagles ήταν πάντα ένα όμορφο νοερό ταξίδι στη χαλαρή και ηλιόλουστη Καλιφόρνια. Την ίδια ώρα που μπάντες, όπως οι Led Zeppelin και οι Deep Purple, ανέβαζαν το hard rock στην κορυφή του κόσμου, έρχονταν οι βασικοί τραγουδοποιοί των Eagles, ο Don Henley και ο Glenn Frey, και μας πρόσφεραν laid-back μελωδίες και στίχους βγαλμένους από την καθημερινή ζωή. Τι να πρωτοθυμηθούμε; "Take It Easy", "Witchy Woman", "One of These Nights", "Lyin' Eyes", … Κι όμως! Αν θέλανε οι Eagles, μπορούσαν να δείξουν μια πολύ «δυσάρεστη» πλευρά τους, με μουσική και στίχους που αποδομούσαν τα ρομαντικά καλιφορνέζικα τοπία. Και το “Life in the Fast Lane” είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της άλλης, της «σκληρής» πλευράς τους.
ΤΟ RIFF ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΤΟΥ JOE WELSH
Είμαστε στο 1976, όπου οι Eagles ετοιμάζουν το 5ο studio album τους, το Hotel California, έχοντας πια στη σύνθεσή τους τον rock κιθαρίστα Joe Welsh, ο οποίος ήρθε να αντικαταστήσει το ιδρυτικό μέλος Bernie Leadon, που ήταν προσανατολισμένος αυστηρά στην country. Ο Welsh λοιπόν, χρησιμοποιούσε για προθέρμανση ένα ριφάκι δικής του έμπνευσης, που, μόλις το άκουσαν οι υπόλοιποι, ξετρελάθηκαν. «Κράτα το αυτό», του είπαν, «αυτό είναι τραγούδι»! Είναι η εποχή που έχουν ήδη γράψει το κορυφαίο τραγούδι τους, το “Hotel California”, και -όπως ήταν αναμενόμενο- κάθε άλλο κομμάτι που επιλέγουν για το ίδιο άλμπουμ, περιστρέφεται γύρω από το μνημειώδες άσμα σαν δορυφόρος του. «Ήταν σαν να είχε δημιουργηθεί ένα μοτίβο», θυμόταν ο Don Felder. «Ύστερα από τις πρώτες μας επιτυχίες, ήμασταν το ‘New Kid in Town’, όμως με τη σούπερ επιτυχία του ‘Hotel California’ η ζωή μας μπήκε στο ‘Fast Lane’ και αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε μήπως η καινούργια, έκλυτη ζωή μας ήταν απλώς ‘Wasted Time’. Εννοώ εν τέλει, ότι όλο το άλμπουμ χτίστηκε πάνω στο concept του ‘Hotel California’».
Ο ΓΚΑΖΟΦΟΝΙΑΣ DEALER
Με βάση, λοιπόν, το παραπάνω μοτίβο, οι Henley και Frey είχαν οδηγηθεί στην ιδέα να γράψουν ένα τραγούδι για τον νέο τρόπο ζωής τους, να γράψουν δηλαδή για το Hollywood Lifestyle. Κι ενώ, ως προς τη μουσική, είχαν καταλήξει ότι το riff του Joe Welsh ήταν ιδανικό για να περιγράψει τους γρήγορους ρυθμούς και την απαιτητική καθημερινότητα της ζωής των stars, δεν μπορούσαν να ταιριάξουν αυτές τις νότες με τους κατάλληλους στίχους. Ώσπου μια μέρα, ο Glenn Frey έζησε μια περίεργη στιγμή: «Ήμουν μέσα στην Corvette του drug dealer μου, πηγαίνοντας για ένα παιχνίδι πόκερ. Οδηγούσε του σκοτωμού, πάνω από 90 μίλια την ώρα. Αν μας έπιαναν θα ήταν καταστροφή, γιατί, πέρα από την υπέρβαση του ορίου ταχύτητας, θα μας βρίσκανε και φορτωμένους κοκαΐνη! Του έβαλα, λοιπόν, τις φωνές, Οπότε αυτός γυρίζει και μου λέει: ‘Φίλε, έτσι είναι η ζωή στην αριστερή λωρίδα (life in the fast lane)’! Κι αμέσως σκέφτηκα, να ωραίος τίτλος για τραγούδι»!
