Δεν θυμάμαι πως έπεσε στα χέρια μου ο πρώτος δίσκος των Will O the Wisp, αλλά θυμάμαι πως με είχε εντυπωσιάσει τόσο από το περιεχόμενο όσο κι από το εξώφυλλο που για τα ελληνικά δεδομένα της ανεξάρτητης σκηνής, ήταν ιδιαίτερα φροντισμένο. Ήταν 1999 όταν έκανα εκπομπές στον Capital FM και η διασκευή τους στο “Hangin’ on a dream” του Tim Hardin αλλά και το δικό τους “Elbereth”, είχαν θέση σε κάθε εκπομπή μου. Εκείνο που με κέρδισε, ήταν η ποιότητά τους που δίσκο με δίσκο(!) γινόταν ακόμα καλύτερη! Το ίδιο συνέβη στο Second Sight(2000) αλλά και στην πολύ καλή διασκευή τους στο κλασικό “God bless the Child’ της Billie Holiday που κυκλοφόρησε σε μια εκπληκτική τσόχινη έκδοση δίσκου βινύλιου 45 στροφών (μικρός δίσκος) που είναι εξαιρετικά σπάνιο! Αυτή τη συνέντευξη/παρουσίαση΄με τον βασικό συνθέτη, κιθαρίστα και τραγουδιστής των Will O the Wisp, Τάκη Μπαρμπάγαλα, ήταν πάντα στο μυαλό μου καθώς το συγκρότημα ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστό και καθόλου προβεβλημένο.
Ερωτήσεις: Αλέξανδρος Ριχάρδος
Πότε ξεκίνησε το ταξίδι των Will o the Wisp;
Το ταξίδι των Wow ξεκίνησε το 1997, αφού είχαν προηγηθεί οι Λευκή Συμφωνία με δύο δίσκους και μια περίοδος στο Βερολίνο. Μετά για ένα διάστημα έπαιζα με τους Forward Music Quintet και αργότερα σχημάτισα τους Red Mist όπου βγάλαμε ένα album και ένα single. Στην συνέχεια υπήρξε ένα διάλειμμα για να μπορέσω να οργανώσω τους Will-O-The Wisp και να γράψω μερικά κομμάτια έτσι ώστε η μπάντα να σχηματίσει μια συγκεκριμένη άποψη για το τι πρέπει να παίξει. Η ιδέα ήταν να υπάρχει ένα ψυχεδελικό ύφος στο παίξιμο με στοιχεία progressive. Αυτό που θυμάμαι έντονα από τις πρώτες ημέρες της μπάντας ήταν η αγωνία για το πως και αν θα καταφέρουμε να έχουμε την ιδιαιτερότητα που απαιτεί ο ήχος και το συναίσθημα που προκαλεί η μουσική αυτή.
Ποια ήταν τα πρώτα ακούσματα που είχες;
Τα πρώτα μου σοβαρά ακούσματα ήρθαν γνωρίζοντας τον μεγάλο αδελφό κάποιου φίλου που άκουγε αρκετές progressive μπάντες καθώς και κλασικό rock (Camel Genesis, Van Per Craff, Led Zep.) Λίγο αργότερα γνώρισα τον μπασίστα των Apocalypsis, μιας prog μπάντας με τραγουδιστή τον Παλαμίδα όπου και με βοήθησε να διευρύνω τις μουσικές μου γνώσεις παρακολουθώντας τις πρόβες τους και τις συναυλίες τους.
Πόσο κοντά ή μακριά ήταν ο ήχος της Λευκής Συμφωνίας από αυτό των Will o the Wisp;
Ο ήχος της Λευκή Συμφωνία με τον ήχο των Will-O-The Wisp είναι πραγματικά πολύ διαφορετικός, έχοντας αναπτύξει διαφορετική αισθητική στον ήχο, στην σύνθεση και στην παραγωγή μετά από αρκετά χρόνια. Το μόνο κοινό είναι κάποια πρώιμα χαρακτηριστικά στο παίξιμο της κιθάρας.
