Το Σάββατο 15 Μαϊου ανακοινώθηκε ο θάνατος της Μαίρης Αλεξοπούλου, που τις δεκαετίες του 60 και του 70, γνώρισε μεγάλες επιτυχίες. Μέχρι τα 42 της χρόνια ζούσε μια ζωή σαν παραμύθι. Ωστόσο, από τη μια στιγμή στην άλλη η ζωή της άλλαξε. Ένα δυσάρεστο γεγονός -ο πρόωρος θάνατος της 18χρονης κόρης της σε τροχαίο δυστύχημα, την έκανε να καταλάβει ότι όλα είναι μάταια και κάπως έτσι οδηγήθηκε σε έναν άλλον δρόμο: Αυτόν του μοναχισμού. Ο πατέρας της ήταν επίτροπος τότε στη Μητρόπολη Περιστερίου και φυσικά ούτε λόγος να δει την κόρη του να ασχολείται με το τραγούδι. Κάποιοι φίλοι μουσικοί του παππού της τον έπεισαν για το ταλέντο της στο τραγούδι κι ένας από αυτούς την πήρε μαζί του στην ορχήστρα που έπαιζε στη «Χωριάτικη Ταβέρνα» της Εκάλης. To 1966 κυκλοφόρησε τον πρώτο μικρό της δίσκο με τα τραγούδια «Αν ποτέ/Ποιο καράβι» για να ακολουθήσει η εμφάνισή της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου ερμήνευσε το τραγούδι «Πανηγύρι» το οποίο είχε ερμηνεύσει και η Κλειώ Δενάρδου. Τότε υπήρχε το παράδοξο στο φεστιβάλ, το ίδιο τραγούδιο να ερμηνεύουν δύο τραγουδιστές, ένας στον α! γύρο κι άλλος στο 2ο άλλος, ώστε να "πιάσουν" όλο το κοινό!!! Παρ΄όλο το παράδοξο του πράγματος, το τραγούδι πήρε την πρώτη θέση! Μετά από αυτήν την επιτυχία, άρχισε να εργάζεται σε νυχτερινά μαγαζιά για να ακολουθήσουν μια σειρά μικρών δίσκων,΄Ένα τέλος άρχισε», «Τι χαρά», «Αυτό είναι αγάπη» για να φθάσουμε στη διασκευή της μεγάλης επιτυχίας της Patty Pravo “La Bambola” με τίτλο «Η μπάμπολα». Ήταν η εποχή που τα ιταλικά τραγούδια, διασκευαζόντουσαν κατά κόρον από Έλληνες τραγουδιστές και συγκροτήματα. Χρειάστηκε να φθάσουμε στο 1973 για να κυκλοφορήσει το πρώτο μεγάλο δίσκο της με τίτλο το όνομά της και το 1977 το δεύτερο και πάλι με τίτλο το όνομά τη, συνολικά κυκλοφόρησε 6 μεγάλους LP δίσκους, οι 2 πρώτοι που βλέπετεφωτογραφία ανήκουν στην pop, οι υπολοιποι είναι ελαφρολαικοί. Στο μεταξύ είχε αλλάξει ύφος κι από τα ποπ τραγούδια είχε περάσει στο ελαφρολαικό, αλλά και πάλι η φωνή της και η παρουσία της ξεχώριζαν. Παντρεύτηκε, απέκτησε 2 κόρες και για οικονομικούς λόγους χρειάστηκε να επιστρέψει στο τραγούδι και στα νυχτερινά μαγαζιά. Το 1961είχε συμμετάσχει στα καλλιστεία κι έχει εμφανιστεί σε στις ταινίες Φίφης ο Αχτύπητος και Νυχτοπερπατήματα.
Δυστυχώς το 1984, η 18χρονη κόρη της Κωνσταντίνα, πήρε το αυτοκίνητό της για να πάει στο μαγαζί της Κηφισιάς και στη στροφή της Αγίας Μαρίνας στο Κορωπί έγινε μετωπική με κάποιο φορτηγό. Σκοτώθηκε ακαριαία. Από τότε η ζωή της Μαίρης Αλεξοπούλου άλλαξε κι άρχισε να πηγαίνει στην εκκλησία. Δύο χρόνια αργότερα, αποφάσισε να γίνει μοναχή, αρχικά ρασοφόρα και τελικά ηγουμένη. Το 1992 δημιούργησε το ησυχαστήριό της, την Παναγία Θεονύμφη, στο παλιό της σπίτι, στο Κορωπί, έχοντας αποτραβηχτεί εντελώς από τα φώτα της δημοσιότητας. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών.
Η Μαίρη Αλεξοπούλου είναι ταυτισμένη, στη μνήμη μου, με το τραγούδι "Τι Χαρά", του 1967, μετάφραση του ιταλικού "Rivoluzione", το οποίο, στην αρχική του εκτέλεση, δεν κατάφερε να διακριθεί στο φεστιβάλ San Remo 1967, εκείνο το περίεργο φεστιβάλ, όπου αυτοκτόνησε ο Luigi Tengo επειδή αποκλείστηκε (!!) και όπου το πιο επιτυχημένο τραγούδι ήταν αυτό που ήρθε δέκατο (Cuore Matto). Η Μαίρη Αλεξοπούλου όμως, συνοδευόμενη από τους "Αρίονες", το ανέβασε σε άλλο επίπεδο. Το πόσο είχαμε χορέψει μ' εκείνο το κυριολεκτικά χαρωπό τραγούδι! https://www.youtube.com/watch?v=9z3-Ip3GJi8 Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει ...
Η Μαίρη Αλεξοπούλου είναι ταυτισμένη, στη μνήμη μου, με το τραγούδι "Τι Χαρά", του 1967, μετάφραση του ιταλικού "Rivoluzione", το οποίο, στην αρχική του εκτέλεση, δεν κατάφερε να διακριθεί στο φεστιβάλ San Remo 1967, εκείνο το περίεργο φεστιβάλ, όπου αυτοκτόνησε ο Luigi Tengo επειδή αποκλείστηκε (!!) και όπου το πιο επιτυχημένο τραγούδι ήταν αυτό που ήρθε δέκατο (Cuore Matto). Η Μαίρη Αλεξοπούλου όμως, συνοδευόμενη από τους "Αρίονες", το ανέβασε σε άλλο επίπεδο. Το πόσο είχαμε χορέψει μ' εκείνο το κυριολεκτικά χαρωπό τραγούδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=9z3-Ip3GJi8
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει ...
Ουπς! Luigi Tenco, όχι Tengo. Συγγνώμη!
ΑπάντησηΔιαγραφή