JET SET LIFESTYLE
Αφού βρέθηκε και ο τίτλος, ήταν πια θέμα της στιχουργικής τέχνης του Don Henley να γραφτούν οι κατάλληλοι στίχοι. Ο Henley διαλέγει να περιγράψει τo lifestyle στο Los Angeles μέσα από τη ζωή των πιο ελεεινών -ίσως- χαρακτήρων που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Μιλάει για δυο απροσάρμοστους ανθρώπους, που το μόνο που έχουν κοινό είναι ότι είναι καλοί στο κρεβάτι. Η ζωή τους κυλάει μέσα στο σεξ και τα ναρκωτικά, προοιωνίζοντας τη συντριβή τους, που έρχεται στο τέλος του τραγουδιού. Εδώ που τα λέμε, δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει και πολύ τη φαντασία του ο Henley, για να γράψει αυτούς τους στίχους. Εκείνη την εποχή, αυτή ακριβώς ήταν η ζωή των Eagles. O Frey θυμάται, για παράδειγμα, ότι η τουρνέ υποστήριξης του άλμπουμ “One of These Nights” ήταν μια καθημερινή κατάχρηση ουσιών: «Ο στόχος ήταν να δείξουμε ο ένας στον άλλο ποιος ήταν ο πιο ανθεκτικός. Ήταν ζήτημα επίδειξης»! Και αν, προς στιγμή, προσπάθησαν να ισχυριστούν ότι οι υπέροχες εμπνεύσεις τους, εκείνη την εποχή, οφείλονταν στην κατανάλωση κοκαΐνης, σίγουρα δεν θα μπορούσαν να το πουν αυτό για το επόμενο άλμπουμ, με τίτλο “Long Run” όπου οι εμπνεύσεις τους απλά εξαφανίστηκαν! «Βρήκαμε τοίχο», έλεγε αργότερα ο Henley, «η κοκαΐνη έβγαλε σε όλους μας τον χειρότερό μας εαυτό».
Πάντως ο Frey δεν παραδέχεται ότι οι στίχοι αναφέρονται σ’ αυτούς τους ίδιους. Σε μια συνέντευξή του το 1981, λέει: «Το ‘Life in the Fast Lane’ περιγράφει το στερεότυπο της ζωής στο LA, εκείνη την εποχή: Να τρέχεις ασταμάτητα με την Porsche σου και να ζεις τη μεγάλη ζωή 24 ώρες την ημέρα, κάτι που ίσχυε τότε για πολύ κόσμο. Δεν αναφέρεται ειδικά στα μέλη της μπάντας μας, ούτε σε κάποιους άλλους συγκεκριμένους ανθρώπους. Λέμε απλώς, πόσο ενοχλητικό είναι να βλέπεις σε τι υπερβολές καταφεύγει το jet set, για να περνάει καλά. Πάρτε για παράδειγμα τη disco, ένα εντελώς άχρηστο πράγμα, που κόντεψε να γίνει τρόπος ζωής».
Απ’ την άλλη, ο Joe Welsh, όταν τον ρώτησαν αν κάποιοι στίχοι του τραγουδιού αφορούν τους ίδιους τους Eagles, απάντησε: «Ναι, μάλλον, το βρίσκω όμως υγιές που αντιληφθήκαμε έγκαιρα ότι τα καθημερινά πάρτι και τα γρήγορα αυτοκίνητα δεν μπορεί να είναι ο λόγος που υπάρχουμε στη γη κι αυτό έγινε για μας κοινή συνείδηση».
Πάντως, αφότου κυκλοφόρησε το τραγούδι, η έκφραση “life in the fast lane” έγινε συνώνυμη του jet set lifestyle, με όλα τα ελαττώματά του, παρόλο που ο στόχος του τραγουδιού δεν ήταν να εξυμνήσει αυτό τον τρόπο ζωής, αλλά να τονίσει τις επιπτώσεις των ναρκωτικών, του αλκοόλ και των επιπόλαιων αποφάσεων.
Κάποιες φήμες που κυκλοφόρησαν τότε, ήθελαν το τραγούδι να μιλάει για τη Stevie Nicks και τον Lindsey Buckingham των Fleetwood Mac. Οι δυο τους είχαν σχέση, που διαλύθηκε μόλις έγιναν διάσημοι. Μετά τον Buckingham, η Stevie Nicks τα έφτιαξε με τον Don Henley και, κάπως έτσι, κυκλοφόρησαν οι φήμες.
Για να τιμήσει τον Glenn Frey, η Ann Wilson των Heart περιέλαβε μια διασκευή του “Life in the Fast Lane” στο άλμπουμ της “Immortal” (2018). Όπως λέει η ίδια, το τραγούδι αυτό «είναι η τέλεια απεικόνιση της εγωκεντρικής υλιστικής κουλτούρας των πάρτι των 70s».
ΔΙΚΑΙΟΠΟΛΙΣ
20/5/23
Δημοσίευση σχολίου