Πως προήλθε το όνομα Will o the Wisp;
Το όνομα Will-O-The Wisp προήλθε από έναν μύθο στον οποίο κάποιο πνεύμα περιπλανιέται σε σκοτεινά μέρη παρακολουθώντας τους ανθρώπους κρατώντας ένα μικρό φως. Το πνεύμα ονομάζεται Jack Ό Lantern. Η επιστημονική εξήγηση που δόθηκε αργότερα για το συγκεκριμένο φαινόμενο ήταν πως πρόκειται για μια αυτόματη ανάφλεξη αερίων που υπήρχαν στους βάλτους λόγω της αποσύνθεσης της νεκρής ύλης. Αυτό είχε ως απώτερο αποτέλεσμα η επιστήμη να «γκρεμίσει μια μαγεία» δίνοντας την λογική εξήγηση του φυσικού αυτού φαινομένου που τα έκανε να μοιάζει ως κάτι μαγικό.
Πως από τον ελληνικό στίχο κατέληξες στον αγγλικό;
Θεωρώ πως η επιλογή γλώσσας έγινε ενστικτωδώς θεωρώντας ότι στην μουσική μας η αγγλική γλώσσα θα βοηθούσε πρώτον στις μελωδικές γραμμές των φωνητικών και δεύτερον διότι θέλαμε από την αρχή να απευθυνθούμε σε κοινό του εξωτερικού.
Διάβασα σε διάφορα sites ότι σε ρωτούν για το αν θεωρείς τους Will-o-the Wisp progressive ή ψυχεδελικούς; Είμαι πολύ λάθος που σας θεωρώ εντελώς ψυχεδελικούς;
Νομίζω πως ο πρώτος δίσκος των Wow περιέχει περισσότερα ψυχεδελικά στοιχεία από ότι οι επόμενες δουλειές τους, θα έλεγα σε γενικές γραμμές πως ήμασταν μια ψυχεδελική progressive μπάντα που πάντα στόχευε σε εσωτερικές αλλά και ονειρικές ατμόσφαιρες.
Το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ είχε μια γενική αισθητική που το έκανε να ξεχωρίζει
Αν μπορούμε να πούμε ότι το πρώτο album είχε μια διαφορετική αισθητική είναι γιατί υπάρχει το στοιχείο της εξερεύνησης, ήταν τα πρώτα βήματα τα οποία ίσως να μην είχαν την σταθερότητα των επόμενων αλλά είχαν την μαγεία μιας πρωτογνωρης δημιουργίας. Επίσης μια ιδιαιτερότητα που διαθέτει το πρώτο LP ήταν η παραγωγή στο studio. Λόγω ότι δεν ήξερα πως να ελέγξω για να βγάλω αυτο που είχα στο μυαλό μου, κολυμπούσα σε άγνωστα νερά. και έπρεπε να οδηγήσω και τον ηχολήπτη ώστε να μπορέσει να κατανοήσει το μουσικό ύφος και τον ήχο που του ταιριάζει. Τελικά όλο αυτό το ψάξιμο οδήγησε σε αυτή την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που έχουν τα κομμάτια, με αποτέλεσμα να κατανοήσω τι ακριβώς χρειάζεται για να προχωρήσω πιο σταθερά στους επόμενους δίσκους.
Πως θα χαρακτήρισες με λίγα λόγια κάθε άλμπουμ σας;
Μετά από τόσα χρόνια, τι σου έχει μείνει από την «περιπέτεια»;
Νιώθω πως μετά από τόσα χρόνια η περιπέτεια των Will-O-The Wisp μου πρόσφερε ένα πνευματικό πεδίο που η ουσία και το βάθος των συναισθημάτων μεγεθύνονται. Το ταξίδι μαζί τους απέκτησε μια μυστικιστική διάσταση έχοντας ανοίξει μια πόρτα που μου έδωσε την δυνατότητα να κοιτάξω πιο μακριά.
Τι έκανες μετά τους wotw;
Μετά τους Will-O-The Wisp φτιάχτηκαν οι Manticore's Breath που έβγαλαν ένα δεκαϊντσο (EP) και δύο album ( Manticore's Breath EP) (Death Breath), (Second Breath) παίζοντας έναν συνδυασμό Heavy Prog με Psych στοιχεία. Το 2014 αποφασίζω να κυκλοφορήσω κάποια προσωπικά album παίρνοντας ολοκληρωτικά την ευθύνη. Το πρώτο και το δεύτερο album (Phosphorus-Hesperus 2015 και Nocturne 2018) είναι concept και instrumental. Στους δίσκους αυτούς υπάρχει μια συνθετική ιδιαιτερότητα που αναπτύσσεται περισσότερο στο δεύτερο album προσπαθώντας να δημιουργήσω συνθέσεις που μέσα σε αυτές να περιέχονται και άλλες, επιπλέον τα φωνητικά να λειτουργουν σαν κάποιο μουσικό όργανο δίνοντας μια ψυχεδελική αίσθηση ακόμη μεγαλύτερη.
Υπάρχει κοινό στη χώρα μας για να κρατήσει ζωντανή αυτή τη σκηνή;
Κατ' αρχήν δεν υπάρχει σκηνή για το είδος αυτό, οι μπάντες ήταν και είναι ελάχιστες οπότε και το κοινό δεν είναι τόσο μεγάλο. Οι Will-O-The Wisp και οι υπόλοιπες μπάντες και καθώς και οι προσωπικές δουλειές που έκανα αργότερα πόνταραν και σε ένα κοινό εκτός συνόρων. Ευτυχώς από τον πρώτο δίσκο των Will-O-The Wisp τύχαμε σε καλό διανομέα στην Ελλάδα και το ποσοστό πωλήσεων ήταν μεγαλύτερο στο εξωτερικό και η μουσική ''ταξίδεψε'' σε αρκετές χώρες.
Που τυπώνεις τα βινύλια;
Τα βινύλια τις περισσότερες φορές τυπώθηκαν στην Γερμανία έχοντας πραγματικά άριστο αποτέλεσμα. Επίσης να αναφέρω ότι ο πρώτος δίσκος των Wotw τυπώθηκε στην Ελλάδα το 1999 και ήταν το τελευταίο LP που τυπώθηκε στην χώρα τότε. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, τα εργοστάσια βινυλίου που έχουν μείνει λόγω μεγάλης ζήτησης έχουν μεγάλες καθυστερήσεις στους χρόνους τους και υπάρχει παράλληλα μεγάλη αύξηση στις τιμές τους.
Επιμελούμαι ο ίδιος τα εξώφυλλα των δίσκων προσπαθώντας να συνδυάσω την μουσική με ένα καλαίσθητο ως προς την κατασκευή εξώφυλλο δίνοντας στον ακροατή μια προέκταση στο άκουσμα του άλμπουμ. Έχοντας δοκιμάσει πολλά υλικά όπως το βελούδο, δέρμα, ύφασμα. Έχω φτιάξει χειροποίητα εξώφυλλα κάνοντας κοπτικά, βαθυτυπίες και άλλα που δεν συνηθίζονται σε ανεξάρτητες παραγωγές αλλά ούτε και πολύ συχνά σε μεγάλες εταιρείες, κάνοντας έτσι τις εκδόσεις αυτές μοναδικές.
Πότε τελείωσαν οι Wotw; Υπάρχει πιθανότητα να επανέλθουν;
Οι Will-O-The Wisp τελείωσαν το 2007 έχοντας βγάλει τέσσερα LP και δύο single. Θεωρώντας λοιπόν ότι η μπάντα έχει κάνει τον κύκλο της και φοβούμενος τον κίνδυνο της επανάληψης προτίμησα να μπει ένα τέλος. Το αν θα επανέλθουν κάποια στιγμή εξαρτάται με το αν θα έχουν να δώσουν κάτι ενδιαφέρον και ξεχωριστό.
Ετοιμάζεις καινούργιο δίσκο;
Βρίσκομαι στην τελική ευθεία να κυκλοφορήσω το τρίτο προσωπικό μου δίσκο μετά το Phosphorus- Hesperus 2015 και Nocturne 2018 έρχεται το Water Of Time, ηχογραφημένο στο SCA Studio. Σχολιάζοντας τον δίσκο θα έλεγα ότι κατά την διάρκεια της σύνθεσης των κομματιών υπήρξε μια διαυγέστερη αντίληψη στις αλλαγές του χρόνου που έχουμε διανύσει στο πέρασμα της ζωής μας και πως αυτές μας έχουν διαφοροποιήσει.
Την επόμενη Κυριακή: 55 supergroups που γρήγορα ξεχάσατηκαν!
16/4/23
Δημοσίευση σχολίου